Since breathlessness is often the p

Since breathlessness is often the primary determinant of exertional tolerance, ratings of shortness of breath can be used to monitor the patient’s exercise intensity. Ideally, the exercise intensity will not be limited by shortness of breath before the patient experiences moderate exertion. Intermittent exercise (i.e., short intervals of exercise alternating with regular rest periods) usually permits higher intensities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากพ่อเป็นดีเทอร์มิแนนต์หลักของค่าเผื่อ exertional สามารถใช้จัดอันดับของลมหายใจหายใจไม่ออกเพื่อตรวจสอบความเข้มของการออกกำลังกายของผู้ป่วย ดาว ความเข้มของการออกกำลังกายจะไม่ถูกจำกัด ด้วยหายใจไม่ออกหายใจก่อนที่ผู้ป่วยประสบใช้ออกแรงปานกลาง ออกกำลังกายที่ไม่ต่อเนื่อง (เช่น สั้นช่วงออกกำลังกายสลับกับเหลือปกติระยะเวลา) มักจะอนุญาตให้มีการปลดปล่อยก๊าซสูงกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่หอบมักจะเป็นปัจจัยหลักของความอดทน exertional การจัดอันดับของหายใจถี่สามารถนำมาใช้ในการตรวจสอบเข้มการออกกำลังกายของผู้ป่วย จะเป็นการดีที่ความเข้มของการออกกำลังกายจะไม่ถูก จำกัด โดยการหายใจถี่ก่อนที่ประสบการณ์ของผู้ป่วยออกแรงในระดับปานกลาง การออกกำลังกายเป็นระยะ ๆ (เช่นช่วงเวลาสั้น ๆ ของการออกกำลังกายสลับกับระยะเวลาที่เหลือปกติ) มักจะอนุญาตให้ความเข้มสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากหายใจไม่สะดวก มักจะเป็นปัจจัยหลักของความอดทน exertional จัดอันดับความกระชับของลมหายใจที่สามารถใช้เพื่อตรวจสอบความเข้มของการออกกำลังกายของผู้ป่วย ใจกลาง การออกกำลังกายความเข้มจะไม่ถูก จำกัด โดยหายใจถี่ ก่อนที่ผู้ป่วยประสบการณ์ข้อมูลการออกกําลังกาย ไม่ออกกำลังกาย ( เช่น ช่วงเวลาสั้น ๆของการออกกำลังกายปกติ สลับกับพัก ) มักจะให้ความเข้มสูง