A more objective measure migbt be t

A more objective measure migbt be to examine tbe nursing
records as they should clearly provide details and indicate
the extent to which the concept occurred However,
as findings from tbe National Health Service Executive
(1991) and Walker & Selmanoff (1974) emphasized tbat
crucial mformabon is often omitted from nursmg records,
or IS even ambiguous, incomplete or contradictory, tbe use
of nursing records as a means of measunng the existence
ofthe concept might also be unreliable Empincal referents
relabng to tbe use of patient parbcipation might tberefore
need to include both tbe use of nursing records or observabon
schedules and data extracted directly from pabents
and nurses On the contrary, a highly reliable pabent parbcipabon
pracbce scale, similar to that used by Tuckett
et al (1982), to measure tbe existence of patient parbcipation
in medical care migbt be a useful tool for measuring
tbe existence of tbe concept witbin tbe context of
nursing pracbce
CONCLUSIONS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดเพิ่มเติมวัตถุประสงค์ migbt จะมีการตรวจสอบการพยาบาล TBE
บันทึกที่พวกเขาชัดเจนควรให้รายละเอียดและระบุขอบเขตที่แนวความคิดที่เกิดขึ้นแต่เป็นผลการวิจัยจากTBE บริการสุขภาพแห่งชาติบริหาร(1991) และวอล์คเกอร์และ Selmanoff (1974) เน้น tbat mformabon สำคัญ มักถูกมองข้ามจากบันทึก nursmg, หรือเป็นที่คลุมเครือแม้ไม่สมบูรณ์หรือขัดแย้งใช้ TBE ของระเบียนพยาบาลเป็นวิธีการ measunng การดำรงอยู่ofthe แนวคิดนี้ยังอาจจะ Empincal referents ไม่น่าเชื่อถือrelabng กับการใช้ TBE ของผู้ป่วย parbcipation อาจ tberefore ต้องรวม TBE ทั้ง การใช้ระเบียนพยาบาลหรือ observabon ตารางเวลาและข้อมูลที่สกัดโดยตรงจาก pabents และพยาบาลในทางตรงกันข้ามการ pabent ความน่าเชื่อถือสูง parbcipabon ขนาด pracbce คล้ายกับที่ใช้ Tuckett, et al (1982) ในการวัดการดำรงอยู่ TBE ของผู้ป่วย parbcipation ในการดูแลทางการแพทย์ migbt เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการวัดการดำรงอยู่ของแนวคิดTBE TBE witbin บริบทของ TBE pracbce พยาบาลสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

migbt วัดวัตถุประสงค์เพิ่มเติมเพื่อศึกษาการบันทึกทางการพยาบาล
ทีบีพวกเขาอย่างชัดเจนควรให้รายละเอียดและระบุ
ขอบเขตซึ่งแนวคิดที่เกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม
เป็นผลจากทีบีแห่งชาติบริหารบริการสุขภาพ
( 1991 ) และ วอล์คเกอร์& selmanoff ( 1974 ) เน้น Tbat
สําคัญ mformabon มักจะละเว้นจากบันทึก nursmg
, หรือ ยังไม่ชัดเจน ไม่สมบูรณ์ หรือตรงกันข้าม
ใช้ทีบีบันทึกทางการพยาบาลเป็นวิธีการ measunng การดำรงอยู่
ของแนวคิดอาจไม่น่าเชื่อถือ empincal referents
relabng เพื่อทีบีใช้ parbcipation คนไข้อาจ tberefore
ต้องรวมทั้งทีบีใช้บันทึกการพยาบาลหรือตาราง observabon
และข้อมูลที่สกัดโดยตรงจาก pabents
และพยาบาล ในทางตรงกันข้าม , ความน่าเชื่อถือสูง pabent parbcipabon
pracbce มาตราส่วน , คล้ายกับที่ใช้โดย tuckett
et al ( 1982 ) , วัดทีบีการดำรงอยู่ของผู้ป่วย parbcipation
ใน migbt รักษาพยาบาลเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการวัด
ทีบีการดำรงอยู่ของทีบีแนวคิด witbin ทีบีบริบทของ

สรุป pracbce พยาบาล