Module 1: Introduction to Integrate

Module 1: Introduction to Integrated Water
Resources Management


Learning objectives

• Appreciate the need for reforms to the way water is being managed.
• Understand the main elements of an IWRM approach to sustainable management of water resources.

1. What is Integrated Water Resources Management?

At its simplest, integrated water resources management is a logical and appealing concept. Its basis is that the many different uses of water resources are interdependent. That is evident to us all. High irrigation demands and polluted drainage flows from agriculture mean less freshwater for drinking or industrial use; contaminated municipal and industrial wastewater pollutes rivers and threatens ecosystems; if water has to be left in a river to protect fisheries and ecosystems, less can be diverted to grow crops. There are plenty more examples of the basic theme that unregulated use of scarce water resources is wasteful and inherently unsustainable.

Integrated management means that all the different uses of water resources are considered together. Water allocations and management decisions consider the effects of each use on the others. They are able to take account of overall social and economic goals, including the achievement of sustainable development. This also means ensuring coherent policy making related to all sectors. As we shall see, the basic IWRM concept has been extended to incorporate participatory decision-making. Different user groups (farmers, communities, environmentalists) can influence strategies for water resource development and management. That brings additional benefits, as informed users apply local self-regulation in relation to issues such as water conservation and catchment protection far more effectively than central regulation and surveillance can achieve.

Management is used in its broadest sense. It emphasises that we must not only focus on development of water resources but that we must consciously manage water development in a way that ensures long term sustainable use for future generations.

Integrated water resources management is therefore a systematic
process for the sustainable development, allocation and monitoring of water resource use in the context of social, economic and environmental objectives. It contrasts with the sectoral approach that applies in many countries. When responsibility for drinking water rests with one agency, for irrigation water with another and for the environment with yet another, lack of cross-sectoral linkages leads to uncoordinated water resource development and management, resulting in conflict, waste and unsustainable systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1: นำน้ำรวม การจัดการทรัพยากรวัตถุประสงค์การเรียนรู้•ชื่นชมต้องปฏิรูปการจัดการน้ำการ•เข้าใจองค์ประกอบหลักของวิธีการ IWRM เพื่อจัดการทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน1. จัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการคืออะไรน้ำง่ายที่สุด รวม บริหารเป็นแนวคิดแบบตรรกะ และน่าสนใจ พื้นฐานมีใช้แตกต่างกันมากทรัพยากรน้ำจัด ก็เห็นได้ชัดเราทั้งหมด ความต้องการสูงชลประทานและระบายน้ำเสียไหลจากเกษตรเฉลี่ยน้อยน้ำจืดสำหรับดื่ม หรืออุตสาหกรรม เทศบาล และอุตสาหกรรมน้ำเสียปนเปื้อน pollutes แม่น้ำ และระบบนิเวศ การข่มขู่ ถ้ามีน้ำค้างในแม่น้ำเพื่อป้องกันการประมงและระบบนิเวศ น้อยสามารถได้รับการโอนเพื่อปลูกพืช มีตัวอย่างสิ่งของชุดรูปแบบพื้นฐานใช้รีดน้ำที่ขาดแคลนทรัพยากร wasteful และความ unsustainableจัดการรวมหมายความ ว่า ทั้งหมดที่พิจารณาใช้ทรัพยากรน้ำแตกต่างกันด้วย ปันส่วนน้ำและตัดสินใจจัดการพิจารณาผลกระทบของการใช้แต่ละกับผู้อื่น พวกเขาจะสามารถใช้บัญชีของเป้าหมายทางเศรษฐกิจ และสังคมโดยรวม รวมถึงความสำเร็จของการพัฒนาที่ยั่งยืน ยังนี้หมายถึง มั่นใจนโยบาย coherent ทำเกี่ยวข้องกับทุกภาคส่วน เราจะเห็น แนวคิดพื้นฐาน IWRM มีการขยายการรวมตัดสินใจแบบมีส่วนร่วม กลุ่มผู้ใช้ที่แตกต่างกัน (เกษตรกร ชุมชน environmentalists) สามารถมีผลกระทบต่อกลยุทธ์การบริหารและพัฒนาทรัพยากรน้ำ ที่นำผลประโยชน์เพิ่มเติม เท่าที่ทราบผู้ใช้ควบคุมตนเองในท้องถิ่นเกี่ยวกับปัญหาเช่นอนุรักษ์น้ำและป้องกันลุ่มน้ำขึ้นไปไกลได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าระเบียบกลางและเฝ้าระวังสามารถบรรลุ จัดการใช้ในการรับ มันเน้นว่า เราต้องไม่เพียงมุ่งเน้นการพัฒนาทรัพยากรน้ำ แต่ว่า เราต้องจัดการสติพัฒนาน้ำในวิธีที่ใช้อย่างยั่งยืนระยะยาวสำหรับอนุชนรุ่นหลังจึงเป็นระบบบริหารจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการกระบวนการสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน การปันส่วน และการตรวจสอบการใช้ทรัพยากรน้ำในบริบทของวัตถุประสงค์ทางสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม มันดูแตกต่างกับวิธีการรายสาขาที่ใช้ในหลายประเทศ เมื่อความรับผิดชอบดื่มน้ำอยู่หนึ่งหน่วย ชลประทานน้ำอื่น และสิ่งแวดล้อมยังมีอีก ขาดความเชื่อมโยงระหว่างรายสาขานำไปสู่การพัฒนาทรัพยากรน้ำด้วย และจัดการ เกิดความขัดแย้ง unsustainable และเสียระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมดูลที่ 1: ความรู้เบื้องต้นทางน้ำแบบบูรณาการ
การจัดการทรัพยากรวัตถุประสงค์การเรียนรู้•ชื่นชมความจำเป็นในการปฏิรูปไปในน้ำวิธีที่ได้รับการจัดการ. •ทำความเข้าใจองค์ประกอบหลักของแนวทาง IWRM การจัดการอย่างยั่งยืนของทรัพยากรน้ำ. 1 เป็นแบบบูรณาการการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำอะไรที่ง่ายที่สุดในการจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการเป็นแนวคิดเชิงตรรกะและน่าสนใจ พื้นฐานของมันคือการใช้งานที่แตกต่างกันของแหล่งน้ำที่มีการพึ่งพาซึ่งกันและกัน ที่เห็นได้ชัดให้เราทั้งหมด ความต้องการการชลประทานสูงและกระแสการระบายน้ำเสียจากการเกษตรหมายถึงน้ำจืดน้อยสำหรับดื่มหรือใช้ในอุตสาหกรรม; ปนเปื้อนน้ำเสียเทศบาลและอุตสาหกรรมมลพิษแม่น้ำและคุกคามระบบนิเวศ ถ้าน้ำจะต้องมีการทิ้งไว้ในแม่น้ำเพื่อป้องกันการประมงและระบบนิเวศน้อยสามารถหันเหความสนใจไปปลูกพืช มีมากมายตัวอย่างเพิ่มเติมของชุดรูปแบบพื้นฐานที่ใช้อลหม่านของแหล่งน้ำที่หายากคือสิ้นเปลืองและไม่ยั่งยืนโดยเนื้อแท้มี. การจัดการแบบบูรณาการหมายความว่าทุกการใช้งานที่แตกต่างกันของแหล่งน้ำที่มีการพิจารณาร่วมกัน การจัดสรรน้ำและการจัดการการตัดสินใจพิจารณาถึงผลกระทบของการใช้งานแต่ละคนอื่น ๆ พวกเขาจะสามารถใช้บัญชีของเป้าหมายทางสังคมและเศรษฐกิจโดยรวมรวมถึงความสำเร็จของการพัฒนาที่ยั่งยืน นอกจากนี้ยังหมายความมั่นใจได้ว่าการกำหนดนโยบายที่สอดคล้องกันที่เกี่ยวข้องกับทุกภาคส่วน ในฐานะที่เราจะได้เห็นแนวคิด IWRM ขั้นพื้นฐานได้รับการขยายเพื่อรวมการตัดสินใจแบบมีส่วนร่วม กลุ่มผู้ใช้ที่แตกต่างกัน (เกษตรกรชุมชนสิ่งแวดล้อม) จะมีผลต่อกลยุทธ์สำหรับการพัฒนาทรัพยากรน้ำและการจัดการ ที่จะนำผลประโยชน์เพิ่มเติมเป็นผู้ใช้ทราบท้องถิ่นใช้การควบคุมตนเองที่เกี่ยวข้องกับประเด็นต่าง ๆ เช่นการอนุรักษ์น้ำและการป้องกันการเก็บกักน้ำมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่ากฎระเบียบกลางและการเฝ้าระวังจะประสบความสำเร็จ. จะใช้ในการบริหารจัดการในความหมายกว้าง โดยจะเน้นว่าเราจะต้องไม่เพียง แต่มุ่งเน้นการพัฒนาทรัพยากรน้ำ แต่ที่เราต้องมีสติในการจัดการน้ำการพัฒนาในทางที่ช่วยให้การใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนในระยะยาวสำหรับคนรุ่นอนาคต. การจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการจึงเป็นระบบกระบวนการในการพัฒนาอย่างยั่งยืนและการจัดสรร การตรวจสอบการใช้ทรัพยากรน้ำในบริบทของสังคมวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม มันแตกต่างกับวิธีการที่ภาคการผลิตที่ใช้ในหลายประเทศ เมื่อความรับผิดชอบสำหรับน้ำดื่มอยู่กับหน่วยงานหนึ่งสำหรับน้ำชลประทานอีกด้วยและสำหรับสภาพแวดล้อมที่มีอีกหนึ่งขาดการเชื่อมโยงข้ามภาคนำไปสู่การพัฒนาทรัพยากรน้ำพร้อมเพรียงกันและการบริหารจัดการที่เกิดขึ้นในความขัดแย้งของเสียและระบบที่ไม่ยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 : การบูรณาการการจัดการทรัพยากรน้ำ



จุดประสงค์การเรียนรู้

- ขอบคุณต้องการการปฏิรูปวิธีน้ำจะถูกจัดการ .
- เข้าใจองค์ประกอบหลักของวิธีการจัดการน้ำแบบผสมผสานเพื่อการจัดการอย่างยั่งยืนของทรัพยากรน้ำ

1 อะไรคือการจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการ ?

ที่ได้ง่าย , การจัดการทรัพยากรน้ำแบบผสมผสานเป็นแนวคิดเชิงตรรกะ และน่าสนใจพื้นฐานที่แตกต่างกันมากของน้ำเป็นทรัพยากรที่ใช้กัน ที่ชัดเจนให้เราทั้งหมด ความต้องการการชลประทานและการระบายน้ำไหลสูงเสียจากการเกษตรหมายถึงน้ำจืดน้อยสำหรับดื่มหรือใช้ในอุตสาหกรรม ; การปนเปื้อนของเทศบาลและอุตสาหกรรมน้ำเสีย แปดเปื้อนและคุกคามระบบนิเวศแม่น้ำ ถ้าน้ำได้ถูกทิ้งในแม่น้ำเพื่อปกป้องการประมง และระบบนิเวศน้อยสามารถโอนไปปลูกพืช มีมากมายตัวอย่างของรูปแบบพื้นฐานที่ใช้ระเบียบของทรัพยากรน้ำขาดแคลนเป็นการสิ้นเปลืองและโดยเนื้อแท้ไม่ยั่งยืน

การจัดการแบบบูรณาการหมายความว่าใช้แตกต่างกันของแหล่งน้ำจะพิจารณาร่วมกัน การจัดสรรน้ำและการตัดสินใจการจัดการพิจารณาผลกระทบของการใช้แต่ละกับคนอื่น ๆ .พวกเขาจะสามารถใช้บัญชีของเป้าหมายโดยรวมทางเศรษฐกิจและสังคม รวมทั้งผลสัมฤทธิ์ของการพัฒนาอย่างยั่งยืน นี้ยังหมายถึง มั่นใจนโยบายที่สอดคล้องกันให้สัมพันธ์กับทุกภาคส่วน ที่เราจะเห็นแนวคิดพื้นฐานระดับโลกได้รับการขยายเพื่อรวมการตัดสินใจแบบมีส่วนร่วม กลุ่มผู้ใช้ที่แตกต่างกัน ( เกษตรกร ชุมชนสิ่งแวดล้อม ) จะมีผลต่อกลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรน้ำและการจัดการ ที่นำผลประโยชน์เพิ่มเติม เท่าที่ทราบผู้ใช้ใช้ตนเองท้องถิ่นในความสัมพันธ์กับปัญหา เช่น การอนุรักษ์น้ำและป้องกันการเก็บกักน้ำไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการควบคุมกลาง และเฝ้าระวังสามารถบรรลุ การจัดการ

จะใช้ในการเพิ่มความรู้สึกมันเน้นว่าเราต้องไม่เพียง แต่มุ่งเน้นการพัฒนาแหล่งน้ำ แต่ ว่า เราต้องมีสติ จัดการพัฒนาแหล่งน้ำในวิธีที่ช่วยให้การใช้งานระยะยาวที่ยั่งยืนเพื่อลูกหลานในอนาคต

การจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการจึงเป็นกระบวนการที่เป็นระบบ
เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน และการจัดสรรการใช้ทรัพยากรน้ำในบริบทของสังคมวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม มันดูแตกต่างกับภาคต่างๆวิธีการที่ใช้ในหลายประเทศ การดื่มน้ำเมื่อความรับผิดชอบของหน่วยงาน , ชลประทานน้ำอื่น และสิ่งแวดล้อมด้วยอีก ขาดการเชื่อมโยงข้ามภาค นำไปสู่การพัฒนาและจัดการทรัพยากรน้ำไม่พร้อมเพรียงกัน ส่งผลให้ความขัดแย้งเสียและระบบ

ไม่ยั่งยืน