A quantitative research study was c

A quantitative research study was conducted with 120 undergraduate higher education students at a large metropolitan university using a self-reporting online survey to measure student use and misuse of personal technological devices (PTDs) during instruction. Data regarding time spent using PTDs on course related and non-course related material during class was gathered along with basic demographics: age, gender, level of undergraduate study, grade point average (GPA). In addition, levels of engagement, deficient self-regulation (DSR), media system dependency (MSD), and PTD dependency were determined. Analyses were made using descriptive statistics, correlations, and regressions. Findings indicated that many higher education students are not 100% engaged in the class instruction but rather distracted by PTDs and by classmates that use PTDs during instruction. Sixty five percent (78) of students in the study reported that they did not use PTDs solely for course related material during instruction. In fact, when asked specifically, 77.5% (93) of students in the study reported that they used PTDs for non-course related material during class instruction, including accessing emails, texting, social media, gaming, or watching movies. The most significant analysis from this study indicated that a unit change in student level of DSR explained 30.8% of the change in the mean score of student PTD dependency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ 120 นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยมหานครขนาดใหญ่ใช้การสำรวจออนไลน์รายงานตนเองจะใช้นักเรียนวัดและใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีส่วนตัว (PTDs) ในระหว่างการเรียนการสอน ข้อมูลเกี่ยวกับเวลาที่ใช้ในหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับ PTDs และไม่ใช่หลักสูตรที่เกี่ยวข้องรวบรวมวัสดุในชั้นเรียนพร้อมกับข้อมูลประชากรพื้นฐาน: อายุ เพศ ระดับการศึกษาปริญญาตรี เกรดเฉลี่ย) นอกจากนี้ ถูกกำหนดระดับของการมีส่วนร่วม ควบคุมตนเองขาด (DSR), สื่อระบบอ้างอิง (สถาน), และอ้างอิง PTD ทำการวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ความสัมพันธ์ และรู้จัก ผลการวิจัยระบุว่า นักศึกษาจำนวนมากไม่ได้ 100% ในคำสั่งชั้น แต่ค่อนข้าง ฟุ้งซ่าน โดย PTDs และเพื่อน ๆ ที่ใช้ PTDs ในระหว่างการเรียนการสอน หกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ (78) ของนักเรียนในการศึกษารายงานว่า พวกเขาไม่ได้ใช้ PTDs แต่เพียงผู้เดียวสำหรับหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับวัสดุในระหว่างการเรียนการสอน ในความเป็นจริง เมื่อถามเฉพาะ 77.5% (93) ของนักเรียนในการศึกษารายงานการว่า พวกเขาใช้ PTDs สำหรับวัสดุที่เกี่ยวข้องไม่ใช่หลักสูตรระหว่างชั้นสั่ง รวมถึงการเข้าถึงอีเมล ส่งข้อความ สังคมออนไลน์ เล่นเกม หรือชมภาพยนตร์ การวิเคราะห์ที่สำคัญจากการศึกษาระบุว่า การเปลี่ยนแปลงของหน่วยในระดับนักเรียน DSR อธิบาย 30.8% การเปลี่ยนแปลงคะแนนเฉลี่ยของนักเรียนอ้างอิง PTD

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาวิจัยเชิงปริมาณได้ดำเนินการกับนักเรียนการศึกษาระดับปริญญาตรี 120 ที่สูงขึ้นที่มหาวิทยาลัยเมืองขนาดใหญ่โดยใช้การสำรวจออนไลน์ด้วยตนเองรายงานการวัดการใช้งานของนักเรียนและการใช้ผิดประเภทของอุปกรณ์เทคโนโลยีส่วนบุคคล (PTDs) ในระหว่างการเรียนการสอน ข้อมูลเกี่ยวกับเวลาที่ใช้ในการใช้ PTDs ในหลักสูตรที่เกี่ยวข้องและไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับวัสดุในชั้นเรียนถูกรวบรวมพร้อมกับประชากรพื้นฐาน: อายุเพศระดับการศึกษาระดับปริญญาตรีเกรดเฉลี่ย (GPA) นอกจากนี้ระดับของการมีส่วนร่วมที่ขาดการควบคุมตนเอง (DSR) ระบบสื่อการพึ่งพา (เอ็มเอส) และ PTD พึ่งพาได้รับการพิจารณา วิเคราะห์ได้ทำโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาความสัมพันธ์และการถดถอย ผลการวิจัยพบว่านักเรียนที่ศึกษาในระดับสูงจำนวนมากไม่ 100% มีส่วนร่วมในการเรียนการสอนในชั้นเรียน แต่ฟุ้งซ่านโดย PTDs และเพื่อนร่วมชั้นที่ใช้ในระหว่างการเรียนการสอน PTDs หกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ (78) ของนักเรียนในการศึกษารายงานว่าพวกเขาไม่ได้ใช้ PTDs แต่เพียงผู้เดียวสำหรับวัสดุที่เกี่ยวข้องกับหลักสูตรในระหว่างการเรียนการสอน ในความเป็นจริงเมื่อถามเฉพาะ 77.5% (93) ของนักเรียนในการศึกษารายงานว่าพวกเขาใช้ PTDs ไม่ใช่แน่นอนวัสดุที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนในช่วงชั้นรวมถึงอีเมลการเข้าถึง, texting, สื่อสังคม, เล่นเกมหรือชมภาพยนตร์ การวิเคราะห์ที่สำคัญที่สุดจากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงหน่วยในระดับนักเรียนของ DSR อธิบาย 30.8% ของการเปลี่ยนแปลงในค่าเฉลี่ยของคะแนนนักเรียนพึ่งพา PTD