It was a long struggle. First the i

It was a long struggle.

First the insults fly, then the battle begins.

The beginning was highly skilled close combat.

But ended with them rolling around biting and scratching like kids.




An intense struggle.

Like playing on the snow as they fought.

Then, at some point, they stop.




And then only one stands.




"I won ~nano..."




It's Pursena.

Her body covered in cuts.

Her cloth torn, wet with snow, stained with blood.

Bite and scratch marks cover her body, dripping with blood.

A fierce figure.

A proud figure.

It's a figure that has overcame mortal combat.




"..."




Pursena sneers down at the Rinia still lying on the ground.

For a brief moment showing some mixed emotions, then turns away.




"I won ~nano."

"Ah, um. Congratulations... Sit down, both of you let me heal you."




I place a hand on her shoulder as I finish, but she flicks it off.


"These scars are my pride, so I want to keep them all ~nano."

"Thank you, but that's not necessary ~nya."

"Really?"




Pride?

They were serious.

Somewhere along the way, I thought they weren't, how embarrassing.




"I don't know if I'll see Rinia again, a pity ~nano."

"No, but you should at least have more chances before leaving?"

"No ~nano. This is goodbye ~nano. We already packed up, and are leaving today ~nano."




So everything was decided already.

From now on they'll go their separate ways, and today decided everything.

Somehow, so cool.

Then, better not have that farewell party.

Feels like it'll ruin the mood.




"... No healing magic is fine, but how about I dress the wounds?"

"I got it ~nano."




I watch Pursena as she staggers towards the student housing.

Then suddenly, Nanahoshi chases after her.

She covers Pursena under her own jacket and lends her a shoulder to lean on.

Nanahoshi has a gentle side too.




... Okay, next.




"Still alive?"




I look down at Rinia on the ground.

She hasn't lost consciousness.

Just staring blankly up the sky.




"Still alive ~nya."




She's also a mess.

Just as bad as Pursena.

Her cloth torn with bite marks.

Blood from her shoulder stain the snow red.

Maybe because she took too many punches, her entire face is swollen.

Spitting blood, but there should be no internal damage, just a few cuts in her mouth.




"Ruining something so beautiful."

"True ~nya."




Suddenly I noticed, I can see Rinia's figure between her torn cloth.

Hard not to stare.

I take my jacket and put it over her.

But it is rather cold.

Nanahoshi lent her jacket too. Hopefully her cold won't get worse.




"Thank you ~nya."




Rinia wobbles to put her head under her hands.

Lying on the ground relaxed, with her legs crossed.




"Ahah... I lost ~nya."


White vapor flies upward with every word.




"It was a beautiful fight."

"What beautiful fight ~nya? Boss's voice, we can hear everything ~nya. You were enjoying yourself ~nya."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็ต่อสู้ยาวนาน แรก สามหาวบิน แล้วเริ่มการต่อสู้ เริ่มต้นถูกชำนาญการต่อสู้ปิด สิ้นสุดได้แต่กลิ้งเสียดสี และเกาเช่นเด็ก การต่อสู้ที่รุนแรง เช่นเล่นบนหิมะได้สู้รบ จาก นั้น ในบางจุด หยุด แล้ว หนึ่งยืน "ข้าชนะแล้ว ~ นาโน..." Pursena ได้ ร่างกายของเธอครอบคลุมในการตัด เธอขาด ผ้าเปียก ด้วยหิมะ สีกับเลือด กัดและรอยขีดข่วนเครื่องปกคลุมร่างกายของเธอ ขจีกับเลือด รูปที่รุนแรง ตัวเลขความภาคภูมิใจ รูปที่มี overcame ต่อสู้กับมนุษย์ได้ "..." Pursena sneers ลงที่ Rinia ยังคง อยู่บนพื้นดิน แล้วเปลี่ยนไปช่วงสั้น ๆ แสดงอารมณ์บางผสม "ข้าชนะแล้ว ~ นาโน" "อา อุ่ม ขอแสดงความยินดี... นั่งลง ทั้งของคุณให้ฉันรักษาคุณ " ฉันวางมือบนไหล่ของเธอฉันเสร็จสิ้น แต่เธอตวัดออก "รอยแผลเป็นเหล่านี้เป็นความภาคภูมิใจของฉัน ดังนั้นอยากจะให้พวกเขาทั้งหมด ~ นาโน" "ขอบคุณคุณ แต่ไม่จำเป็น ~ nya " "จริง ๆ หรือ" ความภาคภูมิใจหรือไม่ พวกเขาได้อย่างจริงจัง บางแห่งเขา ฉันคิดว่า แน่นอน วิธีอาย "ไม่ทราบถ้าจะเห็น Rinia อีก สงสาร ~ นาโน" "ไม่มี แต่คุณควรมีโอกาสมากขึ้นน้อยก่อน? " "ไม่มี ~ นาโน นี่คือลา ~ นาโน เราได้บรรจุค่า และออกวันนี้ ~ นาโน " ดังนั้นจึงได้ตัดสินใจได้แล้ว จากนี้พวกเขาจะไปวิธีแยกของพวกเขา และวันนี้ตัดสินใจทุกอย่าง อย่างใด เย็น แล้ว ดีกว่าไม่ได้เลี้ยงอำลานั้น รู้สึกเหมือนมันจะทำลายอารมณ์ "... วิเศษรักษาไม่เป็นไร แต่วิธีการเกี่ยวกับฉันแต่งแผล" "ฉันได้ ~ นาโน" ผมดู Pursena เป็นนาง staggers ต่อนักศึกษาที่อยู่อาศัย แล้ว จู่ ๆ Nanahoshi chases หลังจากเธอ เธอครอบคลุม Pursena ภายใต้เสื้อของเธอเอง และเธอยืดไหล่พาด Nanahoshi มีด้านอ่อนโยนเกินไป ... ถูก ถัดไป "ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่" ฉันมองลงที่ Rinia บนพื้นดิน เธอไม่หลงสติ เพียงแค่จ้องมอง blankly ขึ้นท้องฟ้า "ยังมีชีวิตอยู่ ~ nya " เธอยังเป็นระเบียบ เพียงเป็นเลวเป็น Pursena ผ้าเธอเสียหายกับเครื่องกัด เลือดจากไหล่เธอติดหิมะสีแดง อาจ เพราะเธอเอาเจาะมากเกินไป เธอใบหน้าจะบวม คายเลือด แต่จะไม่หายภายใน ตัดกี่ในปากของเธอ "ให้สิ่งที่สวยงามมากขึ้น" "จริง ~ nya " ทันใดนั้นผมสังเกตเห็น ฉันสามารถดูรูปของ Rinia ระหว่างผ้าเธอฉีก ไม่ยากมอง ผมใช้เสื้อของฉัน และใส่มากกว่าเธอ แต่ก็ค่อนข้างเย็น Nanahoshi ยืมเสื้อของเธอเกินไป หวังว่าเย็นเธอจะไม่ได้แย่ "ขอขอบคุณคุณ ~ nya " Rinia wobbles ใส่ศีรษะของเธอภายใต้มือของเธอ นอนบนพื้นผ่อนคลาย กับขาของเธอเดินข้าม "Ahah... หายไป ~ nya " ไอขาวยังขึ้นกับทุกคำ "มันเป็นการต่อสู้ที่สวยงาม" "ต่อสู้สิ่งสวยงาม ~ nya เสียงของเจ้านาย เราสามารถได้ยินทุกอย่าง ~ nya ได้ คุณได้เพลิดเพลินกับตัวเอง ~ nya "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นต่อสู้อย่างยาวนาน. แรกด่าบินแล้วการต่อสู้จะเริ่มต้น. จุดเริ่มต้นคือการต่อสู้ปิดที่มีทักษะสูง. แต่จบลงด้วยการที่พวกเขากลิ้งไปกลิ้งมากัดและรอยขีดข่วนเหมือนเด็ก. การต่อสู้ที่รุนแรง. เช่นเดียวกับการเล่นบนหิมะขณะที่พวกเขาต่อสู้. แล้ว ในบางจุดที่พวกเขาหยุด. และจากนั้นเพียงหนึ่งยืน. "ฉันได้รับรางวัล ~ นาโน ... " มันเป็น Pursena. ร่างของเธอครอบคลุมในการตัด. ผ้าของเธอฉีกขาดเปียกด้วยหิมะย้อมด้วยสีเลือด. กัดและเครื่องหมายรอยขีดข่วนครอบคลุมของเธอ ร่างกายแหมะกับเลือด. รูปที่รุนแรง. ร่างความภาคภูมิใจ. มันเป็นตัวเลขที่มีการเอาชนะการต่อสู้ของมนุษย์. "... " Pursena sneers ลงที่ Rinia ยังคงนอนอยู่บนพื้น. สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ที่แสดงอารมณ์ผสมบางส่วนแล้ว หันไป. "ฉันได้รับรางวัล ~ นาโน." "โอ้หนอ. ขอแสดงความยินดี ... นั่งลงทั้งของคุณให้ฉันรักษาคุณ." ผมวางมือบนไหล่ของเธอเป็นฉันเสร็จ แต่เธอตวัดออก. "เหล่านี้ รอยแผลเป็นเป็นความภาคภูมิใจของฉันดังนั้นฉันต้องการที่จะให้พวกเขาทั้งหมด ~ นาโน. " "ขอบคุณ แต่ที่ไม่จำเป็น ~ Nya." "จริงเหรอ?" ความภาคภูมิใจ? พวกเขาอย่างจริงจัง. บางตามวิธีที่ผมคิดว่าพวกเขาไม่ได้ วิธีการที่น่าอาย. "ผมไม่ทราบว่าผมจะเห็น Rinia อีกครั้งสงสาร ~ นาโน." "ไม่มี แต่อย่างน้อยคุณควรมีโอกาสมากขึ้นก่อนที่จะออก?" "ไม่มี ~ นาโน นี่คือลา ~ นาโน เรารู้อยู่แล้วแน่นขึ้นและกำลังจะออกในวันนี้ ~ นาโน. " ดังนั้นทุกอย่างถูกตัดสินใจแล้ว. จากนี้ไปพวกเขาจะไปทางแยกของพวกเขาและตัดสินใจในวันนี้ทุกอย่าง. อย่างใดดังนั้นเย็น. จากนั้นดีกว่าไม่ได้มีงานเลี้ยงอำลาที่. รู้สึก เหมือนมันจะทำลายอารมณ์. "... ไม่มีเวทมนตร์รักษาดี แต่วิธีการเกี่ยวกับฉันแต่งตัวบาดแผลได้หรือไม่" "ผมได้รับมัน ~ นาโน." ฉันดู Pursena ขณะที่เธอเดินโซเซไปสู่การอยู่อาศัยของนักเรียน. แล้วก็ Nanahoshi ไล่ตามหลังเธอ. เธอครอบคลุม Pursena ภายใต้เสื้อของเธอเองและยืมไหล่ของเธอที่จะพึ่งพา. Nanahoshi มีด้านอ่อนโยนเกินไป. ... เอาล่ะต่อไป. "ยังคงมีชีวิตอยู่?" ฉันมองลงมาที่ Rinia บนพื้นดิน. เธอ hasn 'T หมดสติ. เพียงแค่จ้องมอง blankly ขึ้นฟ้า. "ยังคงมีชีวิตอยู่ ~ Nya." เธอยังเป็นระเบียบ. เพียงแค่ไม่ดีเท่าที่ Pursena. ผ้าของเธอฉีกขาดที่มีรอยกัด. เลือดจากไหล่ของเธอเปื้อนสีแดงหิมะ. อาจจะเป็นเพราะเธอเอา เจาะมากเกินไปทั่วใบหน้าของเธอบวม. เลือดน้ำลาย แต่ไม่ควรมีความเสียหายภายในเพียงแค่ตัดไม่กี่ในปากของเธอ. "ทำลายบางสิ่งบางอย่างที่สวยงาม." "True ~ Nya." ทันใดนั้นผมสังเกตเห็นฉันสามารถดู Rinia ของ รูประหว่างผ้าฉีกขาดเธอ. ยากที่จะไม่จ้องมอง. ฉันเอาแจ็คเก็ตของฉันและวางมันไปของเธอ. แต่มันก็ค่อนข้างเย็น. Nanahoshi ยืมแจ็คเก็ตของเธอมากเกินไป หวังว่าเย็นเธอจะไม่ได้รับที่เลวร้ายยิ่ง. "ขอบคุณ ~ Nya." Rinia wobbles ที่จะนำหัวของเธอภายใต้มือของเธอ. นอนอยู่บนพื้นดินที่ผ่อนคลายด้วยขาของเธอข้าม. "Ahah ... ฉันหายไป ~ Nya." ไอสีขาว บินขึ้นกับทุกคำพูด. "มันเป็นการต่อสู้ที่สวยงาม." "สิ่งที่การต่อสู้ที่สวยงาม ~ Nya? เสียงเจ้านายเราสามารถได้ยินทุกอย่าง ~ Nya. คุณมีความสุขกับตัวเอง ~ Nya."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือการต่อสู้ที่ยาวนาน

แรกด่าลอย แล้วการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น

จุดเริ่มต้นการต่อสู้ปิดที่มีทักษะสูง

" แต่กลับพวกเขากลิ้งรอบกัดและเกาชอบเด็ก




การต่อสู้ที่รุนแรง

ชอบเล่นบนหิมะที่พวกเขาทะเลาะกัน

แล้วในบางจุดที่พวกเขาหยุด




แล้วเพียงหนึ่งย่อมาจาก




" ฉันชนะแล้ว ~ นาโน . . . . . . . "




มัน pursena .

ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยบาดแผล

เธอฉีกผ้าเปียกหิมะเปื้อนเลือด

กัดและรอยข่วนที่คลุมร่างกายของเธอ , แหมะกับเลือด

รูปที่ดุร้าย

รูปที่ภูมิใจ

มันคือรูปที่ได้ผ่านการต่อสู้มนุษย์




" . . . . . . . "




pursena sneers ที่ rinia ยังคงนอนอยู่บนพื้น

สำหรับชั่วขณะแสดงผสมอารมณ์ก็เปลี่ยนไป




" ฉันชนะแล้ว ~ นาโน "

" เอ่อ . . . เอ่อ ยินดีด้วย . . . . . . .นั่งก่อนสิ ให้ฉันรักษาเธอ "




ฉันวางมือบนบ่าของเธอขณะที่ผมจบ แต่หนังมันออก


" เหล่านี้ Scars ความภาคภูมิใจของฉันดังนั้นฉันต้องการให้พวกเขาทั้งหมด ~ นาโน "

" ขอบคุณ แต่นั่นไม่ใช่น๊าา ~ "

" จริงๆนะ ? "




ศักดิ์ศรี ?

มันเอาจริง

ระหว่างทาง ฉันคิดว่า พวกเขาไม่ได้ น่าอายจัง




" ผมไม่รู้ว่าผมจะได้เห็น rinia อีก สงสาร ~
นาโน”
" ไม่มี แต่อย่างน้อยคุณก็ควรจะได้โอกาสก่อนจาก ?

" ~ นาโน นี่คือการบอกลา ~ นาโน เราก็เก็บของ และจะออกในวันนี้ ~ นาโน "




ทุกอย่างตัดสินใจไปแล้ว

จากนี้ไปพวกเขาจะแยกกัน และวันนี้ได้ตัดสินใจทุกอย่าง

ยังไง เจ๋ง

แล้ว ดีกว่าไม่มีปาร์ตี้อำลา

รู้สึกเหมือนจะทำให้เสียอารมณ์




" . . . . . . .ไม่มีเวทย์รักษาได้ แต่ถ้าผมแต่งบาดแผล ?

" ฉันทำได้ ~ นาโน "




ผมดู pursena เธอโรคสมองต่อที่อยู่อาศัยของนักเรียน

จากนั้นก็ nanahoshi ไล่ตามเธอ

เธอครอบคลุม pursena ภายใต้เสื้อของเธอเองและยืมเธอพาดไหล่ .

nanahoshi มีด้านที่อ่อนโยนเหมือนกัน




. . . . . . . โอเค ต่อไป




" ยังมีชีวิตอยู่ ?




ชั้นมอง rinia บนพื้นดิน

เธอยังไม่ได้สติ

แค่จ้องมองอย่างว่างเปล่าขึ้นท้องฟ้า




" ยังมีชีวิตอยู่ ~ น๊า "




เธอยังวุ่นวาย

แย่เหมือน pursena .

เสื้อผ้าของเธอฉีกขาด มีรอยกัด

เลือดจากไหล่คราบหิมะสีแดง

บางทีเพราะเธอเจาะเอามากเกินไป ใบหน้าของเธอทั้งบวม

คายเลือดแต่ไม่มีความเสียหายภายในเพียงไม่กี่แผลในปากของเธอ




" ทำลายสิ่งที่สวยงามมาก . . . "

" ~ น๊า "




ทันใดนั้นผมเห็น ผมเห็น rinia ตัวเลขระหว่างผ้าของเธอขาด

ไม่ต้องจ้อง

ผมเอาเสื้อของผมไว้เหนือเธอ

แต่มันค่อนข้างหนาว

nanahoshi ให้เธอยืมเสื้อด้วย หวังว่าเธอหนาวจะไม่แย่ลง




" ขอบคุณน๊า "




rinia wobbles ใส่หัวของเธอในมือของเธอ

นอนอยู่บนพื้นที่ผ่อนคลายกับขาข้าม




" อ้า . . . . . . . ฉันแพ้ ~ น๊า "


ขาวไอแมลงวันขึ้นกับทุกคำพูด




" มันเป็นการต่อสู้ที่สวยงาม . "

" แล้วสวยสู้ ~ น๊า ? เสียงของหัวหน้า เราได้ยินทุกอย่าง ~ น๊า คุณกำลังสนุก "
~ น๊า