Strategy of operational management

Strategy of operational management in tourism and hospitality education
While the 21st century has ushered in the era of the knowledge economy, HVE must adapt
to rapid developments in information technology and industrial infrastructure changes. In
addition to enhancing educational quality and curricula design, schools of operations
management can advance HVE. Tang and Cheng (2004) noted that HE organisations should
function as if they belong to the service industry. Duguet (1995) also indicated that in an
international market, educational organisations should strive for excellent performance and
stop functioning as public sector institutes. Tong and Cheng suggested managing HE similar
to a business, incorporating diverse outputs. Looking at the developmental strategies of HE
reveals four determinants: teaching and human resources fostering; academic research and
development; service and resource obtaining; and, administration and management.
As there are TH departments in all the different branches of HVE in Taiwan, the development
of HVE through a review of pertinent TH literature is applicable to the operations
management model of firms. However, TH related research has focused mainly on areas
such as systematic in-school orientation training, research and administrative management.
While reviewing employer involvement in HE, Cassells (1994) identified three levels of such
involvement as arm’s length relationships, partnerships and strategic alliances (see Busby,
2003). Therefore, novel educational concepts should focus on simultaneously integrating outof-school
resources, for example, the range of governmental stakeholders, industries, other
educational organisations, professionals and the surrounding community. This study
therefore analyses the strategy of THE management based on the following four
determinants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์การจัดการการดำเนินงานในการศึกษาและการท่องเที่ยวในขณะที่ศตวรรษที่ 21 มี ushered ในยุคของเศรษฐกิจความรู้ HVE ต้องปรับการพัฒนาอย่างรวดเร็วในอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีโครงสร้างพื้นฐานเปลี่ยนแปลงข้อมูล ในนอกจากนี้เพื่อเพิ่มคุณภาพการศึกษา และออกแบบหลักสูตร โรงเรียนการดำเนินงานจัดการสามารถล่วงหน้า HVE ถังและเฉิง (2004) กล่าวว่า องค์กรเขาควรทำงานเหมือนกับว่าพวกเขาอยู่ในอุตสาหกรรมบริการ Duguet (1995) ยังระบุว่า ในการประเทศ องค์กรทางการศึกษาควรมุ่งมั่นสำหรับประสิทธิภาพที่ดีเยี่ยม และหยุดการทำงานเป็นสถาบันภาครัฐ ตองและเช็งแนะนำจัดการเขาเหมือนกันธุรกิจ เว็บแสดงผลที่หลากหลาย มองกลยุทธ์พัฒนาของเขาเผย 4 ดีเทอร์มิแนนต์: สอนและทำนุบำรุง ทรัพยากรบุคคล งานวิชาการ และพัฒนา บริการและทรัพยากรรับ และ ดูแลและบริหารงานมีแผนก TH ในสาขาต่าง ๆ ทั้งหมดของ HVE ในไต้หวัน การพัฒนาของ HVE ผ่านการตรวจสอบของ TH นโดย วรรณกรรมเป็นการดำเนินงานรูปแบบการจัดการของบริษัท อย่างไรก็ตาม TH ที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัยได้เน้นหลักในพื้นที่ฝึกอบรมในโรงเรียนวางระบบ วิจัย และบริหารจัดการขณะที่นายจ้างมีส่วนร่วมในเขาทบทวน คราวน์พ (1994) ระบุ 3 ระดับดังกล่าวมีส่วนร่วมของแขนความยาวความสัมพันธ์ ความร่วมมือ และพันธมิตรทางธุรกิจ (ดูบัส2003) . ดังนั้น แนวคิดการศึกษานวนิยายควรเน้นรวมกันออกของโรงเรียนทรัพยากร ตัวอย่าง ช่วงของรัฐบาลเสีย อุตสาหกรรม อื่น ๆองค์กรทางการศึกษา อาชีพ และชุมชนโดยรอบ การศึกษานี้ดังนั้นจึง วิเคราะห์กลยุทธ์ของการบริหารตามสี่ต่อไปนี้ดีเทอร์มิแนนต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์ของการจัดการการดำเนินงานในด้านการศึกษาการท่องเที่ยวและการต้อนรับ
ในขณะที่ศตวรรษที่ 21 มี ushered ในยุคของเศรษฐกิจฐานความรู้, HVE ต้องปรับตัว
ในการพัฒนาอย่างรวดเร็วในด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐานอุตสาหกรรม ใน
นอกเหนือจากการพัฒนาคุณภาพการศึกษาและการออกแบบหลักสูตรโรงเรียนของการดำเนินงาน
การจัดการสามารถล่วงหน้า HVE ถังและเฉิง (2004) ตั้งข้อสังเกตว่าองค์กรที่เขาควรจะ
ทำงานเป็นถ้าพวกเขาอยู่ในอุตสาหกรรมการบริการ Duguet (1995) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าใน
ตลาดต่างประเทศ, สถาบันการศึกษาควรมุ่งมั่นเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพที่ดีเยี่ยมและ
หยุดการทำงานเป็นสถาบันภาครัฐ ตงเฉิงและข้อเสนอแนะการจัดการ HE คล้าย
กับธุรกิจผสมผสานเอาท์พุทที่มีความหลากหลาย มองไปที่กลยุทธ์การพัฒนาของเขา
แสดงให้เห็นว่าปัจจัยสี่: การเรียนการสอนและทรัพยากรมนุษย์อุปถัมภ์; การวิจัยทางวิชาการและ
การพัฒนา การบริการและทรัพยากรที่ได้รับ; และการบริหารงานและการจัดการ.
เนื่องจากมีหน่วยงานไทยในทุกสาขาที่แตกต่างกันของ HVE ในไต้หวัน, การพัฒนา
ของ HVE ผ่านการตรวจทานของวรรณกรรมไทยที่เกี่ยวข้องสามารถใช้กับการดำเนินงาน
รูปแบบการจัดการของ บริษัท อย่างไรก็ตาม, TH วิจัยที่เกี่ยวข้องได้มีการมุ่งเน้นในพื้นที่
เช่นระบบในโรงเรียนการฝึกอบรมการวางแนวทางการวิจัยและการบริหารจัดการ.
ในขณะที่การตรวจสอบการมีส่วนร่วมของนายจ้างใน HE, Cassells (1994) ระบุสามระดับดังกล่าว
มีส่วนร่วมเป็นแขนของความสัมพันธ์ที่มีความยาวความร่วมมือและพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ (ดูเหมาะ,
2003) ดังนั้นแนวคิดการศึกษานวนิยายควรมุ่งเน้นการบูรณาการพร้อมกัน outof โรงเรียน
ทรัพยากรเช่นช่วงของผู้มีส่วนได้เสียของรัฐบาลอุตสาหกรรมอื่น ๆ
สถาบันการศึกษามืออาชีพและชุมชนโดยรอบ การศึกษาครั้งนี้
จึงวิเคราะห์กลยุทธ์ของการจัดการบนพื้นฐานของการต่อไปนี้สี่
ปัจจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลยุทธ์การบริหารงานด้านการท่องเที่ยวและการบริการในขณะที่
การศึกษาศตวรรษที่ 21 มี ushered ในยุคของเศรษฐกิจความรู้ มีต้องปรับตัว
การพัฒนาอย่างรวดเร็วในเทคโนโลยีสารสนเทศและโครงสร้างพื้นฐานของอุตสาหกรรมการเปลี่ยนแปลง ใน
นอกจากเพิ่มคุณภาพการศึกษาและการออกแบบหลักสูตร โรงเรียนดำเนินการการจัดการสามารถเลื่อนระดับ .ถังเฉิง ( 2004 ) ตั้งข้อสังเกตว่าเขาองค์กรควร
ฟังก์ชันเป็นถ้าพวกเขาอยู่ในอุตสาหกรรมบริการ ดูเค็ท ( 2538 ) นอกจากนี้ยังพบว่าใน
ตลาดนานาชาติ องค์กรการศึกษาควรมุ่งมั่นสำหรับประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยม และเป็นสถาบันที่ทำหน้าที่หยุด
ภาคสาธารณะ ตงเฉิงแนะนำการจัดการเขาเหมือนกัน
เพื่อธุรกิจ ผสมผสานหลากหลายผลผลิตมองไปที่การพัฒนากลยุทธ์ของเค้า
พบสี่ปัจจัย : การสอนและทรัพยากรมนุษย์ ส่งเสริม การวิจัยทางวิชาการและการพัฒนาบริการและทรัพยากรที่ได้รับ และ การบริหารและการจัดการ .
มีแผนก th ในทุกสาขาที่แตกต่างกันของมีในไต้หวันพัฒนา
ของ hve ผ่านการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง คือ ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงาน
รูปแบบการจัดการของบริษัท อย่างไรก็ตาม การเกี่ยวข้องกับการวิจัยได้มุ่งเน้นในพื้นที่เช่นระบบการฝึกอบรมปฐมนิเทศ
โรงเรียน การวิจัย และการบริหารจัดการ ในขณะที่นายจ้างมีส่วนร่วมในการทบทวน
เขา cassells ( 1994 ) ระบุ สามระดับของการมีส่วนร่วมเช่น
เป็นความสัมพันธ์แขนพันธมิตรและกลยุทธ์พันธมิตร ( ดู n
, 2003 ) ดังนั้นการศึกษาแนวคิดใหม่ควรมุ่งเน้นพร้อมกันรวมคนในโรงเรียน
ทรัพยากรเช่นช่วงของรัฐผู้มีส่วนได้เสีย , อุตสาหกรรม , องค์กรการศึกษาอื่น ๆ
, ผู้เชี่ยวชาญและชุมชนโดยรอบ การศึกษา
ดังนั้นการวิเคราะห์กลยุทธ์ของการจัดการตามสี่
ปัจจัยต่อไปนี้