The type I error was taken to be α

The type I error was taken to be α = 0.05 and the type II error was
taken to be β = 0.10, with a confidence interval of 95%, assuming
a 90% likelihood of demonstrating a 30% difference in the
TENS group. From this, improvements of 10% in interferential
current18 and 37% in TENS10 had previously been observed. To
achieve this, the sample size was set at 47 patients, supposing a
total of 150 participants.27 The same method was used to investigate
the difference between the TENS and control groups, supposing
a 90% likelihood of 33% improvement in the TENS group,
since a previous study had observed a 4% improvement in the
control group and 37% in the TENS group.10 To achieve this, the
sample size was set at 26 patients for each group, with a total of
78 participants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดผมผิดพลาดถ่ายเป็น α = 0.05 และชนิดที่สองข้อผิดพลาดดำเนินการให้ β = 0.10 ด้วยช่วงความเชื่อมั่น 95% สมมติมีโอกาส 90% แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของ 30% ในการสิบกลุ่ม จากนี้ ปรับปรุงร้อยละ 10 ใน interferentialcurrent18 และ 37% ใน TENS10 ได้ก่อนหน้านี้ถูกตรวจสอบ ถึงให้บรรลุนี้ การตั้งค่าขนาดตัวอย่างที่ 47 ผู้ป่วย ถ้าเป็นจำนวน 150 participants.27 ใช้วิธีการเดียวกับการตรวจสอบหลักสิบและกลุ่มควบคุม ถ้าแตกต่างกันปรับปรุง 33% ในหลักสิบในโอกาส 90% กลุ่มเนื่องจากการศึกษาก่อนหน้านี้ได้สังเกตเห็นการปรับปรุง 4% ในการควบคุมกลุ่มและ 37% หลายสิบ group.10 เพื่อให้บรรลุนี้ การตั้งค่าขนาดตัวอย่างที่ 26 ผู้ป่วยสำหรับแต่ละกลุ่ม มีทั้งหมดผู้เข้าร่วม 78

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อผิดพลาดประเภทที่ถูกนำไปเป็นα = 0.05 และข้อผิดพลาดประเภทที่สองถูก
นำไปเป็นβ = 0.10 โดยมีช่วงความเชื่อมั่น 95% สมมติว่า
โอกาส 90% ของการแสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง 30% ใน
กลุ่ม TENS จากนี้การปรับปรุง 10% ใน interferential
current18 และ 37% ใน TENS10 เคยถูกตั้งข้อสังเกต เพื่อ
ให้บรรลุนี้ขนาดของกลุ่มตัวอย่างถูกกำหนดไว้ที่ผู้ป่วย 47, เผื่อว่า
รวม 150 participants.27 วิธีการเดียวกันถูกใช้ในการตรวจสอบ
ความแตกต่างระหว่าง TENS และกลุ่มควบคุมเผื่อว่า
โอกาส 90% ของการปรับปรุง 33% ในกลุ่ม TENS ,
ตั้งแต่การศึกษาก่อนหน้าได้สังเกตเห็นการปรับปรุงที่ 4% ใน
กลุ่มควบคุมและ 37% ใน group.10 TENS เพื่อให้บรรลุนี้
ขนาดของกลุ่มตัวอย่างถูกกำหนดไว้ที่ผู้ป่วยสำหรับแต่ละกลุ่มที่ 26 มีทั้งหมด
78 ผู้เข้าร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ได้เป็นα = 0.05 และชนิดที่ ๒คือถ่ายให้บีตา = 0.10 , กับช่วงความเชื่อมั่น 95% , ทะลึ่ง90% โอกาสแสดงความแตกต่างที่ 30% ในกลุ่มสิบ จากการปรับปรุงร้อยละ 10 ในินเตอร์เฟอเรนเชียลcurrent18 และ 37% ใน tens10 ก่อนหน้านี้ได้ถูกสังเกต เพื่อบรรลุนี้ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่ 47 ชุด หากเป็นรวม 150 participants.27 วิธีการเดียวกันที่ใช้ตรวจสอบความแตกต่างระหว่างสิบและกลุ่มควบคุมเสีย90% โอกาสของการปรับปรุง 33 % ในสิบกลุ่มตั้งแต่การศึกษาก่อนหน้านี้มีข้อสังเกต 4 % การปรับปรุงในกลุ่มควบคุม และ 37% ในหลักสิบ group.10 เพื่อให้บรรลุนี้ขนาดตัวอย่างเท่ากับ 26 คน แต่ละกลุ่มมีทั้งหมดของ78 คน