But you'll see it oftenI promised h

But you'll see it often
I promised him that we would go there every Sunday.
My little, little child!cried Bob, hiding his face in his hands.
He had loved the boy very much.
He went upstairs to the quiet bedroom, where the child lay.
Poor Bob sat sown beside him, and when he felt calmer, he kissed the little, and went downstairs again, almost happy.
'My dears' he said to his children,'one of these days some of you will marry and leave home.In a few years' time perhaps all of you will. But I'm sure mone of us will ever forget Tiny Tim,will we?
'Never,father!' thay all cried.
'And I know',said Bod,'that when we remember how patient and gentle he was,although he was only a little child,we won't argue among ourselves.We'll remember.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่คุณจะเห็นมันบ่อยผมสัญญาเขาว่า เราจะไปที่นั่นทุกวันอาทิตย์เด็กน้อย เล็กน้อย! ร้อง Bob ซ่อนใบหน้าของเขาในมือของเขาเขาได้รักเด็กมากเขาไปชั้นบนเงียบสงบห้องนอน ที่นอนเด็กบ๊อบ ดีเสาร์ sown ข้างเขา และเมื่อเขารู้สึกว่าน้อง เขารั้งน้อย และไปลงบันไดอีก เกือบมีความสุข'ฉัน dears ของเขากล่าวว่า หลาน วันนี้ของคุณจะแต่งงาน และออกจากบ้าน ในเวลาไม่กี่ปี บางทีคุณจะ แต่ฉันแน่ใจมอนเราจะเคยลืมติ๋มเล็ก จะเรา'ไม่เคย พ่อ ' โยงทั้งหมดร้อง'และฉันรู้' Bod กล่าวว่า "ที่เมื่อเราจำวิธีผู้ป่วยและใจเขา แม้ว่าเขาเป็นเพียงเด็กน้อย เราจะไม่โต้เถียงระหว่างตนเอง เราจะจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่คุณจะเห็นมันมักจะฉันสัญญากับเขาว่าเราจะไปที่นั่นทุกวันอาทิตย์.
ของฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเด็กน้อย! ร้องไห้บ๊อบซ่อนใบหน้าของเขาในมือของเขา.
เขารักเด็กมาก.
เขาเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนที่เงียบสงบ ที่เด็กนอน.
แย่บ๊อบนั่งหว่านข้างเขาและเมื่อเขารู้สึกสงบเขาจูบเล็ก ๆ น้อย ๆ และเดินลงมาชั้นล่างอีกครั้งที่มีความสุขเกือบ.
'Dears ของฉัน "เขาพูดกับลูก ๆ ของเขา' หนึ่งในวันนี้บางส่วนของคุณจะ แต่งงานและออก home.In ไม่กี่ปีที่ผ่านมาอาจจะเป็นเวลาที่ทุกท่านจะ แต่ฉันแน่ใจว่า mone เราเคยจะลืมจิ๋วทิมจะเรา?
'ไม่เคยพ่อ! Thay ทั้งหมดร้องไห้.
'และฉันรู้ว่า' กล่าวว่า Bod 'ว่าเมื่อเราจำได้ว่าผู้ป่วยและอ่อนโยนเขาเป็นแม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเด็กเล็ก ๆ เราจะไม่เถียงในหมู่ ourselves.We'll จำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่คุณจะเห็นมันบ่อยๆ
ฉันสัญญากับเค้าว่าเราจะไปที่นั่นทุกอาทิตย์
น้อยของฉัน , ลูกน้อย ร้องไห้ บ๊อบ ซ่อนใบหน้าของเขาในมือของเขา เขารัก

เขาเด็กมาก จึงเดินขึ้นไปที่ห้องนอนที่เงียบสงบที่เด็กนอน .
บ๊อบจนนั่งหว่านลงข้างเขา และเมื่อเขารู้สึกสงบขึ้น เขาจูบกันเล็กน้อย และเดินลงบันไดไปอีก เกือบ มีความสุข
' ของฉัน ' เดียร์ เขาพูดกับลูกๆ ของเขา' หนึ่งในวันนี้บางส่วนของคุณจะแต่งงานและออกจากบ้าน ในไม่กี่ปี บางทีทั้งหมดของคุณจะ แต่ผมมั่นใจว่าพวกเราจะลืมโมนไทนี่ ทิม ใช่ไหม
'never , พ่อ ! ก็คือทุกคนร้อง .
และฉันรู้ ' กล่าวว่า โอดี ที่เมื่อเราจำได้ว่า คนไข้ และอ่อนโยน เขา แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเด็กเล็กๆ เราก็ไม่เถียง ของตัวเราเอง เราจะจำได้