2.1 Introduction to surface irrigat

2.1 Introduction to surface irrigation

2.1.1 Definition

Surface irrigation has evolved into an extensive array of configurations which can be broadly classified as: (1) basin irrigation; (2) border irrigation; (3) furrow irrigation; and (4) uncontrolled flooding. As noted previously, there are two features that distinguish a surface irrigation system: (a) the flow has a free surface responding to the gravitational gradient; and (b) the on-field means of conveyance and distribution is the field surface itself.

A surface irrigation event is composed of four phases as illustrated graphically in Figure 1. When water is applied to the field, it 'advances' across the surface until the water extends over the entire area. It may or may not directly wet the entire surface, but all of the flow paths have been completed. Then the irrigation water either runs off the field or begins to pond on its surface. The interval between the end of the advance and when the inflow is cut off is called the wetting or ponding phase. The volume of water on the surface begins to decline after the water is no longer being applied. It either drains from the surface (runoff) or infiltrates into the soil. For the purposes of describing the hydraulics of the surface flows, the drainage period is segregated into the depletion phase (vertical recession) and the recession phase (horizontal recession). Depletion is the interval between cut off and the appearance of the first bare soil under the water. Recession begins at that point and continues until the surface is drained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับพื้นผิวชลประทาน2.1.1 นิยามชลประทานพื้นผิวมีการพัฒนาเป็นอาร์เรย์ที่กว้างขวางของการกำหนดค่าซึ่งสามารถแบ่งกว้างเช่น (1) การชลประทานลุ่มน้ำ; (2) การชลประทานชายแดน (3) การให้น้ำแบบร่อง; และ (4) ไม่มีการควบคุมน้ำท่วม ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มีสองคุณสมบัติที่แตกต่างระบบชลประทานผิว (ก) การไหลมีพื้นผิวฟรีการตอบสนองต่อการไล่ระดับสีแรงโน้มถ่วง; และ (ข) หมายถึงบนสนามพาหนะและการจัดจำหน่ายเป็นพื้นผิวสนามตัวเอง. เหตุการณ์พื้นผิวชลประทานประกอบด้วยสี่ขั้นตอนแสดงเป็นกราฟในรูปที่ 1 เมื่อน้ำถูกนำไปใช้สนามก็ 'ก้าวหน้า' ทั่วพื้นผิว จนน้ำครอบคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ มันอาจจะหรืออาจไม่ได้โดยตรงเปียกพื้นผิวทั้งหมด แต่ทั้งหมดของเส้นทางการไหลได้รับการเสร็จ จากนั้นน้ำชลประทานอย่างใดอย่างหนึ่งวิ่งออกมาจากสนามหรือเริ่มบ่อบนพื้นผิว ช่วงระหว่างปลายล่วงหน้าและเมื่อไหลเข้าถูกตัดออกที่เรียกว่าเปียกหรือเฟสขังน้ำ ปริมาณของน้ำบนพื้นผิวจะเริ่มลดลงหลังจากที่น้ำจะไม่ถูกนำมาใช้ ท่อระบายน้ำทั้งจากพื้นผิว (ไหลบ่า) หรือแทรกซึมลงไปในดิน สำหรับวัตถุประสงค์ของการอธิบายชลกระแสพื้นผิวระยะเวลาการระบายน้ำจะแยกเป็นเฟสพร่อง (ภาวะถดถอยแนวตั้ง) และเฟสภาวะเศรษฐกิจถดถอย (ภาวะถดถอยแนวนอน) พร่องคือช่วงเวลาระหว่างการตัดและลักษณะของดินเปลือยครั้งแรกภายใต้น้ำที่ ภาวะเศรษฐกิจถดถอยเริ่มต้นที่จุดนั้นและต่อเนื่องจนกว่าพื้นผิวที่เป็นเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 บทนำพื้นผิวการชลประทาน2.1.1 ความหมายพื้นผิวการชลประทานมีวิวัฒนาการมาเป็นอาร์เรย์ที่กว้างขวางของรูปแบบซึ่งสามารถแบ่งกว้างเป็น : ( 1 ) อ่างน้ำชลประทาน ( 2 ) ขอบร่องชลประทานชลประทาน ; ( 3 ) และ ( 4 ) น้ำท่วมไม่มีการควบคุม . ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มี 2 ลักษณะที่แยกระบบน้ำพื้นผิว : ( a ) การไหลมีพื้นผิวฟรีเพื่อตอบสนองระดับแรงโน้มถ่วง ; และ ( B ) ในเขตหมายความว่าของยานพาหนะและการกระจาย คือ พื้นผิวสนามเองพื้นผิวน้ำ กิจกรรมประกอบด้วยสี่ขั้นตอนที่แสดงกราฟในรูปที่ 1 เมื่อน้ำที่ใช้กับนาม มัน " ก้าวหน้า " ข้ามพื้นผิวจนกว่าน้ำขยายไปทั่วบริเวณ มันอาจจะหรืออาจจะไม่ตรงเปียกพื้นผิวทั้งหมด แต่ทั้งหมดของการไหลของเส้นทางเรียบร้อยแล้ว แล้วน้ำชลประทานให้วิ่งออกจากสนาม หรือเริ่มบ่อบนพื้นผิวของมัน ช่วงระหว่างการสิ้นสุดของล่วงหน้า และเมื่อไหลตัดเรียกว่าเปียกหรือให้น้ำระยะ ปริมาณน้ำบนพื้นผิวเริ่มลดลงหลังจากน้ำที่ไม่มีการใช้ มันให้ระบายจากพื้นผิว ( น้ำท่า ) หรือแทรกซึมเข้าไปในดิน สำหรับวัตถุประสงค์ของการอธิบายการไหลของพื้นผิว ระยะเวลาการระบายน้ำในการแยกเฟส ( ( แนวตั้ง ) และยุโรป ( ( ( แนวนอน ) คือช่วงเวลาระหว่างการตัดและการปรากฏตัวของแรกเปลือยดินภายใต้น้ำ ภาวะเศรษฐกิจถดถอยเริ่มต้นที่จุดที่และต่อเนื่องจนผิวเนื้อ