‘So we are breaking up,’ Shin Hye r

‘So we are breaking up,’ Shin Hye responded. Even as she said the words, everything still felt surreal. This is all happening so fast. ‘It’s the same thing oppa. You just don’t want it to seem that way.’

Min Ho took Shin Hye’s hands in his. ‘No, no, no. I don’t mean we should break up,’ he replied. ‘I mean let’s take some time off to really understand what we want from this. If we’re both ready to sacrifice who we are to be with each other. Because I know I’m ready, Shin Hye. But I don’t think you are.’

Shin Hye looked up at him in disbelief. ‘So I’m the problem? I’m the one who isn’t in this?’ She broke free from Min Ho’s hands and stood up.

‘That’s not what I mean Shin Hye, please sit down,’ Min Ho pleaded, reaching for her hand.

She took a step back to dodge his hand. ‘You never gave me a chance to talk oppa so please listen to me now,’ she spoke, her voice steadier. ‘I admit that I was wrong for not answering your calls. I hate myself for shutting you out at a time you needed me and if I could do it over, I’d call you every day. But you’re being unfair,’ her voice faltered. She cleared her throat and steadied herself. ‘You know who we are and what’s at stake here. Just because you’re willing to be more reckless doesn’t mean you want this relationship more, or you love me more. Because I love you so much you have no idea,’ she paused to wipe her tears. ‘Hiding this relationship was the only way I could think of being with you but still being able to protect you. But if even that doesn’t work then maybe you’re right. There is no middle ground and we have to choose.’

Min Ho looked up at her miserably. She wasn't sure if it was pain she was seeing, or pity.

‘There’s no middle ground between being in a relationship and not being in one either,’ she continued. ‘So you need to decide right now. I need to know where we stand so I know what to do from here on out.’

Min Ho held Shin Hye’s gaze for a long time. His eyes were starting to water, too. She could feel her heart pounding as she waited for a response. Please oppa. Please fight for me.

A tear ran down his cheek. ‘I’m sorry,’ he said faintly before looking down.

Shin Hye felt the walls closing in. It was as if something was blocking her lungs because she suddenly couldn’t breathe. She couldn’t stop the tears so she turned around and covered her mouth with her hand, muffling a sob. Not here, Shin Hye. Not in front of him, she told herself. She clenched her jaw and forced herself to get it together. With every ounce of energy she can gather, she spoke the last words she’ll say to him in a long time.

‘Don’t be. I get it. Annyeong, oppa,’ she said before heading out the door.

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ดังนั้นเราจะแบ่งค่า Shin Hye ตอบ แม้เป็นคำว่า เธอ ทุกอย่างยังรู้สึกว่าเหนือจริง โดยทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ' เป็น oppa สิ่งเดียวกัน คุณไม่ต้องไปดูวิธีการ '

นาทีโฮจิมินห์เอามือ Shin Hye ในเขา 'หมายเลขไม่ ไม่ ฉันไม่ได้หมายถึงเราควรสลาย เขาตอบ "ผมหมายถึง ลองใช้เวลาปิดจริง ๆ เข้าใจสิ่งที่เราต้องการจากนี้ ถ้าเราไม่พร้อมที่จะเสียสละที่เราจะเป็นกันทั้งนี้ เพราะฉันรู้ว่า ฉันพร้อม Shin Hye แต่ฉันไม่คิดว่า คุณจะ '

Shin Hye ดูค่าที่เขา disbelief ' ดังนั้นฉันปัญหา ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ในนี้? " เธอยากจนฟรีจากมือนาทีโฮจิมินห์ และยืน up.

"ก็ไม่ไง Shin Hye กรุณานั่งลง โฮนาทีที่ pleaded ที่มือของเธอเอื้อมคว้า

เธอเอาขั้นตอนหลังการหลบมือ ' คุณไม่ให้ผมมีโอกาสพูดคุย oppa ดังนั้นโปรดฟังฉันตอนนี้ เธอพูด เสียงของเธอ steadier ' ข้าพเจ้ายอมรับว่า ผมผิดไม่ตอบรับโทรศัพท์ของคุณ ฉันเกลียดตัวเองสำหรับปิดคุณออกในเวลาที่คุณต้องการฉัน และถ้าฉันสามารถทำมันได้มากกว่า ฉันจะโทรหาคุณทุกวัน แต่คุณต้องการไม่เป็นธรรม พูดตะกุกตะกักในเสียงของเธอ เธอล้างคอของเธอ และ steadied ตัวเอง ' คุณรู้ว่าเราคือใครและอะไรเป็นเดิมพันที่นี่ เพียง เพราะคุณเต็มใจจะเสี่ยงมาก ไม่หมายความว่า คุณต้องเพิ่มเติมความสัมพันธ์นี้ หรือคุณรักฉันมากขึ้น เพราะฉันรักคุณให้มากคุณมีความคิด เธอหยุดชั่วคราวเพื่อเช็ดน้ำตาของเธอ ' ซ่อนความสัมพันธ์นี้เป็นวิธีเดียวที่ผมไม่คิดว่า อยู่กับคุณ แต่ยังคง ความสามารถในการปกป้องคุณ แต่ถ้าแม้ทำงาน แล้วบางทีคุณเข้า ดินกลางไม่มี และเราต้องเลือก '

โฮจิมินห์นาทีหาที่เธอเป็นท่า เธอไม่แน่ใจว่าเธอได้เห็นความเจ็บปวด หรือสงสารกัน

'มีพื้นไม่กลางระหว่างอยู่ในความสัมพันธ์และไม่มีในอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอต่อไป ' ดังนั้นคุณต้องตัดสินใจตอนนั้น ต้องทราบจุดที่เรายืนเพื่อรู้ว่าจะทำอย่างไรที่ออกในงาน '

นาทีโฮจิมินห์จัด Shin Hye สายตาเป็นเวลานาน ตามีเริ่มต้นน้ำ เกินไป เธออาจรู้สึกเธอหัวใจห้ำหั่นกับเธอรอการตอบสนอง กรุณา oppa ต่อสู้โปรดให้ฉัน

น้ำตาวิ่งไปตามแก้มของเขา 'ฉันขอ เขากล่าวว่า รวย ๆ ก่อนมอง ลง

Shin Hye รู้สึกผนังปิด เป็นสิ่งที่ถูกบล็อกปอดของเธอเนื่องจากเธอก็ไม่สามารถหายใจได้ เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอหันไปรอบ ๆ และครอบปากของเธอ ด้วยมือของเธอ muffling เป็น sob ไม่นี่ Shin Hye ไม่หน้าเขา เธอบอกตัวเอง เธอกัดกรามของเธอ และบังคับให้ตัวเองเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของเธอสามารถรวบรวมพลังงาน เธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขาเป็นเวลานาน

' ดอนไม่ได้ ฉันได้รับมัน Annyeong, oppa เธอบอกว่า ก่อนออกจากประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' เรามั้ยมีมั้ย เลิกกัน " ชินเฮตอบ แม้ขณะที่เธอพูดว่า ทุกอย่างยังรู้สึกเหลือเชื่อ อะไรทุกอย่าง มันเกิดขึ้นเร็วมาก ทำไมมันเป็นพี่เหมือนกัน คุณแค่ไม่อยากให้มันดูเหมือนอย่างนั้น '

มินโฮพาชินเฮของมือของเขา ' ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่ได้หมายความว่าเราควรจะเลิก ' เขาตอบ ฉันหมายถึงเราใช้เวลาบางส่วนออกเพื่อเข้าใจจริงๆ ว่าเราต้องการอะไรจากเรื่องนี้ถ้าเราทั้งสองพร้อมที่จะเสียสละ ที่เราเป็น กับแต่ละอื่น ๆ เพราะผมรู้ว่าผมพร้อม ชินเฮ แต่ผมไม่คิดว่าคุณจะ . '

ชินเฮเงยหน้ามองเขาไม่อยากเชื่อ " งั้นฉันขึ้น ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ในนี้ ' เธอแยกตัวออกมาจากมือของมินโฮและลุกขึ้น .

ที่ไม่สิ่งที่ฉันหมายถึง ชินเฮ กรุณานั่งลง ' มินโฮอ้อนวอน , จับมือเธอ

เธอจึงถอยหลังหลบมือเขา คุณไม่เคยให้โอกาสผมคุยกับพี่โปรดฟังฉันตอนนี้ " เธอพูด เสียงของเธอ steadier . ' ผมยอมรับว่าผมผิด ที่ไม่รับโทรศัพท์คุณ ฉันเกลียดตัวเองที่ทำให้เธอในเวลาที่เธอต้องการให้ฉัน และถ้าฉันทำมันเสร็จ ผมก็โทรหาคุณทุกวัน แต่เธอไม่ยุติธรรมเลย ' เสียงของเธอสะดุดเธอล้างลำคอของเธอและ steadied ตัวเอง ' คุณรู้ว่าเราเป็นใครและสิ่งที่ต้องเดิมพันที่นี่ แค่เพราะคุณเต็มใจจะเสี่ยงมากกว่าไม่ได้หมายความว่าคุณต้องการความสัมพันธ์นี้มากกว่า หรือคุณชอบฉันมากกว่า เพราะฉันชอบคุณมาก คุณไม่มีความคิด ' เธอหยุดที่จะเช็ดน้ำตาของเธอ' ซ่อนความสัมพันธ์นี้เป็นวิธีเดียวที่ฉันสามารถคิดของการเป็นกับคุณ แต่ยัง สามารถปกป้องคุณได้ แต่ถ้ามันไม่ทำงานแล้วคุณอาจจะพูดถูก ไม่มีกลาง และเราต้องเลือก '

มินโฮมองเธอเลยสักครั้ง เธอไม่แน่ใจว่ามันคือความเจ็บปวดที่เธอเจอ หรือสงสาร

" มันไม่มีครึ่งๆกลางๆ ระหว่างอยู่ในความสัมพันธ์ และไม่ได้อยู่ในหนึ่งเหมือนกัน " เธอยังคง " งั้นคุณต้องตัดสินใจตอนนี้ ฉันต้องรู้ว่าเราอยู่ตรงไหน ผมรู้ว่าต้องทำจากที่นี่ที่ออก . '

มินโฮอุ้มชินเฮกำลังจ้องมองเป็นเวลานาน . ดวงตาของเขาเริ่มที่จะน้ำเหมือนกัน เธออาจรู้สึกว่าหัวใจเธอเต้นแรง ขณะที่เธอรอการตอบรับ รึเปล่าค่ะพี่

โปรดต่อสู้เพื่อฉันฉีกหนีลงมาที่แก้ม " ฉันขอโทษ " เขาพูดเบาๆ ก่อนจะมองลงไป

ชินเฮรู้สึกว่าผนังปิดใน มันเป็นถ้าบางอย่างขวางปอดของเธอ เพราะเธอก็หายใจไม่ได้ เธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ เธอหันไปรอบ ๆและปิดปากของเธอกับมือของเธอเล่นสะอื้น ทำไมไม่อยู่ ชินเฮ ไม่ใช่ต่อหน้าเขา รึเปล่า เธอบอกตัวเธอเองเธอกำขากรรไกรของเธอและบังคับตัวเองที่จะได้รับมันเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของพลังงานที่เธอรวบรวม เธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขามานาน

ห้ามอยู่ ฉันได้รับมัน annyeong ค่ะ ' เธอว่าก่อนออกประตูรึเปล่า

.