Species richness : Most research ha

Species richness : Most research has been done on the effects of species richness (that is, the number of species) on the functioning of ecosystems. Most of the research into the interrelationships between biodiversity and ecosystem functions has been done on plants, which affect soil processes, decomposition, water retention and many other ecosystem functions. Higher plant diversity does not appear to have any great effect on soil processes such as decomposition rates, but does affect productivity and enhances the stability of ecosystem processes. For example, in some, but not all, experimental systems, increasing plant diversity alone, or increasing the diversity of plants, herbivores, and decomposing organisms augments productivity (NPP). It has generally been found, at least in temperate grasslands, that areas with greater biodiversity have higher productivity. Plots with greater numbers of species had a greater above- and below-ground plant biomass, higher rates of nitrogen fixation, and retained nutrients better than plots with fewer species (Tilman et al. , 2001a; Reich et al. , 2001). On average, for a 50% reduction in biodiversity, there will be a 10% – 20% loss of productivity. The productivity of a monocrop field is less than half that of a highly diverse field (Tilman, 2000). In part this may be due to a greater loss of nutrients from fields with low diversity than from more diversified plots. A rich array of species of mycorrhizae also seems to have a positive effect on plant productivity. There are suggestions that loss of species richness may affect many ecosystem processes (nutrient cycling, increased uptake of carbon, and others) in addition to productivity. However, we have little evidence for this as yet, and there seems to be no straightforward relationship between species diversity and many other ecosystem functions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดความเข้มข้น: ส่วนใหญ่มีงานวิจัยเกี่ยวกับผลกระทบของความเข้มข้นชนิด (นั่นคือ จำนวนของสายพันธุ์) การทำงานของระบบนิเวศ ส่วนใหญ่การวิจัยลงใน interrelationships ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศได้บนพืช ซึ่งมีผลต่อกระบวนการดิน ย่อยสลาย การกักเก็บน้ำ และหลายฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ ความหลากหลายของพืชสูงขึ้นไม่ มีผลที่ดีในกระบวนการดินเช่นอัตราการสลายตัว แต่มีผลต่อประสิทธิภาพ และเสถียรภาพของกระบวนการระบบนิเวศ ตัวอย่าง ในบาง แต่ไม่ทั้ง หมด ทดลองระบบ คนเดียว ความหลากหลายของพืชที่เพิ่มขึ้น หรือเพิ่มความหลากหลายของพืช งอก และสิ่งมีชีวิตย่อยสลาย augments ประสิทธิภาพ (NPP) โดยทั่วไปมี น้อยในทุ่งหญ้าเขตอบอุ่น ว่า พื้นที่ที่ มีความหลากหลายทางชีวภาพมีประสิทธิภาพสูงขึ้น มีชีวมวลในโรงงานด้านบน และด้านล่างพื้นมากขึ้น สูงขึ้นอัตราการตรึงไนโตรเจน ผืนกับของสายพันธุ์ และสะสมสารอาหารดีกว่าผืนน้อยชนิด (Tilman et al. 2001a เบิร์ตรีค et al. 2001) เฉลี่ย ลด 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพ จะมีการสูญเสีย 10% – 20% ของผลผลิต ผลผลิตของเขต monocrop เป็นน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเขตข้อมูลมีความหลากหลายสูง (Tilman, 2000) ในส่วนนี้อาจเป็น เพราะการสูญเสียสารอาหารจากเขตข้อมูลที่มีความหลากหลายต่ำยิ่งกว่ามากขึ้นจากหลากหลายแปลง หลากหลายสายพันธุ์ mycorrhizae ยังน่าจะ มีประโยชน์ต่อผลผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่า สูญเสียของสายพันธุ์ความอุดมสมบูรณ์อาจมีผลต่อระบบนิเวศหลายกระบวน (ขี่จักรยานธาตุอาหาร เพิ่มการดูดซึมของคาร์บอน และอื่น ๆ) นอกเหนือจากผลผลิต อย่างไรก็ตาม เรามีหลักฐานเพียงเล็กน้อยนี้เป็น และดูเหมือนจะ ไม่มีความสัมพันธ์ที่ตรงไปตรงมาระหว่างความหลากหลายของสายพันธุ์และหลายฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สปีชี่ร่ำรวย: งานวิจัยส่วนใหญ่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบของสายพันธุ์ความร่ำรวย (นั่นคือจำนวนของสายพันธุ์) เกี่ยวกับการทำงานของระบบนิเวศ ส่วนใหญ่ของการวิจัยในความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศของฟังก์ชั่นที่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับพืชที่มีผลต่อกระบวนการดินสลายตัวการกักเก็บน้ำและการทำงานของระบบนิเวศอื่น ๆ อีกมากมาย หลากหลายของพืชที่สูงขึ้นไม่ได้ปรากฏว่ามีผลที่ดีใด ๆ ในกระบวนการของดินเช่นอัตราการสลายตัว แต่ไม่ส่งผลกระทบต่อการผลิตและเพิ่มความมั่นคงของระบบนิเวศกระบวนการ ยกตัวอย่างเช่นในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดระบบการทดลองเพิ่มขึ้นหลากหลายของพืชเพียงอย่างเดียวหรือเพิ่มความหลากหลายของพืชสัตว์กินพืชและสิ่งมีชีวิตที่เน่าเฟะ augments ผลผลิต (NPP) จะได้รับโดยทั่วไปพบว่าอย่างน้อยในทุ่งหญ้าพอสมควรว่าพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากขึ้นมีผลผลิตที่สูงขึ้น แปลงที่มีจำนวนมากของสายพันธุ์ที่มีข้างต้นและด้านล่างพื้นดินพืชชีวมวลมากขึ้นในอัตราที่สูงของการตรึงไนโตรเจนและสะสมสารอาหารที่ดีกว่าแปลงที่มีสายพันธุ์น้อยลง (Tilman, et al, 2001a;.. รีค, et al, 2001) โดยเฉลี่ยสำหรับการลดลง 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพจะมี 10% - 20% การสูญเสียของการผลิต ผลผลิตของสนาม monocrop น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสนามที่มีความหลากหลายสูง (Tilman, 2000) ในส่วนนี้อาจจะเกิดจากการสูญเสียมากขึ้นของสารอาหารจากเขตข้อมูลที่มีความหลากหลายต่ำกว่าจากแปลงที่หลากหลายมากขึ้น อาร์เรย์ที่อุดมไปด้วยของสายพันธุ์ของ mycorrhizae ยังดูเหมือนว่าจะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่าการสูญเสียความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ที่อาจส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศหลายกระบวนการ (จักรยานสารอาหาร, การดูดซึมที่เพิ่มขึ้นของคาร์บอนและอื่น ๆ ) นอกเหนือไปจากการผลิตเป็น แต่เรามีหลักฐานเพียงเล็กน้อยสำหรับเรื่องนี้เป็นยังและดูเหมือนว่าจะไม่มีความสัมพันธ์ตรงไปตรงมาระหว่างความหลากหลายชนิดและฟังก์ชั่นระบบนิเวศอื่น ๆ อีกมากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความร่ำรวยของชนิด งานวิจัยส่วนใหญ่ได้รับการทำผลของความร่ำรวยของชนิด ( คือหมายเลขของชนิด ) ในการทำงานของระบบนิเวศวิทยา ส่วนใหญ่ของการวิจัยในความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศที่ได้รับหน้าที่ทำในพืช ซึ่งมีผลต่อกระบวนการย่อยสลายในดิน , น้ำ และหลายฟังก์ชันระบบนิเวศอื่น ๆ ความหลากหลายของพืชที่สูงขึ้นไม่ได้ปรากฏ มีผลดีใด ๆบนดินกระบวนการเช่นอัตราการสลายตัว แต่ไม่ส่งผลกระทบต่อผลผลิตและช่วยเพิ่มเสถียรภาพของกระบวนการระบบ ตัวอย่างเช่น ในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด ทดลองระบบ เพิ่มความหลากหลายของพืชเพียงอย่างเดียว หรือการเพิ่มความหลากหลายของพืช พืช และสิ่งมีชีวิต augments ผลผลิตเน่า ( NPP ) มันมักพบน้อยในทุ่งหญ้าเขตอบอุ่น ที่พื้นที่ที่มีมากขึ้น ความหลากหลายทางชีวภาพ มีผลิตภาพสูง แปลงตัวเลขที่มากขึ้นของชนิดมีมากขึ้นด้านบนและด้านล่างพื้นชีวมวลพืช ในอัตราสูงในการตรึงไนโตรเจน และสะสมสารอาหารได้ดีกว่าแปลง มีน้อยชนิด ( Tilman et al . 2001a ; เยอรมัน , et al . , 2001 ) เฉลี่ย ลด 50% ในความหลากหลายทางชีวภาพ จะมี 10 % - 20 % การสูญเสียของผลผลิต ประสิทธิภาพของเขตข้อมูลเชิงเดี่ยว น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเขตข้อมูลความหลากหลายสูง ( Tilman , 2000 ) ในส่วนนี้อาจจะเกิดจากการสูญเสียของสารอาหารมากขึ้น จากสาขาที่มีความหลากหลายน้อยกว่าจากหลากหลายขึ้นแปลง อาร์เรย์รวยชนิดไมคอร์ไรซาดูเหมือนจะบวกต่อผลผลิตพืช มีข้อเสนอแนะว่า การสูญเสียของความร่ำรวยของชนิดอาจมีผลต่อระบบนิเวศหลายกระบวนการ ( จักรยาน สารอาหาร เพิ่มการดูดซึมของคาร์บอน , และอื่น ๆ ) นอกจากผลผลิต อย่างไรก็ตาม ขณะนี้มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยนี้เป็นอีก และดูเหมือนว่าจะไม่ตรงไปตรงมาความสัมพันธ์ระหว่างความหลากชนิดและหลายฟังก์ชันระบบนิเวศอื่น ๆ