it is a normative problem that cann

it is a normative problem that cannot be resolved through scientific inquiry
by a community of specialists. Some kind of mechanism for legitimating
choices of indicators is required. The social reporting movement, consisting
primarily of academics and professionals within national statistical services,
does not appear to have developed any effective method of securing popular
consent for the choice of indicators. The benchmarking movement, by contrast,
has developed such mechanisms. In fact, subnational governments have
Issues Associated with the Implementation of Performance Monitoring 11
developed two distinct approaches for the selection of social indicators. The
approach taken by U.S. state governments relies on a quasi-independent
commission, which undertakes wide public and legislative consultations. The
approach taken by Canadian provincial governments relies on the authority
of an elected executive, with limited informal consultation. In this section,
some strengths and weaknesses of the two approaches will be noted. In both
approaches, however, the selection of indicators is recognized as a political
rather than strictly technical decision.
In Oregon and Florida, the task of identifying social indicators and performance
targets for those indicators has been delegated to a board that is
intended to operate independently of both the executive and legislative
branches of government. The Oregon Progress Board consists of nine individuals
appointed by the governor. The original legislation apparently
required ratification of those appointments by the senate (Rarick 1989), but
the current legislation does not. The law requires that appointments be “representative
of the ethnic, cultural, social and economic diversity of the people
of this state”(Oregon Laws, Section 285A.). In practice, governors appear
to have made an effort to enlist leading citizens representing business, labor,
and other nongovernmental organizations. An effort has also been made to
maintain an appearance of bipartisanship; for example, former Governor
Barbara Roberts appointed to the Board the Republican whom she had
defeated in the 1990 gubernatorial race (Peirce 1994). Florida’s GAP Commission
is similarly organized. State law requires that the commission include
15 members appointed by the governor and approved by the senate. Nine
appointees must be selected from the private sector, and six from the public
sector. A modest attempt at bipartisanship was also made in Florida: its
Democratic governor appointed two Republicans to the commission (Barrett
and Greene 1998).
To a large extent, the decision to establish an independent commission
represents an attempt to deal with the challenges posed by a system of government
characterized by a clear separation of powers between the executive
and legislative branches. Reformers have said for many years that effective
long-range budgeting is nearly impossible in such a system,because of the relative
weakness of the executive and the independence of a large number of legislators.
Conventional reform proposals have centered on strengthening the
executive’s powers over the budget process,5 but these have been rejected by
legislators as an obvious erosion of their influence over spending. The reluctance
of legislators to give up influence to the executive is particularly strong
when, as in Florida until 1998, opposing political parties control each branch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ โดยสอบถามทางวิทยาศาสตร์กฎเกณฑ์โดยชุมชนเป็นผู้เชี่ยวชาญ บางชนิดของกลไกสำหรับ legitimatingจำเป็นต้องเลือกตัวชี้วัด สังคมรายงานการเคลื่อนไหว ซึ่งประกอบด้วยหลักของนักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญภายในบริการสถิติแห่งชาติไม่ ได้มีพัฒนาวิธีใดมีประสิทธิภาพการรักษาความปลอดภัยยอดนิยมความยินยอมในการเลือกตัวชี้วัด เปรียบเทียบการเคลื่อนไหว โดยคมชัดมีพัฒนากลไกดังกล่าว ในความเป็นจริง subnational รัฐบาลมีปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการ 11 การตรวจสอบประสิทธิภาพพัฒนาวิธีการเลือกตัวชี้วัดทางสังคมแตกต่างกันสอง การอาศัยแนวทางที่ดำเนินการ โดยรัฐบาลสหรัฐอเมริการัฐอิสระเป็นวนอุทยานค่าคอมมิชชั่น ปรึกษาสาธารณะกว้าง และกฎหมายในลักษณะ การวิธีดำเนินการ โดยรัฐบาลแคนาดาจังหวัดอาศัยอำนาจการเลือกตั้งผู้บริหาร พร้อมให้คำปรึกษาไม่จำกัด ในส่วนนี้จะสังเกตบางจุดแข็งและจุดอ่อนของสองวิธี ในทั้งสองวิธี อย่างไรก็ตาม การเลือกของตัวชี้วัดเป็นที่รู้จักเป็นแบบทางการเมืองแทนการตัดสินใจทางเทคนิคอย่างเคร่งครัดในโอเรกอนและฟลอริดา งานในการระบุตัวชี้วัดทางสังคมและประสิทธิภาพเป้าหมายตัวชี้วัดเหล่านั้นได้ถูกมอบหมายให้คณะกรรมการที่เป็นวัตถุประสงค์การใช้งานเป็นอิสระจากทั้งบริหารและนิติบัญญัติสาขาของรัฐบาล โอเรกอนความคืบหน้าคณะกรรมการประกอบด้วยบุคคล 9แต่งตั้ง โดยผู้ว่าราชการจังหวัด กฎหมายเดิมเห็นได้ชัดต้องให้สัตยาบันการนัดหมายดังกล่าว โดยวุฒิสภา (Rarick 1989), แต่กฎหมายปัจจุบันไม่ กฎหมายกำหนดว่า การนัดหมายเป็น "ตัวแทนของผู้คนหลากหลายชาติพันธุ์ วัฒนธรรม สังคม และเศรษฐกิจของรัฐนี้ "(กฎหมายโอเรกอน ส่วน 285A) ในทางปฏิบัติ ผู้ว่าราชการปรากฏการได้ทำความพยายามที่จะเกณฑ์พลเมืองชั้นนำที่เป็นตัวแทนธุรกิจ แรงงานและองค์กรเอกชนอื่น ๆ ความพยายามมาถึงรักษาลักษณะของ bipartisanship ตัวอย่างเช่น อดีตผู้ว่าราชการบาร์บาร่าโรเบิร์ตแต่งคณะรีพับลิกันที่เธอมีพ่ายแพ้ในการแข่งขัน gubernatorial 1990 (Peirce 1994) เสริมช่องว่างของฟลอริด้าในทำนองเดียวกันจัดขึ้น กฎหมายของรัฐต้องใช้คณะรวม15 คนแต่งตั้ง โดยผู้ว่าราชการจังหวัด และได้รับอนุมัติจากวุฒิสภา เก้าต้องเลือก appointees จากภาคเอกชน และหกจากสาธารณะภาค แบบเจียมเนื้อเจียมตัวที่ bipartisanship นอกจากนี้ยังพยายามในฟลอริดา: ของผู้ว่าการรัฐประชาธิปไตยแต่งตั้งสาธารณรัฐที่สองไปยังคณะกรรมาธิการ (บาร์เร็ตต์และ Greene 1998)ในระดับใหญ่ การตัดสินใจในการสร้างเป็นคณะกรรมการอิสระแสดงถึงความพยายามที่จะจัดการกับความท้าทายที่เกิดจากระบบของรัฐบาลโดยการแบ่งแยกอำนาจระหว่างผู้บริหารที่ชัดเจนและสาขากฎหมาย ปฏิรูปได้กล่าวว่า หลายปีมีผลจัดทำงบประมาณระยะยาวจึงเกือบเป็นไปไม่ได้ในระบบดังกล่าว ญาติความอ่อนแอของผู้บริหารและความเป็นอิสระของสมาชิกสภานิติบัญญัติเป็นจำนวนมากข้อเสนอปฏิรูปทั่วไปมีศูนย์กลางในการเสริมสร้างการอำนาจของผู้บริหารกระบวนการงบประมาณ 5 แต่เหล่านี้ได้รับการปฏิเสธโดยสมาชิกสภานิติบัญญัติเป็นเห็นได้ชัดของอิทธิพลที่ใช้จ่าย ไม่เต็มใจที่ของสมาชิกสภานิติบัญญัติแพ้อิทธิพลให้ผู้บริหารมีความแข็งแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ในฟลอริดา 1998 พรรคการเมืองฝ่ายตรงข้ามควบคุมแต่ละสาขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นปัญหาเชิงบรรทัดฐานที่ไม่สามารถแก้ไขผ่านการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมทางวิทยาศาสตร์
โดยชุมชนของผู้เชี่ยวชาญ ชนิดของกลไกสำหรับการถูกต้องชอบธรรม
ทางเลือกของตัวชี้วัดที่จะต้อง รายงานความเคลื่อนไหวทางสังคมที่ประกอบด้วย
ส่วนใหญ่ของนักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านการบริการภายในสถิติแห่งชาติ
ไม่ได้มีการพัฒนาวิธีการใด ๆ ที่มีประสิทธิภาพของการรักษาความปลอดภัยที่เป็นที่นิยม
ได้รับความยินยอมสำหรับทางเลือกของตัวชี้วัด ความเคลื่อนไหวการเปรียบเทียบโดยคมชัด
ได้มีการพัฒนากลไกดังกล่าว ในความเป็นจริงรัฐบาล subnational มี
ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการตรวจสอบประสิทธิภาพ 11
พัฒนาสองแนวทางที่แตกต่างกันสำหรับการเลือกของตัวชี้วัดทางสังคม
วิธีการดำเนินการโดยรัฐบาลสหรัฐอเมริการัฐอาศัยกึ่งอิสระ
คณะกรรมการซึ่งรับรองสาธารณะกว้างและให้คำปรึกษานิติบัญญัติ
วิธีการดำเนินการโดยรัฐบาลแคนาดาอาศัยอำนาจ
ของผู้บริหารที่ได้รับการเลือกตั้งอย่างไม่เป็นทางการกับการให้คำปรึกษา จำกัด ในส่วนนี้
จุดแข็งและจุดอ่อนของทั้งสองวิธีจะถูกตั้งข้อสังเกต ในทั้งสอง
วิธี แต่การเลือกของตัวชี้วัดที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นการเมือง
มากกว่าการตัดสินใจทางเทคนิคอย่างเคร่งครัด.
ในออริกอนและฟลอริด้า, งานการระบุสังคมตัวชี้วัดและประสิทธิภาพการทำงาน
เป้าหมายสำหรับตัวชี้วัดผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมการที่เป็นความ
ตั้งใจที่จะทำงานได้อย่างอิสระ ของทั้งผู้บริหารและนิติบัญญัติ
สาขาของรัฐบาล โอเรกอนความคืบหน้าคณะกรรมการประกอบด้วยเก้าบุคคลที่
ได้รับการแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการ กฎหมายเดิมเห็นได้ชัดว่า
จำเป็นต้องมีการให้สัตยาบันของการนัดหมายเหล่านั้นโดยวุฒิสภา (Rarick 1989) แต่
กฎหมายในปัจจุบันไม่ได้ กฎหมายกำหนดว่าการนัดหมายเป็น "ตัวแทน
ของชาติพันธุ์วัฒนธรรมสังคมและเศรษฐกิจที่มีความหลากหลายของผู้คน
ของรัฐนี้" (ออริกอนกฎหมายมาตรา 285A.) ในทางปฏิบัติราชการปรากฏ
ว่าจะทำให้ความพยายามที่จะขอความช่วยเหลือประชาชนชั้นนำที่เป็นตัวแทนของธุรกิจแรงงานการ
และองค์กรพัฒนาเอกชนอื่น ๆ ความพยายามที่ยังได้รับการทำเพื่อ
รักษาลักษณะของ bipartisanship; ตัวอย่างเช่นอดีตผู้ว่า
บาร์บาร่าโรเบิร์ตได้รับการแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมการพรรครีพับลิซึ่งเธอเคย
พ่ายแพ้ในการแข่งขันของผู้ว่าการรัฐ 1990 (เพียรซ 1994) ฟลอริด้า GAP คณะกรรมการ
มีการจัดระเบียบในทำนองเดียวกัน กฎหมายของรัฐกำหนดว่าคณะกรรมการรวม
15 คนได้รับการแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการและได้รับการอนุมัติจากวุฒิสภา เก้า
ดำรงตำแหน่งจะต้องเลือกจากภาคเอกชนและหกจากประชาชน
ภาค พยายามเจียมเนื้อเจียมตัวที่ bipartisanship ยังได้ทำในฟลอริด้า: ของ
ราชการประชาธิปัตย์ได้รับการแต่งตั้งสองรีพับลิกันที่สำนักงานคณะกรรมการ (บาร์เร็ต
. กรีนและ 1998)
ในระดับใหญ่การตัดสินใจที่จะจัดตั้งคณะกรรมการอิสระ
แสดงให้เห็นถึงความพยายามที่จะจัดการกับความท้าทายที่เกิดขึ้นโดย ระบบการทำงานของรัฐบาล
โดดเด่นด้วยการแยกชัดเจนของอำนาจระหว่างผู้บริหาร
และสาขากฎหมาย ปฏิรูปได้กล่าวว่าเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาที่มีประสิทธิภาพ
การจัดทำงบประมาณในระยะยาวเกือบจะเป็นไปไม่ได้ในระบบดังกล่าวเป็นเพราะญาติ
จุดอ่อนของผู้บริหารและความเป็นอิสระของจำนวนมากของสมาชิกสภานิติบัญญัติ.
ข้อเสนอการปฏิรูปธรรมดามีศูนย์กลางในการเสริมสร้าง
การบริหารอำนาจเหนือ กระบวนการจัดทำงบประมาณ 5 แต่เหล่านี้ได้รับการปฏิเสธจาก
สมาชิกสภานิติบัญญัติในฐานะที่เป็นการกัดเซาะที่ชัดเจนของอิทธิพลของพวกเขามากกว่าการใช้จ่าย ฝืนใจ
ของสมาชิกสภานิติบัญญัติที่จะให้ขึ้นอิทธิพลผู้บริหารที่มีความแข็งแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เมื่อเป็นในฟลอริดาจนกระทั่งปี 1998 ของฝ่ายตรงข้ามพรรคการเมืองควบคุมแต่ละสาขา