Jacques Lacan approached psychoanal

Jacques Lacan approached psychoanalysis through linguistics and literature. Lacan believed that Freud's essential work had been done prior to 1905 and concerned the interpretation of dreams, neurotic symptoms, and slips, which had been based on a revolutionary way of understanding language and its relation to experience and subjectivity, and that ego psychology andobject relations theory were based upon misreadings of Freud's work. For Lacan, the determinative dimension of human experience is neither the self (as in ego psychology) nor relations with others (as in object relations theory), but language. Lacan saw desire as more important than need and considered it necessarily ungratifiable.[164]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jacques Lacan ทาบทามจิตในภาษาศาสตร์และวรรณคดี Lacan เชื่อกันว่า ได้ทำงานสำคัญของอังกฤษก่อน 1905 และกังวลการตีความความฝัน อาการโรคประสาท และบันทึกการจัด ส่ง ที่ได้รับจากทางปฏิวัติความเข้าใจภาษา และความสัมพันธ์ของประสบการณ์ subjectivity และที่อาตมาจิตวิทยา andobject สัมพันธ์ทฤษฎี ถูกตาม misreadings ของการทำงานของอังกฤษ สำหรับ Lacan มิติ determinative ของประสบการณ์ของมนุษย์เป็นตัวเอง (เหมือนในอัตตาจิตวิทยา) ไม่สัมพันธ์กับผู้อื่น (เช่นในวัตถุความสัมพันธ์ทฤษฎี), แต่ภาษา ความปรารถนาเห็น Lacan เป็นความสำคัญมากกว่าต้องการ และถือว่าจำเป็นต้อง ungratifiable [164]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Jacques Lacan เข้าหาจิตผ่านภาษาศาสตร์และวรรณคดี Lacan เชื่อว่าการทำงานที่สำคัญของฟรอยด์ที่เคยทำมาก่อน 1905 และความกังวลการตีความของความฝันของอาการโรคประสาทและบิลซึ่งได้รับการขึ้นอยู่กับวิธีการปฏิวัติของภาษาความเข้าใจและความสัมพันธ์ที่จะได้สัมผัสและส่วนตัวและที่อาตมาจิตวิทยาความสัมพันธ์ andobject ทฤษฎีมีพื้นฐานอยู่บน misreadings ของการทำงานของฟรอยด์ สำหรับเลปมิติที่กำหนดของประสบการณ์ของมนุษย์ไม่เป็นตัวเอง (ในขณะที่จิตวิทยาอัตตา) หรือความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ (เช่นในทฤษฎีความสัมพันธ์วัตถุ) แต่ภาษา เลปเห็นความปรารถนาเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าความต้องการและคิดว่ามันจำเป็นต้อง ungratifiable. [164]