Plot Overview→The Glass Menagerie i

Plot Overview→
The Glass Menagerie is a memory play, and its action is drawn from the memories of the narrator, Tom Wingfield. Tom is a character in the play, which is set in St. Louis in 1937. He is an aspiring poet who toils in a shoe warehouse to support his mother, Amanda, and sister, Laura. Mr. Wingfield, Tom and Laura’s father, ran off years ago and, except for one postcard, has not been heard from since.



Amanda, originally from a genteel Southern family, regales her children frequently with tales of her idyllic youth and the scores of suitors who once pursued her. She is disappointed that Laura, who wears a brace on her leg and is painfully shy, does not attract any gentlemen callers. She enrolls Laura in a business college, hoping that she will make her own and the family’s fortune through a business career. Weeks later, however, Amanda discovers that Laura’s crippling shyness has led her to drop out of the class secretly and spend her days wandering the city alone. Amanda then decides that Laura’s last hope must lie in marriage and begins selling magazine subscriptions to earn the extra money she believes will help to attract suitors for Laura. Meanwhile, Tom, who loathes his warehouse job, finds escape in liquor, movies, and literature, much to his mother’s chagrin. During one of the frequent arguments between mother and son, Tom accidentally breaks several of the glass animal figurines that are Laura’s most prized possessions.

Amanda and Tom discuss Laura’s prospects, and Amanda asks Tom to keep an eye out for potential suitors at the warehouse. Tom selects Jim O’Connor, a casual friend, and invites him to dinner. Amanda quizzes Tom about Jim and is delighted to learn that he is a driven young man with his mind set on career advancement. She prepares an elaborate dinner and insists that Laura wear a new dress. At the last minute, Laura learns the name of her caller; as it turns out, she had a devastating crush on Jim in high school. When Jim arrives, Laura answers the door, on Amanda’s orders, and then quickly disappears, leaving Tom and Jim alone. Tom confides to Jim that he has used the money for his family’s electric bill to join the merchant marine and plans to leave his job and family in search of adventure. Laura refuses to eat dinner with the others, feigning illness. Amanda, wearing an ostentatious dress from her glamorous youth, talks vivaciously with Jim throughout the meal.

As dinner is ending, the lights go out as a consequence of the unpaid electric bill. The characters light candles, and Amanda encourages Jim to entertain Laura in the living room while she and Tom clean up. Laura is at first paralyzed by Jim’s presence, but his warm and open behavior soon draws her out of her shell. She confesses that she knew and liked him in high school but was too shy to approach him. They continue talking, and Laura reminds him of the nickname he had given her: “Blue Roses,” an accidental corruption of pleurosis, an illness Laura had in high school. He reproaches her for her shyness and low self-esteem but praises her uniqueness. Laura then ventures to show him her favorite glass animal, a unicorn. Jim dances with her, but in the process, he accidentally knocks over the unicorn, breaking off its horn. Laura is forgiving, noting that now the unicorn is a normal horse. Jim then kisses her, but he quickly draws back and apologizes, explaining that he was carried away by the moment and that he actually has a serious girlfriend. Resigned, Laura offers him the broken unicorn as a souvenir.

Amanda enters the living room, full of good cheer. Jim hastily explains that he must leave because of an appointment with his fiancée. Amanda sees him off warmly but, after he is gone, turns on Tom, who had not known that Jim was engaged. Amanda accuses Tom of being an inattentive, selfish dreamer and then throws herself into comforting Laura. From the fire escape outside of their apartment, Tom watches the two women and explains that, not long after Jim’s visit, he gets fired from his job and leaves Amanda and Laura behind. Years later, though he travels far, he finds that he is unable to leave behind guilty memories of Laura.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Plot Overview→The Glass Menagerie is a memory play, and its action is drawn from the memories of the narrator, Tom Wingfield. Tom is a character in the play, which is set in St. Louis in 1937. He is an aspiring poet who toils in a shoe warehouse to support his mother, Amanda, and sister, Laura. Mr. Wingfield, Tom and Laura’s father, ran off years ago and, except for one postcard, has not been heard from since. Amanda, originally from a genteel Southern family, regales her children frequently with tales of her idyllic youth and the scores of suitors who once pursued her. She is disappointed that Laura, who wears a brace on her leg and is painfully shy, does not attract any gentlemen callers. She enrolls Laura in a business college, hoping that she will make her own and the family’s fortune through a business career. Weeks later, however, Amanda discovers that Laura’s crippling shyness has led her to drop out of the class secretly and spend her days wandering the city alone. Amanda then decides that Laura’s last hope must lie in marriage and begins selling magazine subscriptions to earn the extra money she believes will help to attract suitors for Laura. Meanwhile, Tom, who loathes his warehouse job, finds escape in liquor, movies, and literature, much to his mother’s chagrin. During one of the frequent arguments between mother and son, Tom accidentally breaks several of the glass animal figurines that are Laura’s most prized possessions.Amanda and Tom discuss Laura’s prospects, and Amanda asks Tom to keep an eye out for potential suitors at the warehouse. Tom selects Jim O’Connor, a casual friend, and invites him to dinner. Amanda quizzes Tom about Jim and is delighted to learn that he is a driven young man with his mind set on career advancement. She prepares an elaborate dinner and insists that Laura wear a new dress. At the last minute, Laura learns the name of her caller; as it turns out, she had a devastating crush on Jim in high school. When Jim arrives, Laura answers the door, on Amanda’s orders, and then quickly disappears, leaving Tom and Jim alone. Tom confides to Jim that he has used the money for his family’s electric bill to join the merchant marine and plans to leave his job and family in search of adventure. Laura refuses to eat dinner with the others, feigning illness. Amanda, wearing an ostentatious dress from her glamorous youth, talks vivaciously with Jim throughout the meal.As dinner is ending, the lights go out as a consequence of the unpaid electric bill. The characters light candles, and Amanda encourages Jim to entertain Laura in the living room while she and Tom clean up. Laura is at first paralyzed by Jim’s presence, but his warm and open behavior soon draws her out of her shell. She confesses that she knew and liked him in high school but was too shy to approach him. They continue talking, and Laura reminds him of the nickname he had given her: “Blue Roses,” an accidental corruption of pleurosis, an illness Laura had in high school. He reproaches her for her shyness and low self-esteem but praises her uniqueness. Laura then ventures to show him her favorite glass animal, a unicorn. Jim dances with her, but in the process, he accidentally knocks over the unicorn, breaking off its horn. Laura is forgiving, noting that now the unicorn is a normal horse. Jim then kisses her, but he quickly draws back and apologizes, explaining that he was carried away by the moment and that he actually has a serious girlfriend. Resigned, Laura offers him the broken unicorn as a souvenir.อแมนด้าเข้าสู่ห้องนั่งเล่น สุขใจดี จิมรีบอธิบายว่า เขาต้องออกจากเนื่องจากการนัดหมายกับ fiancée ของเขา อแมนด้าเห็นเขาปิดอย่างอบอุ่น แต่ เปิดหลังจากที่เขาหายไป ทอม ที่ไม่รู้จักว่า จิมหมั้น อแมนด้าโทษทอมที่ มีฝัน inattentive เห็นแก่ตัว และแสดงตัวเองเป็นลูกค้าลอร่า จากบันไดหนีไฟภายนอกของอพาร์ทเมนท์ ทอมนาฬิกาผู้หญิงสองคน และอธิบายว่า ไม่นานหลังจากการเยี่ยมชมของ Jim เขาได้รับการยิงจากงานของเขา และอแมนด้าและลอร่าอยู่เบื้องหลัง ปีต่อมา แม้ว่าเขาเดินทางไกล เขาพบว่า เขาไม่สามารถทิ้งความทรงจำความผิดของลอร่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พล็อตภาพรวม→
แก้วสัตว์คือการเล่นหน่วยความจำและการกระทำของตนถูกดึงมาจากความทรงจำของผู้บรรยายทอมวิงฟิลด์ ทอมเป็นตัวละครในการเล่นซึ่งตั้งอยู่ในเซนต์หลุยส์ในปี 1937 เขาเป็นกวีที่ต้องการที่ toils ในคลังสินค้ารองเท้าเพื่อสนับสนุนแม่ของเขาอแมนดาและน้องสาวของลอร่า นายวิงฟิลด์ทอมและพ่อของลอร่า, วิ่งออกปีที่ผ่านมาและยกเว้นโปสการ์ดยังไม่ได้รับการได้ยินจากตั้งแต่. อแมนดามีพื้นเพมาจากครอบครัวที่ภาคใต้ที่งดงาม regales ลูก ๆ ของเธอบ่อยครั้งกับเรื่องราวของเยาวชนที่งดงามของเธอและคะแนนของ คู่ครองที่เคยไล่เธอ เธอจะผิดหวังที่ลอร่าที่สวมรั้งบนขาของเธอและเป็นคนขี้อายเจ็บปวดไม่ดึงดูดใด ๆ โทรติดต่อสุภาพบุรุษ เธอโรคลอร่าในวิทยาลัยธุรกิจหวังว่าเธอจะทำให้เธอเองและครอบครัวของโชคลาภผ่านอาชีพธุรกิจ สัปดาห์ต่อมา แต่อแมนดาพบว่าลอร่าประหม่าทำให้หมดอำนาจได้นำเธอออกจากชั้นเรียนและแอบใช้จ่ายวันของเธอหลงเมืองเพียงอย่างเดียว อแมนดาแล้วตัดสินใจว่าลอร่าหวังสุดท้ายต้องอยู่ในการแต่งงานและเริ่มขายการสมัครสมาชิกนิตยสารที่จะได้รับเงินพิเศษที่เธอเชื่อว่าจะช่วยดึงดูดคู่ครองสำหรับลอร่า ในขณะเดียวกันทอมที่เบื่องานคลังสินค้าของเขาพบว่าหลบหนีในสุราภาพยนตร์และวรรณกรรมมากเพื่อความผิดหวังของแม่ของเขา ในช่วงหนึ่งของการขัดแย้งบ่อยระหว่างแม่และลูกชายของทอมบังเอิญช่วงหลายกระเบื้องแก้วสัตว์ที่มีลอร่าทรัพย์สินมีค่าที่สุด. อแมนดาและทอมหารือเกี่ยวกับโอกาสของลอร่าและอแมนดาถามทอมที่จะเก็บตาออกสำหรับคู่ครองที่มีศักยภาพที่คลังสินค้า ทอมเลือกจิมโอคอนเนอร์เพื่อนสบาย ๆ และชวนเขาไปทานอาหารเย็น อแมนดาแบบทดสอบเกี่ยวกับทอมและจิมมีความยินดีที่จะเรียนรู้ว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่ขับเคลื่อนด้วยกับความคิดของเขาตั้งอยู่บนความก้าวหน้าในอาชีพ เธอเตรียมอาหารค่ำซับซ้อนและยืนยันว่าลอร่าสวมใส่ชุดใหม่ ในนาทีสุดท้ายลอร่าเรียนรู้ชื่อของผู้โทรของเธอ; มันจะเปิดออกเธอมีความสนใจเกี่ยวกับการทำลายล้างจิมในโรงเรียนมัธยม เมื่อมาถึงจิมลอร่าตอบประตูตามคำสั่งของอแมนดาและจากนั้นหายไปอย่างรวดเร็วออกจากทอมและจิมคนเดียว ทอมปรับทุกข์กับจิมว่าเขาได้ใช้เงินสำหรับค่าไฟฟ้าของครอบครัวของเขาที่จะเข้าร่วมการค้าทางทะเลและวางแผนที่จะลาออกจากงานและครอบครัวของเขาในการค้นหาของการผจญภัย ลอร่าปฏิเสธที่จะกินอาหารค่ำกับคนอื่นแกล้งเจ็บป่วย อแมนดาสวมชุดโอ้อวดจากเยาวชนที่มีเสน่ห์ของเธอพูดกับจิม vivaciously ตลอดมื้ออาหาร. ในฐานะที่เป็นอาหารเย็นสิ้นสุดไฟออกไปเป็นผลมาจากค่าไฟฟ้าค้างชำระ ตัวอักษรแสงเทียนและอแมนดาจิมกระตุ้นให้เกิดการสร้างความบันเทิงให้ลอร่าในห้องนั่งเล่นในขณะที่เธอและทอมทำความสะอาด ลอร่าที่เป็นอัมพาตด้วยการปรากฏตัวครั้งแรกของจิม แต่พฤติกรรมที่อบอุ่นและเปิดเร็ว ๆ นี้เขาดึงเธอออกจากเปลือกของเธอ เธอสารภาพว่าเธอรู้และชอบเขาอยู่ในโรงเรียนมัธยม แต่เป็นคนขี้อายเกินไปที่จะเข้าใกล้เขา พวกเขายังคงพูดคุยและลอร่าทำให้เขานึกถึงฉายาเขาได้รับของเธอ: "Blue Roses" ซึ่งเป็นความเสียหายจากอุบัติเหตุของ pleurosis เจ็บป่วยลอร่ามีอยู่ในโรงเรียนมัธยม เขาเยาะเย้ยเธอสำหรับความประหม่าและความนับถือตนเองต่ำของเธอ แต่สรรเสริญเอกลักษณ์ของเธอ ลอร่าแล้วกิจการจะแสดงให้เขาสัตว์แก้วที่เธอชื่นชอบยูนิคอร์น จิมเต้นรำกับเธอ แต่ในกระบวนการที่เขาตั้งใจเคาะกว่ายูนิคอร์นแตกออกของฮอร์น ลอร่าให้อภัยสังเกตว่าตอนนี้ยูนิคอร์นเป็นม้าปกติ จิมแล้วจูบเธอ แต่เขารีบดึงกลับมาและขอโทษอธิบายว่าเขาได้รับการดำเนินการไปโดยขณะนี้และว่าจริง ๆ แล้วเขามีแฟนจริงจัง ลาออกจากลอร่ามีเขายูนิคอร์นหักเป็นของที่ระลึก. อแมนดาเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยกำลังใจที่ดี จิมรีบอธิบายว่าเขาต้องออกเพราะนัดกับคู่หมั้นของเขา อแมนดาเห็นเขาออกไปอย่างอบอุ่น แต่หลังจากที่เขาหายไปเปิดทอมที่ไม่เคยรู้จักกันว่าจิมเป็นธุระ อแมนดากล่าวหาว่าทอมของการเป็นไม่ตั้งใจเห็นแก่ตัวฝันแล้วโยนตัวเข้าไปปลอบโยนลอร่า จากบันไดหนีไฟด้านนอกของอพาร์ทเม้นของพวกเขาทอมนาฬิกาผู้หญิงสองคนและอธิบายว่าไม่นานหลังการมาเยือนของจิมเขาถูกไล่ออกจากงานของเขาและใบอแมนดาและลอร่าที่อยู่เบื้องหลัง ปีต่อมาแม้ว่าเขาจะเดินทางไกลเขาพบว่าเขาไม่สามารถที่จะออกจากความทรงจำที่มีความผิดที่อยู่เบื้องหลังของลอร่า