Elizabeth defends her family, decla

Elizabeth defends her family, declaring, “I am a gentleman’s daughter,” and then asserts her independence from the exasperating control that such snobs as Mr. Collins, Miss Bingley, and Lady Catherine herself always attempt to exert over their social inferiors. “I am . . . resolved,” she says, “to act in that manner, which will, in my own opinion, constitute my happiness, without reference to you, or to any person so wholly unconnected with me.” Lady Catherine leaves, furious and frustrated, and Elizabeth keeps their conversation secret.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อลิซาเบธปกป้องครอบครัวของเธอ ประกาศ "ฉันเป็นสุภาพบุรุษของลูกสาว และยืนยันความเป็นอิสระของเธอจากการ exasperating ควบคุม snobs ที่ดังกล่าวเป็นนายคอลลินส์ นางสาว Bingley และเลดี้แคทเธอรีตัวเองเสมอพยายามที่จะผ่าน inferiors ของสังคม "ฉัน...แก้ไข, " เธอกล่าวว่า, "ทำอย่างนั้น ที่จะ ในความคิดของฉันเอง เป็นความสุขของฉัน ไม่ มีข้อมูลอ้างอิงคุณ หรือบุคคลใด ๆ ดังนั้นทั้งหมดกับกับฉัน " ออก จากเลดี้แคเธอรีน โกรธ และผิดหวัง และเอลิซาเบธเก็บความลับการสนทนาของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอลิซาเบปกป้องครอบครัวของเธอประกาศว่า "ผมลูกสาวของสุภาพบุรุษ" และจากนั้นอ้างความเป็นอิสระของเธอจากการควบคุมที่ทำให้โกรธ snobs เช่นนายคอลลินมิสบิงเลย์และเลดี้แคทเธอรีตัวเองมักจะพยายามที่จะออกแรงมากกว่าที่ด้อยกว่าสังคมของพวกเขา "ฉันเป็น . . . แก้ไขได้ "เธอกล่าวว่า" จะทำหน้าที่ในลักษณะที่ซึ่งจะในความคิดของตัวเองเป็นความสุขของฉันโดยไม่มีการอ้างอิงให้คุณหรือให้กับบุคคลใด ๆ เพื่อให้ทั้งหมดไม่เกี่ยวกับฉัน. "เลดี้แคทเธอรีใบโกรธและผิดหวังและ ลิซาเบ ธ ที่ช่วยให้ความลับสนทนาของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อลิซาเบธ ปกป้องครอบครัว เธอประกาศว่า " ฉันเป็นลูกสาวของสุภาพบุรุษ " แล้วยืนยันความเป็นอิสระของเธอจากสูตรควบคุมเช่น Snobs ตามที่คุณคอลลินส์ คุณบิงลี่ย์และเลดี้แคทเธอรีนเองก็พยายามที่จะออกแรงมากกว่า inferiors ทางสังคมของพวกเขา " ฉัน . . . . . . . แก้ไข , " เธอกล่าวว่า " การทำในลักษณะที่ ที่ จะ ในความคิดของผม ถือเป็นความสุขของฉันโดยไม่ต้องไปเกี่ยวข้องกับคุณหรือบุคคลใด ๆ ดังนั้นทั้งหมดวุ่นวายกับฉัน . " เลดี้แคทเธอรีนใบ โกรธ ผิดหวัง และ อลิซาเบธ จะของพวกเขาสนทนาลับ