Probiotics are viable bacteria that

Probiotics are viable bacteria that beneficially influence the
health of the host (1, 2). Probiotic bacteria selected for commercial
use in foods and in therapeutics must retain the characteristics
for which they were originally selected (1–3). These
include characteristics for growth and survival during manufacture
and, after consumption, during transit through the stomach
and small intestine. Importantly, probiotics must retain the
characteristics that give rise to their health effects. Consequently,
it is necessary to test the stability of these characteristics
during manufacture and storage and to ensure that they are
retained in different types of foods (3, 4). The initial screening
and selection of probiotics includes testing of the following
important criteria: phenotype and genotype stability, including
plasmid stability; carbohydrate and protein utilization patterns;
acid and bile tolerance and survival and growth; bile metabolism;
intestinal epithelial adhesion properties; production of
antimicrobial substances; antibiotic resistance patterns; ability
to inhibit known gut pathogens, spoilage organisms, or both;
and immunogenicity.
Examples of how each of these criteria can be unstable are
most abundant in the area of acid stability, which can vary considerably
by strain depending on how the strains are used in different
food products. This illustrates the necessity for ongoing
quality control of probiotic bacteria during manufacture and use
and for continual monitoring of the effectiveness of probiotics in
humans. It also indicates the need for selection of more stable
probiotic strains for commercial use.
THE QUALITY OF METHODOLOGY USED FOR
SELECTION
Many in vitro tests are performed when screening for potential
probiotic strains. The ability to adhere to the intestinal mucosa is
one of the more important selection criteria for probiotics
because adhesion to the intestinal mucosa is considered to be a
prerequisite for colonization (5). As substrata, enterocyte-like
Caco-2 tissue culture cells and intestinal mucus are currently
used. However, these represent only a distinct part of the intestinal
mucosa. In this respect, mucus-secreting HT29-MTX tissue
culture cells would come closer to the true situation in the intestine.
In addition to these models, human ileostomy glycoproteins
have been used to study adhesion to the small-intestinal mucosa
(6). All of these in vitro systems provide valuable information on
the ability of probiotics to adhere and colonize the intestine.
Adhesion to colonic or intestinal biopsy samples, if possible,
should be considered as a final in vitro adhesion test that would
be most like the in vivo situation. Not only would this be a better
approximation of the in vivo situation, it would allow for the
study of adhesion to different parts of the intestine. This is especially
important regarding immune stimulation by oral administration
of probiotics.
Adhesion is also considered important for stimulation of the
immune system. Adhesion to M cells or Peyer’s patches may

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรไบโอติกเป็นแบคทีเรียทำงานได้ที่อย่างมีอิทธิพลต่อการสุขภาพของโฮสต์ (1, 2) แบคทีเรียที่เลือกสำหรับการพาณิชย์ใช้ ในอาหาร และ therapeutics ต้องคงลักษณะซึ่งพวกเขาได้เลือกเดิม (1-3) เหล่านี้ได้แก่ลักษณะการเจริญเติบโตและอยู่รอดในระหว่างการผลิตและ หลัง จากการ ใช้ ระหว่างการขนส่งอาหารและลำไส้เล็ก ที่สำคัญคือ โปรไบโอติกต้องคงลักษณะที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพของพวกเขา ดังนั้นจำเป็นต้องทดสอบความเสถียรของลักษณะเหล่านี้ใน ระหว่างการผลิตและการเก็บรักษา และ ให้แน่ใจว่าพวกเขาจะเก็บไว้ในชนิดของอาหาร (3, 4) การคัดกรองเบื้องต้นตัวเลือกของโปรไบโอติกมีการทดสอบต่อไปนี้เกณฑ์สำคัญ: กนินและลักษณะทางพันธุกรรมความ รวมทั้งplasmid เสถียรภาพ คาร์โบไฮเดรตและโปรตีนใช้ประโยชน์รูปแบบกรด และน้ำดีเผื่อ และการอยู่รอด และเจริญเติบ โต เผาผลาญน้ำดีคุณสมบัติการยึดเกาะเยื่อบุผิวลำไส้ การผลิตสารต้านจุลชีพ รูปแบบความต้านทานยาปฏิชีวนะ ความสามารถในการยับยั้งเชื้อโรคลำไส้รู้จัก เน่าเสียชีวิต หรือทั้ง สองและ immunogenicityตัวอย่างของแต่ละเกณฑ์จะไม่เสถียรอุดมสมบูรณ์มากที่สุดในพื้นที่ของความเสถียรของกรด ซึ่งสามารถแตกต่างกันมากโดยสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับวิธีใช้สายพันธุ์ในแตกต่างกันผลิตภัณฑ์อาหาร นี้แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นสำหรับอย่างต่อเนื่องควบคุมคุณภาพของแบคทีเรียในระหว่างการผลิตและใช้และ สำหรับการตรวจสอบประสิทธิภาพของโปรไบโอติกในอย่างต่อเนื่องมนุษย์ แสดงความต้องการของมีเสถียรภาพมากขึ้นโปรไบโอติกสายพันธุ์สำหรับใช้งานเชิงพาณิชย์คุณภาพของวิธีใช้สำหรับเลือกเป็นการทดสอบในหลอดทดลองหลายเมื่อคัดกรองได้โปรไบโอติกสายพันธุ์ ความสามารถในการยึดเกาะเยื่อบุลำไส้เกณฑ์การเลือกสำคัญสำหรับโปรไบโอติกอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากยึดเกาะกับเยื่อบุลำไส้จะถือเป็นการข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการล่าอาณานิคม (5) เป็นชั้นดิน enterocyte เช่นเซลล์เนื้อเยื่อ Caco-2 และเมือกลำไส้อยู่ในขณะนี้ใช้ อย่างไรก็ตาม เป็นตัวแสดงส่วนแตกต่างของตัวลำไส้mucosa ในแง่นี้ secreting เมือกเยื่อ HT29 MTXวัฒนธรรมเซลล์จะมาใกล้ชิดกับสถานการณ์จริงในลำไส้นอกจากนี้รุ่น ไกลโคโปรตีนมนุษย์ ileostomyใช้ในการศึกษายึดเกาะเยื่อบุในลำไส้เล็ก(6) . ระบบนี้ในหลอดทดลองทั้งหมดให้ข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถของโปรไบโอติกตาม และตั้งรกรากในลำไส้ยึดเกาะกับตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อ colonic หรือลำไส้ ถ้าเป็นไปได้ควรเป็นการทดสอบการยึดเกาะในหลอดทดลองสุดท้ายที่จะเป็นส่วนใหญ่เช่นสถานการณ์ในสัตว์ทดลอง ไม่เพียงแค่ นี้จะดีกว่าประมาณสถานการณ์ในสัตว์ทดลอง มันจะช่วยให้สำหรับการการศึกษาการยึดเกาะกับส่วนต่าง ๆ ของลำไส้ นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำคัญเกี่ยวกับการกระตุ้นภูมิคุ้มกันโดยการบริหารช่องปากของโปรไบโอติกยึดเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระตุ้นการระบบภูมิคุ้มกัน ยึดเกาะกับเซลล์ M หรือของ Peyer ซอฟต์แวร์พฤษภาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรไบโอติกแบคทีเรียทำงานได้ว่าประโยชน์มีผลต่อ
สุขภาพของโฮสต์ (1, 2) แบคทีเรียโปรไบโอติกที่เลือกเพื่อการพาณิชย์ใช้ในอาหารและในการรักษาต้องรักษาลักษณะที่พวกเขาได้รับการคัดเลือกในขั้นต้น(1-3) เหล่านี้รวมถึงลักษณะการเจริญเติบโตและการรอดตายในระหว่างการผลิตและหลังการบริโภคในระหว่างการขนส่งผ่านกระเพาะอาหารและลำไส้เล็ก ที่สำคัญโปรไบโอติกจะต้องรักษาลักษณะที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพของพวกเขา ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะทดสอบความมั่นคงของลักษณะเหล่านี้ในระหว่างการผลิตและการเก็บรักษาและเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะยังคงอยู่ในความแตกต่างของอาหาร(3, 4) เริ่มต้นการคัดกรองและการเลือกโปรไบโอติกรวมถึงการทดสอบการดังต่อไปนี้เงื่อนไขที่สำคัญ: ฟีโนไทป์และจีโนไทป์ความมั่นคงรวมทั้งความมั่นคงพลาสมิด; คาร์โบไฮเดรตและรูปแบบการใช้โปรตีนกรดน้ำดีและความอดทนและความอยู่รอดและการเจริญเติบโต; การเผาผลาญน้ำดี; ลำไส้คุณสมบัติยึดเกาะเยื่อบุผิว; การผลิตของสารต้านจุลชีพ; รูปแบบความต้านทานยาปฏิชีวนะ; ความสามารถในการยับยั้งการรู้จักกันเชื้อโรคลำไส้ชีวิตเน่าเสียหรือทั้งจำทั้งปรับ. และภูมิคุ้มกันตัวอย่างของวิธีการของแต่ละเกณฑ์เหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงที่มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดในพื้นที่ของความมั่นคงกรดซึ่งสามารถแตกต่างกันมากโดยสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับว่าสายพันธุ์ที่ใช้ในการ ที่แตกต่างกันผลิตภัณฑ์อาหาร นี้แสดงให้เห็นความจำเป็นสำหรับการอย่างต่อเนื่องในการควบคุมคุณภาพของเชื้อแบคทีเรียโปรไบโอติกในระหว่างการผลิตและการใช้งานและสำหรับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของความมีประสิทธิผลของโปรไบโอติกในมนุษย์ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นความจำเป็นในการเลือกของมีเสถียรภาพมากขึ้นสายพันธุ์โปรไบโอติกสำหรับการใช้งานในเชิงพาณิชย์. คุณภาพของวิธีที่ใช้ในการคัดเลือกจำนวนมากในการทดสอบในหลอดทดลองได้รับการดำเนินการเมื่อการตรวจคัดกรองที่มีศักยภาพสายพันธุ์โปรไบโอติก ความสามารถในการที่จะปฏิบัติตามเยื่อบุลำไส้เป็นหนึ่งในเกณฑ์การคัดเลือกที่สำคัญมากขึ้นสำหรับโปรไบโอติกเพราะการยึดติดกับเยื่อบุลำไส้จะถือเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการล่าอาณานิคม (5) ในฐานะที่เป็น substrata, enterocyte เหมือนCaco-2 เซลล์เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและเมือกในลำไส้กำลังใช้ แต่เหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่แตกต่างกันของลำไส้เยื่อเมือก ในแง่นี้การหลั่งเมือก-HT29-MTX เนื้อเยื่อเซลล์วัฒนธรรมจะมาใกล้ชิดกับสถานการณ์จริงในลำไส้. นอกจากรูปแบบเหล่านี้ ileostomy ไกลโคโปรตีนของมนุษย์ได้รับการใช้ในการศึกษาการยึดเกาะกับเยื่อบุลำไส้ขนาดเล็ก(6) ทั้งหมดของระบบในหลอดทดลองเหล่านี้ให้ข้อมูลที่มีคุณค่าในความสามารถของโปรไบโอติกที่จะปฏิบัติตามและตั้งรกรากลำไส้. ยึดติดกับตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อลำไส้ใหญ่หรือลำไส้ถ้าเป็นไปได้ควรจะได้รับการพิจารณาเป็นในหลอดทดลองทดสอบการยึดเกาะที่สุดท้ายที่จะเป็นส่วนใหญ่เช่นในร่างกาย สถานการณ์. ไม่เพียงแค่นี้จะเป็นดีกว่าประมาณการของสถานการณ์ในร่างกายก็จะอนุญาตให้มีการศึกษาการยึดเกาะไปยังส่วนต่างๆของลำไส้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับการกระตุ้นภูมิคุ้มกันโดยการบริหารช่องปากของโปรไบโอติก. ยึดติดถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการกระตุ้นของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย การยึดติดกับเซลล์ M หรือแพทช์ของ Peyer อาจ