Globally, natural wetlands are know

Globally, natural wetlands are known to provide a wide array of ES which are crucial in supporting local livelihoods (MEA, 2005 and Schuyt, 2005; Russi et al., 2013). However, loss of natural wetlands due to agricultural expansions and over-harvesting of papyrus biomass threatens the ES derived from them (Ong and Orego, 2002, Owino and Ryan, 2007 and Swallow et al., 2007). In Ombeyi natural wetland, the availability of the natural vegetation; papyrus (Cyperus papyrus), reeds (Phragmites australis) and grass (Cyperus sp); and fish has significantly reduced over the past 20 years. The claim that the wetland “encroached” agricultural and settlement areas in the 1960s and land disputes surrounding ownership of the land occupied by the wetland have further intensified reclamation of the wetland for agricultural use. The cause of decline of vegetation and fish availability in the natural wetland nonetheless requires more research as other drivers of change e.g. over-harvesting, climate change and change in flood patterns among others may have contributed to the current alteration in the supply of the ES. The reduction in papyrus mats production from 35 to 6 mats per week over the last 10–15 years has resulted to a decline of gross income generated per household to USD 397.40 annually. Consequently, most of the mat makers were either contemplating leaving the business or had already left. In the regards to the reeds and thatching grass, relatively low monetary value was produced from the ES per household. This may be attributed to their current (2014/2015) minimal and occasional utilisation. For instance, use of reeds and grass (Cyperus sp) for house roof thatching in the past years has today been replaced by iron sheets. This is due to changes in community lifestyle and declining area under this macrophyte in Kore Irrigation Scheme and associated wetlands.

Fish production is a crucial element in the economy of many wetlands (Wood and van Halsema, 2008). Local communities often dependent on the service since fish are a source of income and protein. In Nyando wetlands in Kano floodplain, wetland fisheries is one of the areas that has not been well documented especially its contribution to household economies (Kipkemboi et al., 2007 and Okeyo-Owuor et al., 2012). This has been due to seasonal variability of wetland fishing coupled with dominance of subsistence fishing in the wetlands. In Ombeyi natural wetland, fish production generated the highest annual monetary value of USD 683.50 though it supports livelihoods of less than half (41.8%) of the local population. The low practise of wetland fisheries was mainly attributed to the scarcity of fish in the wetland. Wetland fishing was also a part time activity done only in rainy seasons as a result of floods in the area and hence may have contributed to the relatively low (USD 683.50) annual gross value generated per farmer.

Paddy rice fields can partially compensate for the ES lost or reduced due to degradation and loss of the natural wetlands (Yoon, 2009 and Natuhara, 2013). Some ES majorly food may be enhanced while others like cultural and regulating ES may be limited or may have to be delivered at the expense of food provision (Carpenter et al., 2009). In Kore Irrigation Scheme, the conversion of the natural wetland into rice fields has enhanced provisioning ES especially food production (rice and fish). However, wild fish harvested from the rice fields may partially depend on the natural wetland as well. The ES was not being generated in all farms since fishing was more prone in rice fields close to the natural wetland. In addition, the relatively high annual gross value of USD 602.49 and 1039.50 observed for rice and fish production respectively may not reflect net value of rice fields to the farmers. Rice production in the scheme for instance, includes expenses such as bird chasing, ploughing, rotavation, weeding and seedlings costs among others which were not incorporated in this study but may have a considerable enlightenment on the net value of the rice fields.

Cultural ES such as religious/spiritual and recreational (swimming) utilisation of the Ombeyi natural wetland were rated as low but high in the rice fields. The low religious/ spiritual and recreational uses of the wetland reported was probably due to the low or declining water levels in the wetland pools, as a result of hydrological alterations. The diverted portion of River Ombeyi (used for rice irrigation) which flows to Kore Irrigation Scheme and adjacent Ombeyi natural wetland is restricted in a channel. According to Kingsford (2000) diversion of rivers upstream reduces the amount of water reaching the wetland and thus resulting to drying out of the wetland and consequently reduction in the size of the wetland. Furthermore, channelization facilitates faster or increased water flows in the rivers and hence less water is retained in the wetland which also contributes to the drying out of the wet

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วโลก พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเป็นที่รู้จักเพื่อให้ ES ซึ่งมีความสำคัญในการสนับสนุนวิถีชีวิตท้องถิ่น (MEA, 2005 และ Schuyt, 2005 มากมาย Russi et al. 2013) อย่างไรก็ตาม สูญหายของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเนื่องจากการขยายพื้นที่ทางการเกษตรและการเก็บเกี่ยวมากกว่าชีวมวลต้นกกคุกคาม ES มาจากพวกเขา (อ๋อง และ Orego, 2002, Owino และ ไรอัน 2007 และกลืน et al. 2007) ในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ Ombeyi ความพร้อมของพืชธรรมชาติ ต้นกก (ต้นกกกก), สาน (ออสเตรลิ Phragmites) และหญ้า (กก sp); ปลาที่มีการลดลงอย่างมากผ่านมา 20 ปีแล้ว อ้างว่า พื้นที่ชุ่มน้ำที่ "ล่วงล้ำ" เกษตร และพื้นที่การชำระในปี 1960 และข้อพิพาทที่ดินโดยรอบเป็นเจ้าของที่ดินที่ครอบครอง โดยพื้นที่ชุ่มน้ำมีการรุนแรงถมพื้นที่ชุ่มน้ำสำหรับใช้ทางการเกษตร สาเหตุของการลดลงของพืชและปลาอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติกระนั้นต้องวิจัยเพิ่มเติมเป็นไดรเวอร์อื่น ๆ ของการเปลี่ยนแปลงเช่น เก็บเกี่ยวมากเกินไป สภาพภูมิอากาศเปลี่ยน และเปลี่ยนแปลงในรูปแบบอื่น ๆ อาจมีส่วนน้ำท่วมการเปลี่ยนปัจจุบันอุปทานของ ES การลดต้นกกเสื่อจาก 35 การผลิตเสื่อ 6 ต่อสัปดาห์ในช่วง 10 – 15 ปีมีผลการลดลงของรายได้รวมที่สร้างขึ้นเพื่อ 397.40 USD ต่อปี ดังนั้น ส่วนใหญ่ของผู้ผลิตเสื่อถูกใด contemplating ออกจากธุรกิจ หรือได้จากไปแล้ว ในการสานและหญ้ามุงจาก มูลค่าเงินที่ค่อนข้างต่ำถูกผลิตขึ้นจาก ES ต่อบ้าน นี้อาจนำมาประกอบกับของปัจจุบัน (2014/2015) น้อยที่สุด และเป็นการใช้ประโยชน์ เช่น ใช้สาน และหญ้า (กก sp) สำหรับบ้านหลังคามุงจากในปีผ่านมาวันนี้ถูกแทนที่ ด้วยแผ่นเหล็ก นี่คือเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตชุมชนและพื้นที่ที่ลดลงภายใต้ macrophyte นี้ในโครงการชลประทาน Kore และพื้นที่ชุ่มน้ำที่เกี่ยวข้องFish production is a crucial element in the economy of many wetlands (Wood and van Halsema, 2008). Local communities often dependent on the service since fish are a source of income and protein. In Nyando wetlands in Kano floodplain, wetland fisheries is one of the areas that has not been well documented especially its contribution to household economies (Kipkemboi et al., 2007 and Okeyo-Owuor et al., 2012). This has been due to seasonal variability of wetland fishing coupled with dominance of subsistence fishing in the wetlands. In Ombeyi natural wetland, fish production generated the highest annual monetary value of USD 683.50 though it supports livelihoods of less than half (41.8%) of the local population. The low practise of wetland fisheries was mainly attributed to the scarcity of fish in the wetland. Wetland fishing was also a part time activity done only in rainy seasons as a result of floods in the area and hence may have contributed to the relatively low (USD 683.50) annual gross value generated per farmer.Paddy rice fields can partially compensate for the ES lost or reduced due to degradation and loss of the natural wetlands (Yoon, 2009 and Natuhara, 2013). Some ES majorly food may be enhanced while others like cultural and regulating ES may be limited or may have to be delivered at the expense of food provision (Carpenter et al., 2009). In Kore Irrigation Scheme, the conversion of the natural wetland into rice fields has enhanced provisioning ES especially food production (rice and fish). However, wild fish harvested from the rice fields may partially depend on the natural wetland as well. The ES was not being generated in all farms since fishing was more prone in rice fields close to the natural wetland. In addition, the relatively high annual gross value of USD 602.49 and 1039.50 observed for rice and fish production respectively may not reflect net value of rice fields to the farmers. Rice production in the scheme for instance, includes expenses such as bird chasing, ploughing, rotavation, weeding and seedlings costs among others which were not incorporated in this study but may have a considerable enlightenment on the net value of the rice fields.
Cultural ES such as religious/spiritual and recreational (swimming) utilisation of the Ombeyi natural wetland were rated as low but high in the rice fields. The low religious/ spiritual and recreational uses of the wetland reported was probably due to the low or declining water levels in the wetland pools, as a result of hydrological alterations. The diverted portion of River Ombeyi (used for rice irrigation) which flows to Kore Irrigation Scheme and adjacent Ombeyi natural wetland is restricted in a channel. According to Kingsford (2000) diversion of rivers upstream reduces the amount of water reaching the wetland and thus resulting to drying out of the wetland and consequently reduction in the size of the wetland. Furthermore, channelization facilitates faster or increased water flows in the rivers and hence less water is retained in the wetland which also contributes to the drying out of the wet

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั่วโลกพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเป็นที่รู้จักกันเพื่อให้ความหลากหลายของ ES ซึ่งมีความสำคัญในการสนับสนุนวิถีชีวิตท้องถิ่น (กฟน., ปี 2005 และ Schuyt, 2005. Russi et al, 2013) แต่การสูญเสียของพื้นที่ชุ่มน้ำตามธรรมชาติเนื่องจากการขยายตัวทางการเกษตรและมากกว่าการเก็บเกี่ยวของกกชีวมวลขู่ ES ที่ได้มาจากพวกเขา (Ong และ Orego 2002 Owino และไรอัน, 2007 และกลืน et al., 2007) ใน Ombeyi พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติพร้อมของพืชพรรณธรรมชาติ; กก (กกกก) กก (Phragmites Australis) และหญ้า (กก SP); และปลาได้ลดลงอย่างมากในช่วงที่ผ่านมา 20 ปี อ้างว่าพื้นที่ชุ่มน้ำ "ล้ำ" พื้นที่ทำการเกษตรและการตั้งถิ่นฐานในทศวรรษที่ 1960 และข้อพิพาทที่ดินกรรมสิทธิ์ในที่ดินที่ถูกครอบครองโดยพื้นที่ชุ่มน้ำที่ล้อมรอบมีความรุนแรงต่อไปถมพื้นที่ชุ่มน้ำสำหรับใช้ในการเกษตร สาเหตุของการลดลงของพืชและความพร้อมปลาในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติอย่างไรก็ตามต้องมีการวิจัยมากขึ้นเป็นไดรเวอร์อื่น ๆ ของการเปลี่ยนแปลงเช่นมากกว่าการเก็บเกี่ยวการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบน้ำท่วมในหมู่คนอื่น ๆ อาจมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันในการจัดหาของ ES การลดลงในการผลิตเสื่อกก 35-6 เสื่อต่อสัปดาห์ในช่วง 10-15 ปีที่มีผลในการลดลงของรายได้รวมที่สร้างต่อครัวเรือน 397.40 เหรียญสหรัฐต่อปี ดังนั้นส่วนใหญ่ของผู้ผลิตเสื่อมีทั้งใคร่ครวญออกจากธุรกิจหรือมีเหลืออยู่แล้ว ในการไปยังกกและหญ้ามุง, ค่าเงินที่ค่อนข้างต่ำที่ผลิตจาก ES ต่อครัวเรือน ซึ่งอาจนำมาประกอบกับปัจจุบัน (2014/2015) การใช้ประโยชน์น้อยที่สุดและเป็นครั้งคราว ยกตัวอย่างเช่นการใช้งานของกกและหญ้า (กก SP) สำหรับมุงหลังคาบ้านในปีที่ผ่านมาวันนี้ได้ถูกแทนที่ด้วยแผ่นเหล็ก เพราะนี่คือการเปลี่ยนแปลงในการดำเนินชีวิตของชุมชนและพื้นที่ที่ลดลงภายใต้ macrophyte นี้ Kore ชลประทานโครงการและพื้นที่ชุ่มน้ำที่เกี่ยวข้อง.

ผลิตปลาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในระบบเศรษฐกิจของพื้นที่ชุ่มน้ำจำนวนมาก (ไม้และรถตู้ Halsema 2008) ชุมชนท้องถิ่นมักจะขึ้นอยู่กับการให้บริการตั้งแต่ปลาเป็นแหล่งที่มาของรายได้และโปรตีน ในพื้นที่ชุ่มน้ำ Nyando ในคาโนวิประมงในพื้นที่ชุ่มน้ำเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับเอกสารอย่างดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของตนไปยังประเทศที่ใช้ในครัวเรือน (Kipkemboi et al., 2007 Okeyo-Owuor et al., 2012) นี้ได้รับเนื่องจากการแปรปรวนตามฤดูกาลของชาวประมงในพื้นที่ชุ่มน้ำควบคู่ไปกับการครอบงำของการประมงเพื่อยังชีพในพื้นที่ชุ่มน้ำ ใน Ombeyi พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติการผลิตปลาสร้างค่าเงินสูงสุดประจำปีของ USD 683.50 แม้ว่ามันจะสนับสนุนการดำรงชีวิตน้อยกว่าครึ่งหนึ่ง (41.8%) ของประชาชนในท้องถิ่น การปฏิบัติในระดับต่ำของการประมงในพื้นที่ชุ่มน้ำส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการขาดแคลนของปลาในพื้นที่ชุ่มน้ำที่ ประมงพื้นที่ชุ่มน้ำก็ยังเป็นกิจกรรมส่วนหนึ่งของเวลาที่ทำได้เฉพาะในฤดูฝนเป็นผลมาจากภาวะน้ำท่วมในพื้นที่และด้วยเหตุนี้อาจมีส่วนทำให้ค่อนข้างต่ำ (USD 683.50) มูลค่าขั้นต้นประจำปีสร้างต่อเกษตรกร.

นาข้าวนาข้าวบางส่วนสามารถชดเชยสำหรับ ES หายไปหรือลดลงเนื่องจากการย่อยสลายและการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ (Yoon, 2009 และ Natuhara, 2013) บาง ES อาหาร majorly อาจจะเพิ่มขึ้นในขณะที่คนอื่น ๆ เช่น ES วัฒนธรรมและการควบคุมอาจถูก จำกัด หรืออาจจะต้องมีการส่งมอบที่ค่าใช้จ่ายของการให้อาหาร (Carpenter et al., 2009) ใน Kore ชลประทานโครงการการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเข้าไปในนาข้าวได้เพิ่มการจัดเตรียม ES โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผลิตอาหาร (ข้าวและปลา) อย่างไรก็ตามปลาป่าเก็บเกี่ยวจากนาข้าวบางส่วนอาจขึ้นอยู่กับพื้นที่ชุ่มน้ำตามธรรมชาติได้เป็นอย่างดี ES ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นในฟาร์มทั้งหมดตั้งแต่การประมงมีแนวโน้มมากขึ้นในนาข้าวใกล้เคียงกับพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ นอกจากนี้มูลค่าขั้นต้นค่อนข้างสูงประจำปีของ USD 602.49 และ 1,039.50 สังเกตข้าวและปลาตามลำดับการผลิตอาจไม่สะท้อนมูลค่าสุทธิของนาข้าวให้กับเกษตรกร การผลิตข้าวในโครงการเช่นรวมถึงค่าใช้จ่ายเช่นไล่นกไถ rotavation กำจัดวัชพืชและต้นกล้าค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ในกลุ่มที่ไม่ได้รวมอยู่ในการศึกษานี้ แต่อาจจะมีการตรัสรู้มากในมูลค่าสุทธิของนาข้าว.

ES ทางวัฒนธรรมเช่น เป็นศาสนา / จิตวิญญาณและการพักผ่อนหย่อนใจ (ว่ายน้ำ) การใช้ประโยชน์จากพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ Ombeyi ถูกจัดอยู่ในอันดับที่ต่ำ แต่สูงในนาข้าว ต่ำใช้ศาสนา / จิตวิญญาณและการพักผ่อนหย่อนใจของพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีการรายงานอาจเป็นเพราะระดับน้ำต่ำหรือลดลงในสระว่ายน้ำในพื้นที่ชุ่มน้ำที่เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางอุทกวิทยา ส่วนเบี่ยงเบนของแม่น้ำ Ombeyi (ใช้เพื่อการชลประทานข้าว) ซึ่งไหลไป Kore ชลประทานโครงการและอยู่ติด Ombeyi พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติจะถูก จำกัด ในช่อง ตามที่คิงส์ (2000) การเบี่ยงเบนของแม่น้ำต้นน้ำช่วยลดปริมาณของน้ำถึงพื้นที่ชุ่มน้ำและทำให้มีผลต่อการอบแห้งออกจากพื้นที่ชุ่มน้ำและส่งผลในการลดขนาดของพื้นที่ชุ่มน้ำที่ นอกจากนี้ channelization อำนวยความสะดวกได้เร็วขึ้นหรือน้ำไหลเพิ่มขึ้นในแม่น้ำและน้ำจึงน้อยจะถูกเก็บไว้ในพื้นที่ชุ่มน้ำซึ่งยังก่อให้เกิดการอบแห้งออกจากเปียก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั่วโลก , พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเป็นที่รู้จักกันเพื่อให้อาร์เรย์แบบกว้างของ ES ที่สําคัญที่สนับสนุนวิถีชีวิตท้องถิ่น ( กฟน. , 2005 และชุยท์ , 2005 ; รุ ี et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม การสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเนื่องจากการขยายการเกษตรและการเก็บเกี่ยวของชีวมวลมาคุกคามและได้มาจากพวกเขา ( และองค์ orego 2002 owino และ Ryan 2007 และกลืน et al . , 2007 ) ใน ombeyi พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ ความพร้อมของพืชพรรณธรรมชาติ พาไพรัส ( กกอียิปต์ ) พง ( ก่อน Australis ) และหญ้า ( Cyperus sp ) และปลาได้ลดลงอย่างมากในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา การอ้างว่า " บุกรุก " พื้นที่ชุ่มน้ำ พื้นที่การเกษตรและชุมชนในทศวรรษที่ 1960 และที่ดินพิพาทโดยกรรมสิทธิ์ในที่ดินที่ครอบครองโดยพื้นที่ชุ่มน้ำได้ทวีความรุนแรงมากการเวนคืนของพื้นที่ชุ่มน้ำ เพื่อใช้ในการเกษตร สาเหตุของการลดลงของพืช และมีปลาในบึงธรรมชาติ อย่างไรก็ตามต้องมีการวิจัยมากขึ้นเป็นไดรเวอร์อื่น ๆของการเปลี่ยนแปลงเช่นผ่านการเก็บเกี่ยว การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบน้ำท่วมในหมู่คนอื่น ๆอาจมีส่วนในการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันในการจัดหาของ ES ลดลงในการผลิตเสื่อจากต้นกก 35 6 เสื่อ ต่อสัปดาห์ในช่วง 10 - 15 ปี ส่งผลให้เกิดการลดลงของรายได้รวมที่สร้างขึ้นเพื่อ 397.40 USD ต่อครัวเรือนต่อปี ดังนั้นส่วนใหญ่ของผู้ผลิตพรม ถ้าใคร่ครวญออกจากธุรกิจหรือได้ออกไปแล้ว ในความนับถือกับขลุ่ยและมุงหลังคาด้วยจากหญ้า ค่าเงินต่ำผลิตจาก ES / ครัวเรือน นี้อาจจะประกอบกับปัจจุบันของพวกเขา ( 2014 / 2015 ) น้อยที่สุดและบางครั้งใช้ . ตัวอย่าง การใช้ต้นกกและหญ้า ( Cyperus sp ) สำหรับหลังคาบ้านมุงหลังคาด้วยจากในปีที่ผ่านมามีวันนี้ถูกแทนที่ด้วยแผ่นเหล็ก นี้คือเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตชุมชน และลดลงมาโครไฟต์นี้ในพื้นที่ภายใต้โครงการชลประทาน และทางแหล่งที่เกี่ยวข้องการผลิตปลาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในระบบเศรษฐกิจของพื้นที่ชุ่มน้ำหลาย ( ไม้และรถตู้ halsema , 2008 ) ชุมชนท้องถิ่นมักจะขึ้นอยู่กับบริการ เพราะปลาเป็นแหล่งที่มาของรายได้และโปรตีน nyando ในพื้นที่ชุ่มน้ำใน Kano น้ำท่วม การประมง พื้นที่ชุ่มน้ำ เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับเอกสารดี โดยเฉพาะส่วนของเศรษฐกิจครัวเรือน ( kipkemboi et al . , 2007 และ okeyo owuor et al . , 2012 ) นี้ได้เนื่องจากความผันแปรตามฤดูกาลของบึงตกปลาควบคู่กับการปกครองของยังชีพประมงในพื้นที่ชุ่มน้ำ . ใน ombeyi พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ การผลิตปลาขึ้นสูงสุดประจำปีการเงินมูลค่า USD 683.50 แม้ว่ามันสนับสนุนวิถีชีวิตน้อยกว่าครึ่ง ( 41.8 เปอร์เซ็นต์ของประชากรในท้องถิ่น ต่ำระบบฝึกของการประมงส่วนใหญ่เกิดจากความขาดแคลนของปลาในบึง . บึงตกปลาก็ส่วนเวลากิจกรรมทำเฉพาะในฤดูฝน ผลจากน้ำท่วมในพื้นที่ จึงอาจจะส่งผลให้ค่อนข้างต่ำ ( USD 683.50 ) ต่อปีรวมมูลค่าที่เกิดขึ้นต่อเกษตรกรนาข้าวนาข้าวบางส่วนสามารถชดเชยและหายไปหรือลดลง เนื่องจากการย่อยสลายและการสูญเสียของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ ( ยุน ปี 2009 และ natuhara 2013 ) บางครั้ง majorly อาหารอาจจะเพิ่มขึ้นในขณะที่คนอื่น ๆเช่นวัฒนธรรมและการควบคุมและอาจถูก จำกัด หรืออาจจะต้องถูกส่งไปที่ค่าใช้จ่ายของการให้อาหาร ( Carpenter et al . , 2009 ) โครงการชลประทาน Kore , การแปลงของพื้นที่ชุ่มน้ำตามธรรมชาติในนาข้าวได้ปรับปรุงระบบและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการผลิตอาหาร ( ข้าวและปลา ) อย่างไรก็ตาม ปลาป่าจากการเก็บเกี่ยวนาข้าวอาจบางส่วนขึ้นอยู่กับพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติได้เป็นอย่างดี ES ก็ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นในฟาร์มทั้งหมดตั้งแต่ตกปลาได้ง่ายในนาข้าวใกล้พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ นอกจากนี้ ที่ค่อนข้างสูงต่อปีรวมมูลค่าของ USD และ 602.49 1039.50 สังเกตสำหรับข้าวและผลผลิตปลาตามลำดับอาจไม่สะท้อนมูลค่าสุทธิของการปลูกข้าว เพื่อเกษตรกร การผลิตข้าวในโครงการตัวอย่าง รวมถึงค่าใช้จ่ายต่างๆ เช่น นกไล่ไถ rotavation weeding และกล้าไม้ค่าใช้จ่ายในหมู่คนอื่น ๆที่ไม่รวมอยู่ในการศึกษานี้ แต่อาจมีธรรมมากในมูลค่าสุทธิของนาข้าววัฒนธรรมและศาสนา / จิตวิญญาณ เช่น และนันทนาการ ( ว่ายน้ำ ) ความสำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำ ombeyi ธรรมชาติอยู่ในระดับต่ำ แต่สูงในนาข้าว ต่ำทางศาสนา / จิตวิญญาณและนันทนาการการใช้พื้นที่ชุ่มน้ำรายงานอาจจะเนื่องจากการลดลงในระดับต่ำหรือน้ำในบึงสระ ผลของการเปลี่ยนแปลงทางอุทกวิทยา . การโอนส่วนของแม่น้ำ ombeyi ( ใช้สำหรับข้าวนาชลประทาน ) ซึ่งไหลไปทางโครงการชลประทาน และบึงธรรมชาติที่อยู่ติดกัน ombeyi ถูกจำกัด อยู่ในช่อง ตามคิงส์ฟอร์ด ( 2000 ) ผันน้ำของแม่น้ำต้นน้ำจะช่วยลดปริมาณน้ำถึงบึง จึงเป็นผลให้แห้งออกจากพื้นที่ชุ่มน้ำและจึงลดขนาดของพื้นที่ . นอกจากนี้ ร่องน้ำ ทำให้น้ำไหลเร็วขึ้น หรือเพิ่มในแม่น้ำจึงน้อยลง และน้ำสะสมในพื้นที่ซึ่งยังมีส่วนช่วยในการอบแห้งออกที