Gowan, Riordan, and Gatewood (1999)

Gowan, Riordan, and Gatewood (1999) concluded that individuals who can manage the negative emotions associated with job loss may appear to be stable and confident in interviews and thus improve their chances of receiving job offers.

Finally, Wanberg, Kanfer, and Banas (2000) reported that individual actions directed toward contacting friends, acquaintances, and referrals to get information, leads, or advice on getting a job (i.e., what is popularly referenced as “networking”) did not result in greater or faster reemployment.

Although networking is a useful re-employment strategy, it is not superior to traditional job-search techniques.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gowan, Riordan และ Gatewood (1999) สรุปว่า บุคคลที่สามารถจัดการอารมณ์เชิงลบที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียงาน อาจจะ มีความเสถียร และมั่นใจในการสัมภาษณ์ และการปรับปรุงโอกาสรับข้อเสนองาน ในที่สุด Wanberg, Kanfer และ Banas (2000) รายงานว่า แต่ละการกระทำที่ไปติดต่อกับเพื่อน คนรู้จัก และอ้างอิงจะได้รับข้อมูล ลูกค้าเป้าหมาย หรือคำแนะนำเกี่ยวกับการรับสมัครงาน (เช่น สิ่งที่ถูกเรียกขานอ้างอิงเป็น "เครือข่าย") ผลไม่มาก หรือเร็วกว่า reemploymentแม้ว่าระบบเครือข่ายเป็นกลยุทธ์การจ้างงานใหม่ที่มีประโยชน์ มันไม่ได้ดีกว่าเทคนิคการหางานแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gowan, Riordan และ Gatewood (1999) สรุปได้ว่าบุคคลที่สามารถจัดการอารมณ์เชิงลบที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียงานอาจจะมีความมั่นคงและมีความมั่นใจในการสัมภาษณ์และทำให้เพิ่มโอกาสของพวกเขาได้รับการเสนองาน.

สุดท้าย Wanberg, Kanfer และ Banas ( 2000) รายงานว่าการกระทำของบุคคลโดยตรงต่อการติดต่อกับเพื่อนคนรู้จักและแนะนำผลิตภัณฑ์ที่จะได้รับข้อมูลที่นำไปสู่หรือคำแนะนำเกี่ยวกับการรับงาน (คือสิ่งที่ถูกอ้างอิงแพร่หลายเป็น "เครือข่าย") ไม่ได้ผลใน reemployment มากขึ้นหรือเร็วกว่า.

แม้ว่าเครือข่าย เป็นกลยุทธ์การจ้างงานใหม่ที่มีประโยชน์ก็ไม่ได้ดีกว่าเทคนิคการค้นหางานแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาเอิน ริสโอแดน และเกตวู๊ด , ( 2542 ) พบว่า ผู้ที่สามารถจัดการกับอารมณ์เชิงลบที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียงานอาจจะมั่นคง และมั่นใจในการสัมภาษณ์และดังนั้นจึงเพิ่มโอกาสของการได้รับการเสนองานในที่สุด wanberg kanfer , และบา ( 2000 ) รายงานว่า การกระทำของบุคคลโดยตรงไปยังติดต่อเพื่อน หรือคนรู้จัก และการส่งต่อเพื่อรับข่าวสาร ข้อมูล หรือคำแนะนำเกี่ยวกับการรับสมัครงาน ( เช่น สิ่งที่นิยมอ้างอิงเป็น " เครือข่าย " ) ไม่พบมากกว่า หรือจ้างงานอีกครั้งได้เร็วขึ้นแม้ว่าเครือข่ายจะเป็นประโยชน์เรื่องการจ้างงานกลยุทธ์ มันไม่เหนือกว่าเทคนิคค้นหางานแบบดั้งเดิม