The interfacial behavior of surfact

The interfacial behavior of surfactant in the presence of silica nanoparticles may be explained in the following way. At zero or very low surfactant concentrations (Region 1), the utilized parti- cles are completely wetted by water so that they remain in the bulk solution and do not prefer the interface (Ravera et al., 2006; Ahualli et al., 2011). The behavior observed in region 2 may be interpreted using different approaches. First is that as the surfac- tant concentration increases, the repulsive electrostatic forces between the particles and the SDS promotes the surfactant diffusion toward the interface, which leads to a decrease in the surface tension (Ma et al., 2008). Another approach says that increasing the surfactant concentration implies an increase in the surface coverage of the nanoparticles and, as a consequence, a greater affinity of the particles for the fluid interface (Ravera et al.,
2006). Thus, the number of particles at the interface rises with surfactant concentration. Such particles containing a large amount of surfactant can act as carriers of SDS toward the interface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะการทำงานของ interfacial ลดแรงตึงผิวในการปรากฏตัวของอนุภาคนาโนซิลิกาอาจจะอธิบายได้ในทางที่ต่อไปนี้ ที่ศูนย์หรือต่ำมากความเข้มข้นลดแรงตึงผิว (ภาค 1) Cles พาร์ทิชันที่มีการใช้อย่างสมบูรณ์โดยเปียกน้ำเพื่อให้พวกเขายังคงอยู่ในการแก้ปัญหาจำนวนมากและไม่ชอบอินเตอร์เฟซ (Ravera et al, 2006;. Ahualli et al, 2011. ) สังเกตพฤติกรรมในภูมิภาค 2 อาจตีความได้โดยใช้วิธีที่แตกต่าง แรกก็คือว่าในขณะที่การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นสำา surfac- กองกำลังไฟฟ้าสถิตน่ารังเกียจระหว่างอนุภาคและ SDS ส่งเสริมการกระจายแรงตึงผิวที่มีต่อการอินเตอร์เฟซซึ่งนำไปสู่การลดลงของแรงตึงผิวที่ (Ma et al., 2008) อีกวิธีหนึ่งที่บอกว่าเพิ่มความเข้มข้นลดแรงตึงผิวที่แสดงถึงการเพิ่มขึ้นของความคุ้มครองที่พื้นผิวของอนุภาคนาโนและเป็นผลเป็น nity สายเอเอฟมากขึ้นของอนุภาคสำหรับอินเตอร์เฟซ uid ชั้น (Ravera et al.,
2006) ดังนั้นจำนวนของอนุภาคที่อินเตอร์เฟซที่เพิ่มขึ้นมีความเข้มข้นลดแรงตึงผิว อนุภาคดังกล่าวมีจำนวนมากของผิวสามารถทำหน้าที่เป็นผู้ให้บริการที่มีต่อระบบ SDS ของอินเตอร์เฟซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( พฤติกรรมของสารลดแรงตึงผิวในการปรากฏตัวของอนุภาคนาโนซิลิกาอาจจะอธิบายในวิธีต่อไปนี้ เป็นศูนย์หรือต่ำมาก ความเข้มข้นของสารลดแรงตึงผิว ( ภาค 1 ) , ใช้พรรค - cles ทั้งหมดเปียกน้ำเพื่อให้พวกเขายังคงอยู่ในการแก้ปัญหาเป็นกลุ่ม และไม่ชอบอินเตอร์เฟซ ( เรเวร่า et al . , 2006 ; ahualli et al . , 2011 )พฤติกรรมที่พบในเขต 2 อาจถูกตีความโดยใช้วิธีที่แตกต่างกัน เป็นครั้งแรก ที่เป็น surfac - ดังนั้นความเข้มข้นเพิ่มขึ้น น่ารังเกียจไฟฟ้าสถิตแรงดึงดูดระหว่างอนุภาคและสารลดแรงตึงผิว SDS ส่งเสริมการเผยแพร่ต่ออินเตอร์เฟซ ซึ่งนำไปสู่การลดลงของแรงตึงผิว ( ma et al . , 2008 )อีกวิธีหนึ่ง กล่าวว่า การเพิ่มความเข้มข้นของสารลดแรงตึงผิว หมายถึงการเพิ่มขึ้นในพื้นผิวที่ครอบคลุมของอนุภาคนาโนและเป็นผลมากกว่า AF จึงเกียรติของอนุภาคสำหรับflหมายเลขผู้ใช้อินเตอร์เฟซ (
เรเวร่า et al . , 2006 ) ดังนั้น จำนวนของอนุภาคที่อินเตอร์เฟซที่เพิ่มขึ้นกับสารลดแรงตึงผิวความเข้มข้นอนุภาคดังกล่าวที่มีจำนวนมากของสารลดแรงตึงผิวสามารถเป็นพาหะของ SDS ต่ออินเตอร์เฟซ