When Miro moved into the studio of

When Miro moved into the studio of Pau Gargallo on the rue Blomet in Paris, he came in contact with the poets and artists belonging to a group that had arisen from Dadaism. In 1924, this became the Surrealist group centered on the poet Andre Breton. Miro was never an orthodox Surrealist. However, the movement legitimized the use of dreams and the subconscious as artistic raw material. It thus offered him the possibility of liberating his own pictorial style by allowing him freely to combine the earthly and the magical elements seen in his "detailist" period. Harlequin's Carnival is good example of this change. The world of the imagination and subconscious, rather than being an end in itself, was for Miro a way of giving shape in his paintings to his lived experiences and his memories.

In spite of the fact that many of his pictures had been sold, Miro led a hard life in his studio in the Rue Blomet. "I used to come home in he evening without having eatem amutjomg," he reported later, "and I wrote down my feelings. During that year I spent a lot of time with poets; because I felt it necessary to overcome the 'plastic' in order to reach poetry." After The Farm, Harlequin's Carnival was to become Miro's second striking work. In it, painting and graphic elements that run through the picture seem fro the first time to be unified.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเทลมิโรย้ายไปสตูดิโอของ Pau Gargallo บน rue Blomet ในปารีส เขามาพร้อมกับกวีและศิลปินที่เป็นสมาชิกของกลุ่มที่มีเกิดจาก Dadaism ใน 1924 นี้เป็นกลุ่ม Surrealist ที่แปลกในกวี Andre เบรตอน เทลมิโรไม่เป็น Surrealist ดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหว legitimized ใช้ความฝันและ subconscious ที่เป็นศิลปะวัตถุดิบ มันจึงให้เขาสามารถปลดสไตล์ของเขาเองจำโดยให้เขาได้อย่างอิสระรวมที่เอิร์ทลี่และองค์ประกอบวิเศษที่เห็นในรอบระยะเวลา "detailist" ของเขา คาร์นิวัลของตัวละครตลกเป็นตัวอย่างที่ดีของการเปลี่ยนแปลงนี้ โลกของจินตนาการและ subconscious แทนจบในตัวเอง มีเทลมิโรแบบให้รูปทรงในภาพวาดของเขาประสบการณ์ lived และความทรงจำของเขา แม้ความจริงที่หลายภาพของเขาได้ถูกขาย เทลมิโรนำชีวิตหนักในสตูดิโอของเขาใน Rue Blomet "เคยมาบ้านเขายามเย็น โดยมี eatem amutjomg, " เขารายงานในภายหลัง "และผมเขียนลงความรู้สึกของฉัน ปีที่ ผมใช้เวลากับกวี เพราะฉันรู้สึกว่ามันจำเป็นต้องเอาชนะ 'พลาสติก' เพื่อเข้าถึงบทกวี" หลังจากฟาร์ม คาร์นิวัลของตัวละครตลกที่เป็น งานโดดเด่นสองของเทลมิโร ใน องค์ประกอบภาพวาด และกราฟิกที่ใช้งานผ่านรูปภาพดูเหมือนหวีครั้งแรกเป็นแบบรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Miro ย้ายเข้าไปอยู่ในสตูดิโอของโป Gargallo บนถนน Blomet ในปารีสที่เขามาติดต่อกับกวีและศิลปินที่อยู่ในกลุ่มที่เกิดขึ้นจาก Dadaism ในปี 1924 นี้กลายเป็นกลุ่ม Surrealist ศูนย์กลางในกวีอังเดรเบรอตง Miro เป็นไม่เคย Surrealist ดั้งเดิม อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหว legitimized ใช้ความฝันและจิตใต้สำนึกเป็นวัตถุดิบศิลปะ มันจึงเสนอให้เขาเป็นไปได้ของการปลดปล่อยสไตล์ภาพของตัวเองโดยการปล่อยให้เขาได้อย่างอิสระที่จะรวมองค์ประกอบของโลกและมีมนต์ขลังที่เห็นใน "detailist" ช่วงเวลา เทศกาลสีสันเป็นตัวอย่างที่ดีของการเปลี่ยนแปลงนี้ โลกของจินตนาการและจิตใต้สำนึกแทนที่จะเป็นสิ้นสุดในตัวเอง, เป็น Miro วิธีของการให้รูปร่างในภาพวาดของเขากับประสบการณ์ชีวิตของเขาและความทรงจำของเขาก. ทั้งๆที่ความจริงที่ว่าจำนวนมากของภาพของเขาได้รับการขายโระ นำชีวิตอย่างหนักในสตูดิโอของเขาใน Rue Blomet "ผมเคยมาที่บ้านในตอนเย็นเขาโดยไม่ต้อง amutjomg eatem" เขารายงานต่อมา "และที่ผมเขียนลงความรู้สึกของฉันในระหว่างปีที่ผมใช้เวลามากเวลากับกวี. เพราะผมรู้สึกว่ามันจำเป็นที่จะเอาชนะ 'พลาสติก' เพื่อให้สามารถเข้าถึงบทกวี. " หลังจากที่ฟาร์มเทศกาลสีสันก็จะกลายเป็นผลงานที่โดดเด่นของสอง Miro ในนั้นการวาดภาพและองค์ประกอบภาพที่วิ่งผ่านภาพดูเหมือนเทียวไปเทียวมาเป็นครั้งแรกที่จะรวมเป็นหนึ่งเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อมิโรย้ายเข้าไปในสตูดิโอของเปา gargallo ที่ Rue blomet ในปารีส เขามาติดต่อกับกวีและศิลปินของกลุ่มที่ได้เกิดขึ้นจากลัทธิดาดา . ในปี 1924 , นี้กลายเป็นกลุ่ม Surrealist เป็นศูนย์กลางใน Breton กวีอังเดร . มิโรไม่เคยเป็น Surrealist ดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของการเรียกเก็บเงิน legitimized ใช้ความฝันและจิตใต้สำนึก เป็นวัตถุดิบ ศิลปะดังนั้นจึงเสนอให้ความเป็นไปได้ของการปลดปล่อยสไตล์ภาพของเขาโดยให้เขาอิสระที่จะรวมโลกและองค์ประกอบที่วิเศษเห็นในของเขา " detailist " ระยะเวลา สีสรรค์งานรื่นเริงคือตัวอย่างที่ดีของการเปลี่ยนแปลงนี้ โลกแห่งจินตนาการ และจิตใต้สำนึก แทนที่จะเป็นจุดสิ้นสุดในตัวเองสำหรับ มิโร วิธีการให้รูปร่างในภาพวาดของเขาอาศัยประสบการณ์และความทรงจำ

ทั้งๆที่ความจริงที่ว่าหลายภาพของเขามีการขาย , มิโระมีชีวิตที่ยากในสตูดิโอของเขาใน รู blomet ” ผมเคยมาบ้านเขาเย็นโดยไม่มี eatem amutjomg " เขากล่าวต่อไป " และผมเขียนความรู้สึกของผม ในช่วงที่ฉันใช้เวลามากกับกวี ;เพราะฉันรู้สึกว่ามันจำเป็นที่จะต้องเอาชนะ ' พลาสติก ' เพื่อเข้าถึงบทกวี " หลังจากฟาร์ม , สีสรรค์งานรื่นเริงเป็นมิโรที่สองจะทำงาน ในนั้น , ภาพวาดและองค์ประกอบกราฟิกที่วิ่งผ่านภาพที่ดูจากครั้งแรกที่เป็นปึกแผ่น