That is why he puts so much emphasi

That is why he puts so much emphasis on the term duration as it goes beyond all kinds of denotation. Differences separate things and also modal distinctions such as past, present and future and arrange them in a virtual logical space. In the perception of our conscience these categories don‟t exist and past is not past, but kept into future. Bergson says: “But to touch the reality of the spirit we must place ourselves at the point where an individual consciousness, continuing and retaining the past in a present enriched by it, thus escapes the law of necessity, the law which ordains that the past shall ever follow itself in a present which merely repeats it in another form and that all things shall ever be flowing away.” (Bergson 2004, p. 313) The link between duration and memory becomes significant in his famous book Matière et Memoires from 1896. As preserved duration memory stores experiences and keeps them alive.
This is, where Gilles Deleuze started to rethink the term “preserve” and connected his idea of an image being virtual and actual at the same time.
It seems as if Sugimoto has visualized what Bergson and Deleuze wrote about time and memory. The photographic image in Sugimoto‟s work becomes the embodiment of memory. The inscription of time becomes visible as incarnation in the photographic images through denying a representational character. Sugimoto transfers the stored time of photography into a reflection on memory. Time is filled with aura and enters the beholder‟s memory. The sea as one of the origins of the world points to the memory of the world, in what we find the sources of our lives. And at the same time a photograph is one of our tools to name the world and make it stable.
Beside a deep reflection on time and memory Sugimotos Series reflects the potential of photography. In denying the representational character Sugimoto reinforces photographic qualities like conservation. We remember that we remember time in photographic images. Time becomes visible not as a solely and frozen moment but as a symbol of stored time, as memory (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่นคือเหตุผลที่เขาทำให้เน้นมากในช่วงระยะมันเกินทุก denotation ความแตกต่างของสิ่งต่าง ๆ และความจนอดีต ปัจจุบัน และอนาคต และจัดเรียงในพื้นที่เสมือนตรรกะ ในการรับรู้ของจิตสำนึกของเรา don‟t ประเภทเหล่านี้มีอยู่ และอดีตไม่ได้ แต่ยังคงอยู่ในอนาคต งรีแบร์กซองกล่าวว่า: "ได้สัมผัสความเป็นจริงของจิตวิญญาณเราต้องทำตนเองจุดที่สำนึกผิดละ ดำเนินการต่อ และการรักษาผ่านมาในปัจจุบันที่อุดมไป ด้วย จึงหนีกฎหมายจำเป็น กฎหมายซึ่ง ordains ว่า อดีตจะเคยทำตามตัวเองในปัจจุบันซึ่งแค่ซ้ำในอีกฟอร์มหนึ่ง และว่า ทุกสิ่งจะเคยจะไหลออกไป" (2004 งรีแบร์กซอง p 313) เชื่อมโยงระหว่างระยะเวลาและหน่วยความจำเป็นสำคัญในหนังสือของเขามีชื่อเสียง Matière et Memoires จาก 1896 เป็นระยะเวลารักษา หน่วยความจำเก็บประสบการณ์ และทำให้พวกเขามีชีวิตอยู่
เป็น ซึ่งคำว่า "รักษา" rethink เริ่ม Gilles Deleuze และเชื่อมต่อความคิดของเขาเป็นรูปภาพที่เป็นจริง และเสมือนจริงในเวลาเดียวกัน
ดูเหมือนว่า Sugimoto มี visualized อะไรงรีแบร์กซองและ Deleuze เขียนเกี่ยวกับเวลาและหน่วยความจำ ภาพถ่ายในงาน Sugimoto‟s กลายเป็น ศูนย์รวมแห่งความจำ จารึกเวลาจะมองเห็นเป็นลงในภาพถ่ายโดยการปฏิเสธการอักขระ representational Sugimoto โอนเวลาถ่ายภาพเก็บไว้เป็นภาพสะท้อนที่จำ เวลาจะเติมอูรา และใส่หน่วยความจำ beholder‟s ทะเลเป็นต้นกำเนิดของโลกไปหน่วยความจำของโลก ในสิ่งที่เราพบแหล่งมาของชีวิต และในเวลาเดียวกัน ถ่ายเป็นหนึ่งในเครื่องมือของเราชื่อโลก และทำให้คอก
ข้างสะท้อนลึกเวลาและหน่วยความจำชุด Sugimotos สะท้อนให้เห็นถึงศักยภาพของการถ่ายภาพ ในการปฏิเสธการอักขระ representational Sugimoto reinforces คุณภาพถ่ายเช่นอนุรักษ์ เราจำได้ว่า เราจำเวลาในรูปถ่าย เวลาจะมองเห็นไม่เป็นเป็นแต่เพียงผู้เดียว และแช่ช่วงเวลาแต่ เป็นสัญลักษณ์ของเก็บไว้เวลา (หน่วยความจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นคือเหตุผลที่เขาจะเน้นมากในระยะเวลามันนอกเหนือไปจากทุกชนิดของความหมาย . ความแตกต่างของการแยกและแตกต่าง เช่น อดีต ปัจจุบัน และอนาคต และจัดเรียงไว้ในเสมือนตรรกะพื้นที่ ในการรับรู้ของจิตสำนึกของเรา ประเภทเหล่านี้จะ‟อยู่จริง และอดีตที่ผ่านมาไม่ได้ แต่เก็บไว้ใน อนาคต เบิร์กสันกล่าวว่า :" แต่สัมผัสความเป็นจริงของจิตเราต้องวางตนเองในจุดที่เป็น สติ บุคคล ต่อเนื่อง และการรักษาที่ผ่านมาขวัญอุดมด้วย มันจึงหนีกฎหมายเป็นกฎหมาย ซึ่งบวชพระที่อดีตจะเคยติดตามเองในปัจจุบัน ซึ่งเพียงทำซ้ำในรูปแบบอื่นและที่ทั้งหมด สิ่งที่จะได้ไหลออกไป " ( เบิร์กสัน 2004 , หน้า313 ) การเชื่อมโยงระหว่างระยะเวลาและความมีชื่อเสียงของเขากลายเป็นที่สำคัญในหนังสือมาที อีเบย์และ ผีเสื้อราตรีจาก 1896 . เป็นร้านค้า ระยะเวลาเก็บรักษาความทรงจำประสบการณ์และช่วยให้พวกเขามีชีวิตอยู่ .
นี่คือที่กิลส์ เดอลูซเริ่มคิดใหม่ คำว่า " รักษา " และความคิดของเขาของภาพเป็นเสมือนจริงและในเวลาเดียวกัน
ที่เชื่อมต่อดูเหมือนว่า ซูกิโมโตะได้มองเห็นสิ่งที่เบิร์กสันเดอลูซเขียนเรื่องเวลาและความทรงจำ ภาพที่ถ่ายใน ซูกิโมโตะ‟งานกลายเป็นศูนย์รวมของหน่วยความจำ จารึกที่ปรากฏเป็นชาติในภาพถ่ายที่ผ่านการปฏิเสธอักขระตัวแทน . ซึงิโมโตะ โอนเก็บไว้เวลาของการถ่ายภาพเป็นภาพสะท้อนบนหน่วยความจำเวลาที่เต็มไปด้วยออร่าและเข้าสู่ผู้มอง‟ s หน่วยความจำ ทะเลเป็นหนึ่งในต้นกำเนิดของโลกชี้ไปยังหน่วยความจำของโลกในสิ่งที่เราค้นหาแหล่งที่มาของชีวิตของเรา และในเวลาเดียวกัน ภาพถ่ายเป็นเครื่องมือของเราชื่อโลกและทำให้มันมั่นคง
ข้างสะท้อนลึกในเวลาและหน่วยความจำแบบ sugimotos สะท้อนให้เห็นถึงศักยภาพของการถ่ายภาพในการดำเนินการทุกตัวละคร ซูกิโมโตะคุณภาพภาพถ่าย เช่น การอนุรักษ์ เราจำได้ว่าเราจำเวลาในภาพถ่าย เวลาที่ปรากฏไม่ได้เป็น แต่เพียงผู้เดียวและแช่แข็งเวลา แต่เป็นสัญลักษณ์ของเก็บไว้เป็นที่ระลึก ( เวลา