Fig. 1. Effect of EBR on chlorophyl

Fig. 1. Effect of EBR on chlorophyll (CHL). (A) Photographs of 10-d-old WT rice seedlings exposed to Fe-sufficient or Fe-deficient medium with or without different concentrations of EBR (0, 1, 10, 100, and 500 nM) for 2 weeks. (B) The chlorophyll concentrations in WT rice leaves were determined following treatment of WT seedlings of –Fe and +Fe plants with different concentrations of EBR (0, 1, 10, 100, and 500 nM) for 2 weeks.Data are means ± SE (n = 4). Means with different letters are significantly different (P ≤ 0.05) with regard to treatments

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 1 ผลของ EBR กับคลอโรฟิลล์ (CHL) (A) รูปถ่ายของ WT 10 d อายุข้าวกล้าไม้สัมผัสกับสื่อ Fe พอหรือ Fe ไม่มี หรือไม่ มีความเข้มข้นแตกต่างกันของ EBR (0, 1, 10, 100 และ 500 nM) 2 สัปดาห์ (ข)ความเข้มข้นคลอโรฟิลล์ในใบข้าว WT ถูกกำหนดต่อไปนี้รักษากล้าไม้ WT ของ – Fe และ + Fe พืช ด้วยความเข้มข้นแตกต่างกันของ EBR (0, 1, 10, 100 และ 500 nM) 2 สัปดาห์ ข้อมูลจะหมายถึง± SE (n = 4) หมายถึง มีตัวอักษรต่างกันมี significantly แตกต่างกัน (P ≤ 0.05) เกี่ยวกับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 1. ผลของ EBR ในคลอโรฟิล (CHL) (A) ภาพ 10 d เก่า WT ต้นกล้าข้าวสัมผัสกับสื่อเฟพอเพียงหรือเฟขาดมีหรือไม่มีความเข้มข้นแตกต่างกันของ EBR (0, 1, 10, 100, และ 500 นาโนเมตร) เป็นเวลา 2 สัปดาห์ (ข) ความเข้มข้นของคลอโรฟิลใน WT ใบข้าวได้รับการพิจารณาดังต่อไปนี้การรักษาของต้นกล้า WT ของ -Fe และ + เฟพืชที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันของ EBR (0, 1, 10, 100, และ 500 นาโนเมตร) สำหรับ 2 weeks.Data มีความหมายถึง± SE (n = 4) หมายถึงการที่มีตัวอักษรที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสายที่แตกต่างกัน (P ≤ 0.05) ในเรื่องเกี่ยวกับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 ผลของ ebr ที่คลอโรฟิลล์ ( CHL ) ( 1 ) รูปถ่ายของ 10-d-old WT ต้นกล้าข้าวตากเหล็กเพียงพอ หรือเหล็กขาดกลางหรือไม่มีความเข้มข้นแตกต่างกัน ebr ( 0 , 1 , 10 , 100 และ 500 nm ) เป็นเวลา 2 สัปดาห์ ( ข ) ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์ในใบข้าวถูกกำหนดโดยต่อไปนี้การรักษาของ WT ต้นกล้าพืช–เหล็กและเหล็กที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันของ ebr ( 0 , 110 , 100 และ 500 nm ) เป็นเวลา 2 สัปดาห์ ข้อมูล หมายถึง ±เซ ( n = 4 ) หมายถึง จดหมายที่แตกต่างกันจึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ signi แตกต่างกัน ( P ≤ 0.05 ) เกี่ยวกับการรักษา