Review of LiteratureGrammatical acc

Review of Literature
Grammatical accuracy
In writing, grammatical accuracy is
essential to ensure the writer’s intended
meaning and to avoid communicative
misunderstanding (Lush 2002, Larsen-
Freeman 2003). In the Thai EFL context,
Thai learners still have problems with verb
tense accuracy. Learners frequently make
tense errors in their writing though verb
tense is one of the most important aspects
of grammatical knowledge that non-native
English language learners should master
(Pongsiriwet 2001, Lush 2002, Intratat
2004, Charoenroop 2006).
In English, a sentence cannot exist without
a verb (Master 1996). The form of a verb
represents ‘tense’, which shows past,
present, or future time (Davis and Liss
2006). When students write an essay, tense
is very important (Master 1996, Davis and
Liss 2006, Roehampton 2008). The use of
grammar tenses differs based on types of
discourse (Van Dijk 1988 and Fowler
1991 cited in Posteguillo and Palmer
2000). Master (1996) and Byrd and
Benson (2001) point out that in general,
the individual tenses contain several
functions in discourse. Larsen-Freeman
(2003) points out that although form,
meaning and use are interrelated, each of
them can appear diversely challenging for
language learners. A challenge may be in
the case that a learner knows how to form
a grammatical structure but doesn’t realize
that the structure includes more than one
meaning and can be used in different
situations.
In this AR study, grammatical accuracy
refers to the first-year Thai
undergraduates’ ability to use verb tenses
(i.e., past, present, and future tenses)
accurately interpreted through content
analyses of their journal entries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทบทวนวรรณกรรมความถูกต้องทางไวยากรณ์ในการเขียน ไวยากรณ์ความถูกให้ผู้เขียนของใช้ความหมายและ เพื่อหลีกเลี่ยงการสื่อสารเข้าใจผิด (2002 ลัช Larsen-ฟรีแมน 2003) ในบริบทไทย EFLนักเรียนไทยยังมีปัญหากับคำกริยาความตึงเครียด บ่อยครั้งทำให้ผู้เรียนตึงข้อผิดพลาดในการเขียนแต่กริยาตึงเครียดเป็นด้านหนึ่งสำคัญที่สุดความรู้ทางไวยากรณ์ที่ไม่ใช่เจ้าเรียนภาษาอังกฤษควรหลัก(พงษ์ศิริเวทย์ 2001, 2002 ลัช อินทรทัตปี 2004, Charoenroop 2006)ในภาษาอังกฤษ ประโยคไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากคำกริยา (หลัก 1996) รูปแบบของกริยาหมายถึง "ตึงเครียด" การแสดงที่ผ่านมาเวลาปัจจุบัน หรือในอนาคต (Davis และ Liss2006) . เมื่อนักเรียนเขียนเรียงความ ตึงมีความสำคัญมาก (Davis, 1996 หลัก และLiss 2006, Roehampton 2008) การใช้กาลไวยากรณ์แตกต่างกันตามชนิดของวาทกรรม (Van Dijk 1988 และฟาวเลอร์1991 อ้างถึงใน Posteguillo และพาล์มเมอร์2000) . หลัก (1996) และ Byrd และเบนสัน (2001) ชี้ให้เห็นว่าทั่วไปกาลละประกอบด้วยหลายฟังก์ชันในวาทกรรม ฟรีแมน Larsen(2003) ชี้เห็นว่าถึงแม้ว่าแบบฟอร์มความหมายและการใช้งานจะสัมพันธ์กัน แต่ละของพวกเขาสามารถปรากฏ diversely ท้าทายสำหรับเรียนภาษา ความท้าทายที่อาจกรณีที่เป็นผู้เรียนรู้วิธีการแบบโครงสร้างทางไวยากรณ์ แต่ไม่ทราบโครงสร้างที่มีมากกว่าหนึ่งความหมาย และสามารถใช้ในการอื่นสถานการณ์ในการศึกษานี้ AR ความถูกต้องทางไวยากรณ์ถึงไทยปีแรกสูง ๆ สามารถใช้กริยากาล(เช่น อดีต ปัจจุบัน และอนาคตกาล)แปลความหมายได้อย่างถูกต้องผ่านเนื้อหาวิเคราะห์รายการของสมุดรายวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทบทวนวรรณกรรม
ความถูกต้องไวยากรณ์
ในการเขียนไวยากรณ์ความถูกต้องเป็น
สิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าตั้งใจของผู้เขียน
หมายและเพื่อหลีกเลี่ยงการสื่อสาร
ความเข้าใจผิด (เขียวชอุ่ม 2002 Larsen-
ฟรีแมน 2003) ในบริบทของสังคมไทย EFL,
เรียนชาวไทยยังคงมีปัญหากับคำกริยา
ความถูกต้องเครียด เรียนบ่อยครั้งทำให้
เกิดข้อผิดพลาดที่ตึงเครียดในการเขียนของพวกเขาแม้ว่าคำกริยา
เครียดเป็นหนึ่งในส่วนที่สำคัญที่สุด
ของความรู้ทางไวยากรณ์ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา
เรียนภาษาอังกฤษควรต้นแบบ
(Pongsiriwet 2001 ชอุ่ม 2002 Intratat
2004 Charoenroop 2006).
ภาษาอังกฤษประโยคที่ไม่สามารถ อยู่โดยไม่มี
คำกริยา (Master 1996) รูปแบบของคำกริยา
หมายถึงการ 'เครียด' ซึ่งแสดงให้เห็นในอดีต
ปัจจุบันหรือในอนาคตเวลา (เดวิสและ Liss
2006) เมื่อนักเรียนเขียนเรียงความเครียด
เป็นสิ่งสำคัญมาก (Master 1996, เดวิสและ
Liss 2006 Roehampton 2008) การใช้
ไวยากรณ์กาลแตกต่างกันขึ้นอยู่กับประเภทของ
วาทกรรม (Van Dijk ปี 1988 และฟาวเลอร์
1991 อ้างถึงใน Posteguillo และพาลเมอร์
2000) โท (1996) และเบิร์ดและ
เบนสัน (2001) ชี้ให้เห็นว่าโดยทั่วไป
กาลบุคคลมีหลาย
ฟังก์ชั่นในการกล่าวสุนทรพจน์ เสน-ฟรีแมน
(2003) ชี้ให้เห็นว่าแม้รูปแบบ
ความหมายและการใช้งานมีความสัมพันธ์กันในแต่ละ
พวกเขาจะปรากฏหลากหลายที่ท้าทายสำหรับ
ผู้เรียนภาษา ความท้าทายที่อาจจะอยู่ใน
กรณีที่เรียนรู้วิธีการรูปแบบ
โครงสร้างไวยากรณ์ แต่ไม่ได้ตระหนัก
ว่าโครงสร้างรวมถึงมากกว่าหนึ่ง
ความหมายและสามารถนำมาใช้ในที่แตกต่างกัน
สถานการณ์.
ในการศึกษา AR นี้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์
หมายถึงครั้งแรก ปีไทย
ความสามารถในระดับปริญญาตรี 'เพื่อใช้กาลกริยา
(เช่นในอดีตปัจจุบันและอนาคตกาล)
ตีความอย่างถูกต้องผ่านเนื้อหา
การวิเคราะห์รายการบันทึกของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทบทวนวรรณกรรม

ในการเขียนไวยากรณ์ความถูกต้อง ความถูกต้องทางไวยากรณ์เป็นสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าของนักเขียน

ความหมายและวัตถุประสงค์เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดในการสื่อสาร
( เขียวชอุ่ม 2002 ลาร์เซน -
ฟรีแมน 2003 ) ในบริบทของสังคมไทยที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ , เรียน

ไทยยังคงมีปัญหากับกริยา กาล ความถูกต้อง ผู้เรียนมักทำให้ข้อผิดพลาดในการเขียนของพวกเขาแม้ว่า

กาลกริยาเครียดเป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดด้าน
ของไวยากรณ์ความรู้ที่ผู้เรียนภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาควรหลัก

( pongsiriwet 2001 เขียวชอุ่ม , 2002 , 2004 intratat
,
charoenroop 2006 ) ในภาษาอังกฤษ , ประโยคที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจาก
คำกริยา ( Master 1996 ) รูปแบบของคำกริยาที่แสดงถึงกาล
' ' ซึ่งแสดงให้เห็นถึงอดีต ปัจจุบัน หรือในอนาคต (
, เดวิสและลิซ
2006 ) เมื่อนักเรียนเขียนเรียงความ กาล
สำคัญมาก : 1996 Davis และ
roehampton ลิส 2006 , 2008 ) การใช้กาลไวยากรณ์แตกต่างตาม

( ประเภทของวาทกรรม Dijk รถตู้ ปี 1988 และ ฟาวเลอร์
1991 และอ้างถึงใน posteguillo พาล์มเมอร์
2000 ) ปริญญาโท ( 1996 ) และ เบิร์ดและ
เบนสัน ( 2001 ) ชี้ให้เห็นว่าโดยทั่วไป แต่ละกาลประกอบด้วยหลายหน้าที่

ในวาทกรรม ลาร์เซน ฟรีแมน
( 2003 ) ชี้ว่า แม้ว่า
แบบฟอร์มความหมายและใช้เป็นคาบ แต่ละของพวกเขาสามารถปรากฏขึ้นอย่างหลากหลายท้าทาย

สำหรับผู้เรียนภาษา ความท้าทายอาจ
กรณีเรียนรู้วิธีการแบบฟอร์ม
โครงสร้างไวยากรณ์ แต่ไม่ทราบ
ว่าโครงสร้างมีมากกว่าหนึ่ง
ความหมายและสามารถใช้ในสถานการณ์ต่าง ๆ
.
ในการศึกษา AR นี้ไวยากรณ์ความถูกต้อง

หมายถึง นักศึกษาไทยนักศึกษาสามารถใช้คำกริยากาล
( คือ อดีต ปัจจุบัน และอนาคตกาล )

~ ถูกต้องตีความผ่านเนื้อหาของรายการของพวกเขาในวารสาร