Somewhere in the middle of his seco

Somewhere in the middle of his second cigarette, which McCree had lit for him without even a word exchanged, he let out a deep sigh and relaxed in his chair. Slouching much like the cowboy, kicking his metal feet up on the table.

He reached over for another shot, was this the sixth or the seventh? He’d lost count, but judging by the gentle buzzing in the back of his mind, he was willing to bet seventh. It made him feel light and just the slightest bit fuzzy. Downing it, he didn’t miss the raised eyebrow from McCree, tipsy didn’t mean he wasn’t still sharp.

“You remember we got a mission tomorrow, Robin Hood?” The cowboy asked, his silent way of suggesting that Hanzo had had enough.

Hanzo held his glass up, staring at it for a moment. How easy would it be to say no, have a few more and sleep out here on the balcony? Even if McCree cut him off from the whiskey, he had enough plum wine to push the upper limits of tipsy, a guaranteed deep sleep. With a grunt he flipped the glass, placing it top down on the table. He was done. “You do remember that it is in the evening?”

McCree did the same, downing his shot and flipping the glass. He stood with a groan and offered his hand to help the archer up. McCree was thus far the only person he accepted a hand from, he knew the gesture was out of manners instead of thinking Hanzo was too in the tank to do it himself.

With a grin, he took the hand.

Either he had misjudged how much effort McCree was putting into the gesture, or he had missed McCree tossing a few extra shots back because as the cowboy braced himself to pull Hanzo up, he faltered and the archer wound up pulling him over and tipping the chair. They landed with Hanzo on his back, one leg thrown off to the side and McCree’s face jammed into his abs, hat crumpled between his yukata and McCree’s forehead. He couldn’t tell if it was the alcohol or the company but they both started laughing once more, this time less restrained.

Silence settled once again and neither of them made an effort to move, limbs buzzing with the consumption of more alcohol than what was probably recommended the night before a mission. The hangover, if any, would be slight.

“Hanzo,” He felt more than heard against his abdomen. He could see the sharpshooter’s hands grabbing at the chair, as if they had attempted at some point to help push him up but had failed him entirely.

“McCree?”

“I-“ The cowboy paused, hands clenching and unclenching and suddenly there was a crack in the plastic that seemed to help McCree find his voice again. “Yer kneein’ my pelvis.” He mumbled, words half muffled by the fact that he refused to lift his head.

Hanzo snorted, and wiggling the leg that was underneath McCree, noted that the place where his prosthetics began was indeed digging into McCree’s hip- he took some form of delight in the agonized groan he received from the motion. “I believe you are the one with the power to remove yourself.”

“Can’t.” Was the only response he got before McCree became dead weight on him.

The archer blinked. Once, twice, and was about to just accept his fate when the glass door slid open.

Tracer poked her head out, took in the scene for about one second before she began laughing, something Hanzo does not mirror this time around. “Oi, I heard a noise and thought one of ya dropped dead. I didn’t know you were havin’ a shag out here.” She teased crudely, stepping out and beginning to help haul McCree off.

The cowboy groaned, swatting at her as she helped.

“We were not having a ‘shag’.” Hanzo spoke as he rolled out of the chair with far more grace than he expected to have after being nearly eight shots deep. Or was it nine? “It was a drink.”

“Looks like many drinks to me, love.” She quipped. “Come on, help me get him inside.”

Hanzo stood and glanced at the carnage their tumble had caused. The butt of a cigar and a half smoked cigarette laid on the ground, their embers dying. And an entirely empty bottle of whiskey- of which, Hanzo had been sure that it was full when they had started drinking. It only confirmed his decision that McCree had been taking extra shots. He frowned, but made no comment as he helped to get the cowboy to his feet and dragged him inside.

The pull-out couch bed was merely covered in sheets, but they tossed McCree onto it and Hanzo didn’t even want to bother trying to figure out other sleeping arrangements. So he flopped right down on the other side of the rather uncomfortable ‘bed’ and ignored the giggle from Lena as she turned off the lights.

He was out in seconds

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่ตรงกลางของบุหรี่สองของเขา ซึ่ง McCree มีไฟสำหรับเขาไม่ มีแม้คำแลกเปลี่ยน เขาให้ออกถอนหายใจลึก และผ่อนคลายในเก้าอี้ของเขา Slouching เหมือนคาวบอย เตะเท้าโลหะของเขาขึ้นบนโต๊ะเขาถึงกว่าสำหรับภาพ แก้ไขนี้ที่หกหรือเจ็ด เขาได้สูญเสียจำนวน แต่ตัดสิน โดยพึมพำเบา ๆ ด้านหลังของจิตใจของเขา เขาก็ยินดีที่จะเดิมพันเจ็ด มันทำให้เขารู้สึกเบาและเพียงนิดเลือน ดาวนิ่ง เขาไม่พลาดคิ้วยกขึ้นจาก McCree มึนเมาไม่ได้เจตนา ไม่ได้ยังคงคมชัด"คุณจำเรามีภารกิจวันพรุ่งนี้ โรบินฮูด" คาวบอยที่ถาม วิธีของเขาเงียบบอก Hanzo มาพอHanzo จัดเขาแก้วขึ้น จ้องช่วง วิธีที่ง่ายมันจะบอกว่า ไม่มี อีกไม่กี่ และนอนที่นี่บนระเบียง แม้ว่า McCree ตัดเขาออกจากวิสกี้ เขาพอไวน์พลัมกับขีดจำกัดบนของมึนเมา การนอนหลับลึกรับประกัน มีฮึดฮัดเขาพลิกแก้ว วางด้านบนลงบนโต๊ะ เขาได้ทำ "คุณอย่าลืมว่า มันเป็นตอนเย็น"McCree ไม่เหมือนกัน downing ยิงของเขา และการพลิกแก้ว เขายืนอยู่กับสาวน้อย และให้มือของเขาจะช่วยยิงธนูขึ้น McCree ป่านนี้เป็นเพียงคนที่เขายอมรับจากมือ เขารู้ว่า รูปแบบลายเส้นจากมารยาทแทนคิด Hanzo มากในถังจะทำมันเองด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาเอามือEither he had misjudged how much effort McCree was putting into the gesture, or he had missed McCree tossing a few extra shots back because as the cowboy braced himself to pull Hanzo up, he faltered and the archer wound up pulling him over and tipping the chair. They landed with Hanzo on his back, one leg thrown off to the side and McCree’s face jammed into his abs, hat crumpled between his yukata and McCree’s forehead. He couldn’t tell if it was the alcohol or the company but they both started laughing once more, this time less restrained.Silence settled once again and neither of them made an effort to move, limbs buzzing with the consumption of more alcohol than what was probably recommended the night before a mission. The hangover, if any, would be slight.“Hanzo,” He felt more than heard against his abdomen. He could see the sharpshooter’s hands grabbing at the chair, as if they had attempted at some point to help push him up but had failed him entirely.“McCree?”“I-“ The cowboy paused, hands clenching and unclenching and suddenly there was a crack in the plastic that seemed to help McCree find his voice again. “Yer kneein’ my pelvis.” He mumbled, words half muffled by the fact that he refused to lift his head.Hanzo snorted, and wiggling the leg that was underneath McCree, noted that the place where his prosthetics began was indeed digging into McCree’s hip- he took some form of delight in the agonized groan he received from the motion. “I believe you are the one with the power to remove yourself.”“Can’t.” Was the only response he got before McCree became dead weight on him.The archer blinked. Once, twice, and was about to just accept his fate when the glass door slid open.Tracer poked her head out, took in the scene for about one second before she began laughing, something Hanzo does not mirror this time around. “Oi, I heard a noise and thought one of ya dropped dead. I didn’t know you were havin’ a shag out here.” She teased crudely, stepping out and beginning to help haul McCree off.The cowboy groaned, swatting at her as she helped.“We were not having a ‘shag’.” Hanzo spoke as he rolled out of the chair with far more grace than he expected to have after being nearly eight shots deep. Or was it nine? “It was a drink.”“Looks like many drinks to me, love.” She quipped. “Come on, help me get him inside.”Hanzo stood and glanced at the carnage their tumble had caused. The butt of a cigar and a half smoked cigarette laid on the ground, their embers dying. And an entirely empty bottle of whiskey- of which, Hanzo had been sure that it was full when they had started drinking. It only confirmed his decision that McCree had been taking extra shots. He frowned, but made no comment as he helped to get the cowboy to his feet and dragged him inside.เตียงนอนแขวนเพียงคลุมแผ่น แต่พวกเขาโยน McCree บนมัน และ Hanzo ไม่ต้องตื๊อพยายามคิดออกจัดวางเตียงอื่น ๆ ดังนั้นเขา flopped ลงในด้านอื่น ๆ ของ 'เตียง' ค่อนข้างอึดอัด และละเว้นจากลีนาขำ ตามเธอปิดไฟเขาก็ออกมาในวินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในกลางของบุหรี่ที่สองของเขาซึ่งได้ McCree ไฟสำหรับเขาโดยไม่ได้มีการแลกเปลี่ยนคำที่เขาให้ออกถอนหายใจลึกและผ่อนคลายในเก้าอี้ของเขา อู้เหมือนคาวบอยเตะฟุตโลหะของเขาขึ้นบนโต๊ะ. เขาถึงกว่าสำหรับการยิงอีกนี้เป็นที่หกหรือเจ็ด? เขาจะสูญเสียนับ แต่การตัดสินโดยหึ่งอ่อนโยนในการกลับใจของเขาก็ยินดีที่จะเดิมพันที่เจ็ด มันทำให้เขารู้สึกเบาและเพียงแค่นิดเลือน ดาวนิงมันเขาไม่พลาดคิ้วยกขึ้นมาจาก McCree, เมาไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ยังคงคม. "คุณจำได้ว่าเรามีภารกิจในวันพรุ่งนี้โรบินฮู้ด?" คาวบอยถามวิธีเงียบของเขาบอกว่า Hanzo ได้มีเพียงพอ. Hanzo ถือแก้วของเขาขึ้นจ้องมองที่มันสักครู่ วิธีที่ง่ายก็จะบอกว่าไม่มีมีไม่กี่มากขึ้นและนอนหลับได้ออกจากที่นี่บนระเบียง? แม้ว่า McCree ตัดเขาออกจากวิสกี้เขามีไวน์บ๊วยพอที่จะผลักดันขีด จำกัด บนของมึนเมานอนหลับลึกรับประกัน ด้วยการทำเสียงฮึดฮัดเขาพลิกแก้ววางไว้ด้านบนลงบนโต๊ะ เขาทำ "คุณจำไว้ว่ามันเป็นในช่วงเย็น?" McCree ก็ทำเช่นเดียวกัน, รวดเดียวยิงของเขาและพลิกแก้ว เขายืนอยู่กับโหยหวนและเสนอขายมือของเขาที่จะช่วยให้นักธนูขึ้น McCree เป็นป่านนี้เพียงคนเดียวที่เขายอมรับมือจากเขารู้ท่าทางออกจากมารยาทแทนที่จะคิด Hanzo เกินไปในถังที่จะทำมันเอง. พร้อมกับรอยยิ้มเขาเอามือ. ทั้งที่เขาเคยผิดเท่าใด ความพยายาม McCree ถูกวางลงไปในท่าทางหรือเขาพลาด McCree โยนนัดพิเศษไม่กี่กลับเพราะเป็นคาวบอยค้ำยันตัวเองที่จะดึง Hanzo ขึ้นเขาสะดุดและยิงธนูแผลขึ้นดึงเขาไปและการให้ทิปเก้าอี้ พวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินที่มี Hanzo บนหลังของเขาขาข้างหนึ่งถูกโยนออกไปด้านข้างและใบหน้าของ McCree ติดขัดเข้า ABS ของเขาหมวกยู่ยี่ระหว่างยูกาตะและหน้าผาก McCree ของเขา เขาไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือ บริษัท แต่พวกเขาทั้งสองก็เริ่มหัวเราะอีกครั้งคราวนี้น้อยยับยั้ง. เงียบตัดสินอีกครั้งและไม่ใช่ของพวกเขาพยายามที่จะย้ายแขนขาพึมพำกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้นกว่าสิ่งที่ อาจจะได้รับการแนะนำในคืนก่อนการปฏิบัติภารกิจ The Hangover ถ้ามีจะเป็นเพียงเล็กน้อย. "Hanzo" เขารู้สึกมากกว่าได้ยินกับหน้าท้องของเขา เขาจะได้เห็นมือแม่นปืนของโลภที่เก้าอี้ราวกับว่าพวกเขามีความพยายามในบางจุดที่จะช่วยผลักดันให้เขาขึ้น แต่ล้มเหลวเขาทั้งหมด. "McCree?" "I-" คาวบอยหยุดชั่วคราว, มือกำและ unclenching และก็มี แตกในพลาสติกที่ดูเหมือนจะช่วย McCree พบว่าเสียงของเขาอีกครั้ง "Yer kneein 'กระดูกเชิงกรานของฉัน." เขาพึมพำคำครึ่งลำคอด้วยความจริงที่ว่าเขาปฏิเสธที่จะยกหัวของเขา. Hanzo snorted และ wiggling ขาข้างที่เป็นอยู่ภายใต้ McCree ตั้งข้อสังเกตว่าสถานที่ที่ขาเทียมของเขาเริ่มเป็นที่แน่นอนขุดเป็น McCree ของ hip- เขาเอารูปแบบของความสุขบางอย่างในคร่ำครวญทุกข์ทรมานที่เขาได้รับจากการเคลื่อนไหว "ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่มีอำนาจในการลบตัวเอง." "ไม่สามารถ." เป็นเพียงการตอบสนองเขาได้ก่อนที่จะกลายเป็น McCree น้ำหนักตายบนเขา. ธนูกระพริบตา หนึ่งครั้งสองครั้งและกำลังจะก็ยอมรับชะตากรรมของเขาเมื่อประตูกระจกเลื่อนเปิด. Tracer แหย่หัวของเธอออกมาเอาในที่เกิดเหตุประมาณหนึ่งวินาทีก่อนที่เธอจะเริ่มหัวเราะบางสิ่งบางอย่าง Hanzo ไม่สะท้อนเวลาประมาณนี้ "เฮ้ยผมได้ยินเสียงและคิดว่าเป็นหนึ่งในยาลดลงตาย ผมไม่ทราบว่าคุณกำลัง havin 'ขนปุยออกมาที่นี่. "เธอแกล้งหยาบก้าวออกมาและเริ่มต้นที่จะช่วยให้สาว McCree ปิด. คาวบอยคราง swatting ที่เธอขณะที่เธอช่วย. " เราไม่ได้มี' ขนปุย ' "Hanzo พูดในขณะที่เขาแล่นออกจากเก้าอี้ด้วยความสง่างามมากเกินกว่าที่เขาคาดว่าจะมีหลังจากที่ถูกเกือบแปดนัดลึก หรือมันเป็นเก้า? "มันเป็นเครื่องดื่ม." "ดูเหมือนหลายเครื่องดื่มให้ฉันรัก." เธอเหน็บ "มาช่วยฉันได้รับเขาภายใน." Hanzo ยืนและเหลือบมองไปที่การสังหารเกลือกกลิ้งของพวกเขาได้ก่อให้เกิด ก้นของซิการ์และบุหรี่รมควันครึ่งหนึ่งวางอยู่บนพื้นดินถ่านของพวกเขากำลังจะตาย และขวดเปล่าอย่างสิ้นเชิงของ whiskey- ซึ่ง Hanzo ได้รับการตรวจสอบให้แน่ใจว่ามันเป็นเต็มรูปแบบเมื่อพวกเขาได้เริ่มต้นดื่ม มันได้รับการยืนยันการตัดสินใจของเขาที่ McCree ได้รับการถ่ายภาพพิเศษ เขาขมวดคิ้ว แต่ทำไม่มีความคิดเห็นในขณะที่เขาจะได้รับการช่วยคาวบอยไปที่เท้าของเขาและลากเขาภายใน. เตียงโซฟาดึงออกถูกปกคลุมเพียงในแผ่น แต่พวกเขาโยน McCree บนมันและ Hanzo ไม่ได้ต้องการที่จะรำคาญพยายาม ที่จะคิดออกเตรียมการนอนหลับอื่น ๆ ดังนั้นเขาจึงล้มลงในด้านอื่น ๆ ของ 'บี' ค่อนข้างอึดอัดและละเว้นขำจาก Lena ขณะที่เธอปิดไฟ. เขาออกในไม่กี่วินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในกลางของบุหรี่ที่สองของเขาซึ่งเมิกครี่มีจุดสำหรับเขาโดยไม่ยอมแลก เขาถอนหายใจลึกและผ่อนคลายในเก้าอี้ของเขา ตัวเหมือนคาวบอย เตะเท้าโลหะของเขาขึ้นบนโต๊ะเขาถึงมายิงอีก มันหกหรือเจ็ด ? เขาไม่ได้นับ แต่ดูจากที่อ่อนโยนดังก้องอยู่ในจิตใจของเขา เขาก็เต็มใจที่จะเดิมพัน 7 มันทำให้เขารู้สึกเบาและเพียงนิดเดียวแบบฟัซซี่ ดาวนิ่ง เขาไม่พลาดจากเมิกครี่ยกคิ้ว , ไม่ได้หมายความว่า เขาไม่ได้เมา ยังคม" นายจำเราได้ทำภารกิจในวันพรุ่งนี้ โรบินฮู้ด ? " คาวบอยถาม วิธีพูดของเขาบอกว่าฮันโซได้เพียงพอฮันโซอุ้มแก้วขึ้นมา มองมันสักครู่ วิธีง่ายจะพูดว่าไม่ มีไม่กี่เพิ่มเติม และออกมานอนข้างนอกบนระเบียง ? ถ้าเมิกครี่ตัดเขาออกจากวิสกี้ เขาพอไวน์พลัม เพื่อผลักดันขีด จำกัด บนของเมา รับรองว่า หลับลึก . กับ grunt เขาคว่ำแก้ววางมันลงบนโต๊ะ เขาทำ " เธอจำได้ว่ามันอยู่ในตอนเย็น "เมิกครี่ก็เช่นกัน ดาวนิ่งยิงของเขาและคว่ำแก้ว เขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับครางและเสนอมือของเขาเพื่อช่วยให้นักธนูขึ้นมา เมิกครี่จึงไกลคนเดียวที่เขายอมรับ มือ เขารู้ว่าท่าทางมีมารยาท แทนที่จะคิดถึงฮันโซมันในถังทำมันเองด้วยรอยยิ้ม เขาเอามือให้เขาได้ตัดสินเท่าใดความพยายามเมิกครี่ถูกวางไว้ในท่าทาง หรือเขาได้พลาดเมิกครี่โยนภาพพิเศษบางอย่างกลับมา เพราะเป็นคาวบอยพยุงตัวเอง เพื่อดึง ฮันโซ เขาสะดุดและยิงธนูที่ดึงเขามาและให้เก้าอี้ พวกเขามาถึงกับฮันโซบนหลังของเขา ขาข้างหนึ่งถูกโยนออกไปด้านข้างแล้วเมิกครี่หน้า ABS ของเขาอยู่ในหมวกยู่ยี่ของเขาระหว่างยูกาตะและหน้าผากเมิกครี่ . เขาไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นแอลกอฮอล์ หรือ บริษัท แต่พวกเขาทั้งสองก็เริ่มหัวเราะอีกครั้ง คราวนี้ ยับยั้งชั่งใจน้อยลงเงียบกันอีกครั้ง และพวกเขาไม่ได้ทำให้ความพยายามที่จะย้ายแขนขาหึ่งกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากกว่าสิ่งที่อาจแนะนำเมื่อคืนก่อนภารกิจ อาการเมาค้าง ถ้ามี จะเล็กน้อย" ฮันโซ " เขารู้สึกมากกว่าที่ได้ยินกับหน้าท้องของเขา เขาสามารถเห็นมือของนักแม่นปืนคว้าที่เก้าอี้ เช่น ถ้าเขามีความพยายามในบางจุดที่จะช่วยผลักดันเขาขึ้น แต่เขาก็ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง" เมิกครี่ ? "" ผม - " คาวบอยหยุดมือ clenching และ unclenching และก็มีรอยร้าวในพลาสติกที่ดูเหมือนจะช่วยเมิกครี่พบเสียงของเขาอีกครั้ง " เจ้า kneein " กระดูกเชิงกรานของฉัน " เขาพึมพำคำครึ่งคอ โดยข้อเท็จจริงที่ว่า เขาปฏิเสธที่จะยกศีรษะของเขาฮันโซได้กลิ่นและกระดิกขาที่ใต้เมิกครี่ กล่าวว่า ที่ขาเทียมของเขาเริ่มถูกขุดคุ้ยเมิกครี่สะโพก - เขาเอาแบบฟอร์มบางอย่างของความสุขในเสียงครางเจ็บปวดที่เขาได้รับจากการเคลื่อนไหว " ผมเชื่อว่า คุณเป็นคนหนึ่งที่มีพลังที่จะลบตัวเอง”" ทำไม่ได้ " เป็นเพียงการตอบสนองเขาได้ก่อนที่เมิกครี่กลายเป็นตัวถ่วงเค้าอาร์เชอร์กระพริบตา หนึ่งครั้ง สองครั้ง และกำลังจะยอมรับชะตากรรมของเขาเมื่อประตูบานกระจกเลื่อนเปิดติดตามเอาหัวออก เอาในฉากประมาณหนึ่งวินาทีก่อนที่เธอจะเริ่มหัวเราะอย่างฮันโซไม่กระจกเวลาประมาณนี้ " ผมได้ยินเสียงความคิดหนึ่งของยาตายไป . ฉันไม่รู้ว่าคุณมี Shag ที่นี่ " เธอล้ออย่างคร่าวๆ , ก้าวออกมาและเริ่มช่วยลากเมิกครี่ออกคาวบอยครางกำลังเป็นยิ่งกว่านั้น ที่เธอช่วย" เราไม่ได้มี " แอ้ม " " ฮันโซพูดเขารีดออกจากเก้าอี้ไกลมากขึ้นกว่าที่เขาคาดหวังที่จะมีพระคุณ หลังจากถูกเกือบแปดภาพลึก หรือมันคือเก้า " มันดื่ม”" เหมือนเหล้าที่ฉัน รัก เธอ " ติดตั้ง . " มาช่วยฉันพาเขาเข้ามา "ฮันโซยืนและมองที่สังหารปั่นของพวกเขาได้ก่อขึ้น ก้นของซิการ์และบุหรี่ครึ่งไว้บนพื้นรมควันของพวกเขา พวกเขาจะตาย และทั้งหมดของวิสกี้ขวดเปล่าที่ ฮันโซได้แน่ใจว่ามันเต็มเมื่อพวกเขาเริ่มต้นการดื่ม มันก็ยืนยันการตัดสินใจของเขาที่เมิกครี่ได้นำภาพพิเศษ เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน แต่ไม่มีความคิดเห็น เช่น เขาช่วยให้คาวบอยเท้าของเขาและลากเขาเข้าไปข้างในเข้าหาที่นอนเตียงเป็นเพียงครอบคลุมในแผ่น แต่พวกเขาโยนเมิกครี่ลง และฮันโซ ไม่ได้อยากยุ่งพยายามที่จะคิดออกอื่นๆในการนอน . เขาล้มลงไปในด้านอื่น ๆของค่อนข้างอึดอัด " เตียง " และไม่สนใจเสียงหัวเราะจากลีน่า เธอปิดไฟ .เขาออกมาในวินาที