DiscussionPrevious research indicat

Discussion
Previous research indicates that ESE is associated with several maladaptive adolescent health behaviors (Valois, Zullig, Kammermann, et al., 2013a, Valois, Zullig and Hunter, 2013b and Zullig, Teoli and Valois, 2015). Furthermore, research has largely examined dieting self-efficacy or weight/shape self-efficacy in relation to disordered eating behaviors (Cain, Bardone-Cone, Abramson, et al., 2008 and Linde, Jeffery, Levy, et al., 2004) rather than exploring the relationship between ESE and disordered eating. This is surprising given the known positive association between emotional disorders (i.e., depression, anxiety) and disordered eating behaviors (Brytek-Matera, 2008 and Loth et al., 2008). For example, Santos et al. (Santos et al., 2007) found that disordered eating occurred in 12% of a sample of 241 high school students, and depression and disordered eating co-occurred in between 10% and 12% of the sample. This study controlled for depression (among other covariates) and examined the relationship between disordered eating and ESE among high school students. It was hypothesized that associations between disordered eating and ESE would exist and vary among selected race/gender groups. Generally, study results confirmed the hypothesized associations.

The most notable patterns of association appeared for fasting to lose weight, vomiting or laxative use to lose weight, and taking diet pills to lose weight and low ESE. The relationship between disordered eating and low ESE may be supported by some of the disordered eating and self-efficacy literature. For example, research by Kinsaul, Curtin, Bazzini, et al. (2014) indicates that increased general self-efficacy predicts both positive body image and lower disordered eating among young women (mean age = 18.76 ± 1.13 years).

Associations also varied by race and gender. Although fasting to lose weight was associated with low ESE among all race/gender groups, in both White females and Black males, diet pill use was associated with low ESE. Conversely, weight perceptions of being slightly or very overweight or slightly or very underweight were associated with low ESE only among Black and White males. Results also indicate that White females who reported dieting, vomiting or using laxatives, taking diet pills, and fasting to lose weight were more likely to report low ESE. The finding that White females appeared to engage in more types of disordered eating behaviors is substantiated by previous research (Neumark-Sztainer & Hannan, 2000).

Interestingly, both Black and White males fasting to lose weight were more likely to report low ESE. Additionally, Black males taking diet pills to lose weight and White males vomiting or using laxatives to lose weight were more likely to report low ESE. A review article examining ethnicity and disordered eating behaviors and body image among males suggests that differences between Black and White males are largely mixed (Ricciardelli et al., 2007). Although differences noted in these studies may be attributed to sampling design and other population parameters, there is little dispute that disordered eating also occurs in males, and more research is needed to clarify the role that gender plays in disordered eating behaviors.

It is possible that the differential relation between disordered eating and ESE by race/gender is a result of cultural norms. For instance, some studies indicate that Black females are less at risk for disordered eating (DeBate, Topping and Sargent, 2001 and Roberts, Cash, Feingold, et al., 2006) and view a larger body size as more desirable (Croll et al., 2002) compared to White females. This pattern may be similar for males, such that Black males prefer a larger body size compared to White males (Welch, Gross, Bronner, et al., 2004 and Yates, Edman and Aruguete, 2004). However, other research indicates that Black females and males may be as much at risk for disordered eating behaviors as White females and males (Adams, Sargent, Thompson, et al., 2000, Rhea and Thatcher, 2013 and Shaw, Ramirez, Trost, et al., 2004), suggesting disordered eating may have less to do with race or ethnicity and more to do with the degree of influence that the dominant thin ideal has on individuals.

Most females cannot attain the thin ideal presented by Western culture, yet this standard is what many females use to determine their body size (Brener, Eaton, Lowry, et al., 2004). The Sociocultural Theory (Stice, 2002) suggests that the internalization of an unrealistic body ideal may lead to body dissatisfaction, whereby individuals engage in disordered eating to alter their appearance (Stice, 1994, Stice, Shaw and Nemeroff, 1998 and Stice and Shaw, 2002). Conversely, it is possible that those with high ESE are less influenced by the social pressure to attain an unrealistic body type. For example, those with high ESE have more confidence in the ability to manage their emotions (Hessler and Katz, 2010 and Muris, 2001);

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนางานวิจัยก่อนหน้านี้แสดง ESE ว่าเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมสุขภาพวัยรุ่น maladaptive หลาย (แห่งวาลัว Zullig, Kammermann, et al. 2013a แห่งวาลัว Zullig และ Hunter, 2013b และ Zullig, Teoli และแห่งวา ลัว 2015) นอกจากนี้ วิจัยได้ส่วนใหญ่ตรวจสอบประสิทธิภาพในตนเองการอดอาหารหรือน้ำหนัก/รูปร่างประสิทธิภาพในตนเองความสัมพันธ์กับ disordered กินพฤติกรรม (อดัม Bardone กรวย Abramson, et al. 2008 และ Linde เจฟ Levy, et al., 2004) แทนที่จะสำรวจความสัมพันธ์ระหว่าง ESE disordered กิน นี้เป็นแปลกใจให้สมาคมทราบบวกระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์ (เช่น ซึมเศร้า วิตกกังวล) และ disordered กินพฤติกรรม (Brytek-Matera, 2008 และ Loth et al. 2008) เช่น ร้อยเอ็ดซานโตส (Santos et al. 2007) พบว่า รับประทาน disordered เกิดใน 12% ของตัวอย่างของ 241 นักเรียน และภาวะซึมเศร้า และ disordered กินร่วมเกิดระหว่าง 10% และ 12% ของตัวอย่าง การศึกษานี้ควบคุมภาวะซึมเศร้า (ในหมู่อื่น ๆ covariates) และตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทาน disordered ESE ในหมู่นักเรียน มันถูกตั้งสมมติฐานว่าความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหาร disordered และ ESE จะอยู่ และแตกต่างระหว่างกลุ่มเลือกแข่งขัน/เพศ โดยทั่วไป ผลการศึกษายืนยันความสัมพันธ์ hypothesizedรูปแบบโดดเด่นที่สุดของสมาคมปรากฏสำหรับการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก อาเจียน หรือยาระบายการใช้ยาลดน้ำหนัก และการใช้ยาเพื่อลดน้ำหนักและต่ำ ESE ความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทาน disordered ESE ต่ำอาจได้รับการสนับสนุน โดยกิน disordered และวรรณกรรมประสิทธิภาพในตนเอง ตัวอย่างเช่น การวิจัย โดย Kinsaul ประสบการณ์ Bazzini, et al. (2014) บ่งชี้ทำนายที่เพิ่มขึ้นทั่วไปประสิทธิภาพในตนเองทั้งร่างภาพเชิงบวกและรับประทาน disordered ล่างในหมู่หญิงสาว (หมายถึง อายุ = 18.76 ± 1.13 ปี)สมาคมที่แตกต่างกัน โดยเชื้อชาติและเพศ แม้ว่าการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักสัมพันธ์กับ ESE ต่ำระหว่างกลุ่มการแข่งขัน/เพศทั้งหมด ในเพศเมียสีขาวและสีดำผู้ชาย การใช้ยาอาหารถูกเชื่อมโยงกับ ESE ต่ำ ในทางกลับกัน รับรู้น้ำหนักที่มีน้ำหนักเกินเล็กน้อย หรือมาก หรือน้ำหนักขาดเล็กน้อย หรือมากถูกเชื่อมโยงกับ ESE ต่ำเฉพาะในหมู่ผู้ชายขาวดำ ผลลัพธ์แสดงว่า ตัวเมียสีขาวที่รายงานการอดอาหาร อาเจียน หรือใช้นาน ๆ การยา และการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก มีแนวโน้มการรายงาน ESE ต่ำ พบว่าเพศเมียสีขาวปรากฏในประเภทเพิ่มเติมของ disordered กินพฤติกรรม คือพิสูจน์ โดยงานวิจัยก่อนหน้านี้ (Neumark-Sztainer และ Hannan, 2000)น่าสนใจ เพศผู้สีขาวดำทั้งการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักมีโอกาสรายงาน ESE ต่ำ นอกจากนี้ ดำชายถ่ายยาเพื่อลดน้ำหนักและสีขาวชายอาเจียน หรือใช้นาน ๆ น้ำหนักมีแนวโน้มการรายงาน ESE ต่ำ บทความรีวิวตรวจสอบเชื้อ และ disordered กินพฤติกรรมและรูปร่างในหมู่เพศชายแสดงให้เห็นว่า ความแตกต่างระหว่างเพศผู้ขาวดำส่วนใหญ่ผสม (Ricciardelli et al. 2007) ความแตกต่างที่ระบุไว้ในการศึกษาเหล่านี้อาจจะเกิดจากการออกแบบการสุ่มตัวอย่างและพารามิเตอร์อื่น ๆ ประชากร มี ข้อโต้แย้งน้อยที่ disordered กินยังเกิดขึ้นในเพศชาย และจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อชี้แจงบทบาทที่เพศเล่น disordered พฤติกรรมการรับประทานอาหารเป็นไปได้ว่า ความสัมพันธ์ที่แตกต่างระหว่างกิน disordered ESE แข่งขัน/เพศเป็นผลจากบรรทัดฐานทางวัฒนธรรม เช่น บางการศึกษาระบุว่า หญิงดำน้อยเสี่ยงสำหรับ disordered กิน (อภิปราย ปิ้ง และ Sargent, 2001 และโรเบิร์ต เงินสด Feingold, et al., 2006) และมุมมองที่ตัวใหญ่ขนาดความต้องการ (Croll et al. 2002) เมื่อเปรียบเทียบกับตัวเมียสีขาว รูปแบบนี้อาจจะคล้ายสำหรับผู้ชาย ที่ชายสีดำต้องการร่างกายมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับเพศผู้สีขาว (Welch รวม Bronner, et al., 2004 และเยตส์ Edman และ Aruguete, 2004) อย่างไรก็ตาม วิจัยอื่น ๆ บ่งชี้ว่า ตัวผู้และตัวเมียสีดำอาจมากเสี่ยงสำหรับ disordered กินลักษณะเป็นสีขาวเพศเมียและเพศผู้ (Adams, Sargent ทอมป์สัน et al., 2000 เรีย และกาเรตแทต เชอร์ 2013 และ Shaw, Ramirez, Trost, et al., 2004), แนะนำกิน disordered อาจมีน้อยกว่าการแข่งขัน หรือเชื้อชาติ และอื่น ๆ กับระดับของอิทธิพลที่เหมาะบางโดดเด่นได้ในบุคคลได้ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่บรรลุอุดมคติบางโดยวัฒนธรรมตะวันตก ยังไม่ ได้มาตรฐานนี้มีผู้หญิงจำนวนมากที่ใช้เพื่อกำหนดขนาดของร่างกาย (Brener อีตัน ของประเทศ et al., 2004) ทฤษฎี Sociocultural (Stice, 2002) แนะนำว่า internalization ของร่างกายไม่สมจริงเหมาะอาจทำให้ร่างกายพอ โดยบุคคลที่มีส่วนร่วมใน disordered กินเพื่อเปลี่ยนลักษณะที่ปรากฏ (Stice, 1994, Stice, Shaw และ Nemeroff, 1998 และ Stice และ Shaw, 2002) ในทางกลับกัน เป็นไปได้มีสูง ESE น้อยได้รับอิทธิพลจากแรงกดดันสังคมบรรลุชนิดร่างกายไม่สมจริง เช่น ESE สูงที่มีความมั่นใจเพิ่มเติมความสามารถในการจัดการอารมณ์ของตน (Hessler และ แคทซ์ 2010 และ Muris, 2001);

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า ESE มีความเกี่ยวข้องกับหลาย maladaptive พฤติกรรมสุขภาพวัยรุ่น (วาลัวส์ Zullig, Kammermann, et al., 2013a, วาลัวส์ Zullig และฮันเตอร์, 2013b และ Zullig, Teoli และวาลัวส์ 2015) นอกจากนี้การวิจัยได้ตรวจสอบการอดอาหารด้วยตนเองประสิทธิภาพหรือน้ำหนักส่วนใหญ่ / รูปร่างตนเองประสิทธิภาพในความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบ (อดัม Bardone กรวย Abramson, et al., 2008 และ Linde, เจฟฟรี Levy, et al., 2004) มากกว่าการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่าง ESE และการรับประทานอาหารระเบียบ นี้เป็นที่น่าแปลกใจให้เป็นที่รู้จักในสมาคมบวกระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์ (เช่นภาวะซึมเศร้าวิตกกังวล) และพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบ (Brytek-มาเตรา 2008 และไม่เต็มใจ et al., 2008) ยกตัวอย่างเช่นสซานโตส, et al (Santos et al., 2007) พบว่าการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบที่เกิดขึ้นใน 12% ของกลุ่มตัวอย่างจาก 241 นักเรียนโรงเรียนมัธยมและภาวะซึมเศร้าและการรับประทานอาหารไม่เป็นระเบียบร่วมที่เกิดขึ้นในระหว่าง 10% และ 12% ของกลุ่มตัวอย่าง การศึกษาครั้งนี้ควบคุมสำหรับภาวะซึมเศร้า (ในตัวแปรอื่น ๆ ) และการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบและ ESE ในหมู่นักเรียนโรงเรียนมัธยม มันถูกตั้งสมมติฐานว่าความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบและ ESE จะอยู่และแตกต่างกันระหว่างการแข่งขัน / กลุ่มเพศที่เลือก โดยทั่วไปผลการศึกษายืนยันสมมติฐานสมาคม. รูปแบบที่โดดเด่นที่สุดของสมาคมปรากฏให้อดอาหารเพื่อลดน้ำหนักอาเจียนหรือการใช้ยาระบายที่จะลดน้ำหนักและการใช้ยาลดน้ำหนักการลดน้ำหนักและ ESE ต่ำ ความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบและ ESE ต่ำอาจจะได้รับการสนับสนุนโดยบางส่วนของระเบียบการรับประทานอาหารและการรับรู้ความสามารถตนเองวรรณกรรม ยกตัวอย่างเช่นการวิจัยโดย Kinsaul, Curtin, Bazzini, et al (2014) แสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้นทั่วไปการรับรู้ความสามารถตนเองคาดการณ์ทั้งภาพร่างกายในเชิงบวกและการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบที่ต่ำกว่าในหมู่หญิงสาว (อายุ = 18.76 ± 1.13 ปีหมายความว่า). สมาคมยังแตกต่างกันโดยการแข่งขันและเพศ แม้ว่าการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักได้เกี่ยวข้องกับการ ESE ต่ำในทุกกลุ่มการแข่งขัน / เพศทั้งในเพศหญิงและเพศชายสีขาวดำ, การใช้ยาอาหารที่เกี่ยวข้องกับ ESE ต่ำ ตรงกันข้ามน้ำหนักการรับรู้ของการเป็นเล็กน้อยหรือมีน้ำหนักเกินมากหรือเล็กน้อยหรือมีน้ำหนักมากมีความสัมพันธ์กับ ESE ต่ำเพียง แต่ในหมู่เพศชายสีขาวและดำ ผลการค้นหายังระบุว่าหญิงสีขาวที่มีการรายงานการอดอาหารอาเจียนหรือการใช้ยาระบายกินยาอาหารและการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงาน ESE ต่ำ ผลการศึกษาพบว่าผู้หญิงสีขาวปรากฏว่ามีส่วนร่วมในประเภทของพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบจะพิสูจน์โดยการวิจัยก่อนหน้า (Neumark-Sztainer & Hannan, 2000). ที่น่าสนใจทั้งสีขาวและดำเพศอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงาน ESE ต่ำ นอกจากนี้สีดำเพศผู้กินยาอาหารเพื่อลดน้ำหนักและสีขาวเพศอาเจียนหรือการใช้ยาระบายเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงาน ESE ต่ำ บทความทบทวนการตรวจสอบเชื้อชาติและพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบและร่างภาพในหมู่เพศแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างสีขาวและดำเพศชายส่วนใหญ่จะผสม (Ricciardelli et al., 2007) แม้ว่าความแตกต่างตั้งข้อสังเกตในการศึกษาเหล่านี้อาจนำมาประกอบกับการออกแบบการสุ่มตัวอย่างและพารามิเตอร์ประชากรอื่น ๆ ที่มีข้อพิพาทเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่วุ่นวายรับประทานอาหารยังเกิดขึ้นในเพศชายและจำเป็นต้องวิจัยเพิ่มเติมเพื่อชี้แจงบทบาทที่เพศเล่นในพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบ. เป็นไปได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างค่าการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบและ ESE โดยการแข่งขัน / เพศเป็นผลมาจากบรรทัดฐานทางวัฒนธรรม ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาบางส่วนระบุว่าหญิงสีดำมีน้อยที่มีความเสี่ยงสำหรับการรับประทานอาหารไม่เป็นระเบียบ (อภิปรายเครื่องประดับและซาร์เจนท์ปี 2001 และโรเบิร์ตเงินสด Feingold, et al., 2006) และดูขนาดของร่างกายที่มีขนาดใหญ่เป็นที่ต้องการมากขึ้น (Croll et al, ., 2002) เมื่อเทียบกับหญิงสีขาว รูปแบบนี้อาจจะคล้ายกันสำหรับเพศชายดังกล่าวว่าสีดำเพศผู้ชอบขนาดลำตัวมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับสีขาวเพศผู้ (เวลช์มวลรวม Bronner, et al., 2004 และเยตส์ Edman และ Aruguete, 2004) อย่างไรก็ตามการวิจัยอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าหญิงสีดำและเพศชายอาจจะมากที่สุดเท่าที่มีความเสี่ยงสำหรับพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบเป็นหญิงสีขาวและเพศชาย (อดัมส์ซาร์เจนท์ ธ อมป์สัน, et al., 2000, นกกระจอกเทศและแทตเชอร์ 2013 และชอว์, รามิเรซ Trost, et al., 2004) แนะนำการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบอาจจะมีน้อยจะทำอย่างไรกับการแข่งขันหรือเชื้อชาติและอื่น ๆ จะทำอย่างไรกับระดับของอิทธิพลที่เหมาะบางที่โดดเด่นที่มีต่อบุคคล. หญิงส่วนใหญ่ไม่สามารถบรรลุอุดมคติบางที่นำเสนอโดยวัฒนธรรมตะวันตกเลย มาตรฐานนี้คือสิ่งที่หญิงจำนวนมากใช้เพื่อกำหนดขนาดร่างกายของพวกเขา (Brener อีตันโลว์รีย์, et al., 2004) ทางสังคมวัฒนธรรมทฤษฎี (Stice, 2002) แสดงให้เห็นว่า internalization ของอุดมคติร่างกายไม่สมจริงอาจนำไปสู่ความไม่พอใจของร่างกายโดยประชาชนมีส่วนร่วมในการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบในการปรับเปลี่ยนลักษณะของพวกเขา (Stice 1994 Stice, ชอว์และ Nemeroff, ปี 1998 และ Stice และชอว์ 2002) ตรงกันข้ามมันเป็นไปได้ว่าผู้ที่มี ESE สูงได้รับอิทธิพลน้อยลงโดยแรงกดดันทางสังคมเพื่อบรรลุประเภทของร่างกายที่ไม่สมจริง ตัวอย่างเช่นผู้ที่มี ESE สูงจะมีความมั่นใจมากขึ้นในความสามารถในการจัดการอารมณ์ของพวกเขา (Hessler และแคทซ์ปี 2010 และ Muris, 2001);

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายงานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า จีนมีความเกี่ยวข้องกับหลาย maladaptive วัยรุ่นพฤติกรรมสุขภาพ ( วาลัวส์ zullig kammermann , , , et al . , ที่มีมากกว่าค้นหา zullig , , และฮันเตอร์ 2013b zullig , และ , และ teoli ค้นหา 2015 ) นอกจากนี้ จากการศึกษาส่วนใหญ่ได้ตรวจสอบตนเองหรือน้ำหนักลดความอ้วน / รูปร่างตนเองในความสัมพันธ์กับพฤติกรรมกินไม่เป็นระเบียบ ( เคน bardone กรวย , เอเบริมสัน , et al . , 2008 และลิน Jeffery , เลวี่ , et al . , 2004 ) มากกว่าความสัมพันธ์ระหว่างจีน และกินไม่เป็นระเบียบ . นี้เป็นอัศจรรย์ให้รู้จักสมาคมบวกระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์ เช่น โรคซึมเศร้า วิตกกังวล ) และระบบพฤติกรรมการรับประทานอาหาร ( brytek Matera , 2008 และไม่เต็มใจ et al . , 2008 ) ตัวอย่างเช่น Santos et al . ( โทส et al . , 2007 ) พบว่า กินไม่เป็นระเบียบเกิดขึ้นใน 12 % ของจำนวน 241 คน โรงเรียนมัธยม และภาวะซึมเศร้าและกินไม่เป็นระเบียบ CO ที่เกิดขึ้นระหว่าง 10 % และ 12 % ของตัวอย่าง การศึกษาควบคุมสำหรับภาวะซึมเศร้า ( ระหว่างความรู้อื่น ๆ ) และการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างจีน และกินไม่เป็นระเบียบในหมู่นักเรียนมัธยม มันคือความสัมพันธ์ระหว่างจีน และจะกินไม่เป็นระเบียบอยู่และแตกต่างกันระหว่างกลุ่มที่เลือกแข่ง / เพศ โดยทั่วไป ผลการศึกษายืนยันสมมติฐานสมาคมลวดลายที่เด่นที่สุดของสมาคมมาอดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก อาเจียนหรือการใช้ยาระบายเพื่อลดน้ำหนัก และ ทานยาเม็ดอาหารเพื่อลดน้ำหนักและพวกน้อย ความสัมพันธ์ระหว่างความหมาย กินและพวกต่ำอาจจะได้รับการสนับสนุนโดยบางส่วนของกินไม่เป็นระเบียบ และวรรณคดี การรับรู้ความสามารถของตนเอง . ตัวอย่างเช่น งานวิจัยของ มท kinsaul บาซซินี , et al . ( 2014 ) พบว่า การรับรู้ความสามารถของตนเอง โดยทั่วไปเพิ่มขึ้นทั้งในเชิงบวก และลดกินไม่เป็นระเบียบภาพลักษณ์ผู้หญิงวัยรุ่น ( อายุเฉลี่ย = 18.76 ± 1.13 ปี )สมาคมยังแตกต่างกันโดยเชื้อชาติและเพศ ถึงแม้ว่า อดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก ได้เกี่ยวข้องกับพวกต่ำในกลุ่มเชื้อชาติ / เพศทั้งหมด ทั้งหญิงชาย สีดำ สีขาว และ ใช้ยาลดความอ้วนมีความสัมพันธ์กับพวกต่ำ ในทางกลับกัน , น้ำหนักการรับรู้การเล็กน้อย หรืออ้วนมาก หรือน้อย หรือ มาก ต่ำ มีความสัมพันธ์กับพวกต่ำเฉพาะในหมู่ผู้ชายสีดำและสีขาว พบว่า เพศหญิงสีขาวที่รายงาน dieting , อาเจียน หรือใช้ยาระบาย การลดความอ้วน ด้วยการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงานเป็นของต่ำ พบว่าเพศเมียสีขาวปรากฏเข้าร่วมมากกว่าประเภทของความหมาย พฤติกรรมการรับประทานอาหารเป็น substantiated โดยการวิจัยก่อนหน้านี้ ( เมือง sztainer & แฮนเนิ่น , 2000 )น่าสนใจ ทั้งดำและขาว คนอดอาหารเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงานเป็นของต่ำ นอกจากนี้ ดำตัวผู้ใช้ยาเม็ดอาหารเพื่อลดน้ำหนักและสีขาวตัวผู้ อาเจียน หรือใช้ยาระบายเพื่อลดน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะรายงานเป็นของต่ำ รีวิวบทความตรวจสอบชาติพันธุ์และความหมาย พฤติกรรมการรับประทานอาหาร และภาพลักษณ์ของตัวผู้แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างเพศผู้สีดำและสีขาวผสมส่วนใหญ่ ( ricciardelli et al . , 2007 ) แม้ว่าความแตกต่างที่ระบุไว้ในการศึกษาเหล่านี้อาจจะเกิดจากการออกแบบและพารามิเตอร์อื่น ๆ ตัวอย่างประชากรมีน้อยข้อพิพาทที่กินไม่เป็นระเบียบยังเกิดขึ้นในเพศชาย และการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อชี้แจงบทบาทเพศนั้นเล่นในความหมาย พฤติกรรมการรับประทานอาหารมันเป็นไปได้ที่แตกต่างกัน และความสัมพันธ์ระหว่างกินไม่เป็นระเบียบ จีน โดยการแข่งขัน / เพศผลเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมของ ตัวอย่าง บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงสีดำจะน้อยกว่าความเสี่ยงกินไม่เป็นระเบียบ ( อภิปราย , ติดตามและซาร์เจนท์ , 2001 และโรเบิร์ต , เงินสด , Feingold , et al . , 2006 ) และดูขนาดตัวใหญ่ขึ้นตามมากขึ้น โครลล์ et al . , 2002 ) เมื่อเทียบกับผู้หญิงสีขาว รูปแบบนี้อาจจะคล้ายกันสำหรับผู้ชาย เช่น ตัวผู้สีดำ ชอบขนาดร่างกายขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับคนขาว ( เวลช์ , ขั้นต้น , เบิร์นเนอร์ , et al . , 2004 และ เยทส์ edman และ aruguete , 2004 ) อย่างไรก็ตาม งานวิจัยอื่น ๆพบว่า เพศเมีย สีดำและตัวผู้อาจจะมากเสี่ยงสำหรับความหมายพฤติกรรมการรับประทานอาหารเป็นผู้หญิงและผู้ชาย ( สีขาวอดัมส์ ซาร์เจนท์ Thompson et al . , 2000 , และ แทตเชอร์และ Rhea , 2013 ชอว์ รามิเรซ trost et al . , 2004 ) แนะนำกินไม่เป็นระเบียบอาจจะน้อยลง ทำอะไรกับเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ และเพิ่มเติมจะทำอย่างไรกับระดับของอิทธิพลที่เหมาะสมบางเด่นได้ในแต่ละบุคคลผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่สามารถบรรลุบางเหมาะที่นำเสนอโดยวัฒนธรรมตะวันตก แต่มาตรฐานนี้เป็นสิ่งที่ผู้หญิงหลายคนใช้เพื่อกำหนดขนาดของร่างกาย ( โรงแรม เบรเนอร์ , , เบส , et al . , 2004 ) ทฤษฎีทางสังคมวัฒนธรรม ( stice , 2002 ) ชี้ให้เห็นว่า internalization ของอุดมคติร่างกายสมจริงอาจนำไปสู่ร่างกายความไม่พอใจ ซึ่งบุคคลที่มีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงลักษณะที่ปรากฏของพวกเขากินไม่เป็นระเบียบ ( stice 1994 stice ชอว์ และ nemeroff , 1998 และ stice ชอว์ , 2002 ) ในทางกลับกัน ก็เป็นไปได้ว่าบรรดาพวกสูงน้อยกว่าอิทธิพลมาจากแรงกดดันทางสังคมเพื่อให้บรรลุชนิดของร่างกายที่ไม่สมจริง ตัวอย่างเช่นผู้ที่เป็นของสูง มีความมั่นใจในความสามารถในการจัดการอารมณ์ของตนเอง ( เฮสเลอร์ และ แคทซ์ 2010 และมูริส , 2001 )