Changes in the biomass of benthic b

Changes in the biomass of benthic bivalves can cause dramatic changes in
total grazing pressure in aquatic systems, but few studies document ecosystem-level impacts
of these changes. This study documents a massive decline in phytoplankton biomass concurrent
with the invasion of an exotic benthic bivalve, the zebra mussel (Dreissena polymorpha),
and demonstrates that the zebra mussel actually caused this decline. In the fall
of 1992 the zebra mussel became established at high biomass in the Hudson River Estuary,
and biomass of mussels remained high during 1993 and 1994. During these 2 yr, grazing
pressure on phytoplankton was over 10-fold greater than it had been prior to the zebra
mussel invasion. This increased grazing was associated with an 85% decline in phytoplankton
biomass. Between 1987 and 1991 (pre-invasion), summertime chlorophyll averaged 30 mg/m3 ; during 1993 and 1994 summertime concentrations were ,5 mg/m3 . Over this same period, light availability increased, phosphate concentrations doubled, some planktonic grazers declined, and average flow was not different from the pre-invasion period. Thus, changes in these other factors were not responsible for phytoplankton declines. We developed a mechanistic model that reproduces the spatial and temporal dynamics of phytoplankton prior to the invasion of the zebra mussel (1987–1991). The model accurately predicts extreme declines in phytoplankton biomass after the invasion (1993–1994). The model demonstrates that zebra mussel grazing was sufficient to cause the observed phytoplankton decline. The model also allows us to test which features make the Hudson River sensitive to the impact of benthic grazers. The model suggests that the fate of lightscattering inorganic particles (turbidity) is a key feature determining the impact of benthic grazers in aquatic systems

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงในชีวมวลของ bivalves ธรรมชาติอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในรวมแทะเล็มความดันในระบบน้ำ แต่ผลกระทบต่อระบบนิเวศระดับเอกสารศึกษาน้อยเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ การศึกษานี้เอกสารปฏิเสธใหญ่ในแพลงก์ตอนพืชชีวมวลเกิดขึ้นพร้อมกันมีการบุกรุกของ bivalve ธรรมชาติแปลกใหม่ หอยม้าลาย (Dreissena polymorpha),และอธิบายว่า หอยม้าลายได้เกิดการลดลงนี้ ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1992 หอยม้าลายกลายเป็นก่อตั้งที่ชีวมวลสูงในปากแม่น้ำฮัดสันและชีวมวลของหอยแมลงภู่ยังคงสูงในช่วงปี 1993 และ 1994 ในระหว่างนี้มัธยม แทะเล็มดันในแพลงก์ตอนพืชมีมากขึ้นกว่า 10-fold กว่าเคยเป็นมาก่อนม้าลายการบุกรุกของหอยแมลงภู่ แทะเล็มเพิ่มขึ้นนี้ถูกเชื่อมโยงกับการลดลง 85% ในแพลงก์ตอนพืชชีวมวล ระหว่างปี 1987 และปี 1991 ก่อนบุก), คลอโรฟิลของฤดูร้อนเฉลี่ย 30 mg/m3 ในช่วงปี 1993 และ 1994 ช่วงฤดูร้อนความเข้มข้นได้ 5 mg/m3 ช่วงระยะเวลาเดียวกันนี้ พร้อมใช้ไฟเพิ่ม ขึ้น เพิ่มความเข้มข้นของฟอสเฟต ไหลบาง planktonic grazers ปฏิเสธ และค่าเฉลี่ยไม่แตกต่างจากช่วงก่อนบุก ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงในปัจจัยเหล่านี้ไม่รับผิดชอบสำหรับแพลงก์ตอนพืชลดลง เราพัฒนารูปแบบกลไกที่สร้างพลวัตเชิงพื้นที่ และกาลเวลาของแพลงก์ตอนพืชก่อนการรุกรานของหอยม้าลาย (1987-1991) แบบทำนายแม่นยำมากปฏิเสธในมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืชหลังจากการรุกราน (1993-1994) แบบจำลองอธิบายว่า แทะเล็มหอยม้าลายเป็นเพียงพอที่จะทำให้เกิดการลดลงของแพลงก์ตอนพืชที่สังเกต รูปแบบยังช่วยให้เราทดสอบซึ่งคุณสมบัติที่ทำให้แม่น้ำฮัดสันไวต่อผลกระทบของ grazers ธรรมชาติ แบบจำลองแสดงให้เห็นว่า ชะตากรรมของอนุภาคอนินทรีย์ lightscattering (ขุ่น) เป็นคุณลักษณะที่สำคัญที่กำหนดผลกระทบของธรรมชาติ grazers ในระบบน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงในมวลชีวภาพของหอยสองฝาหน้าดินสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน
ความดันทุ่งเลี้ยงสัตว์โดยรวมในระบบน้ำ แต่ผลกระทบที่เอกสารไม่กี่ศึกษาระบบนิเวศระดับ
การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ การศึกษาครั้งนี้เอกสารที่ลดลงมากในแพลงก์ตอนพืชชีวมวลพร้อมกัน
กับการบุกรุกของหอยหน้าดินที่แปลกใหม่ม้าลายหอยแมลงภู่ (Dreissena polymorpha) ที่
และแสดงให้เห็นว่าหอยแมลงภู่ม้าลายจริงที่เกิดจากการลดลงนี้ ในฤดูใบไม้ร่วง
ปี 1992 หอยแมลงภู่ม้าลายกลายเป็นที่ยอมรับในชีวมวลในระดับสูงในแม่น้ำฮัดสันปากน้ำ
และมวลชีวภาพของหอยอยู่ในระดับสูงในช่วงปี 1993 และปี 1994 ในช่วง 2 ปีปศุสัตว์
ดันในแพลงก์ตอนพืชได้มากกว่า 10 เท่าสูงกว่าที่เคยเป็นมาก่อน กับม้าลาย
บุกหอยแมลงภู่ ทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่เพิ่มขึ้นนี้ได้รับการเชื่อมโยงกับการลดลง 85% ในแพลงก์ตอนพืช
ชีวมวล ระหว่างปี 1987 และ 1991 (ก่อนการบุกรุก), คลอโรฟิลฤดูร้อนเฉลี่ย 30 mg / m3; ในช่วงปี 1993 และ 1994 ความเข้มข้นในช่วงฤดูร้อนได้ 5 mg / m3 ในช่วงเวลาเดียวกันนี้พร้อมใช้งานไฟเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าความเข้มข้นฟอสเฟตบางหญ้า planktonic ลดลงและการไหลเฉลี่ยไม่แตกต่างจากช่วงก่อนการบุกรุก ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในปัจจัยอื่น ๆ เหล่านี้ไม่ได้รับผิดชอบในการลดลงของแพลงก์ตอนพืช เราได้พัฒนารูปแบบกลไกที่ reproduces พลวัตพื้นที่และเวลาของแพลงก์ตอนพืชก่อนที่จะมีการบุกรุกของหอยแมลงภู่ม้าลายที่ (1987-1991) รูปแบบที่ถูกต้องคาดการณ์ที่ลดลงมากในแพลงก์ตอนพืชชีวมวลหลังจากการบุกรุก (1993-1994) รูปแบบที่แสดงให้เห็นว่าหอยแมลงภู่ม้าลายแทะเล็มก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดการลดลงของแพลงก์ตอนพืชที่สังเกต รูปแบบนี้ยังช่วยให้เราสามารถทดสอบซึ่งมีให้แม่น้ำฮัดสันไวต่อผลกระทบของหญ้าหน้าดิน รูปแบบที่แสดงให้เห็นว่าชะตากรรมของอนุภาคนินทรีย์ lightscattering (ขุ่น) เป็นคุณลักษณะที่สำคัญการพิจารณาผลกระทบของหญ้าหน้าดินในระบบน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงในมวลชีวภาพของสัตว์น้ำสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในความดันในระบบน้ำรวม กินหญ้า แต่ไม่ศึกษาเอกสารระดับผลกระทบต่อระบบนิเวศการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ เอกสารที่ลดลงมากในมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืชสำหรับการศึกษานี้กับการบุกรุกของสัตว์ที่แปลกใหม่ที่มี , หอยม้าลาย ( dreissena โดย )และแสดงให้เห็นว่า ม้าลาย หอยแมลงภู่ เกิด ขึ้น จริง ปฏิเสธนี้ ในฤดูใบไม้ร่วง2535 ม้าลายหอยกลายเป็นก่อตั้งขึ้นที่สูงในฮัดสัน , ชีวมวล ,และมวลชีวภาพของหอยอยู่ในระดับสูงในช่วงปี 1993 และ 1994 ในช่วง 2 ปี กินหญ้าความดันในแพลงก์ตอนพืชได้มากกว่า 10 เท่า มากกว่า มันได้ก่อน กับม้าลายการรุกรานของหอยแมลงภู่ นี้เกี่ยวข้องกับการแทะเล็มเพิ่มขึ้น 85% จากแพลงก์ตอนพืชชีวมวล ระหว่างปี 1987 และปี 2534 ( ก่อนการรุกราน ) , ฤดูร้อนคลอโรฟิลล์เฉลี่ย 30 mg / m3 ; ใน 1993 และ 1994 ฤดูร้อนความเข้มข้น 5 มิลลิกรัม / ลูกบาศก์เมตร ในช่วงเดียวกันนี้ ปริมาณแสงเพิ่มขึ้น ปริมาณฟอสเฟตเป็นสองเท่า มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ grazers ลดลงและการไหลเฉลี่ยไม่แตกต่างจากก่อนการรุกรานดังกล่าว ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงของปัจจัยอื่น ๆเหล่านี้ไม่ได้รับผิดชอบแพลงก์ตอนพืชลดลง . เราพัฒนารูปแบบกลไกที่ reproduces พื้นที่และพลวัตของแพลงก์ตอนชั่วคราวก่อนการรุกรานของหอยแมลงภู่ม้าลาย ( 2530 - 2534 ) รูปแบบถูกต้องคาดการณ์รุนแรงลดลงในมวลแพลงค์ตอนพืชหลังการรุกราน ( 2536 - 2537 ) แบบจำลองแสดงให้เห็นว่าม้าลายหอยแทะก็เพียงพอที่จะทำให้พบแพลงก์ตอนพืชลดลง รูปแบบจะช่วยให้เราสามารถทดสอบคุณสมบัติที่ทำให้ฮัดสันความไวต่อผลกระทบของสัตว์หน้าดิน grazers . แบบจำลองแสดงให้เห็นว่าชะตากรรมของ lightscattering อนินทรีย์อนุภาค ( ขุ่น ) เป็นคีย์คุณลักษณะการกำหนดผลกระทบของสัตว์หน้าดิน grazers ในระบบน้ำ