Previous Section Next SectionStanda

Previous Section Next Section
Standard approaches to obesity prevention in children and adolescents
One review of interventions to treat or prevent obesity in children found that, as with adult obesity, there was no strong evidence that interventions to treat obesity in children had long-term benefits in terms of weight loss or associated morbidity. They concluded that increasing funds were required for research into new behavioural, environmental, and pharmacological approaches for the prevention and treatment of obesity in children, but emphasized that the epidemic of childhood obesity was unlikely to be resolved without concerted political action to detoxify the obesogenic environment in which we live.
A recent Cochrane systematic review identified just 22 controlled trials of interventions in childhood and adolescence to prevent obesity. Most were school based and most assessed outcomes over a short time period only. Important methodological weaknesses were noted in many studies, and in particular the authors noted that. Even with this caveat regarding their possible exaggeration of true effects, most studies found that combined promotion of healthy eating and physical activity were not effective at preventing childhood obesity. The impact of these interventions on the adverse sequelae of obesity, such as glucose intolerance, hypertension, and dyslipidaemia, were rarely assessed. While better designed studies of these interventions may provide evidence of effectiveness in terms of both weight control and metabolic and disease outcomes we believe there is also merit in exploring whether brief interventions during key periods of development might have long-term benefits in terms of obesity and obesity related disease prevention.
Previous SectionNext Section
Critical and sensitive periods for the primary prevention of obesity
Three periods in early life may be particularly important for the development of obesity and its associated morbidity and mortality: the perinatal period; the period of adiposity rebound; and puberty/adolescence.30,31

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตราก่อนหน้าถัดไปมาตรา
มาตรฐานวิธีการป้องกันโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่น
มีใครตรวจสอบของการแทรกแซงในการรักษาหรือป้องกันโรคอ้วนในเด็กพบว่าเช่นเดียวกับโรคอ้วนในผู้ใหญ่ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนว่าการแทรกแซงในการรักษาโรคอ้วนในเด็กที่มีผลประโยชน์ในระยะยาว แง่ของการลดน้ำหนักหรือการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้อง พวกเขาสรุปว่าเงินที่เพิ่มขึ้นถูกที่จำเป็นสำหรับการวิจัยในพฤติกรรมสิ่งแวดล้อมและเภสัชวิทยาแนวทางใหม่ ๆ ในการป้องกันและการรักษาโรคอ้วนในเด็ก แต่เน้นย้ำว่าการแพร่ระบาดของโรคอ้วนในวัยเด็กไม่น่าจะได้รับการแก้ไขโดยไม่ต้องดำเนินการทางการเมืองร่วมกันที่จะล้างพิษในสภาพแวดล้อม obesogenic ที่เราอาศัยอยู่.
เมื่อเร็ว ๆ นี้ Cochrane ทบทวนอย่างเป็นระบบระบุเพียง 22 การทดลองการควบคุมของการแทรกแซงในวัยเด็กและวัยรุ่นเพื่อป้องกันโรคอ้วน ส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนตามและผลในช่วงเวลาที่สั้นที่สุดเพียงการประเมิน จุดอ่อนระเบียบวิธีการที่สำคัญได้ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาจำนวนมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า ถึงแม้จะมีข้อแม้นี้เกี่ยวกับการพูดเกินจริงที่เป็นไปได้ของผลกระทบที่แท้จริงของการศึกษาส่วนใหญ่พบว่าโปรโมชั่นรวมของการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพและการออกกำลังกายไม่ได้ประสิทธิภาพในการป้องกันโรคอ้วนในเด็ก ผลกระทบของการแทรกแซงเหล่านี้ในผลกระทบของโรคอ้วนเช่นแพ้น้ำตาลกลูโคส, ความดันโลหิตสูงและภาวะไขมันในเลือด, มีการประเมินไม่ค่อย ขณะที่การศึกษาได้รับการออกแบบที่ดีขึ้นของการแทรกแซงเหล่านี้อาจให้หลักฐานของความมีประสิทธิผลทั้งในแง่ของการควบคุมน้ำหนักและการเผาผลาญอาหารและโรคผลลัพธ์ที่เราเชื่อว่ายังมีบุญในการสำรวจว่าการแทรกแซงสั้น ๆ ในช่วงระยะเวลาที่สำคัญของการพัฒนาอาจจะมีผลประโยชน์ระยะยาวในแง่ของโรคอ้วนและ เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนการป้องกันโรค.
ก่อนหน้านี้ไปมาตรา
งวดที่สำคัญและมีความสำคัญสำหรับการป้องกันหลักของโรคอ้วนใน
สามช่วงเวลาในชีวิตในวัยเด็กอาจมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการพัฒนาของโรคอ้วนและภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องและการตาย: ระยะปริกำเนิด; ระยะเวลาของการอ้วนเด้ง; และวัยแรกรุ่น / adolescence.30,31

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไปในส่วนก่อนหน้ามาตรฐานแนวทางการป้องกันโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่น1 ทบทวนมาตรการเยียวยาหรือป้องกันโรคอ้วนในเด็ก พบว่า เป็นกับโรคอ้วนในผู้ใหญ่ ไม่มีหลักฐานว่า การแทรกแซงการรักษาโรคอ้วนในเด็กได้ประโยชน์ในระยะยาวในแง่ของการสูญเสียน้ำหนักหรือมีความเจ็บป่วย พวกเขาสรุปว่าการเพิ่มทุนที่จำเป็นสำหรับการวิจัยในใหม่ พฤติกรรม สิ่งแวดล้อม และแนวทางการศึกษาทางเภสัชวิทยาเพื่อการป้องกันและการรักษาของโรคอ้วนในเด็กได้ แต่เน้นว่า การแพร่ระบาดของโรคอ้วนในวัยเด็กมีโอกาสน้อยที่จะได้รับการแก้ไขโดยไม่ต้องร่วมกันปฏิบัติการทางการเมืองเพื่อล้างพิษ obesogenic สภาพแวดล้อมที่เราอาศัยอยู่ล่าสุด Cochrane การทบทวนระบุแค่ 22 ควบคุมการทดลองของการแทรกแซงในวัยเด็ก และวัยรุ่น เพื่อป้องกันโรคอ้วน ส่วนใหญ่อยู่ตามโรงเรียน และส่วนใหญ่ประเมินผลผ่านช่วงเวลาสั้น ๆเท่านั้น จุดอ่อนสำคัญที่ระบุไว้ในวิธีการศึกษามากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้เขียนสังเกตว่า แม้แต่กับ caveat เกี่ยวกับการพูดเกินจริงที่เป็นไปได้ของผลกระทบที่แท้จริง การศึกษาส่วนใหญ่พบว่า การรวมกันของกิจกรรมรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพและร่างกายที่ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการป้องกันโรคอ้วนในวัยเด็ก ผลกระทบของการแทรกแซงเหล่านี้ในทางหัวใจจากโรคอ้วน เช่น ยา หรือ ความดันโลหิตสูง น้ำตาลและความดันโลหิตสูง , ไม่ค่อยประเมิน ในขณะที่การออกแบบที่ดีกว่าการศึกษามาตรการเหล่านี้อาจให้หลักฐานของประสิทธิภาพทั้งในแง่ของการควบคุมน้ำหนักและเผาผลาญอาหารและโรคผล เราเชื่อว่ายังมีบุญในท่องว่า การแทรกแซงโดยย่อในช่วงสำคัญของการพัฒนาอาจจะได้ประโยชน์ในระยะยาวในแง่ของโรคอ้วนและโรคอ้วนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคส่วน sectionnext ก่อนหน้าวิกฤตและระยะเวลาที่อ่อนไหวสำหรับการป้องกันของโรคอ้วนสามช่วงชีวิตในวัยเด็กอาจจะที่สำคัญโดยเฉพาะสำหรับการพัฒนาของโรคอ้วน และที่เกี่ยวข้องการเจ็บป่วยและการตาย : ระยะเวลาที่ทารก ; ระยะเวลาฟื้นตัว adiposity และ 30,31 วัยรุ่น / วัยรุ่น