Tax is the main or major part of th

Tax is the main or major part of the government income. It is used to compensate the government spending. One could say that “no tax, no development”. So the amount of money collected each year is very important. But, the question is who paid that amount of money?
Following to the 2012 personal income tax payers’ data base, there are 66 million Thais, only 9.79 million people who file the compliant to pay tax while the other 56.21 million haven’t. In addition, the 6.54 of that 9.79 million people has been exempt for paying tax as their net revenue is below 150,000 baht. At this point, Only 3.25 million people left who file the compliant and pay the tax. In other word, the whole country, Thailand, There is only 3.25 of 66 million people who pay tax to the government.
We have noticed some weak points of the tax collecting system—the coverage and the exemption. Since we have several exemptions allow for the calculating the tax, the government have less probability to get tax as they reduce the net revenue of taxpayer. Some exemption, we think, should be canceled like Long Term equity fund. As a rich who doesn’t want to pay tax, he would avoid the tax by buy some equity fund. We understand that it is incentive or to stimulate people to invest. But in this case, not only he could avoid higher tax rate, he would be paid the extra money. It should be the burden of the government.
The second weak point is about coverage of collecting tax. Most of Thais won’t pay tax if the government not calls them to pay. (Avoid tax as the revenue department doesn’t know the truly and exactly income). At present, the department reaches the target each year; however, it cannot cover all the taxpayer. We suggest the government should emphasize to this problem. Government should expand its agency offices, not to expect that people would come and say I would like to pay tax myself but the government has to provide more comfortable to taxpayer. Since we are trying to restructure to be decentralized, we opinion that it should be good if there are more office in the sub-local area like Tum-Bon or Moo-Ban. The agency may be merged to the local government.
In case of Corporate Income tax, it’s like the personal income tax. Some exemption should be rejected and expand more taxpayer base.
As we are a developing country, we don’t have enough money to run or develop the country. Thing we could do is to depend on the foreign money. There is an agency called Board of Investment (BOI), undertaking about investment form aboard. It could set the exemption of paying tax in order to give incentive the foreigner to invest in Thailand. Some exemption is that foreign company has been exempted to pay tax for about 6-8 year, moreover, if all 8 years, the company run with the deficit account but in the 9th year, which is the year they begin to pay tax, they have profit, they can deduct it first from the entire loss in 8 years. This policy is good in term of more incentive to foreigner but it is pretty bad for the Thais firm, causing the unfairness between domestic and foreign company. The government not only loss its profit from exempting tax, it would also reduce the competitiveness of Thai company, then causing the Thai company gain less profit and less paying tax.
However, over past 3 year, we are talking a lot about restructuring tax rate, both personal and corporate income tax. Comparing our tax rate with the other ASEAN, we have a bit higher than other. Then it’s not surprising that reducing tax rate would be applied. We think it is good and should be supported in order to increase the Thai firms’ competitiveness with other.
Nonetheless, in the long run, the question we should ask and the policymaker should concern is about the government income and financial stability. It’s obviously that the government will gain less income while the expenditure is greater over year.
Although we have reduced our income tax rate, the VAT might be raised. There is an issue about increasing VAT from 7 to 10 percent (actually it is 10 percent according to the laws, depending on government policy). This way could compensate the money losses, but we think that it’s not enough. Comparing to other country, there is only Taiwan who has the VAT rate below than Thailand, 5%. So increasing VAT to 10 percent is not surprising for us, besides, we think it should be increased. (Income tax reduce  more income  lead to collect more VAT)
However, the income of the whole country is still the problem. We are in the middle income trap and we cannot get out from here, appending with the slump economy. We suggest, although people have more income due to tax reduction, they have less purchasing power. Then, they won’t spend more but save instead, we think.
To sum up, we summarized that tax structure seem to be in a good way for restructuring. Reducing tax rate could alter the competitiveness and more saving. The VAT rate is not too much high even 7 or 10 percent. But government has to concern about its revenue. Perhaps, fix the weaken point—coverage and exemption—may solve the problem, but it take cost too. Thing that government could do now is to efficiency manage the budget. Every coins spend on each policy have to be used worthy or, at least, there is a positive impact to all citizen or the economy. But we suggest that to make a financial stability, we have to look backward to our people. The GDP per capita of Thailand is only 5778.98 USD which calculated as middle-income country. To have a potential and sustainability, we must increase the overall income to the same level, reducing the gap between poor and rich. (Less poormore incomecollecting more taxmore revenue)
Finally, the next restructuring tax system should focus on the aging society. Should we tax elderly? Should we tax more on son and daughter? Etc.
And we suggest that restructuring should proceed gradually and must not in the financial/economy crisis or the retirement-income crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษีเป็นส่วนหลัก หรือหลักของรายได้รัฐบาล ใช้ในการชดเชยการใช้จ่ายของรัฐบาล หนึ่งสามารถบอกว่า "ไม่มีภาษี ไม่พัฒนา" ได้ จำนวนเงินที่รวบรวมแต่ละปีจึง เป็นสิ่งสำคัญมาก แต่ คำถาม ที่จ่ายเงินนั้นหรือไม่ต่อไปนี้กับฐานข้อมูลที่ 2012 ภาษีรายได้ส่วนบุคคลรายงานผู้ชำระของ มี 66 ล้านคน เฉพาะ 9.79 ล้านคนที่แฟ้มตามต้องจ่ายภาษีในขณะที่แบบ 56.21 ล้านอื่น ๆ ไม่ นอกจากนี้ 6.54 9.79 ล้านคนที่ได้รับยกเว้นการชำระภาษีเป็นของรายได้สุทธิต่ำกว่าปริมาณ 150000 บาท จุดนี้ เพียง 3.25 ล้านคนซ้ายที่ไฟล์สอดคล้อง และชำระภาษี ในอื่น ๆ คำ ทั้งประเทศ ประเทศไทย มีเพียง 3.25 ของ 66 ล้านคนจ่ายภาษีให้รัฐบาลเราได้สังเกตเห็นจุดอ่อนบางภาษีรวบรวมระบบ — ความครอบคลุมและการยกเว้น เนื่องจากเรามี exemptions หลายที่อนุญาตสำหรับการคำนวณภาษี รัฐบาลมีความเป็นไปได้น้อยจะได้รับภาษีจะลดรายได้สุทธิของตัวผู้เสียภาษี ยกเว้นบาง คิดว่า เราควรยกเลิกเช่นกองทุนรวมหุ้นระยะยาว เป็นคนรวยที่ไม่ต้องการจ่ายภาษี เขาจะหลีกเลี่ยงภาษี โดยการซื้อกองทุนบาง เราเข้าใจว่า มันเป็นการจูงใจหรือกระตุ้นผู้ลงทุน แต่ในกรณีนี้ ไม่เพียงแต่เขาสามารถหลีกเลี่ยงอัตราภาษีสูง เขาจะต้องจ่ายเงินเพิ่ม มันควรเป็นภาระของรัฐบาลจุดอ่อนที่สองเกี่ยวกับความครอบคลุมของการเก็บภาษีได้ ส่วนใหญ่คนไทยไม่จ่ายภาษีถ้ารัฐบาลไม่ให้จ่าย (หลีกเลี่ยงภาษีกรมสรรพากรไม่รู้แท้จริง และแน่นอนรายได้) ปัจจุบัน แผนกถึงเป้าหมายแต่ละปี อย่างไรก็ตาม มันไม่ครอบคลุมตัวผู้เสียภาษีทั้งหมด เราขอแนะนำรัฐบาลควรเน้นปัญหานี้ รัฐบาลควรขยายสำนักงานของหน่วยงาน ไม่ต้องคาดหวังว่า คนจะมา และบอกว่า อยากจ่ายภาษีเอง แต่รัฐบาลได้ให้ความสะดวกสบายมากขึ้นกับตัวผู้เสียภาษี เนื่องจากเรากำลังจะปรับโครงสร้างจะเป็นแบบกระจายศูนย์ เราเห็นว่า มันควรจะดีถ้ามีทำในพื้นที่ย่อยเช่นหมู่บ้านหรือตำบอน อาจจะรวมกับหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่นกรณีภาษีเงินได้นิติบุคคล ได้เช่นภาษีเงินได้บุคคล ยกเว้นบางควรปฏิเสธ และขยายฐานตัวผู้เสียภาษีเพิ่มเติมมีประเทศกำลังพัฒนา เราไม่มีเงินมากพอ ไปใช้พัฒนาประเทศ สิ่งที่เราไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินต่างประเทศ มีตัวแทนที่เรียกว่าคณะกรรมการของการลงทุน (BOI), ดำเนินการเกี่ยวกับแบบฟอร์มการลงทุนต่างประเทศ มันสามารถตั้งค่ายกเว้นการจ่ายภาษีเพื่อให้จูงใจชาวต่างชาติลงทุนในประเทศไทย ยกเว้นบางคือ ว่า บริษัทต่างประเทศมีการยกเว้นการจ่ายภาษีประมาณ 6-8 ปี นอก ทั้งหมด 8 ปี บริษัททำบัญชีขาดดุล แต่ ใน ปี 9 ซึ่งเป็นปีที่พวกเขาเริ่มการชำระภาษี ได้กำไร พวกเขาสามารถหักออกครั้งแรกจากการสูญเสียทั้งหมดใน 8 ปี นโยบายนี้จะดีในแง่ของการจูงใจเพิ่มเติมให้ชาวต่างชาติ แต่ก็ไม่ดีนักกับบริษัทคนไทย สาเหตุ unfairness ระหว่างบริษัทภายในประเทศ และต่างประเทศ รัฐบาลไม่ขาดทุนเป็นกำไรจาก exempting ภาษี มันยังจะลดศักยภาพการแข่งขันของบริษัทไทย แล้วทำให้บริษัทไทยได้รับกำไรน้อยลงและน้อยลงภาษีชำระเงินอย่างไรก็ตาม ปีผ่านมา 3 เราพูดมากเกี่ยวกับการปรับโครงสร้างอัตราภาษี ภาษีเงินได้ส่วนบุคคล และขององค์กร เปรียบเทียบอัตราภาษีของอาเซียนอื่น เรามีบิตสูงกว่าอื่น ๆ แล้ว ไม่น่าแปลกใจที่อัตราภาษีที่ลดลงจะใช้ เราคิดว่า มันเป็นสิ่งที่ดี และควรได้รับการสนับสนุนเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันของบริษัทไทย ด้วยกันกระนั้น ในระยะยาว คำถามที่เราควรถาม และ policymaker ที่ควรกังวลเกี่ยวกับรายได้ของรัฐบาลและความมั่นคงทางการเงิน ได้อย่างชัดเจนว่า รัฐบาลจะได้รายได้น้อยกว่าในขณะรายจ่ายมากกว่าปีถึงแม้ว่าเราได้ลดอัตราภาษีเงินได้นิติบุคคลของเรา VAT อาจจะยก มีปัญหาเกี่ยวกับการเพิ่ม VAT 7 เปอร์เซ็นต์ 10 (ที่จริงเป็น 10 เปอร์เซ็นต์ตามกฎหมาย ตามรัฐบาล) วิธีนี้ไม่สามารถชดเชยการขาดทุนเงิน แต่เราคิดว่า มันไม่เพียงพอ เทียบกับประเทศอื่น ได้ไต้หวันที่มีอัตรา VAT ต่ำกว่าประเทศไทย 5% ดังนั้นการเพิ่ม VAT ร้อยละ 10 ไม่น่าแปลกใจสำหรับเรา สำรอง เราคิดว่า ควรเพิ่ม (ภาษีเงินได้นิติบุคคลลดรายได้มากกว่านำไปเรียกเก็บ VAT เพิ่มเติม)อย่างไรก็ตาม รายได้ของประเทศทั้งหมดยังคงเป็นปัญหา เราอยู่ในกับดักรายได้ปานกลาง และเราไม่สามารถไปจากที่นี่ ผนวกกับเศรษฐกิจตกต่ำ เราขอแนะนำ แม้ว่าคนมีรายได้เพิ่มมากขึ้นเนื่องจากการลดภาษี พวกเขามีกำลังซื้อน้อย แล้ว พวกเขาจะไม่ใช้ แต่บันทึกแทน เราคิดว่ารวม เราสรุปภาษีที่โครงสร้างที่ดูเหมือนจะ เป็นวิธีดีสำหรับการปรับโครงสร้างการ ลดอัตราภาษีไม่เปลี่ยนแปลงการแข่งขันและอื่น ๆ บันทึก อัตรา VAT ไม่สูงมากเกินไปแม้ 7 หรือ 10 เปอร์เซ็นต์ แต่รัฐบาลมีการกังวลเกี่ยวกับรายได้ ที แก้ไขจุด weaken — ความครอบคลุมและการยกเว้นซึ่งอาจแก้ปัญหา แต่ใช้ต้นทุนเกินไปได้ ขณะนี้เป็นสิ่งที่รัฐบาลสามารถทำให้ประสิทธิภาพจัดการงบประมาณ เหรียญทุกการใช้จ่ายในแต่ละนโยบายได้ใช้คุ้มค่า หรือ น้อย ไม่มีผลกระทบกับประชาชนทั้งหมดหรือเศรษฐกิจ แต่เราขอแนะนำว่า หากต้องการความมั่นคงทางการเงิน เราต้องมองย้อนหลังไปคนเรา GDP ต่อหัวของประเทศไทยเป็นเพียง 5778.98 เหรียญสหรัฐซึ่งคำนวณเป็นประเทศคอร์รัปชั่น มีศักยภาพและความยั่งยืน เราต้องเพิ่มรายได้โดยรวมในระดับเดียวกัน ลดช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวย (Incomecollecting poormore น้อยรายได้ taxmore เพิ่มเติม)ในที่สุด ระบบโครงสร้างภาษีที่ถัดไปควรเน้นสังคมอายุ เราควรภาษีผู้สูงอายุ ควรเราภาษีมากกว่าลูกชายและลูกสาว ฯลฯและเราขอแนะนำให้ ปรับโครงสร้างควรค่อยเป็นค่อย และต้องไม่ในวิกฤตการณ์ทางการเงิน/เศรษฐกิจหรือวิกฤตการเงินเกษียณอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษีเป็นส่วนหลักหรือรายได้หลักของรัฐบาล มันถูกใช้เพื่อชดเชยการใช้จ่ายของรัฐบาล หนึ่งอาจกล่าวได้ว่า "ภาษีไม่มีการพัฒนา" ดังนั้นจำนวนเงินที่เก็บได้ในแต่ละปีมีความสำคัญมาก แต่คำถามคือใครเป็นคนจ่ายจำนวนเงินที่?
ต่อไปนี้ไปยังฐานข้อมูล 2012 จ่ายภาษีรายได้ส่วนบุคคล 'มี 66 ล้านคนไทยเพียง 9,790,000 คนที่ยื่นตามที่จะจ่ายภาษีในขณะที่อีก 56210000 ไม่ได้ นอกจากนี้จากการที่ 6.54 9,790,000 คนได้รับการยกเว้นภาษีสำหรับการจ่ายเงินเป็นรายได้สุทธิต่ำกว่า 150,000 บาท ณ จุดนี้เพียง 3,250,000 คนที่เหลือที่ยื่นตามมาตรฐานและจ่ายภาษี ในคำอื่น ๆ ทั้งประเทศประเทศไทยมีเพียง 3.25 จาก 66 ล้านคนที่จ่ายภาษีให้กับรัฐบาล.
เราได้สังเกตเห็นบางจุดที่อ่อนแอของการเก็บภาษีระบบความคุ้มครองและได้รับการยกเว้น เนื่องจากเรามีข้อยกเว้นหลายอนุญาตให้มีการคำนวณภาษีที่รัฐบาลน่าจะมีน้อยที่จะได้รับภาษีที่พวกเขาลดรายได้สุทธิของผู้เสียภาษี ยกเว้นบางคนที่เราคิดว่าควรจะยกเลิกเช่นกองทุนหุ้นระยะยาว ที่อุดมไปด้วยในฐานะที่เป็นผู้ที่ไม่ต้องการที่จะจ่ายภาษีเขาจะหลีกเลี่ยงภาษีโดยการซื้อกองทุนรวมตราสารทุนบางส่วน เราเข้าใจว่ามันเป็นแรงจูงใจหรือกระตุ้นคนที่จะลงทุน แต่ในกรณีนี้ไม่เพียง แต่เขาจะหลีกเลี่ยงอัตราภาษีที่สูงขึ้นเขาจะต้องจ่ายเงินเพิ่ม มันควรจะเป็นภาระของรัฐบาล.
จุดที่อ่อนแอที่สองคือการรายงานข่าวเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีของ ส่วนใหญ่คนไทยจะไม่จ่ายภาษีถ้ารัฐบาลไม่ได้เรียกร้องให้พวกเขาจ่าย (หลีกเลี่ยงภาษีกรมสรรพากรไม่ทราบอย่างแท้จริงและว่ารายได้) ปัจจุบันกรมถึงเป้าหมายในแต่ละปี แต่ก็ไม่สามารถครอบคลุมผู้เสียภาษีทั้งหมด เราขอแนะนำให้รัฐบาลควรให้ความสำคัญในการแก้ไขปัญหานี้ รัฐบาลควรขยายสำนักงานหน่วยงานของตนไม่ได้ที่จะคาดหวังว่าจะมีคนมาบอกว่าผมต้องการที่จะจ่ายภาษีเอง แต่รัฐบาลมีที่จะให้ความสะดวกสบายมากขึ้นในการเสียภาษีอากร เนื่องจากเรากำลังพยายามที่จะปรับโครงสร้างที่จะกระจายอำนาจเราเห็นว่ามันควรจะเป็นสิ่งที่ดีถ้ามีสำนักงานเพิ่มเติมในพื้นที่ย่อยในท้องถิ่นเช่น Tum-Bon หรือหมูบ้าน หน่วยงานที่อาจจะรวมกับรัฐบาลท้องถิ่น.
ในกรณีภาษีเงินได้นิติบุคคลก็เช่นภาษีรายได้ส่วนบุคคล ยกเว้นบางคนควรได้รับการปฏิเสธและขยายฐานผู้เสียภาษีมากขึ้น.
ในฐานะที่เราเป็นประเทศพัฒนาเราไม่ได้มีเงินเพียงพอที่จะใช้หรือพัฒนาประเทศ สิ่งที่เราจะทำคือการขึ้นอยู่กับเงินต่างประเทศ มีหน่วยงานที่เรียกว่าคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนคือ (บีโอไอ) ดำเนินการเกี่ยวกับรูปแบบการลงทุนต่างประเทศ มันสามารถตั้งค่าได้รับการยกเว้นภาษีการจ่ายเงินเพื่อที่จะให้แรงจูงใจที่ชาวต่างชาติเข้ามาลงทุนในประเทศไทย ยกเว้นบางคนคือการที่ บริษัท ต่างประเทศได้รับการยกเว้นภาษีที่จะต้องจ่ายประมาณ 6-8 ปียิ่งไปกว่านั้นถ้าทั้งหมด 8 ปี บริษัท ที่ดำเนินการกับบัญชีการขาดดุล แต่ในปีที่ 9 ซึ่งเป็นปีที่พวกเขาเริ่มที่จะจ่ายภาษีพวกเขา มีกำไรที่พวกเขาสามารถหักค่าใช้จ่ายมันเป็นครั้งแรกจากการสูญเสียทั้งใน 8 ปี นโยบายนี้เป็นสิ่งที่ดีในแง่ของแรงจูงใจมากขึ้นให้กับชาวต่างชาติ แต่มันก็สวยดีสำหรับ บริษัท คนไทยที่ก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมระหว่าง บริษัท ในและต่างประเทศ รัฐบาลไม่ได้สูญเสียเพียงกำไรจากการยกเว้นภาษีก็ยังจะช่วยลดการแข่งขันของ บริษัท ของคนไทยแล้วทำให้ บริษัท ของคนไทยได้กำไรน้อยลงและน้อยจ่ายภาษี.
อย่างไรก็ตามในช่วง 3 ปีที่ผ่านมาเรามีการพูดคุยมากเกี่ยวกับการปรับโครงสร้างอัตราภาษี ทั้งภาษีรายได้ส่วนบุคคลและองค์กร เปรียบเทียบอัตราภาษีของเรากับอาเซียนอื่น ๆ เรามีบิตที่สูงขึ้นกว่าที่อื่น ๆ แล้วก็ไม่น่าแปลกใจว่าการลดอัตราภาษีที่จะนำมาใช้ เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีและควรได้รับการสนับสนุนเพื่อเพิ่มศักยภาพการแข่งขันใน บริษัท ไทยกับคนอื่น ๆ .
อย่างไรก็ตามในระยะยาวคำถามที่เราควรถามและกำหนดนโยบายควรกังวลเป็นเรื่องเกี่ยวกับรายได้ของรัฐบาลและความมั่นคงทางการเงิน มันเห็นได้ชัดว่ารัฐบาลจะได้รับรายได้ค่าใช้จ่ายน้อยลงในขณะที่มีมากขึ้นกว่าปี.
ถึงแม้ว่าเราจะมีการลดอัตราภาษีรายได้ของเราภาษีมูลค่าเพิ่มอาจได้รับการเลี้ยงดู มีปัญหาเกี่ยวกับการเพิ่มภาษีมูลค่าเพิ่ม 7-10 เปอร์เซ็นต์คือ (อันที่จริงมันเป็นร้อยละ 10 ตามกฎหมายทั้งนี้ขึ้นอยู่กับนโยบายของรัฐบาล) วิธีนี้สามารถชดเชยการสูญเสียเงิน แต่เราคิดว่ามันไม่พอ เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ ที่มีเพียงไต้หวันที่มีอัตราภาษีมูลค่าเพิ่มด้านล่างกว่าประเทศไทย 5% ดังนั้นการเพิ่มภาษีมูลค่าเพิ่มร้อยละ 10 ไม่น่าแปลกใจสำหรับเรานอกจากนี้เราคิดว่ามันควรจะเพิ่มขึ้น (ภาษีเงินได้ลดรายได้มากขึ้นนำไปสู่การเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มมากกว่า)
แต่รายได้ของทั้งประเทศยังคงเป็นปัญหาที่เกิดขึ้น เราอยู่ในกับดักรายได้ปานกลางและเราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ผนวกกับเศรษฐกิจตกต่ำ เราขอแนะนำให้แม้ว่าคนมีรายได้มากขึ้นจากการลดภาษีของพวกเขามีกำลังซื้อน้อย จากนั้นพวกเขาจะไม่ใช้จ่ายมากขึ้น แต่ประหยัดแทนเราคิดว่า.
เพื่อสรุปเราสรุปว่าโครงสร้างภาษีที่ดูเหมือนจะเป็นในทางที่ดีในการปรับโครงสร้าง การลดอัตราภาษีที่สามารถปรับเปลี่ยนการแข่งขันและประหยัดมากขึ้น อัตราภาษีมูลค่าเพิ่มไม่มากเกินไปสูงแม้ 7 หรือร้อยละ 10 แต่รัฐบาลจะต้องกังวลเกี่ยวกับรายได้ บางทีอาจจะแก้ไขจุดคุ้มครองลดลงและได้รับการยกเว้นอาจแก้ปัญหาได้ แต่มันจะใช้ค่าใช้จ่ายมากเกินไป สิ่งที่รัฐบาลจะทำตอนนี้คือการที่มีประสิทธิภาพในการจัดการงบประมาณ เหรียญทุกการใช้จ่ายในแต่ละนโยบายจะต้องมีการใช้ที่คุ้มค่าหรืออย่างน้อยจะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อประชาชนหรือเศรษฐกิจ แต่เราแสดงให้เห็นว่าจะทำให้ความมั่นคงทางการเงินเราต้องมองย้อนกลับไปที่คนของเรา GDP ต่อหัวของประเทศไทยเป็นเพียง 5,778.98 เหรียญสหรัฐซึ่งคำนวณเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลาง เพื่อให้มีศักยภาพในการพัฒนาอย่างยั่งยืนและเราจะต้องเพิ่มรายได้โดยรวมในระดับเดียวกันการลดช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวย (poormoreน้อยincomecollectingtaxmoreรายได้อื่น ๆ )
ในที่สุดการปรับโครงสร้างระบบภาษีต่อไปควรมุ่งเน้นไปที่สังคมผู้สูงอายุ เราควรจะเก็บภาษีจากผู้สูงอายุ? เราควรจะเก็บภาษีเพิ่มเติมเกี่ยวกับลูกชายและลูกสาว? ฯลฯ
และเราแสดงให้เห็นว่าการปรับโครงสร้างควรดำเนินการค่อยๆและต้องไม่อยู่ในทางการเงิน / วิกฤตเศรษฐกิจหรือวิกฤตการเกษียณอายุที่มีรายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษีเป็นส่วนหลัก หรือหลักของรัฐบาล รายได้ มันถูกใช้เพื่อชดเชยการใช้จ่ายของรัฐบาล . อาจกล่าวได้ว่า " ไม่มีภาษีไม่มีการพัฒนา " ดังนั้น ปริมาณของเงินที่เรียกเก็บในแต่ละปีเป็นสิ่งสำคัญมาก แต่คำถามคือ ใครเป็นคนจ่ายเงินนั้น ?
ตามฐานข้อมูล 2012 รายได้ส่วนบุคคลของผู้จ่ายเงินภาษี ' มี 66 ล้านคน เพียง 979 ล้านคน ที่ยื่นระยะเวลาการจ่ายภาษีในขณะที่อื่น ๆ 56.21 ล้านไม่ได้ นอกจากนี้ รวมของที่ 9.79 ล้านคนได้รับการยกเว้นการจ่ายภาษี รายได้ของพวกเขาต่ำกว่า 150 , 000 บาท ณจุดนี้เพียง 3.25 ล้านคนซ้ายที่แฟ้มที่เข้ากันได้ และจ่ายภาษี ในคำอื่น ๆทั้งประเทศ ประเทศไทยมีเพียง 366 ล้านคนที่จ่ายภาษีให้รัฐบาล 25 .
เราได้สังเกตเห็นบางจุดอ่อนของระบบการเก็บภาษีที่ครอบคลุมและได้รับการยกเว้น เนื่องจากขณะนี้มีหลายทางเลือกให้สำหรับการคำนวณภาษี รัฐบาลมีความเป็นไปได้น้อยที่จะได้รับภาษีที่พวกเขาลดรายได้ของผู้เสียภาษีอากร ยกเว้นบาง เราคิดว่า ควรยกเลิก เช่น กองทุนหุ้นระยะยาวเป็นคนรวยที่ไม่ต้องจ่ายภาษี เขาจะเลี่ยงภาษี โดยการซื้อหุ้นกองทุน เราเข้าใจว่ามันเป็นแรงจูงใจ หรือกระตุ้นให้คนมาลงทุน แต่ในกรณีนี้ ไม่เพียงเขาจะหลีกเลี่ยงการเสียภาษีในอัตราที่สูงขึ้น เขาจะต้องจ่ายเงินเพิ่ม มันต้องเป็นภาระของรัฐบาล
จุดอ่อนที่สองจะเกี่ยวกับความคุ้มครองของการเก็บภาษีส่วนใหญ่ของคนไทยจะไม่จ่ายภาษีหากรัฐบาลไม่เรียกพวกเขาจ่าย ( เลี่ยงภาษีของกรมสรรพากร ไม่รู้จักจริงๆ และแน่นอนรายได้ ) ปัจจุบันแผนกถึงเป้าหมายในแต่ละปี อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถครอบคลุมผู้เสียภาษี เราแนะนำว่า รัฐบาลควรให้ความสำคัญกับปัญหานี้ รัฐบาลควรขยายสำนักงานตัวแทนของไม่คิดว่าจะมีคนมาพูดว่าฉันต้องการจ่ายภาษีเอง แต่รัฐบาลได้ให้สะดวกสบายมากขึ้นในการเสียภาษี เนื่องจากเราพยายามที่จะปรับโครงสร้างเป็นแบบกระจายอำนาจ เราเห็นว่ามันน่าจะดีหากมีสำนักงานในพื้นที่ย่อยเหมือนตำบอน หรือหมู่บ้าน หน่วยงานที่อาจจะรวมกับรัฐบาลท้องถิ่น
ในกรณีภาษีเงินได้นิติบุคคล ,มันเหมือนภาษีเงินได้ส่วนบุคคล ยกเว้นบางควรปฏิเสธ และขยายฐานผู้เสียภาษีเพิ่มเติม .
เราจะพัฒนาประเทศ เราไม่มีเงินเพียงพอที่จะใช้ หรือพัฒนาประเทศ สิ่งที่เราทำได้คือต้องพึ่งเงินจากต่างประเทศ มีหน่วยงานที่เรียกว่าคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน ( บีโอไอ ) กิจการเกี่ยวกับการลงทุนจากต่างประเทศมันสามารถตั้งค่าการยกเว้นการจ่ายภาษีเพื่อจูงใจให้ชาวต่างชาติที่จะลงทุนในไทย บาง บริษัท ต่างประเทศที่ได้รับการยกเว้นคือได้รับการยกเว้นการจ่ายภาษีประมาณ 6-8 ปี ยิ่งไปกว่านั้น หากทั้งหมด 8 ปี บริษัท ใช้กับการขาดดุลบัญชี แต่ในปีที่ 9 ซึ่งเป็นปีที่พวกเขาเริ่มจ่ายภาษี มีกำไร ก็สามารถหักจากการสูญเสียทั้งหมดใน 8 ปีนโยบายนี้เป็นนโยบายที่ดีในแง่ของเพิ่มเติมเพื่อจูงใจให้ชาวต่างชาติ แต่ก็สวยดีสำหรับคนไทย บริษัท ก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมระหว่าง บริษัท ในประเทศและต่างประเทศ รัฐบาลไม่เพียง แต่การสูญเสียกำไรจากการยกเว้นภาษี มันก็จะลดความสามารถในการแข่งขันของ บริษัท ไทย แล้วทำให้ บริษัท ไทย ได้กำไรน้อย และจ่ายน้อยกว่าภาษี .
แต่ปีกว่าที่ผ่านมา 3เรากำลังพูดเรื่องการปรับโครงสร้างภาษี ทั้งภาษีเงินได้นิติบุคคล . เปรียบเทียบอัตราภาษีของเรากับอาเซียนอื่น ๆเราได้บิตที่สูงกว่าคนอื่น มันไม่น่าแปลกใจที่การลดอัตราภาษีที่จะต้องใช้ เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีและควรได้รับการสนับสนุนเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขันกับอื่น ๆของ บริษัท ไทย .
อย่างไรก็ตาม ในระยะยาวคำถามที่เราต้องถาม และเป็นเรื่องที่รัฐบาล policymaker ควรเกี่ยวกับรายได้และความมั่นคงทางการเงิน มันเห็นได้ชัดว่ารัฐบาลจะได้รับรายได้น้อยกว่ารายจ่ายมากขึ้นกว่าปี เราได้ลดอัตราภาษี
ถึงแม้ว่ารายได้ของเรา ภาษีมูลค่าเพิ่มที่อาจจะสูงขึ้นมีปัญหาเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม เพิ่มขึ้นจาก 7 ถึง 10 เปอร์เซ็นต์ ( ที่จริงมันคือ 10 เปอร์เซ็นต์ตามกฏหมาย ตามนโยบายของรัฐบาล ) วิธีนี้สามารถชดเชยเงินที่ขาดทุน แต่เราคิดว่ามันไม่เพียงพอ เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆมีเพียงไต้หวันที่มีภาษีมูลค่าเพิ่มอัตราต่ำกว่าประเทศไทย ร้อยละ 5 ดังนั้นการเพิ่มภาษีมูลค่าเพิ่มร้อยละ 10 ไม่น่าแปลกใจสำหรับเรา นอกจากเราคิดว่ามันควรจะเพิ่มขึ้น ( รายได้จากภาษีเพิ่มรายได้ลดนำเก็บ VAT )
อย่างไรก็ตาม รายได้ของคนทั้งประเทศ ยังคงเป็นปัญหา เราอยู่ในกับดักรายได้ปานกลาง และพวกเราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ ผนวกกับช่วงตกต่ำของเศรษฐกิจ เราแนะนำว่า ถึงแม้ว่าประชาชนมีรายได้มากขึ้นจากการลดภาษี พวกเขามีอำนาจน้อยกว่าซื้อ จากนั้นพวกเขาจะไม่ใช้จ่ายมากขึ้น แต่บันทึกแทน เราคิดว่า
สรุปเราสรุปได้ว่า โครงสร้างภาษีที่ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่ดีสำหรับการปรับโครงสร้าง การลดอัตราภาษีสามารถเปลี่ยนแปลงการแข่งขัน และประหยัดกว่า . . ภาษีมูลค่าเพิ่มอัตราไม่ได้เป็นเปอร์เซ็นต์มากสูงถึง 7 หรือ 10 แต่รัฐบาลมีความกังวลเกี่ยวกับรายได้ของ บางที แก้ไขจุด ลดลงครอบคลุมและการยกเว้นอาจแก้ปัญหาได้แต่มันใช้ค่าใช้จ่ายด้วย สิ่งที่รัฐบาลสามารถทำได้ในตอนนี้ คือ ประสิทธิภาพการจัดการงบประมาณ ทุกเหรียญที่ใช้จ่ายในแต่ละนโยบายไปใช้ คุ้มค่า หรือ อย่างน้อย มีผลกระทบเชิงบวกกับพลเมือง หรือเศรษฐกิจ แต่เราแนะนำว่า ให้ความมั่นคงทางการเงิน เราต้องมองย้อนกลับไป คนของเรา GDP ต่อหัวของประเทศเป็นเพียง 5778 .98 USD ซึ่งคำนวณเป็นรายได้ของประเทศ ให้มีศักยภาพและยั่งยืน เราต้องเพิ่มรายได้โดยรวมในระดับเดียวกัน ลดช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวย ( ไม่ดีน้อยลงรายได้เพิ่มเติมรวบรวมขึ้นภาษีรายได้เพิ่มเติม )
ในที่สุด ต่อมาปรับโครงสร้างระบบภาษี ควรเน้นสังคมผู้สูงอายุ . เราควรจะภาษีผู้สูงอายุ ? เราควรจะเสียภาษีเพิ่มเติมเกี่ยวกับลูกชายและลูกสาว
ฯลฯและเราขอแนะนำว่า การปรับโครงสร้างจะค่อยเป็นค่อยไป และต้องไม่ในวิกฤตเศรษฐกิจทางการเงินหรือวิกฤต
รายได้เกษียณ .