Following the notation of Clark et

Following the notation of Clark et al,29 the best-fitting model in terms of the Bayesian information criterion was the four-class variant of FMM-3 (FMM-3, 4C).

This model proposes that: (1) people in the survey can be categorised into four groups (or classes): the people in each class experience a similar type of paranoid ideation, distinct from that experienced by people in the other classes; and (2) underlying each class, there is a single dimension of ‘paranoia’, which is conceptualised identically in each class (as indicated by the invariant factor loadings; range of standardised loadings 0.394-0.850). In other words, the level of paranoia (’severity’) is the same in each class (as indicated by the invariant factor variance). On both theoretical and empirical grounds, this assumption is, however, implausible - people in the community with different types of paranoid experiences will vary in terms of the severity of those experiences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามบันทึกของ Clark et al, 29 รูปแบบเหมาะสมดีที่สุดในเกณฑ์ข้อมูลทฤษฎีมีตัวแปรคลาส 4 ของ FMM-3 (FMM-3, 4 C) รูปแบบนี้เสนอที่: (1) บุคคลในแบบสำรวจที่สามารถจัดเป็น 4 กลุ่ม (หรือเรียน): คนในแต่ละระดับชั้นพบชนิดหนึ่งคล้าย ideation ระแวง แตกต่างจากที่มีประสบการณ์คนในชั้นอื่น ๆ และต้นแบบ (2) แต่ละชั้น มีมิติเดียวของ 'ทโป" ซึ่งเป็นแนวคิดเหมือนกันในแต่ละชั้น (ตามที่ระบุ โดย loadings คูณบล็อก หลากหลายแบบ loadings 0.394-0.850) ในคำอื่น ๆ ระดับของทโป ('ความรุนแรง') ได้เหมือนกันในแต่ละชั้น (ตามที่ระบุ โดยผลต่างของสัดส่วนไม่เปลี่ยนแปลง) ทฤษฎี และผลจาก เป็น อย่างไรก็ตาม ไม่น่าเชื่อ - คนในชุมชนมีประสบการณ์ระแวงชนิดต่าง ๆ จะแตกต่างกันในแง่ของความรุนแรงของประสบการณ์เหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ต่อไปนี้สัญกรณ์ของคลาร์ก, et al, 29, รุ่นที่ดีที่สุดที่เหมาะสมในแง่ของการเกณฑ์ข้อมูลแบบเบย์เป็นตัวแปรที่สี่ชั้น FMM-3 (FMM-3, 4C) รุ่นนี้แนะว่า (1) คนที่อยู่ใน การสำรวจสามารถแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม (หรือเรียน): คนในแต่ละระดับประสบการณ์ประเภทที่คล้ายกันของความคิดหวาดระแวงแตกต่างจากที่มีประสบการณ์โดยผู้คนในชั้นเรียนอื่น ๆ ; และ (2) พื้นฐานแต่ละชั้นมีมิติเดียวของ 'หวาดระแวง' ซึ่งเป็นแนวความคิดเหมือนกันในแต่ละชั้นเรียน (ตามที่ระบุโดยปัจจัยแรงคงที่; ช่วงของแรงมาตรฐาน 0.394-0.850) ในคำอื่น ๆ ระดับของความหวาดระแวง ('ความรุนแรง') เป็นเหมือนกันในแต่ละชั้นเรียน (ตามที่ระบุโดยปัจจัยความแปรปรวนคงที่) ทั้งบริเวณทางทฤษฎีและการทดลองสมมติฐานนี้ แต่ไม่น่าเชื่อ - คนในชุมชนที่มีความแตกต่างของประสบการณ์หวาดระแวงจะแตกต่างกันในแง่ของความรุนแรงของประสบการณ์เหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามบันทึกของคลาร์ก et al , 29 กระชับรุ่นที่ดีที่สุดในแง่ของมาตรฐานข้อมูลแบบเป็นสี่ชั้นเรียนแตกต่างจาก fmm-3 ( fmm-3 , 4c )

รุ่นนี้เสนอว่า ( 1 ) คนในการสำรวจ สามารถแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ( หรือเรียน ) : ประชาชนในแต่ละชั้นเรียนประสบการณ์ประเภทที่คล้ายกันของหวาดระแวง ) , แตกต่างจากประสบการณ์โดยผู้คนในชั้นเรียนอื่น ๆ( 2 ) สำหรับแต่ละชั้นเรียนมีมิติเดียวของ ' ระแวง ' ซึ่งเป็น conceptualized อย่างเดียวกันในแต่ละชั้นเรียน ( ตามที่ระบุไว้โดยการกระทำ ; ปัจจัยค่าคงที่มาตรฐานครอบคลุมช่วงของ 0.394-0.850 ) ในคำอื่น ๆระดับของโรคหวาดระแวง ( 'severity ' ) เป็นแบบเดียวกันในแต่ละชั้น ( แสดงเป็น โดยปัจจัยความแปรปรวน ) ทั้งในด้านทฤษฎีและเชิงประจักษ์ภูมีสมมุติฐาน แต่ไม่น่าเชื่อ ผู้คนในชุมชนมีชนิดที่แตกต่างของประสบการณ์หวาดระแวงจะแตกต่างกันในแง่ของความรุนแรงของประสบการณ์เหล่านั้น .