The green fluorescent protein (GFP)

The green fluorescent protein (GFP) gene, gfp, of the jellyfish Aequorea victoria is being used as a reporter system for gene expression and as a marker for tracking prokaryotes and eukaryotes. Cells that have been genetically altered with the gfp gene produce a protein that fluoresces when it is excited by UV light. This unique phenotype allows gfp-tagged cells to be specifically monitored by nondestructive means. In this study we determined whether a gfp-tagged strain of Pseudomonas fluorescens continued to fluoresce under conditions under which the cells were starved, viable but nonculturable (VBNC), or dead. Epifluorescent microscopy, flow cytometry, and spectrofluorometry were used to measure fluorescence intensity in starved, VBNC, and dead or dying cells. Results obtained by using flow cytometry indicated that microcosms containing VBNC cells, which were obtained by incubation under stress conditions (starvation at 37.5 degrees C), fluoresced at an intensity that was at least 80% of the intensity of nonstressed cultures. Similarly, microcosms containing starved cells incubated at 5 and 30 degrees C had fluorescence intensities that were 90 to 110% of the intensity of nonstressed cells. VBNC cells remained fluorescent during the entire 6-month incubation period. In addition, cells starved at 5 or 30 degrees C remained fluorescent for at least 11 months. Treatment of the cells with UV light or incubation at 39 or 50 degrees C resulted in a loss of GFP from the cells. There was a strong correlation between cell death and leakage of GFP from the cells, although the extent of leakage varied depending on the treatment. Most dead cells were not GFP fluorescent, but a small proportion of the dead cells retained some GFP at a lower concentration than the concentration in live cells. Our results suggest that gfp-tagged cells remain fluorescent following starvation and entry into the VBNC state but that fluorescence is lost when the cells die, presumably because membrane integrity is lost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีเขียวเรืองแสง (GFP) ยีน gfp ของวิคตอเรีย Aequorea แมงกะพรุนมีการใช้ระบบโปรแกรมรายงานสำหรับการแสดงออกของยีน และ เป็นเครื่องหมายสำหรับการติดตาม prokaryotes และ eukaryotes เซลล์ที่มีการเปลี่ยนแปลงแปลงพันธุกรรม ด้วยยีน gfp ผลิตโปรตีนที่ fluoresces เมื่อมันรู้สึกตื่นเต้น ด้วยแสง UV Phenotype นี้เฉพาะแท็ก gfp เซลล์จะมีการตรวจสอบโดยเฉพาะ โดยวิธีการทำลายได้ ในการศึกษานี้ เรากำหนดว่า ต้องใช้แท็ก gfp ของ Pseudomonas fluorescens ต่อ fluoresce ภายใต้เงื่อนไขที่เซลล์ถูก starved ทำงานได้ แต่ nonculturable (VBNC), หรือตาย Epifluorescent microscopy กระแสเซลล์ และใช้ spectrofluorometry ในการวัดความเข้ม fluorescence ใน starved, VBNC และเซลล์ตาย หรือตาย ผลลัพธ์ที่ได้ โดยใช้ขั้นตอนเซลล์ระบุว่า microcosms เซลล์ VBNC ซึ่งได้รับมา โดยคณะทันตแพทยศาสตร์สภาวะความเครียด (ความอดอยากที่ 37.5 องศา C), fluoresced ที่เข้มข้นที่น้อยกว่า 80% ของความเข้มของวัฒนธรรม nonstressed ในทำนองเดียวกัน microcosms เซลล์ starved incubated ที่ 5 และ 30 องศา C มีการปลดปล่อยก๊าซ fluorescence ที่ 90-110% ของความเข้มของเซลล์ nonstressed VBNC เซลล์ยังคงเรืองแสงระยะฟักตัว 6 เดือนทั้งหมด นอกจากนี้ เซลล์ starved ที่ 5 หรือ 30 องศา C ยังคงเรืองแสงอย่างน้อย 11 เดือน รักษาเซลล์ด้วยแสง UV หรือบ่มที่ 39 หรือ 50 องศา C ให้สูญหายของ GFP จากเซลล์ มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเซลล์ตายและรั่วของ GFP จากเซลล์ แม้ว่าขอบเขตของการรั่วไหลที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการรักษา เซลล์ส่วนใหญ่ตายไม่เรืองแสง GFP แต่สัดส่วนเล็ก ๆ ของเซลล์ตายแล้วสะสม GFP บางที่ความเข้มข้นต่ำกว่าความเข้มข้นในเซลล์สด ผลของเราแนะนำว่า แท็ก gfp เซลล์ยังคงเรืองแสงต่อความอดอยากและเข้ารัฐ VBNC แต่ว่า fluorescence จะหายไปเมื่อเซลล์ตาย สันนิษฐานว่าเนื่องจากความสมบูรณ์ของเยื่อหาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรตีนเรืองแสงสีเขียว ( GFP ) ยีน GFP จากแมงกะพรุน aequorea วิคตอเรียถูกใช้เป็นนักข่าวระบบการแสดงออกของยีนและเป็นเครื่องหมายติดตามโปรคาริโ และยูแคริโอต . เซลล์ที่มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมด้วยยีนที่ผลิตโปรตีน GFP ที่เรืองแสงเมื่อถูกกระตุ้นด้วยแสง UVการเฉพาะ นี้จะช่วยให้เซลล์ที่จะเป็นเฉพาะ GFP Tagged ตรวจสอบ โดยความ หมายถึง ในการศึกษาครั้งนี้เราพบว่า GFP Tagged สายพันธุ์ Pseudomonas fluorescens ยังคงเรืองแสงภายใต้เงื่อนไขที่เซลล์มีอดตายได้ แต่ nonculturable ( vbnc ) หรือตาย กล้องจุลทรรศน์ ( epifluorescent , ไหลspectrofluorometry และใช้วัดความเข้มแสงในอดตาย vbnc และตายหรือตายเซลล์ ผลลัพธ์ที่ได้โดยการใช้เครื่องนับเซลล์ พบว่าเซลล์ที่มี vbnc microcosms ซึ่งได้รับจากการฟักไข่ภายใต้สภาวะความเครียด ( ความอดอยากที่ 37.5 องศา C ) fluoresced ที่ความเข้มที่อย่างน้อย 80% ของความเข้มของ nonstressed วัฒนธรรม ในทํานองเดียวกันmicrocosms ประกอบด้วยเซลล์อดบ่มที่อุณหภูมิ 30 องศา C มีการเรืองแสงและความเข้มที่ 90 ถึง 110 % ของความเข้มของ nonstressed เซลล์ vbnc เซลล์ยังคงเรืองแสงตลอดทั้ง 6 เดือนระยะเวลาการบ่มดิน นอกจากนี้ เซลล์ตรึงที่ 5 หรือ 30 องศา C ยังคงเรืองแสงอย่างน้อย 11 เดือนการรักษาเซลล์ด้วยแสง UV หรือการบ่มที่ 39 หรือ 50 องศาเซลเซียส ส่งผลให้เกิดการสูญเสียของ GFP จากเซลล์ มีแรง ความสัมพันธ์ระหว่าง การตายของเซลล์ และการรั่วไหลของ GFP จากเซลล์แม้ว่าขอบเขตของการรั่วไหลที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการรักษา เซลล์ที่ตายส่วนใหญ่ไม่ได้ GFP เรืองแสงแต่สัดส่วนขนาดเล็กของเซลล์ที่ตายแล้วสะสมบาง GFP ความเข้มข้นต่ำกว่าความเข้มข้นในเซลล์มีชีวิต จากผลการศึกษานี้ เซลล์ที่ยังคงเรืองแสง GFP แท็กต่อไปนี้ความอดอยาก และเข้า vbnc รัฐ แต่การจะหายไปเมื่อเซลล์ตาย น่าจะเพราะความ







เยื่อหายไป