components is viewed as having an e

components is viewed as having an equal contribution (i.e. balanced
weight) to a community’s overall vulnerability (Sullivan
et al., 2002). There are four steps in calculating each LVI. Step 1 involves
transforming the raw data into appropriate measurement
units, such as percentages, ratios and indices (see ‘‘Units’’ in Table
2). Step 2 is the standardization of each sub-component since
they are measured on different scales. This is necessary in order
to combine all measures in a single LVI index. To standardize a
main component, the quotient of the difference between the actual
score and the minimum value obtained from the total sample (i.e.
both communities) and the difference between the maximum and
minimum values from the total sample was calculated. In Step 3,
the average of the standardized scores of each main component
is calculated, giving a final score for each main component. For
example, the average of the scores for sub-components – ‘‘average
receive: give ratio’’, ‘‘average borrow: lend ratio’’ and ‘‘% households
that have not gone to government for assistance in
12 months’’ gives the score for the major component, ‘‘Social Networks’’.
Lastly, Step 4 combines the weighted averages of all the
major components to generate the LVI score. The weights of each
main component are determined by the number of indicators of
which it is comprised. This ensures that all main components contribute
equally to the overall LVI (Sullivan et al., 2002). The LVI is
scaled from 0 (least vulnerable) to 0.5 (most vulnerable).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูส่วนประกอบว่ามีการผันแปรเท่า (เช่นสมดุลน้ำหนัก) กับความเสี่ยงโดยรวมของชุมชน (ซัลลิแวนและ al., 2002) มีสี่ขั้นตอนในการคำนวณแต่ละ LVI เกี่ยวข้องกับขั้นตอนที่ 1แปลงข้อมูลดิบเป็นวัดที่เหมาะสมหน่วย เปอร์เซ็นต์ อัตราส่วน และดัชนี (ดู ''หน่วย '' ในตาราง2) 2 ขั้นตอนเป็นมาตรฐานของแต่ละส่วนประกอบย่อยตั้งแต่พวกเขาจะวัดในระดับต่าง ๆ นี้เป็นสิ่งจำเป็นในใบสั่งรวมมาตรการทั้งหมดในดัชนี LVI เดียว เพื่อกำหนดมาตรฐานการส่วนประกอบหลัก ผลหารของความแตกต่างระหว่างมูลค่าที่แท้จริงคะแนนและค่าต่ำสุดที่ได้รับ (เช่นจากตัวอย่างทั้งหมดทั้งชุมชน) และความแตกต่างระหว่างค่าสูงสุด และมีคำนวณค่าต่ำสุดจากตัวอย่างทั้งหมด ในขั้นตอนที่ 3ค่าเฉลี่ยของคะแนนมาตรฐานของแต่ละส่วนประกอบหลักเสมอ ให้คะแนนสุดท้ายสำหรับแต่ละส่วนประกอบหลัก สำหรับตัวอย่าง ค่าเฉลี่ยของคะแนนสำหรับคอมโพเนนต์ย่อย – นิ้วโดยเฉลี่ยได้รับ: ให้อัตราส่วน '', '' ยืมเฉลี่ย: ยืมอัตราส่วน '' และ '' %ครัวเรือนที่ยังไม่ได้ไปรัฐบาลขอความช่วยเหลือในเดือน 12'' ให้คะแนนสำหรับองค์ประกอบสำคัญ, ''สังคม ''สุดท้ายนี้ ขั้นตอนที่ 4 รวมค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของทุกตัวส่วนประกอบที่สำคัญในการสร้างคะแนน LVI น้ำหนักของแต่ละส่วนประกอบหลักจะถูกกำหนด ด้วยจำนวนตัวบ่งชี้ของซึ่งจะประกอบด้วย ให้แน่ใจว่า ส่วนประกอบหลักทั้งหมดมีส่วนร่วมเท่า ๆ กันให้ LVI โดยรวม (ซัลลิแวนและ al., 2002) LVI เป็นปรับจาก 0 (เสี่ยงน้อยที่สุด) ให้ 0.5 (เสี่ยงมาก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิ้นส่วนที่ถูกมองว่ามีส่วนร่วมเท่ากัน (เช่นความสมดุล
น้ำหนัก) ไปยังช่องโหว่โดยรวมของชุมชน (ซัลลิแวน
et al., 2002) มีสี่ขั้นตอนในการคำนวณแต่ละ LVI มี ขั้นตอนที่ 1 เกี่ยวข้องกับการ
เปลี่ยนข้อมูลดิบให้เป็นวัดที่เหมาะสม
หน่วยเช่นร้อยละอัตราส่วนและดัชนี (ดู '' หน่วย '' ในตารางที่
2) ขั้นตอนที่ 2 คือมาตรฐานของแต่ละองค์ประกอบย่อยตั้งแต่
ที่พวกเขาจะถูกวัดบนตาชั่งที่แตกต่างกัน นี้เป็นสิ่งจำเป็นในการ
ที่จะรวมทุกมาตรการในดัชนี LVI เดียว เพื่อให้เป็นมาตรฐาน
องค์ประกอบหลัก, ความฉลาดของความแตกต่างระหว่างที่เกิดขึ้นจริง
คะแนนและค่าต่ำสุดที่ได้รับจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด (เช่น
ทั้งชุมชน) และความแตกต่างระหว่างค่าสูงสุดและ
ค่าต่ำสุดจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่คำนวณได้ ในขั้นตอนที่ 3
ค่าเฉลี่ยของคะแนนที่ได้มาตรฐานของแต่ละองค์ประกอบหลัก
จะคำนวณให้คะแนนสุดท้ายสำหรับแต่ละองค์ประกอบหลัก สำหรับ
ตัวอย่างเช่นค่าเฉลี่ยของคะแนนสำหรับส่วนประกอบย่อย - '' เฉลี่ย
ได้รับ: ให้อัตราส่วน '', '' ยืมเฉลี่ย: ยืมอัตราส่วน '' และ ''% ผู้ประกอบการ
ที่ยังไม่ได้ไปถึงรัฐบาลเพื่อขอความช่วยเหลือใน
12 เดือน '' ให้คะแนนสำหรับองค์ประกอบหลัก '' เครือข่ายสังคม ''.
สุดท้ายขั้นตอนที่ 4 รวมค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของทุก
องค์ประกอบที่สำคัญในการสร้างคะแนน LVI น้ำหนักของแต่ละ
องค์ประกอบหลักจะถูกกำหนดโดยจำนวนของตัวชี้วัดของ
การที่จะประกอบด้วย เพื่อให้แน่ใจว่าส่วนประกอบหลักทั้งหมดมีส่วนร่วม
อย่างเท่าเทียมกันโดยรวม LVI (ซัลลิแวน et al., 2002) LVI ถูก
ปรับขนาดตั้งแต่ 0 (อย่างน้อยความเสี่ยง) ถึง 0.5 (ที่เปราะบางที่สุด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนประกอบที่ถูกมองว่ามีสัดส่วนเท่ากัน ( เช่นน้ำหนักสมดุล
) ช่องโหว่โดยรวมของชุมชน ( ลิ
et al . , 2002 ) มี 4 ขั้นตอนในการคำนวณแต่ละค่า . ขั้นตอนที่ 1 เกี่ยวข้องกับ
เปลี่ยนข้อมูลดิบเป็นหน่วยการวัด
เหมาะสม เช่น ค่าอัตราส่วนและดัชนี ( ดู 'units ' ' ในโต๊ะ
2 ) ขั้นตอนที่ 2 คือ มาตรฐานของแต่ละองค์ประกอบย่อย ตั้งแต่
พวกเขาจะวัดได้ในระดับที่แตกต่างกัน นี้เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ
รวมมาตรการทั้งหมดในครั้งเดียวค่าดัชนี มาตรฐานเป็น
ส่วนประกอบหลัก แบบทดสอบความแตกต่างระหว่างคะแนนจริงและค่า
ขั้นต่ำได้จากตัวอย่างทั้งหมด ( เช่น
ทั้งสองชุมชน ) และความแตกต่างระหว่างค่าต่ำสุดและสูงสุด
จากตัวอย่างทั้งหมดถูกคำนวณไว้แล้ว ในขั้นตอนที่ 3
ค่าเฉลี่ยของคะแนนมาตรฐานของแต่ละส่วนประกอบหลัก
คำนวณการให้คะแนนสำหรับแต่ละหลักองค์ประกอบ สำหรับ
ตัวอย่างมีค่าเฉลี่ยของคะแนนสำหรับองค์ประกอบย่อยและให้อัตราส่วน 'average
' รับ ' ' , ' ' 'average ยืมให้อัตราส่วน ' ' และ ' '
% ของครัวเรือนที่ไม่ได้ไปให้รัฐบาลให้ความช่วยเหลือใน
12 เดือน ' ' ให้คะแนนสำหรับหลักองค์ประกอบ'social ' เครือข่าย ' ' .
ท้ายนี้ ขั้นตอนที่ 4 รวมค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของ
องค์ประกอบหลัก เพื่อสร้างค่าคะแนน น้ำหนักของแต่ละ
ส่วนประกอบหลักจะถูกกำหนดโดยจำนวนของตัวบ่งชี้
ซึ่งประกอบด้วย . นี้เพื่อให้แน่ใจว่าองค์ประกอบหลักทั้งหมดมีส่วนร่วม
คือรวมค่า ( ซัลลิแวน et al . , 2002 ) การปรับค่าเป็น 0 (
น้อยเสี่ยง ) 05 ( เสี่ยงมากที่สุด )