providing an apparent per capita su

providing an apparent per capita supply of 16.6 kg (live weight equivalent), which is the highest on record (table 1 and Figure 1). Of this total, aquaculture accounted for 43 percent. Outside China, per capita supply has shown a modest growth rate of about 0.4 percent per year since 1992 (following a decline from 1987), as growth in supply from aquaculture more than offset the effects of static capture fishery production and a rising population (table 2 and Figure 2). In 2004, per capita food fish supply was estimated at 13.5 kg if data for China are excluded. Overall, fish provided more than 2.6 billion people with at least 20 percent of their average per capita animal protein intake. the share of fish proteins in total world animal protein supplies grew from 14.9 percent in 1992 to a peak of 16.0 percent in 1996, declining to about 15.5 percent in 2003. Notwithstanding the relatively low fish consumption by weight in low-income food-deficit countries (LIFDCs) of 14.1 kg per capita in 2003, the contribution of fish to total animal protein intake was significant – at about 20 percent – and is probably higher than indicated by official statistics in view of the unrecorded contribution of subsistence fisheries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้ความชัดเจนต่อหัวจัดหา 16.6 กก. (สดน้ำหนักเทียบเท่า), ซึ่งเป็นที่สูงสุดบนระเบียน (ตารางที่ 1 และรูปที่ 1) ของสัตว์น้ำรวม นี้คิดเป็นร้อยละ 43 อยู่นอกประเทศจีน อุปทานต่อหัวได้แสดงอัตราการเติบโตที่เจียมเนื้อเจียมตัวประมาณร้อยละ 0.4 ต่อปีตั้งแต่ปี 1992 (ต่อไปนี้ลดลงจากปี 1987), เป็นเติบโตจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมากกว่าตรงข้ามผลคง จับผลิตประมงและประชากรที่เพิ่มขึ้น (ตารางที่ 2 และรูปที่ 2) ในปี 2004 อุปทานต่อหัวอาหารปลาถูกประเมินไว้ที่ 13.5 กก.ถ้าจะไม่รวมข้อมูลจีน โดยรวม ปลามีคนน้อยร้อยละ 20 ของการบริโภคโปรตีนสัตว์ต่อ capita เฉลี่ยกว่า 2.6 พันล้าน สัดส่วนของโปรตีนปลาโปรตีนสัตว์โลกรวมวัสดุเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 14.9 ในปี 1992 ไปสูงสุดร้อยละ 16.0 ในปี 1996 ลดลงประมาณร้อยละ 15.5 ล้านคนใน 2003 อย่างไรก็ตามปลาที่ค่อนข้างต่ำปริมาณการใช้โดยน้ำหนักในประเทศดุลอาหารแนซ์ (LIFDCs) 14.1 กิโลกรัมต่อหัวใน 2003 สัดส่วนของปลาการบริโภคโปรตีนสัตว์รวมเป็นสำคัญ – ที่ประมาณร้อยละ 20 – และอาจจะสูงกว่าตามสถิติทางมุมมองสรร unrecorded ชีพประมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้อุปทานต่อหัวที่ชัดเจนของ 16.6 กก. (เทียบเท่ากับน้ำหนักสด) ซึ่งเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในการบันทึก (ตารางที่ 1 และรูปที่ 1) จากทั้งหมดนี้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำคิดเป็นร้อยละ 43 นอกประเทศจีนต่อหัวอุปทานได้แสดงให้เห็นอัตราการเติบโตเจียมเนื้อเจียมตัวประมาณร้อยละ 0.4 ต่อปีตั้งแต่ปี 1992 (ต่อไปนี้ลดลงจาก 1987), การเจริญเติบโตในการจัดหาจากการเพาะเลี้ยงสัตว์มากกว่าชดเชยผลกระทบของการผลิตการจับปลาแบบคงที่และประชากรที่เพิ่มขึ้น (ตาราง ที่ 2 และรูปที่ 2) ในปี 2004 ต่ออุปทานอาหารปลาหัวอยู่ที่ประมาณ 13.5 กก. หากข้อมูลสำหรับประเทศจีนได้รับการยกเว้น โดยรวม, ปลาให้มากกว่า 2600000000 คนที่มีอย่างน้อยร้อยละ 20 ของค่าเฉลี่ยต่อหัวของพวกเขาการบริโภคโปรตีนจากสัตว์ หุ้นของโปรตีนปลาในอุปกรณ์โปรตีนจากสัตว์โลกทั้งหมดเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 14.9 ในปี 1992 ไปยังจุดสูงสุดที่ร้อยละ 16.0 ในปี 1996 ลดลงประมาณร้อยละ 15.5 ในปี 2003 แม้จะมีค่อนข้างต่ำบริโภคปลาโดยน้ำหนักในประเทศที่มีรายได้ต่ำอาหารที่ขาดดุล (LIFDCs) 14.1 กิโลกรัมต่อคนต่อปีในปี 2003 มีส่วนร่วมของปลาเพื่อการบริโภคโปรตีนจากสัตว์รวมอย่างมีนัยสำคัญ - ที่ประมาณร้อยละ 20 - และอาจจะสูงกว่าที่ระบุโดยสถิติอย่างเป็นทางการในมุมมองของการมีส่วนร่วมมิได้บันทึกของการประมงยังชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้จ่ายต่อหัวที่ชัดเจนของ 16.6 กิโลกรัม ( น้ำหนักมีชีวิตเทียบเท่า ) ซึ่งถือว่าสูงที่สุดในบันทึก ( ตารางที่ 1 และรูปที่ 1 ) ปริมาณการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ คิดเป็นร้อยละ 43 . นอกประเทศจีน ต่อหัวจ่ายได้แสดงให้เห็นการเจริญเติบโตเจียมเนื้อเจียมตัวประมาณร้อยละ 0.4 ต่อปี ตั้งแต่ปี 1992 ( ต่อไปนี้ลดลงจากปี 1987 )การเจริญเติบโตในการจัดหาจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมากกว่าชดเชยผลกระทบของการผลิตประมงจับคงที่และประชากรที่เพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 1 และรูปที่ 2 ) ในปี 2004 ต่อหัวปลาอาหารจัดหาประมาณ 13.5 กก. ถ้าข้อมูลจีนจะได้รับการยกเว้น โดยรวม , ปลาให้มากกว่า 2.6 พันล้านคนอย่างน้อย 20 เปอร์เซ็นต์ เฉลี่ยต่อหัวโปรตีนจากสัตว์บริโภคส่วนของโปรตีนโปรตีนปลาในวัสดุโลกสัตว์ทั้งหมดเพิ่มขึ้นจาก 14.9 เปอร์เซ็นต์ในเดือนพฤษภาคม 6 ร้อยละ 16.0 ในปี 1996 ลดลงประมาณร้อยละ 15.5 ในปี 2003 อย่างไรก็ตาม การบริโภคปลาค่อนข้างต่ำโดยน้ำหนักในอาหารประเทศขาดดุลรายได้น้อย ( lifdcs ) 14.1 กก. ต่อหัวในปี 2003ส่วนของปลาเพื่อการบริโภคโปรตีนจากสัตว์ทั้งหมด และที่สำคัญประมาณร้อยละ 20 ) และอาจจะสูงกว่าที่ระบุโดยสถิติอย่างเป็นทางการในมุมมองขององค์ประกอบสำคัญที่กำหนดของการประมงเงินยังชีพ