.Political Development between the

.Political Development between the Sixteenth and Eighteenth Centuries
• 1.1. The Political Landscape and Southeast Asia during the Sixteenth Century
• 1.2. The Centers of Power in the Seventeenth Century and A Renewal of the Movement towards Centralized Control
• 1.3. The Fragmentation of the Eighteenth Century
The Political Landscape
• The historical dominance of an Angkor or a Pagan can sometimes lead us to forget that they were a coalescence of local power centers in southeast Asia.
• The great cultural diversity of Southeast Asia and the linguistic skills encourage localization, slow the movement of larger political groupings and create polycentred system
The factor, defining The 'polycentred' nature of premodern Southeast Asia.
• 1. Much of the region has been occupied by peoples who are basically tribal. This is“not a political organization but rather a sociacultural-ethnic unity” .
• 2. The character of leadership in most Southeast Asian societies. The leaders have exceptional ability, extraordinary 'fortune' or 'luck' will be able to control the vagaries of fate.
3. The reflection of Southeast Asia's geography. The extensive river basins of the mainland and Java may seem conducive to human settlement, but villages were often separated by wide stretches of forest and by hilly ranges, so that few people travelled regularly outside their own district. This social world was even more limited as one moved away from more populated areas. All served to encourage the growth of communities which were physically distanced from each other.
• Moreover they also linked to ancestor spirits associated with mountains, trees, rivers, caves, rocks and to particular areas under the sway of supernatural deities. As Paul Mus has cogently put it, 'the locality itself is a god'. These defined styles of dress, social customs and particularly language fostered a local identification with a particular area.
Discussion
• While such friction could foster the localization of loyalties, it could equally serve as a stimulus for greater co-operation among groups as they sought to withstand attack by a predatory neighbor
• Certain sites such as the graves of ancestors might be designated as places where disputes could be settled by negotiation and discussion, with the decision sealed by an impressive oath.
• The binding medium in the creation of bonds between communities was always kinship(blood ties), usually formalized by a ceremony whereby two leaders accepted each other as brothers. The ancient custom by which two men could become brothers by together drinking each other's blood was legitimized in Theravada Buddhist society by the dhammathat law books.
• Thus
• The cultural and geographic environment of Southeast Asia had a fundamental influence on the manner in which the polities of the region developed. Confederations of communities which saw themselves as equivalent were found in many parts of Southeast Asia
• Relations between leaders and followers mirrored the obligations of relatives.
• Like a parent, the overlord should give protection, assistance and occasionally a stern rebuke; in return, the vassal/child should return loyalty, respect and service.
• The ideal of personal and continuing reciprocity which grew out of concepts of kinship lay at the heart of the Southeast Asian polity, and it could well be argued that whatever 'structure' can be discerned in most early kingdoms was ultimately based on the bonds of family.
• The typical Southeast Asian 'kingdom‘ was a coalescence of localized power centres, ideally bound together not by force but through a complex interweaving of links engendered by blood connections and obligation.
• Leadership, conceived in personal and ritual terms, required constant reaffirmation. On the death of each ruler, therefore, his successor's authority had to be reconstituted with a renewal of marriage bonds and a vow of loyalty.
• While the women surrounding a leader were an important political statement, they could also provide an abundance of potential heirs, whose claims they could work to support. As states became larger, the liminal period between the death of one king and the installation of the next could often prove to be a time of crisis.
• A prime example is the kingdom of Ayutthaya, which at the end of the fifteenth century dominated the central Menam basin. The territory under Ayutthaya's control, however, was divided into a number of graduated muang or settlements, each under its own governor. The latter might acknowledge the overlordship of Ayutthaya and drink the sanctified water of allegiance to show their loyalty, but as royal relatives and muang lords their status could be almost equivalent to that of the ruler.
• Independence naturally increased with distance from the centre, and although a law of 1468-9 claims that twenty kings paid Ayutthaya homage, its hold sat lightly on distant Malay Muslim tributaries such as Pahang, Kelantan, Terengganu, and Pattani. These areas essentially acted as autonomous states and as long as appropriate gifts were sent regularly to Ayutthaya there was little interference in their affairs.
Southeast Asia during the Sixteenth Century
• During the 16th century, Spain and Portugal explored the world's seas and opened world-wide oceanic trade routes.
• Philip II of Spain, Dom Vasco da Gama, Ferdinand Magellan, Christopher Columbus
• the continuing expansion of international commerce and the consequent rise of new exchange centres.
• the island world - proliferation of trading centresgrowing world demand for the region's products.
• the expanding market for fine spices encouraged Javanese, Malay and Chinese traders to deal directly with sources of supply in the eastern islands.
• The rise of new ports was further stimulated by the arrival of Europeans in search of spices and by the Portuguese defeat of Melaka in 1511 which saw the flight of Muslim trade to other centres.
• Pattani, on the east coast of the Malay peninsula, was a strategic meeting point for Malay and Chinese vessels
• The loosening of ties between overlord and vassal was equally apparent on Java's north coast, where a number of harbours were well placed to benefit from participation in the spice trade and the diversion of Muslims from Melaka.
• Around 1527 that a coalition of these ports, led by Demak, defeated Majapahit and established their own independence
• Ayutthaya had been able to take advantage of growing maritime commerce as a result of administrative reorganization under King Trailok (r. 1448-88). A new ministry, the Mahatthai, was established to supervise civil matters and to oversee foreign affairs and trade.
• In the early sixteenth century some Portuguese ranked Ayutthaya with the most powerful continental empires in Asia, and its prosperity was such that later Thai chroniclers regarded this period as a golden age.
• the rise of small but thriving exchange centres gave a new impulse towards the development of larger groupings, especially in the Philippines and eastern Indonesia. In these areas there had previously been little need or incentive to move towards the formation of 'kingdoms', but a more commercialized environment made increasingly obvious the value of some form of economic and political cooperation in order to strengthen links with wider trading networks
• The economic climate of the early sixteenth century nurtured the movement towards political consolidation, a movement apparent not only among coastal ports, but among prominent interior centres as well.
• In the Tai-speaking world Ayutthaya may have dominated the Menam basin among Lan Na with its important cities of Chiengmai and Chiengrai, while eastwards lay Lan Sang which included much of modern day Laos and was focused on two muang at Luang Prabang and Vientiane. But throughout Southeast Asia an equally important factor in the centralizing process was the reputation for religious patronage which normally accompanied the rise of a commercial centre.
• The leadership of Demak on Java's north coast, for example, was based not only on its trading prosperity but on its fame as a centre for Islamic studies and protector of the venerated mosque associated with the first Muslim teachers on Java.
• In the archipelago, too, the widespread use of Malay and an acceptance of the Islamic faith fostered continuing interaction between many coastal trading centres. The travels of ancestors, heroes, kings and religious teachers between courts which shared basic cultural elements is a recurring theme in local legends.
• With this kind of exchange it was possible for some Malays to see themselves as part of a culture which extended beyond narrow loyalties.
• the similarities which helped to draw many Southeast Asian communities into a mutually beneficial association and competition are trade and control resources
• A common Buddhist iconography accepted throughout most of the mainland meant 'precious objects' were not now simply of local significance but had a wider value as sources of intense spiritual power.
• Thai and Burmese chronicles are replete with stories of raids which not only depopulate an entire region but carry off holy images, sacred books and teachers.
• ‘Precious objects' is white elephants
• In island Southeast Asia during the sixteenth century the expression of competition in religious terms was accentuated by the spread of Christianity and the importation of hostilities between Muslims and Christians. Throughout the archipelago the Portuguese goal of winning souls as well as gold meant many Muslims perceived them as a danger to their religion as well as a commercial challenge.
• Despite the recurring calls for a religious crusade, however, relations between the Christian Portuguese and local Muslim kings were always governed by pragmatism. On the one side, Europeans needed to buy and sell, while for their part native rule

.Political Development between the Sixteenth and Eighteenth Centuries 
• 1.1. The Political Landscape and Southeast Asia during the Sixteenth Century
 • 1.2. The Centers of Power in the Seventeenth Century and A Renewal of the Movement towards Centralized Control 
• 1.3. The Fragmentation of the Eighteenth Century
The Political Landscape
• The historical dominance of an Angkor or a Pagan can sometimes lead us to forget that they were a coalescence of local power centers in southeast Asia.
 • The great cultural diversity of Southeast Asia and the linguistic skills encourage localization, slow the movement of larger political groupings and create polycentred system
The factor, defining The 'polycentred' nature of premodern Southeast Asia.
• 1. Much of the region has been occupied by peoples who are basically tribal. This is“not a political organization but rather a sociacultural-ethnic unity” .
• 2. The character of leadership in most Southeast Asian societies. The leaders have exceptional ability, extraordinary 'fortune' or 'luck' will be able to control the vagaries of fate.
3. The reflection of Southeast Asia's geography. The extensive river basins of the mainland and Java may seem conducive to human settlement, but villages were often separated by wide stretches of forest and by hilly ranges, so that few people travelled regularly outside their own district. This social world was even more limited as one moved away from more populated areas. All served to encourage the growth of communities which were physically distanced from each other.
 • Moreover they also linked to ancestor spirits associated with mountains, trees, rivers, caves, rocks and to particular areas under the sway of supernatural deities. As Paul Mus has cogently put it, 'the locality itself is a god'. These defined styles of dress, social customs and particularly language fostered a local identification with a particular area.
Discussion
 • While such friction could foster the localization of loyalties, it could equally serve as a stimulus for greater co-operation among groups as they sought to withstand attack by a predatory neighbor
 • Certain sites such as the graves of ancestors might be designated as places where disputes could be settled by negotiation and discussion, with the decision sealed by an impressive oath.
 • The binding medium in the creation of bonds between communities was always kinship(blood ties), usually formalized by a ceremony whereby two leaders accepted each other as brothers. The ancient custom by which two men could become brothers by together drinking each other's blood was legitimized in Theravada Buddhist society by the dhammathat law books.
• Thus
 • The cultural and geographic environment of Southeast Asia had a fundamental influence on the manner in which the polities of the region developed. Confederations of communities which saw themselves as equivalent were found in many parts of Southeast Asia
 • Relations between leaders and followers mirrored the obligations of relatives.
 • Like a parent, the overlord should give protection, assistance and occasionally a stern rebuke; in return, the vassal/child should return loyalty, respect and service.
 • The ideal of personal and continuing reciprocity which grew out of concepts of kinship lay at the heart of the Southeast Asian polity, and it could well be argued that whatever 'structure' can be discerned in most early kingdoms was ultimately based on the bonds of family.
• The typical Southeast Asian 'kingdom‘ was a coalescence of localized power centres, ideally bound together not by force but through a complex interweaving of links engendered by blood connections and obligation.
 • Leadership, conceived in personal and ritual terms, required constant reaffirmation. On the death of each ruler, therefore, his successor's authority had to be reconstituted with a renewal of marriage bonds and a vow of loyalty.
 • While the women surrounding a leader were an important political statement, they could also provide an abundance of potential heirs, whose claims they could work to support. As states became larger, the liminal period between the death of one king and the installation of the next could often prove to be a time of crisis.
• A prime example is the kingdom of Ayutthaya, which at the end of the fifteenth century dominated the central Menam basin. The territory under Ayutthaya's control, however, was divided into a number of graduated muang or settlements, each under its own governor. The latter might acknowledge the overlordship of Ayutthaya and drink the sanctified water of allegiance to show their loyalty, but as royal relatives and muang lords their status could be almost equivalent to that of the ruler. 
• Independence naturally increased with distance from the centre, and although a law of 1468-9 claims that twenty kings paid Ayutthaya homage, its hold sat lightly on distant Malay Muslim tributaries such as Pahang, Kelantan, Terengganu, and Pattani. These areas essentially acted as autonomous states and as long as appropriate gifts were sent regularly to Ayutthaya there was little interference in their affairs.
Southeast Asia during the Sixteenth Century
• During the 16th century, Spain and Portugal explored the world's seas and opened world-wide oceanic trade routes.
 • Philip II of Spain, Dom Vasco da Gama, Ferdinand Magellan, Christopher Columbus
 • the continuing expansion of international commerce and the consequent rise of new exchange centres.
 • the island world - proliferation of trading centresgrowing world demand for the region's products.
 • the expanding market for fine spices encouraged Javanese, Malay and Chinese traders to deal directly with sources of supply in the eastern islands.
• The rise of new ports was further stimulated by the arrival of Europeans in search of spices and by the Portuguese defeat of Melaka in 1511 which saw the flight of Muslim trade to other centres.
 • Pattani, on the east coast of the Malay peninsula, was a strategic meeting point for Malay and Chinese vessels
 • The loosening of ties between overlord and vassal was equally apparent on Java's north coast, where a number of harbours were well placed to benefit from participation in the spice trade and the diversion of Muslims from Melaka.
 • Around 1527 that a coalition of these ports, led by Demak, defeated Majapahit and established their own independence
• Ayutthaya had been able to take advantage of growing maritime commerce as a result of administrative reorganization under King Trailok (r. 1448-88). A new ministry, the Mahatthai, was established to supervise civil matters and to oversee foreign affairs and trade.
 • In the early sixteenth century some Portuguese ranked Ayutthaya with the most powerful continental empires in Asia, and its prosperity was such that later Thai chroniclers regarded this period as a golden age.
 • the rise of small but thriving exchange centres gave a new impulse towards the development of larger groupings, especially in the Philippines and eastern Indonesia. In these areas there had previously been little need or incentive to move towards the formation of 'kingdoms', but a more commercialized environment made increasingly obvious the value of some form of economic and political cooperation in order to strengthen links with wider trading networks
• The economic climate of the early sixteenth century nurtured the movement towards political consolidation, a movement apparent not only among coastal ports, but among prominent interior centres as well.
 • In the Tai-speaking world Ayutthaya may have dominated the Menam basin among Lan Na with its important cities of Chiengmai and Chiengrai, while eastwards lay Lan Sang which included much of modern day Laos and was focused on two muang at Luang Prabang and Vientiane. But throughout Southeast Asia an equally important factor in the centralizing process was the reputation for religious patronage which normally accompanied the rise of a commercial centre.
 • The leadership of Demak on Java's north coast, for example, was based not only on its trading prosperity but on its fame as a centre for Islamic studies and protector of the venerated mosque associated with the first Muslim teachers on Java.
• In the archipelago, too, the widespread use of Malay and an acceptance of the Islamic faith fostered continuing interaction between many coastal trading centres. The travels of ancestors, heroes, kings and religious teachers between courts which shared basic cultural elements is a recurring theme in local legends.
 • With this kind of exchange it was possible for some Malays to see themselves as part of a culture which extended beyond narrow loyalties.
 • the similarities which helped to draw many Southeast Asian communities into a mutually beneficial association and competition are trade and control resources
• A common Buddhist iconography accepted throughout most of the mainland meant 'precious objects' were not now simply of local significance but had a wider value as sources of intense spiritual power.
 • Thai and Burmese chronicles are replete with stories of raids which not only depopulate an entire region but carry off holy images, sacred books and teachers.
 • ‘Precious objects' is white elephants
• In island Southeast Asia during the sixteenth century the expression of competition in religious terms was accentuated by the spread of Christianity and the importation of hostilities between Muslims and Christians. Throughout the archipelago the Portuguese goal of winning souls as well as gold meant many Muslims perceived them as a danger to their religion as well as a commercial challenge.
 • Despite the recurring calls for a religious crusade, however, relations between the Christian Portuguese and local Muslim kings were always governed by pragmatism. On the one side, Europeans needed to buy and sell, while for their part native rule

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

. พัฒนาการทางการเมืองระหว่าง Sixteenth ราชศตวรรษ • 1.1 ภูมิทัศน์เมืองและภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงศตวรรษ Sixteenth • 1.2 ศูนย์กลางของอำนาจในศตวรรษ Seventeenth และต่ออายุของการเคลื่อนไหวต่อการควบคุมจากส่วนกลาง • 1.3 การกระจายตัวของศตวรรษราชภูมิทัศน์ทางการเมือง•ครอบงำทางประวัติศาสตร์ของการอังกอร์หรือพุกามเป็นบางครั้งสามารถนำเราลืมว่า พวก coalescence ของศูนย์อำนาจท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ •หลากหลายวัฒนธรรมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และภาษาศาสตร์ทักษะสนับสนุนแปล ช้าการเคลื่อนไหวของกลุ่มการเมืองใหญ่ และสร้างระบบ polycentredตัว การกำหนดลักษณะ 'polycentred' premodern เอเชียตะวันออกเฉียงใต้• 1 มากในภูมิภาคได้ถูกครอบครอง โดยคนที่เป็นชาวพื้น นี่คือ "ไม่เป็นองค์กรทางการเมืองแต่แทนที่จะสามัคคี sociacultural ชนกลุ่มน้อย"• 2 ลักษณะของความเป็นผู้นำในสังคมที่สุดเอเชียตะวันออก ผู้นำมีความสามารถพิเศษ พิเศษ 'จูน' หรือ 'โชค' จะสามารถควบคุมทุกข์ของชะตากรรม3. ที่สะท้อนภูมิศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อ่างล่างหน้าแม่น้ำกว้างขวางของแผ่นดินใหญ่และจาวาอาจดูเหมือนเอื้อให้มนุษย์ชำระ แต่หมู่บ้านก็มักจะแยก โดยเหยียดกว้างป่า และ ช่วงฮิลลี เพื่อให้บางคนเดินทางเป็นประจำอยู่นอกเขตของตนเอง โลกนี้สังคมถูกจำกัดมากเป็นหนึ่งย้ายไปเติมพื้นที่เพิ่มเติม ทั้งหมดบริการส่งเสริมการเติบโตของชุมชนซึ่งมี distanced จริงจากแต่ละอื่น ๆ •นอกจากนี้พวกเขายังเชื่อมโยงวิญญาณบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับภูเขา ต้นไม้ แม่น้ำ ถ้ำ ก้อนหิน และเฉพาะพื้นที่กทางของเทวดาเหนือธรรมชาติ ขณะที่บรรยากาศเป็นกัน Paul มี cogently ใส่มัน 'ท้องตัวเองเป็นพระเจ้า' เหล่านี้กำหนดลักษณะของศุลกากรชุด สังคม และภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็ก ๆ ระบุเฉพาะพื้นที่เฉพาะสนทนา •ในขณะที่แรงเสียดทานดังกล่าวสามารถส่งเสริมการแปลของ loyalties มันอาจเท่า ๆ กันทำหน้าที่กระตุ้นสำหรับมากกว่าความร่วมมือระหว่างกลุ่ม ตามที่พวกเขาพยายามที่จะทนต่อการโจมตีใกล้เคียงมหาศาล •อาจมีกำหนดบางเว็บไซต์เช่นหลุมฝังศพของบรรพบุรุษเป็นสถานที่ซึ่งข้อพิพาทสามารถตัดสิน โดยเจรจาและสนทนา มีการตัดสินใจปิดผนึก โดยสาบานที่น่าประทับใจ •สื่อผูกสร้างพันธบัตรระหว่างชุมชนได้เสมอ kinship(blood ties) อย่างเป็นทางปกติ โดยพิธีโดยผู้นำทั้งสองยอมรับกันเป็นพี่น้อง ประเพณีโบราณที่ซึ่งสองคนอาจกลายเป็น พี่น้อง ด้วยกันดื่มเลือดของผู้อื่นถูก legitimized ในพุทธเถรวาท โดยหนังสือกฎหมาย dhammathat•ดังนั้น •สภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม และภูมิศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีอิทธิพลต่อพื้นฐานในลักษณะ polities ภาคพัฒนา ชันส์ของชุมชนที่เห็นตัวเองเทียบเท่าพบในหลายส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ •ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำและผู้ติดตามสะท้อนภาระหน้าที่ของญาติ •เช่นหลัก overlord ควรให้การป้องกัน ความช่วยเหลือ และบาง ตำหนิตรง ๆ กลับ vassal/เด็ก ควรกลับความจงรักภักดี ความเคารพ และบริการ •ของ reciprocity ส่วนตัว และต่อเนื่องซึ่งเกิดขึ้นจากแนวคิดของญาติวางหัวใจของ polity เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมัน สามารถดีจะโต้เถียงว่า สามารถเข้าใจสิ่ง 'โครงสร้าง' ในช่วงอาณาจักรส่วนใหญ่สุดตามความผูกพันของครอบครัว• 'อาณาจักร' เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ปกติถูก coalescence ของภาษาท้องถิ่นศูนย์พลังงาน เชิญผูกกันไม่แรง แต่ ผ่านที่ซับซ้อน interweaving engendered โดยเชื่อมต่อเลือดและข้อผูกมัดเชื่อมโยง •เป็นผู้นำ รู้สึกในแง่ส่วนบุคคล และพิธีกรรม ต้อง reaffirmation คงที่ ในการตายของแต่ละไม้บรรทัด อำนาจสืบเขาเดินจะ reconstituted ต่ออายุของพันธบัตรสมรสกับคำปฏิญาณของสมาชิก •ในขณะที่ผู้หญิงที่ล้อมรอบผู้นำ คำสั่งทางการเมืองที่สำคัญ สามารถยังให้มากมายเป็นมรดก สิทธิเรียกร้องพวกเขาสามารถทำงานเพื่อสนับสนุนการ อเมริกาเป็นใหญ่ สามารถมักจะมีพิสูจน์ระยะการตายของพระมหากษัตริย์หนึ่งและการติดตั้งถัดไป liminal เวลาวิกฤต•ตัวอย่างที่สำคัญคือ อาณาจักรอยุธยา ซึ่งในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบห้าครอบงำลุ่มแม่น้ำภาคกลาง ดินแดนภายใต้การควบคุมของอยุธยา อย่างไรก็ตาม ถูกแบ่งออกเป็นการจำนวนเมืองที่จบการศึกษาหรือการจับคู่ ภายใต้ผู้ว่าราชการเอง หลังอาจรับทราบ overlordship ของอยุธยา และดื่มน้ำที่บริสุทธิ์ของการให้สัตยาบันเพื่อแสดงความจงรักภักดีของพวกเขา แต่เป็นรอยัลญาติและขุนนางเมือง สถานะอาจจะเกือบเทียบเท่ากับไม้บรรทัด •เป็นอิสระตามธรรมชาติเพิ่มขึ้น ด้วยระยะห่างจากศูนย์กลาง และแม้ว่ากฎหมายของร้อง 1468-9 ที่ยี่สิบคิงส์จ่ายดีอยุธยา ระงับการนั่งเบา ๆ บนไกลสายมุสลิมมลายู เช่น Pahang กลันตัน ตรังกานู ปัตตานี พื้นที่เหล่านี้ได้ปฏิบัติเป็นเป็นรัฐที่ปกครองตนเอง และตราบใดที่ของขวัญที่เหมาะสมถูกส่งเป็นประจำไปอยุธยา มีสัญญาณรบกวนน้อยในกิจการของพวกเขาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงศตวรรษ Sixteenth•ในช่วงศตวรรษ 16 สเปนและโปรตุเกสไปทะเลของโลก และเปิดเส้นทางการค้ามหาสมุทรของโลก •ฟิลิป II ของสเปน โดมไฟวาสโกดากามา เฟอร์ดินานด์มาเจลลัน คริสโตเฟอร์โคลัมบัส •การขยายตัวของการค้าระหว่างประเทศและเพิ่มขึ้นตามมาของศูนย์แลกเปลี่ยนใหม่ •เกาะโลก - การแพร่หลายของการซื้อขาย centresgrowing โลกอุปสงค์สำหรับผลิตภัณฑ์ของภูมิภาค •สนับสนุนให้ตลาดขยายสำหรับปรับเครื่องเทศจีน มลายู และชวาเทรดการจัดการโดยตรงกับแหล่งที่มาของอุปทานหมู่เกาะตะวันออก•การเพิ่มขึ้นของพอร์ตใหม่ได้เพิ่มเติมถูกกระตุ้น โดยการมาถึงของชาวยุโรปในการค้นหาเครื่องเทศ และพ่ายแพ้โปรตุเกสของมะละกาใน 1511 ซึ่งเห็นการบินการค้ามุสลิมกับศูนย์อื่น ๆ •ปัตตานี ฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมลายู ถูกจุดประชุมเชิงกลยุทธ์สำหรับเรือมาเลย์และจีน •คลายความสัมพันธ์ระหว่าง overlord และ vassal ได้ชัดเท่า ๆ กันบนฝั่งเหนือของ Java ที่จำนวนท่าเรือเชิงถูกวางไว้อย่างดีจะได้รับประโยชน์จากการมีส่วนร่วมในการค้าเครื่องเทศและผันของมุสลิมจากมะละกา •สถานที่ร่วมมือกันของพอร์ตเหล่านี้ โดย Demak, 1527 Majapahit พ่ายแพ้ และสร้างความเป็นอิสระของตนเอง•อยุธยาเคยได้ประโยชน์ของการเจริญเติบโตการค้าทางทะเลจากลูกจ้างปกครองภายใต้กษัตริย์ Trailok (ค.ศ. 1448-88) กระทรวงใหม่ มหาดไทย ก่อคุมเรื่องแพ่ง และดูแลกิจการต่างประเทศและการค้า •ในช่วงต้นศตวรรษ sixteenth โปรตุเกสบางอันดับอยุธยากับอาณาจักรยุโรปมีประสิทธิภาพมากที่สุดในเอเชีย และสภาพที่ภายหลังไทย chroniclers ถือว่าช่วงนี้เป็นยุคทองนั้น •การเพิ่มขึ้นของศูนย์แลกเปลี่ยนขนาดเล็ก แต่มีความเจริญรุ่งเรืองให้กระแสใหม่ต่อการพัฒนาของกลุ่มขนาดใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียตะวันออก ในพื้นที่เหล่านี้มี ได้ก่อนหน้านี้ถูกต้องหรือจูงใจสู่การก่อตัวของ 'อาณาจักร' สภาพแวดล้อม commercialized มากทำชัดเจนมากค่าบางรูปแบบของความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และการเมืองเพื่อเสริมสร้างความเชื่อมโยงกับกว้างกว่าเล็กน้อยค้าเครือข่าย•ภูมิอากาศเศรษฐกิจของช่วงศตวรรษ sixteenth หล่อเลี้ยงย้ายไปรวมทางการเมือง การเคลื่อนไหวที่ชัดเจนระหว่างชายฝั่งพอร์ต ไม่เพียงแต่ ระหว่างศูนย์การภายในโดดเด่นด้วยการ •ในโลกพูดใต้อยุธยาอาจได้ครอบงำลุ่มแม่น้ำระหว่างล้านนากับเมืองสำคัญของเชียงใหม่และ Chiengrai ในขณะที่ลานสาง eastwards วางรวมลาวสะดวกมาก และไม่เน้นสองเมืองหลวงพระบางและเวียงจันทน์ แต่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปัจจัยสำคัญเท่าเทียมกันในกระบวนการ centralizing มีชื่อเสียงสำหรับอุปถัมภ์ศาสนาซึ่งปกติมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของศูนย์กลางการค้า • The leadership of Demak on Java's north coast, for example, was based not only on its trading prosperity but on its fame as a centre for Islamic studies and protector of the venerated mosque associated with the first Muslim teachers on Java.• In the archipelago, too, the widespread use of Malay and an acceptance of the Islamic faith fostered continuing interaction between many coastal trading centres. The travels of ancestors, heroes, kings and religious teachers between courts which shared basic cultural elements is a recurring theme in local legends. • With this kind of exchange it was possible for some Malays to see themselves as part of a culture which extended beyond narrow loyalties. • the similarities which helped to draw many Southeast Asian communities into a mutually beneficial association and competition are trade and control resources• A common Buddhist iconography accepted throughout most of the mainland meant 'precious objects' were not now simply of local significance but had a wider value as sources of intense spiritual power. • Thai and Burmese chronicles are replete with stories of raids which not only depopulate an entire region but carry off holy images, sacred books and teachers. • ‘Precious objects' is white elephants• In island Southeast Asia during the sixteenth century the expression of competition in religious terms was accentuated by the spread of Christianity and the importation of hostilities between Muslims and Christians. Throughout the archipelago the Portuguese goal of winning souls as well as gold meant many Muslims perceived them as a danger to their religion as well as a commercial challenge. • Despite the recurring calls for a religious crusade, however, relations between the Christian Portuguese and local Muslim kings were always governed by pragmatism. On the one side, Europeans needed to buy and sell, while for their part native rule

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การพัฒนา .Political
ระหว่างศตวรรษที่สิบหกและสิบแปด• 1.1 ภูมิทัศน์ทางการเมืองและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงศตวรรษที่สิบหก• 1.2
ศูนย์แห่งอำนาจในศตวรรษที่สิบเจ็ดและ A
ต่ออายุของการเคลื่อนไหวที่มีต่อการควบคุมจากส่วนกลาง• 1.3 การกระจายตัวของศตวรรษที่สิบแปดการเมืองภูมิทัศน์•ความครอบงำทางประวัติศาสตร์ของนครหรืออิสลามบางครั้งอาจทำให้เราลืมว่าพวกเขามีการเชื่อมต่อกันของศูนย์อำนาจท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. •ความหลากหลายทางวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และทักษะทางด้านภาษา ขอแนะนำให้แปล, ชะลอการเคลื่อนไหวของกลุ่มการเมืองที่มีขนาดใหญ่และสร้างระบบ polycentred ปัจจัยที่กำหนดว่า 'polycentred' ธรรมชาติของ premodern เอเชียตะวันออกเฉียงใต้. • 1. มากของภูมิภาคนี้ได้รับการครอบครองโดยประชาชนที่มีชนเผ่าพื้น นี่คือ "ไม่ได้เป็นองค์กรทางการเมือง แต่เป็นความสามัคคี sociacultural เชื้อชาติ". • 2. ลักษณะของความเป็นผู้นำมากที่สุดในสังคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผู้นำมีความสามารถพิเศษที่ไม่ธรรมดา 'โชค' หรือ 'โชค' จะสามารถที่จะควบคุมความหลากหลายของโชคชะตา. 3 การสะท้อนของภูมิศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แอ่งแม่น้ำที่กว้างขวางของแผ่นดินและ Java อาจดูเหมือนเอื้อต่อการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ แต่หมู่บ้านที่ถูกแยกออกโดยมักจะเหยียดกว้างของป่าและช่วงที่เป็นเนินเขาเพื่อให้คนไม่กี่คนที่เดินทางเป็นประจำอยู่นอกเขตพื้นที่ของตัวเอง นี้สังคมโลกถูก จำกัด มากยิ่งขึ้นเป็นหนึ่งย้ายออกไปจากพื้นที่ที่มีประชากรมากขึ้น ทั้งหมดทำหน้าที่ในการส่งเสริมการเจริญเติบโตของชุมชนที่ถูกร่างกายห่างไกลจากกัน. •นอกจากนี้พวกเขายังเชื่อมโยงกับวิญญาณบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับภูเขาต้นไม้แม่น้ำถ้ำหินและโดยเฉพาะอย่างยิ่งไปยังพื้นที่ที่อยู่ใต้อิทธิพลของเทพเหนือธรรมชาติ ขณะที่พอลได้วาง Mus cogently มัน 'ท้องที่ตัวเองเป็นพระเจ้า' เหล่านี้รูปแบบที่กำหนดไว้ของการแต่งกายประเพณีทางสังคมและภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการส่งเสริมประชาชนในท้องถิ่นที่มีพื้นที่เฉพาะ. อภิปราย•ในขณะที่แรงเสียดทานดังกล่าวอาจส่งเสริมให้เกิดการแปลของความจงรักภักดีที่มันเท่าเทียมกันสามารถนำมาใช้เป็นตัวกระตุ้นสำหรับการมากขึ้นความร่วมมือระหว่างกลุ่มที่พวกเขาพยายามที่จะทนต่อการโจมตีโดยเพื่อนบ้านล่า•เว็บไซต์บางอย่างเช่นหลุมฝังศพของบรรพบุรุษอาจจะมีการกำหนดให้เป็นสถานที่ที่ข้อพิพาทอาจจะมีการตัดสินโดยการเจรจาต่อรองและการอภิปรายมีการตัดสินใจที่ปิดผนึกโดยสาบานที่น่าประทับใจ. •สื่อที่มีผลผูกพันในการสร้างพันธบัตรระหว่างชุมชน เป็นเครือญาติเสมอ (ความสัมพันธ์เลือด) อย่างเป็นทางการโดยปกติพิธีโดยผู้นำทั้งสองได้รับการยอมรับซึ่งกันและกันในฐานะพี่น้อง ประเพณีโบราณโดยที่ทั้งสองคนอาจจะกลายเป็นพี่ชายไปด้วยกันดื่มเลือดของแต่ละคนได้รับการ legitimized ในสังคมพุทธเถรวาทโดยหนังสือกฎหมาย dhammathat. •ดังนั้น•สภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมและทางภูมิศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีอิทธิพลพื้นฐานในลักษณะที่การเมืองของภูมิภาคการพัฒนา สหพันธ์ของชุมชนที่เห็นว่าตัวเองเป็นเทียบเท่าที่พบในหลายส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้•ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำและผู้ติดตามที่สะท้อนภาระหน้าที่ของญาติ. •เช่นเดียวกับผู้ปกครองนริศควรให้ความคุ้มครองช่วยเหลือและบางครั้งตำหนิท้าย; ในการกลับมาข้าราชบริพาร / เด็กควรกลับความจงรักภักดีความเคารพและการบริการ. •เหมาะของการแลกเปลี่ยนส่วนบุคคลและต่อเนื่องซึ่งงอกออกมาจากแนวความคิดของเครือญาติมานอนอยู่ที่หัวใจของรัฐธรรมนูญในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และมันอาจจะแย้งว่าสิ่งที่โครงสร้าง 'สามารถมองเห็นในราชอาณาจักรในช่วงต้นส่วนใหญ่มีพื้นฐานอยู่ในท้ายที่สุดในพันธบัตรของครอบครัว. •ทั่วไปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้' อาณาจักร 'คือการเชื่อมต่อกันของศูนย์อำนาจท้องถิ่นผูกพันนึกคิดด้วยกันไม่ได้โดยมีผลบังคับใช้ แต่ผ่านการผสมผสานที่ซับซ้อนของการเชื่อมโยงที่พรั่งพรูออกมาโดยการเชื่อมต่อเลือด และภาระผูกพัน. •ผู้นำคิดในแง่ส่วนบุคคลและพิธีกรรมยืนยันคงต้อง การตายของแต่ละผู้ปกครองจึงมีอำนาจทายาทของเขาจะต้องถูกสร้างขึ้นด้วยการต่ออายุพันธบัตรการแต่งงานและการสาบานของความจงรักภักดีที่. •ในขณะที่ผู้หญิงรอบผู้นำเป็นคำสั่งทางการเมืองที่สำคัญพวกเขายังสามารถให้ความอุดมสมบูรณ์ของทายาทที่มีศักยภาพ ที่มีการเรียกร้องของพวกเขาจะทำงานเพื่อสนับสนุน ในฐานะที่เป็นรัฐกลายเป็นขนาดใหญ่ระยะเวลาอันตราระหว่างการตายของพระมหากษัตริย์หนึ่งและการติดตั้งต่อไปมักจะสามารถพิสูจน์ให้เป็นเวลาของวิกฤต. •ตัวอย่างที่สำคัญคือราชอาณาจักรอยุธยาซึ่งในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบห้าครอบงำ อ่างกลางแม่น้ำ ดินแดนภายใต้การควบคุมของกรุงศรีอยุธยา แต่ถูกแบ่งออกเป็นหลายเมืองจบการศึกษาหรือการชำระหนี้แต่ละภายใต้ผู้ว่าราชการจังหวัดของตัวเอง หลังอาจยอมรับ overlordship อยุธยาและเครื่องดื่มน้ำบริสุทธิ์ของความจงรักภักดีที่จะแสดงความจงรักภักดีของพวกเขา แต่เป็นญาติของพระและขุนนางเมืองสถานะของพวกเขาอาจจะเกือบเทียบเท่ากับที่ของผู้ปกครอง. •อิสรภาพที่เพิ่มขึ้นตามธรรมชาติที่มีระยะห่างจากจุดศูนย์กลางและ แม้ว่ากฎหมายของ 1468-9 อ้างว่ายี่สิบกษัตริย์อยุธยาจ่ายสักการะถือของตนนั่งเบา ๆ บนแควมุสลิมมาเลย์ที่ห่างไกลเช่นหังรัฐกลันตันตรังกานูและปัตตานี พื้นที่เหล่านี้ทำหน้าที่เป็นหลักเป็นรัฐอิสระและตราบใดของขวัญตามความเหมาะสมถูกส่งไปประจำเพื่ออยุธยามีการรบกวนน้อยในกิจการของพวกเขา. เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงศตวรรษที่สิบหก•ในช่วงศตวรรษที่ 16 สเปนและโปรตุเกสสำรวจทะเลของโลกและเปิดทั่วโลก เส้นทางการค้าทางทะเล. •ฟิลิปที่สองของสเปนพระวาสโกดากามาเฟอร์ดินานด์มาเจลลันริสโตเฟอร์โคลัมบัส•การขยายตัวต่อเนื่องของการค้าระหว่างประเทศและการเพิ่มขึ้นของผลเนื่องมาจากศูนย์แลกเปลี่ยนใหม่. •โลกเกาะ - การขยายตัวของการค้า centresgrowing ความต้องการของโลกสำหรับภูมิภาคนี้ ผลิตภัณฑ์. •ขยายตลาดเครื่องเทศที่ดีได้รับการสนับสนุนชวามลายูและพ่อค้าชาวจีนที่จะจัดการโดยตรงกับแหล่งที่มาของอุปทานในหมู่เกาะทางทิศตะวันออก. •การเพิ่มขึ้นของพอร์ตใหม่ที่ได้รับการกระตุ้นต่อไปโดยการมาถึงของชาวยุโรปในการค้นหาของเครื่องเทศและโปรตุเกส ความพ่ายแพ้ของมะละกาใน 1511 ซึ่งเห็นเที่ยวบินของการค้าของชาวมุสลิมไปยังศูนย์อื่น ๆ . •ปัตตานีบนชายฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมาเลย์เป็นจุดประชุมเชิงกลยุทธ์สำหรับเรือมาเลย์และจีน•ความคลายของความสัมพันธ์ระหว่างเหนือและข้าราชบริพารก็เห็นได้ชัดอย่างเท่าเทียมกันบนชายฝั่งทางตอนเหนือของเกาะชวาซึ่งมีจำนวนการคุ้มกันอย่างแน่นหนาถูกวางไว้อย่างดีที่จะได้รับประโยชน์จากการมีส่วนร่วมในการค้าเครื่องเทศและหันเหความสนใจของชาวมุสลิมจากมะละกา. •รอบ 1527 ที่รัฐบาลของพอร์ตเหล่านี้นำโดย Demak แพ้ฮิตและเป็นที่ยอมรับความเป็นอิสระของตัวเอง•อยุธยาก็สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากการเดินเรือพาณิชย์ที่เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากการปรับโครงสร้างการบริหารภายใต้พระมหากษัตริย์ Trailok (R 1448-1488) กระทรวงใหม่ Mahatthai ก่อตั้งขึ้นในการกำกับดูแลเรื่องทางแพ่งและการกำกับดูแลกิจการในต่างประเทศและการค้า. •ในศตวรรษที่สิบหกบางต้นโปรตุเกสอันดับอยุธยากับจักรวรรดิทวีปที่มีประสิทธิภาพที่สุดในเอเชียและความเจริญรุ่งเรืองของมันเป็นเช่นนั้น chroniclers ไทยต่อมาได้รับการยกย่อง ช่วงเวลานี้เป็นยุคทอง. •การเพิ่มขึ้นของศูนย์แลกเปลี่ยนเล็ก ๆ แต่ความเจริญรุ่งเรืองให้แรงกระตุ้นใหม่ที่มีต่อการพัฒนาของกลุ่มที่มีขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียตะวันออก ในพื้นที่เหล่านี้มีเคยเป็นความจำเป็นน้อยหรือแรงจูงใจที่จะย้ายไปสู่การก่อตัวของ 'ก๊ก' แต่สภาพแวดล้อมเชิงพาณิชย์มากขึ้นทำให้เห็นได้ชัดมากขึ้นมูลค่าของรูปแบบของความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการเมืองบางอย่างเพื่อที่จะเสริมสร้างความเชื่อมโยงกับเครือข่ายการค้าที่กว้างขึ้น•ความภาวะเศรษฐกิจของในช่วงต้นศตวรรษที่สิบหกหล่อเลี้ยงการเคลื่อนไหวไปสู่การควบรวมกิจการทางการเมือง, การเคลื่อนไหวที่เห็นได้ชัดไม่เพียง แต่ในหมู่ท่าเรือชายฝั่ง แต่ในหมู่ศูนย์การตกแต่งภายในที่โดดเด่นเช่นกัน. •ในไทพูดโลกอยุธยาอาจจะมีความโดดเด่นลุ่มน้ำแม่น้ำในหมู่ล้านนาด้วย เมืองสำคัญของจังหวัดเชียงใหม่และเชียงรายในขณะที่ทางทิศตะวันออกวางลานซางซึ่งรวมถึงการมากของวันที่ทันสมัยลาวและกำลังจดจ่ออยู่กับสองเมืองที่หลวงพระบางและเวียงจันทน์ แต่ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นปัจจัยสำคัญอย่างเท่าเทียมกันในกระบวนการ centralizing เป็นชื่อเสียงสำหรับการสนับสนุนทางศาสนาซึ่งปกติจะมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของศูนย์กลางการค้าที่. •ความเป็นผู้นำของ Demak บนชายฝั่งทางตอนเหนือของ Java ยกตัวอย่างเช่นมีพื้นฐานไม่เพียง แต่ในความเจริญรุ่งเรืองการค้า แต่ ชื่อเสียงของการเป็นศูนย์กลางการศึกษาอิสลามและผู้พิทักษ์ของมัสยิดบูชาที่เกี่ยวข้องกับครูชาวมุสลิมเป็นครั้งแรกใน Java. •ในหมู่เกาะที่มากเกินไป, การใช้งานอย่างแพร่หลายของชาวมาเลย์และการยอมรับของศาสนาอิสลามส่งเสริมการทำงานร่วมกันอย่างต่อเนื่องระหว่างการซื้อขายชายฝั่งจำนวนมาก ศูนย์ การเดินทางของบรรพบุรุษวีรบุรุษพระมหากษัตริย์และครูสอนศาสนาระหว่างสนามที่ใช้ร่วมกันองค์ประกอบทางวัฒนธรรมพื้นฐานเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นในตำนานท้องถิ่น. •กับชนิดของการแลกเปลี่ยนมันเป็นไปได้สำหรับชาวมาเลย์บางอย่างที่จะเห็นตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ขยายเกินแคบ ๆ นี้ ความจงรักภักดี. •ความคล้ายคลึงกันซึ่งช่วยให้การวาดชุมชนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นสมาคมที่เป็นประโยชน์ร่วมกันและการแข่งขันที่เป็นแหล่งการค้าและการควบคุมได้•ยึดถือพุทธร่วมกันได้รับการยอมรับไปทั่วส่วนใหญ่ของแผ่นดินใหญ่หมายถึง 'วัตถุมีค่าที่ถูกไม่ได้ตอนนี้ก็มีความสำคัญในท้องถิ่น แต่ มูลค่าที่กว้างเป็นแหล่งที่มาของพลังทางจิตวิญญาณที่รุนแรง. •ไทยและพงศาวดารพม่าประกอบไปด้วยเรื่องราวของการบุกซึ่งไม่เพียง แต่ลดประชากรทั้งภูมิภาค แต่ดำเนินการออกภาพศักดิ์สิทธิ์หนังสือศักดิ์สิทธิ์และครู. • 'วัตถุมีค่าเป็นช้างสีขาว•ในเกาะเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงศตวรรษที่สิบหกการแสดงออกของการแข่งขันในแง่ศาสนาได้โดยเน้นการแพร่กระจายของศาสนาคริสต์และการนำเข้าของสงครามระหว่างชาวมุสลิมและชาวคริสต์ที่ ตลอดหมู่เกาะเป้าหมายโปรตุเกสชนะจิตวิญญาณเช่นเดียวกับทองหมายถึงชาวมุสลิมจำนวนมากที่รับรู้พวกเขาเป็นอันตรายต่อศาสนาของพวกเขาเช่นเดียวกับความท้าทายในเชิงพาณิชย์. •แม้จะมีการโทรที่เกิดขึ้นเป็นสงครามครูเสดศาสนา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างคริสเตียนโปรตุเกสและท้องถิ่น พระมหากษัตริย์ของชาวมุสลิมถูกควบคุมอยู่เสมอโดยลัทธิปฏิบัตินิยม ในอีกด้านหนึ่งชาวยุโรปที่จำเป็นในการซื้อและขายในขณะที่สำหรับส่วนของกฎพื้นเมือง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.