ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลจันเสน สันนิษ

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลจันเสน สันนิษฐานว่าอยู่ในสมัยทวารวดี บริเวณเมืองโบราณมีคูเมืองเป็นเนินดินโดยรอบ เป็นรูปสี่เหลี่ยม แต่มุมทั้งสี่เป็นรูปมนจนเกือบเป็นวงกลม ล้อมรอบด้วยคูเมืองซึ่งกว้างประมาณ 20 เมตร ปัจจุบันยังมีสภาพเป็นที่ลุ่มน้ำขัง แต่ยังเป็นร่องรอยพอมองเห็นเค้าคูเมืองได้อย่างชัดเจน มีความยาวประมาณ 800 เมตร กว้าง 700 เมตร คิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่เศษ เนื่องจากบริเวณภายในคูเมืองดังกล่าวมีลักษณะเป็นเนินสูงกว่าพื้นที่รอบนอกคูเมือง ชาวบ้านเรียกว่า “โคกจันเสน”
ในบริเวณเมืองโบราณได้ขุดพบโบราณวัตถุหลายอย่าง ประเภทที่ทำด้วยเศษดินเผา อาทิ พระพิมพ์ต่าง ๆ ตุ๊กตา ตะเกียง ประเภทที่ทำด้วยหิน ได้แก่ ฐานบัว ธรรมจักร ขวานหินขัดที่ทำด้วยโลหะ มีตุ้มหูทำด้วยตะกั่วหรือดีบุก ใบหอกที่ทำด้วยสำริด ปัจจุบันโบราณวัตถุดังกล่าวเก็บรักษาไว้ที่ พิพิธภัณฑ์จันเสน ซึ่งตั้งอยู่ในวัดจันเสน เริ่มก่อสร้างโดยพระครูนิสัยจริยคุณ หรือที่ชาวยบ้านเรียกว่า "หลวงพ่อโอด" ได้มีดำริที่จะสร้างพระมหาธาตุเจดีย์ขึ้นเพื่อให้เป็นศูนย์กลางชุมชน ภายในจัดให้มีส่วนที่เป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อใช้แสดงเรื่องราวของจันเสนในอดีต พร้อมกันไปด้วยพระครูนิวิฐธรรมขันธ์หรือหลวงพ่อเจริญ เจ้าอาวาสรูปต่อมาเป็นกำลังสำคัญที่สานต่องานพิพิธภัณฑ์จนเสร็จสมบูรณ์โดยงบประมาณในการก่อสร้างนั้นได้มาจากแรงศรัทธาของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลจันเสนสันนิษฐานว่าอยู่ในสมัยทวารวดีบริเวณเมืองโบราณมีคูเมืองเป็นเนินดินโดยรอบเป็นรูปสี่เหลี่ยมแต่มุมทั้งสี่เป็นรูปมนจนเกือบเป็นวงกลมล้อมรอบด้วยคูเมืองซึ่งกว้างประมาณ 20 เมตร แต่ยังเป็นร่องรอยพอมองเห็นเค้าคูเมืองได้อย่างชัดเจนมีความยาวประมาณ 800 เมตรกว้าง 700 เมตรคิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่เศษเนื่องจากบริเวณภายในคูเมืองดังกล่าวมีลักษณะเป็นเนินสูงกว่าพื้นที่รอบนอกคูเมือง "โคกจันเสน"
ในบริเวณเมืองโบราณได้ขุดพบโบราณวัตถุหลายอย่างประเภทที่ทำด้วยเศษดินเผาอาทิพระพิมพ์ต่างๆ ตุ๊กตาตะเกียงประเภทที่ทำด้วยหินได้แก่ฐานบัวธรรมจักรขวานหินขัดที่ทำด้วยโลหะมีตุ้มหูทำด้วยตะกั่วหรือดีบุก ปัจจุบันโบราณวัตถุดังกล่าวเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์จันเสนซึ่งตั้งอยู่ในวัดจันเสนเริ่มก่อสร้างโดยพระครูนิสัยจริยคุณหรือที่ชาวยบ้านเรียกว่า "หลวงพ่อโอด" ภายในจัดให้มีส่วนที่เป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อใช้แสดงเรื่องราวของจันเสนในอดีตพร้อมกันไปด้วยพระครูนิวิฐธรรมขันธ์หรือหลวงพ่อเจริญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลจันเสนสันนิษฐานว่าอยู่ในสมัยทวารวดี เป็นรูปสี่เหลี่ยม ล้อมรอบด้วยคูเมืองซึ่งกว้างประมาณ 20 เมตร มีความยาวประมาณ 800 เมตรกว้าง 700 เมตรคิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่เศษ ชาวบ้านเรียกว่า
ประเภทที่ทำด้วยเศษดินเผาอาทิพระพิมพ์ต่าง ๆ ตุ๊กตาตะเกียงประเภทที่ทำด้วยหิน ได้แก่ ฐานบัวธรรมจักรขวานหินขัดที่ทำด้วยโลหะมีตุ้มหูทำด้วยตะกั่วหรือดีบุกใบหอกที่ทำด้วยสำริด พิพิธภัณฑ์จันเสนซึ่งตั้งอยู่ในวัดจันเสน หรือที่ชาวยบ้านเรียกว่า "หลวงพ่อโอด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลจันเสนสันนิษฐานว่าอยู่ในสมัยทวารวดีบริเวณเมืองโบราณมีคูเมืองเป็นเนินดินโดยรอบเป็นรูปสี่เหลี่ยมแต่มุมทั้งสี่เป็นรูปมนจนเกือบเป็นวงกลมล้อมรอบด้วยคูเมืองซึ่งกว้างประมาณ 20 เมตรแต่ยังเป็นร่องรอยพอมองเห็นเค้าคูเมืองได้อย่างชัดเจนมีความยาวประมาณ 800 เมตรกว้าง 700 เมตรคิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่เศษเนื่องจากบริเวณภายในคูเมืองดังกล่าวมีลักษณะเป็นเนินสูงกว่าพื้นที่รอบนอกคูเมือง" โคกจันเสน "
ในบริเวณเมืองโบราณได้ขุดพบโบราณวัตถุหลายอย่างประเภทที่ทำด้วยเศษดินเผาอาทิพระพิมพ์ต่างจะตุ๊กตาตะเกียงประเภทที่ทำด้วยหินได้แก่ฐานบัวธรรมจักรขวานหินขัดที่ทำด้วยโลหะมีตุ้มหูทำด้วยตะกั่วหรือดีบุกปัจจุบันโบราณวัตถุดังกล่าวเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์จันเสนซึ่งตั้งอยู่ในวัดจันเสนเริ่มก่อสร้างโดยพระครูนิสัยจริยคุณหรือที่ชาวยบ้านเรียกว่า " หลวงพ่อโอด "ภายในจัดให้มีส่วนที่เป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อใช้แสดงเรื่องราวของจันเสนในอดีตพร้อมกันไปด้วยพระครูนิวิฐธรรมขันธ์หรือหลวงพ่อเจริญ