Renoir conceived his project of pai

Renoir conceived his project of painting the dancing at Le Moulin de la Galette in May 1876 and its execution is described in full by his civil servant friend Georges Rivière in his memoir Renoir et ses amis.[1] In the first place, Renoir needed to set up a studio near the mill. A suitable studio was found at an abandoned cottage in the rue Cortot with a garden described by Rivière as a "beautiful abandoned park".[1]:130 Several of Renoir's major works were painted in this garden at this time, including La balançoire (The Swing). The gardens and its buildings have been preserved as the Musée de Montmartre.

Rivière identified several of the personalities in the painting. Despite Renoir's resource of distributing a sought after fashionable hat of the time amongst his models (the straw bonnet with a wide red ribbon top right is an example of this hat, called a timbale), he was unable to persuade his favourite sixteen-year-old model Jeanne, who appears in La balançoire, to pose as principal for the painting (in fact she was conducting an affair with a local boy at the time). It is her sister Estelle who poses as the girl wearing a blue and pink striped dress. These two girls came to Le Moulin every Sunday with their family; with two younger sisters barely taller than the tables, and their mother and father, properly chaperoned by their mother (entry was free for girls at Le Moulin and not all were models of virtue). Beside her is a group consisting of Pierre-Franc Lamy and Norbert Goeneutte (also appearing in La balançoire), fellow painters, as well as Rivière himself. Behind her, amongst the dancers, are to be found Henri Gervex, Eugène Pierre Lestringuez and Paul Lhote (who appears in Dance in the Country). In the middle distance, in the middle of the dance hall, the Cuban painter Don Pedro Vidal de Solares y Cardenas is depicted in striped trousers dancing with the model called Margot (Marguerite Legrand). Apparently the exuberant Margot found Solares too reserved and was endeavouring to loosen him up by dancing polkas with him and teaching him dubious songs in the local argot. She was to die of typhoid just two years later, Renoir nursing her until the end, paying both for her treatment and her funeral.[2][4][1]:136-7

Rivière describes the painting as executed on the spot and that not without difficulty as the wind constantly threatened to blow the canvas away. This has led some critics to speculate that it was the larger d'Orsay painting that was painted here, as the smaller would have been easier to control. On the other hand the smaller is much the more spontaneous and freely worked of the two, characteristic of en plein air work.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรอนัวร์รู้สึกโครงการเขาวาดภาพเต้นในเลอแรมมูแลง de la Galette ใน 1876 พฤษภาคม และการดำเนินการที่อธิบายไว้ในเต็ม โดยเพื่อนข้าราชการพลเรือน Rivière จอร์จใน memoir ของเรอนัวร์ et ses amis [1] ในสถานที่แรก เรอนัวร์ต้องตั้งสตูดิโอใกล้โรงสี สตูดิโอที่เหมาะสมพบที่คอทเทจการละทิ้งใน rue Cortot กับสวนอธิบาย โดย Rivière เป็นแบบ "สวนสวยงามละทิ้ง" [1]: 130 หลายผลงานสำคัญของเรอนัวร์ถูกทาสีในสวนนี้ในเวลานี้ รวมถึง balançoire ลา (สวิง) สวนและอาคารมีการรักษาเป็นมอนท์มาเตรเดอพื้นที่ต่าง ๆRivière identified several of the personalities in the painting. Despite Renoir's resource of distributing a sought after fashionable hat of the time amongst his models (the straw bonnet with a wide red ribbon top right is an example of this hat, called a timbale), he was unable to persuade his favourite sixteen-year-old model Jeanne, who appears in La balançoire, to pose as principal for the painting (in fact she was conducting an affair with a local boy at the time). It is her sister Estelle who poses as the girl wearing a blue and pink striped dress. These two girls came to Le Moulin every Sunday with their family; with two younger sisters barely taller than the tables, and their mother and father, properly chaperoned by their mother (entry was free for girls at Le Moulin and not all were models of virtue). Beside her is a group consisting of Pierre-Franc Lamy and Norbert Goeneutte (also appearing in La balançoire), fellow painters, as well as Rivière himself. Behind her, amongst the dancers, are to be found Henri Gervex, Eugène Pierre Lestringuez and Paul Lhote (who appears in Dance in the Country). In the middle distance, in the middle of the dance hall, the Cuban painter Don Pedro Vidal de Solares y Cardenas is depicted in striped trousers dancing with the model called Margot (Marguerite Legrand). Apparently the exuberant Margot found Solares too reserved and was endeavouring to loosen him up by dancing polkas with him and teaching him dubious songs in the local argot. She was to die of typhoid just two years later, Renoir nursing her until the end, paying both for her treatment and her funeral.[2][4][1]:136-7Rivière describes the painting as executed on the spot and that not without difficulty as the wind constantly threatened to blow the canvas away. This has led some critics to speculate that it was the larger d'Orsay painting that was painted here, as the smaller would have been easier to control. On the other hand the smaller is much the more spontaneous and freely worked of the two, characteristic of en plein air work.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Renoir โครงการคิดของเขาในการวาดภาพการเต้นที่ Le Moulin de la Galette พฤษภาคม 1876 และการดำเนินการที่อธิบายไว้ในเต็มรูปแบบโดยข้าราชการพลเรือนของเขาจอร์ชเพื่อนRivièreในชีวิตประจำวันของเขา Renoir และเซ amis. [1] ในสถานที่แรก Renoir ที่จำเป็นในการ ตั้งค่าสตูดิโอที่อยู่ใกล้โรงงาน สตูดิโอที่เหมาะสมถูกพบในกระท่อมร้างใน Cortot ถนนสวนอธิบายโดยRivièreเป็น "สวนสวยที่ถูกทอดทิ้ง" [1]:. 130 หลายผลงานที่สำคัญของ Renoir เป็นภาพวาดในสวนนี้ในเวลานี้รวมทั้งลาbalançoire ( สวิง) สวนและอาคารที่ได้รับการเก็บรักษาไว้เป็นพิพิธภัณฑ์ Montmartre. Rivièreระบุหลายบุคลิกในการวาดภาพ แม้จะมีทรัพยากร Renoir ของการกระจายขอหลังจากหมวกแฟชั่นของเวลาในหมู่นางแบบ (หมวกฟางกับด้านบนริบบิ้นสีแดงกว้างที่เหมาะสมเป็นตัวอย่างของหมวกนี้เรียกว่า timbale) เขาก็ไม่สามารถที่จะชักชวนให้เขาชื่นชอบสิบหกปีได้ รูปแบบเก่า Jeanne ที่ปรากฏใน La balançoireเพื่อก่อให้เกิดเป็นหลักสำหรับการวาดภาพ (ในความเป็นจริงที่เธอได้รับการดำเนินความสัมพันธ์กับเด็กท้องถิ่นในเวลา) มันเป็นน้องสาวของเธอเอสเทลที่ poses เป็นหญิงสาวสวมชุดลายสีฟ้าและสีชมพู เหล่านี้สองสาวมาถึง Le Moulin ทุกวันอาทิตย์กับครอบครัวของพวกเขา กับน้องสาวทั้งสองแทบจะไม่สูงกว่าตารางและพ่อและแม่ของพวกเขาอย่างถูกต้องโดยครูพี่เลี้ยงติดตามแม่ของพวกเขา (รายการเป็นฟรีสำหรับเด็กผู้หญิงที่ Le Moulin และไม่ทั้งหมดเป็นรูปแบบของคุณธรรม) นอกจากเธอจะเป็นกลุ่มที่ประกอบด้วย Pierre-ฟรังก์ Lamy และ Norbert Goeneutte (ยังปรากฏใน La balançoire) จิตรกรเพื่อนเช่นเดียวกับRivièreตัวเอง ด้านหลังของเธอในหมู่นักเต้นที่จะพบอองรี Gervex, Eugèneปิแอร์ Lestringuez และพอล Lhote (ที่ปรากฏในการเต้นรำในประเทศ) ในระยะกลางในช่วงกลางของห้องเต้นรำจิตรกรคิวบา Don Pedro วิดัลเดอ Solares ปีนัสเป็นที่ปรากฎในกางเกงขายาวลายเต้นรำกับรูปแบบที่เรียกว่ามาร์กอท (มาร์เกอริ Legrand) เห็นได้ชัดว่าการเจริญงอกงามมาร์กอทพบ Solares ลิขสิทธิ์เกินไปและได้พยายามที่จะคลายเขาขึ้นโดยการเต้น polkas กับเขาและสอนเขาเพลงที่น่าสงสัยใน Argot ท้องถิ่น เธอเป็นคนที่จะตายของไทฟอยด์เพียงสองปีต่อมาเธอ Renoir พยาบาลจนกว่าจะสิ้นสุดการจ่ายเงินทั้งในการรักษาและงานศพของเธอ [2] [4] [1]:. 136-7 Rivièreอธิบายภาพเป็นดำเนินการในจุดและ ที่ไม่ได้โดยไม่มีความยากลำบากเป็นลมอย่างต่อเนื่องขู่ว่าจะระเบิดผ้าใบออกไป นี้ได้นำนักวิจารณ์บางคนที่จะคาดเดาว่ามันเป็นภาพวาดขนาดใหญ่ d'Orsay ที่เป็นภาพวาดที่นี่เป็นที่มีขนาดเล็กจะได้รับง่ายต่อการควบคุม บนมืออื่น ๆ ที่มีขนาดเล็กมากที่เกิดขึ้นเองมากขึ้นและการทำงานของทั้งสองได้อย่างอิสระลักษณะของการทำงาน en Plein อากาศ. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรอนัวร์ รู้สึกโครงการของเขาของการวาดภาพ เต้นรำที่ เลอ มูแลง เดอ ลา กาเลตในเดือนพฤษภาคมและการปฏิบัติของตนจะอธิบายในเต็มรูปแบบของข้าราชการ เพื่อนจอร์จ rivi อีเบย์ใน memoir ของเขา Renoir et ses Amis . [ 1 ] ในสถานที่แรก , Renoir ที่จำเป็นในการตั้งค่าสตูดิโอ ใกล้โรงงานสตูดิโอที่เหมาะสมพบว่าในกระท่อมร้างในรู cortot กับสวนอธิบายโดย rivi อีเบย์เป็น " สวยทิ้งปาร์ค " . [ 1 ] : 130 หลาย Renoir เป็นหลักงานทาสีภายในสวนนี้ในเวลานี้ รวมถึง ลา บาลาน 5 oire ( สวิง ) สวนและอาคารได้รับการรักษาไว้เป็นพิพิธภัณฑ์ออร์เดอมงต์มาร์ต

rivi è re ระบุหลายบุคลิกในจิตรกรรม แม้จะ Renoir เป็นทรัพยากรของการขอหลังจากแฟชั่นหมวกของเวลาในรุ่นของเขา ( ฟางหมวกด้วยริบบิ้นสีแดงกว้างด้านขวาเป็นตัวอย่างของหมวกนี้เรียกว่า timbale ) , เขาไม่สามารถโน้มน้าวเขาชื่นชอบสิบหกปีเก่าแบบจีนที่ปรากฏใน ลา oire บาลาน 5 ,เพื่อก่อให้เกิดเป็นหลักสำหรับภาพวาด ( ในความเป็นจริงเธอเป็นการมีชู้กับเด็กท้องถิ่นในเวลา ) มันเป็นน้องสาวของเธอ เอสเทลที่ poses เป็นเด็กผู้หญิงใส่ชุดลายทางสีฟ้าและสีชมพู สองสาวนี่มา เลอ มูแลง ทุกวันอาทิตย์ เวลากับครอบครัวของพวกเขา สองน้องสาวแทบจะสูงกว่าโต๊ะ แม่และพ่อถูกต้อง chaperoned โดยแม่ของพวกเขา ( รายการฟรีสำหรับสาวที่ เลอ มูแลง และทั้งหมดไม่ได้รูปแบบของความดี ) อยู่ข้าง ๆ คือ กลุ่มที่ประกอบด้วยปีแอร์ฟรัง และนอร์เบิร์ต goeneutte ลามี่ ( ยังปรากฏใน La บาลาน 5 oire ) เพื่อนจิตรกร ตลอดจน rivi è re เอง ข้างหลังเธอ ในหมู่นักจะพบ gervex อองรี ,eug è ne ปิแอร์ lestringuez และพอล lhote ( ที่ปรากฏในการเต้นรำในประเทศ ) ใน ระยะกลาง ตรงกลางของห้องเต้นรำ จิตรกรชาวคิวบาดอนเปโดร วิดาล เดอ โซลาเรส Y การ์เดนาสเป็นภาพในลายกางเกงเต้นรำกับแบบที่เรียกว่า มาร์โก ( Marguerite เลอกร ด์ )เห็นได้ชัดว่าคึก มาร์โก พบ โซลาเรส สงวน เกินไป และ มี endeavouring คลายเขาด้วยกับเขาและสอนเขาเพลงพิรุธใน argot ท้องถิ่น polkas เต้นรำ เธอกำลังจะตายของไทฟอยด์เพียงสองปีต่อมา เรอนัวร์ พยาบาลของเธอจนจบ จ่าย ทั้งการรักษา และงานศพเธอ [ 2 ] [ 4 ] [ 1 ] : 136-7

rivi è re อธิบายภาพวาดเป็นประหารชีวิต และที่ไม่ไม่ยากเหมือนกับลมตลอดเวลา ขู่ว่าจะระเบิดพื้นที่ทันที นี้ได้นำนักวิจารณ์บางคนคาดเดาว่ามันเป็นขนาดใหญ่แซภาพวาดที่วาดที่นี่ เป็นขนาดเล็ก จะได้ง่ายต่อการควบคุม บนมืออื่น ๆที่มีขนาดเล็กมากยิ่งขึ้น และอย่างอิสระ ทำงานของทั้งสองลักษณะของ en Plein อากาศทำงาน [ 2 ]