​The Political Constitution of Colo

​The Political Constitution of Colombia provides as follows:
​“Article 101. The boundaries of Colombia are those established in international treaties that have been adopted by Congress and duly ratified by the President of the Republic and those defined by arbitral awards concerning Colombia.
​“The boundaries provided for in this Constitution may be modified only by treaties adopted by Congress and duly ratified by the President of the Republic.
​“In addition to its continental territory, Colombia comprises the archipelago of San Andrés, Providencia and Santa Catalina, the island of Malpelo and other islands, islets, cays, promontories and banks belonging to it.
​“The subsoil, the territorial sea, the contiguous zone, the continental shelf, the exclusive economic zone, the airspace, the segment of the geostationary orbit, the electromagnetic spectrum and the zone in which it operates are also part of Colombia, in accordance with international law or, in the absence of relevant international legislation, Colombian laws.”
​Also, the Constitutional Court, in its decision C-278 of 2004, in which
it considered Act No. 829 of 10 July 2003 amending the Agreement of
20 August 1971 relating to the International Telecommunications Satellite Organization (INTELSAT) and the Operating Agreement of 20 August 1971, adopted by the Twenty-fifth Assembly of Parties held in November 2000 and
the Thirty-first Meeting of Signatories of 2000, respectively, noted that:
​“In spite of the complexity of the legal, financial and operational transformation of INTELSAT, this Court considers that the changes introduced by means of the agreed amendments are in keeping with the constitutional principles and provisions that guide the international relations of Colombia. The changes made to the company have a direct effect on the company’s commercial development, its internal structure and the dynamics of its performance in the telecommunications market, but in no way do they undermine the integrity of national sovereignty. The changes made to the original INTELSAT agreement were aimed at turning the company into a truly competitive entity with the capacity to provide services on the same basis but in the context of a globalized world in which telecommunications services are constantly improving, becoming cheaper, quicker and more flexible. In that regard, one can rest assured that national interests will benefit from the increased competitiveness of Intelsat, Ltd., which will lead to better services and, undoubtedly, lower costs. The Court recognizes, for example, that with regard to the monitoring of activities relating to satellite communication, the necessary legal authority is conferred on the International Telecommunications Satellite Organization (ITSO) in accordance with the competencies assigned to that Organization pursuant to the agreed amendments that are the subject of this review. On that understanding, it assigns to ITSO the task of monitoring the services provided by Intelsat, Ltd. in and on behalf of Colombia ...
​“The preceding considerations highlight the depth of the debate on the ownership of rights with respect to the geostationary orbit: on the one hand, the international community advocates establishment of the principle of the
non-appropriation of outer space, where, it asserts, the stationary orbit is located; on the other hand, there is the initial position adopted by Colombia, outlined in the Bogota Declaration, that the geostationary orbit does not form part of outer space and that the equatorial countries exercise sovereignty over it, and the less categorical position, adopted subsequently and accepted in part in some international instruments (of the International Telecommunication Union (ITU)), acknowledging the need to utilize the geostationary orbit, over which a country exercises ‘non-traditional’ sovereignty, in an equitable and rational manner ...
​“The declaration on the enforceability of international instruments submitted for review by the Court obliges the presiding judge to make the following interpretative declaration: Colombia reaffirms that the segment of the geostationary orbit that corresponds to it forms part of Colombian territory in accordance with the provisions set forth in articles 101 and 102 of the Constitution, and recognizes that none of the amended provisions contradict the rights asserted by the equatorial States with respect to the geostationary orbit, nor may they be interpreted as violating such rights. This interpretative declaration, which the presiding judge is required to make in expressing consent to undertake international obligations through the agreement, is intended to convey to the international community that Colombia has not renounced sovereignty over the segment of the geostationary orbit that corresponds to it but does not oppose the changes to INTELSAT that are being examined. This interpretation reaffirms Colombian sovereignty as provided for in articles 101 and 102 of the Constitution, which make it legitimate for the State to seek to defend such rights as it deems necessary before the international community, both independently and as a member of the group of equatorial countries, while at the same time taking into consideration the status of the matter in positive international law, which has begun to recognize — in ITU instruments — equitable access to the geostationary orbit, taking into account the geographical situation of the equatorial States.”
​In addition, several bodies of legislation have been based on the theory that the vertical projection of territory must be limited, and it is precisely that limitation that arises from the applicable legislative framework, i.e., that governing airspace and outer space. This is important not only in that the regulatory framework is different but also in that the principles on which that framework is based conflict in some cases.
​Historically, the problem of defining rights over outer space was initially addressed on the basis of an analysis of aviation law. However, it soon became apparent that that body of law was insufficient to resolve the key issues relating to the management and use of space resources.
​In relation to sovereignty, aviation law recognizes that States exercise sovereignty over the airspace corresponding to their territory, as enshrined in the Convention relating to the Regulation of Aerial Navigation of 1919, the Convention on International Civil Aviation of 1944 (Chicago Convention), the Convention on Offences and Certain Other Acts Committed on Board Aircraft of 1963 (Tokyo Convention), the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft of 1970 and the Convention for the Suppression of Unlawful Acts against the Safety of Civil Aviation of 1971. Those instruments are based on the general principle that States have sovereignty over the airspace located above their territory and that other States may not pass through such airspace without prior permission or authorization, which is the basis for the five so-called “freedoms of the air” with respect to air traffic.
​In this way, international doctrine has recognized that the tools offered by aviation law serve only to resolve conflicts arising solely with regard to the planet’s airspace, in other words, the space in which communication and aircraft movement occur as a result of interaction with atmospheric gases (C-278/2004).
​With regard to airspace, the Congress of Colombia, through Act No. 12
of 1947, ratified the Convention on International Civil Aviation — which Colombia had signed on 7 December 1944 — according to article 1 of which the contracting States recognize that every State has complete and exclusive sovereignty over the airspace above its territory, which includes the land areas and territorial waters under its sovereignty, jurisdiction, protection or mandate.
​That provision is reflected in the Aeronautical Regulations of Colombia,
Part Six, in accordance with article 101 of the Political Constitution of 1991.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐธรรมนูญทางการเมืองของโคลอมเบียมีดังนี้:"บทความ 101 ขอบเขตของโคลอมเบียจะกำหนดในสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่มีรับรอง โดยรัฐสภา และดูแลสำคัญ โดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและที่กำหนด โดยรางวัล arbitral ที่เกี่ยวข้องกับโคลัมเบีย"ขอบเขตให้ในรัฐธรรมนูญนี้อาจถูกปรับเปลี่ยน โดยเฉพาะสนธิสัญญารับรอง โดยรัฐสภา และดูแลสำคัญ โดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐ"นอกจากดินแดนของยุโรป โคลัมเบียประกอบด้วยหมู่เกาะซาน Andrés, Providencia และแรม เดลซาน เกาะ Malpelo และเกาะ เกาะ cays, promontories และอื่น ๆ ธนาคารของมัน"Subsoil ที่ พื้นที่ทางทะเล โซนติดกัน ชั้นวางของคอนติเนนทัล เขตเศรษฐกิจพิเศษ airspace เซ็กเมนต์วงโคจร geostationary สเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า และโซนที่มันทำงานเป็นส่วนหนึ่งของโคลัมเบีย ตามกฎหมายระหว่างประเทศ หรือ ในกรณีกฎหมายระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง โคลัมเบียกฎหมาย"ยัง ศาลรัฐธรรมนูญ ในตัดสินใจ C 278 2004 ที่ ก็ถือว่าพระราชบัญญัติเลข 829 10 กรกฎาคม 2003 แก้ไขข้อตกลงของ 20 1971 สิงหาคมเกี่ยวข้องกับนานาชาติโทรคมนาคมดาวเทียมองค์กร (INTELSAT) และข้อตกลงการปฏิบัติงานของ 20 1971 สิงหาคม รับรอง โดยยี่สิบ - ห้าแอสเซมบลีของฝ่ายจัดขึ้นในเดือนพฤศจิกายนค.ศ. 2000 และ สามสิบ - แรกประชุมของลงนาม 2000 ตามลำดับ ไว้ที่:"แม้ความซับซ้อนของการเปลี่ยนแปลงทางกฎหมาย การเงิน และการดำเนินงานของ INTELSAT คอร์ทนี้พิจารณาว่า การเปลี่ยนแปลงที่แนะนำวิธีแก้ไขตกลงจะเน้นหลักรัฐธรรมนูญและบทบัญญัติที่แนะนำความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของโคลัมเบีย เปลี่ยนแปลงที่ทำกับบริษัทมีผลกระทบโดยตรงของบริษัทพัฒนาพาณิชย์ โครงสร้างภายใน และของประสิทธิภาพการทำงานในตลาดโทรคมนาคม แต่ไม่ ทำพวกเขาทำลายความสมบูรณ์ของอำนาจอธิปไตยแห่งชาติ การเปลี่ยนแปลงข้อตกลงเดิม INTELSAT ได้มุ่งเปลี่ยนบริษัทเป็นเอนทิตีที่แข่งขันอย่างแท้จริงมีความสามารถในการให้บริการ บนพื้นฐานเดียวกัน แต่ ในบริบทของโลกยุคโลกาภิวัตน์ในโทรคมนาคมที่บริการอยู่ตลอดเวลาปรับปรุง ถูกกว่า ได้อย่างรวดเร็ว และมีความยืดหยุ่น ที่เกี่ยวกับ หนึ่งสามารถวางตัว assured ซึ่งผลประโยชน์แห่งชาติจะได้รับประโยชน์จากการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นของ Intelsat, Ltd. ซึ่งจะทำให้ บริการดี แล้ว อย่างไม่ต้องสงสัย ต้นทุนต่ำกว่า ศาลรู้จัก เช่น ที่เกี่ยวกับการตรวจสอบกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารดาวเทียม หน่วยงานทางกฎหมายจำเป็นเป็นรางวัลในการนานาชาติโทรคมนาคมดาวเทียมองค์กร (ITSO) ตามความสามารถที่กำหนดให้กับองค์กรตามแก้ไขตกลงที่หัวเรื่องของบทความนี้ ในความเข้าใจนั้น กำหนดให้ ITSO งานตรวจสอบบริการ Intelsat, Ltd. ใน และในนาม ของโคลัมเบีย..."การพิจารณาก่อนหน้านี้เน้นความลึกของข้อโต้แย้งในความเป็นเจ้าของสิทธิกับวงโคจร geostationary: คง ประชาคมสนับสนุนการก่อตั้งของหลักการ ไม่ใช่จัดสรรเงินอวกาศ ที่ มันยืนยัน วงโคจรเขียนอยู่ บนมืออื่น ๆ มีตำแหน่งเริ่มต้นที่นำ โดยโคลัมเบีย ระบุไว้ในปฏิญญาโบโกต้า ที่วงโคจร geostationary ไม่ฟอร์มส่วนของอวกาศและที่ประเทศเส้นศูนย์สูตรใช้สิทธิอธิปไตยมัน และตำแหน่งแน่ชัดน้อย นำมา และยอมรับในบางส่วนในบางเครื่องมือนานาชาติ (ของนานาชาติโทรคมนาคม Union (ITU)), จิตจำเป็นต้องใช้วงโคจร geostationary ที่ประเทศออกกำลังกาย 'ไม่ใช่แบบดั้งเดิม' อธิปไตย ในลักษณะที่เป็นธรรม และเชือด..."การประกาศใน enforceability ของเครื่องมือระหว่างประเทศที่ส่งสำหรับตรวจสอบ โดยศาล obliges ผู้พิพากษา presiding เพื่อให้การรายงาน interpretative ดังต่อไปนี้: โคลัมเบีย reaffirms ว่า เซกเมนต์ของวงโคจร geostationary ซึ่งสอดคล้องกับรูปแบบส่วนหนึ่งของเขตโคลัมเบียตามบทบัญญัติที่กำหนดไว้ในบทความ 101 และ 102 ของรัฐธรรมนูญ และตระหนักว่า ไม่มีบทบัญญัติแก้ไขขัดแย้งสิทธิคน โดยอเมริกาเส้นศูนย์สูตรกับวงโคจร geostationary หรืออาจจะตีความเป็นการละเมิดสิทธิดังกล่าว รายงาน interpretative นี้ ซึ่งผู้พิพากษา presiding จะต้องทำการแสดงความยินยอม เพื่อผูกพันประเทศผ่านข้อตกลง มีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดการประชาคมที่ โคลัมเบียมี renounced อำนาจอธิปไตยไม่ผ่านส่วนของวงโคจร geostationary ซึ่งสอดคล้องกับมัน แต่ไม่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลง INTELSAT ที่จะตรวจสอบ การตีความนี้ reaffirms โคลัมเบียอธิปไตยตามให้สำหรับ ในบทความ 101 และ 102 ของรัฐธรรมนูญ ซึ่งทำให้ ถูกต้องสำหรับรัฐที่จะพยายามปกป้องสิทธิดังกล่าวเป็น ความจำเป็นก่อนประชาคม อย่างเป็นอิสระ และ เป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศเส้นศูนย์สูตร ในเวลาเดียวกันคำนึงถึงสถานะของเรื่องในกฎหมายระหว่างประเทศเป็นบวก ซึ่งเริ่มรู้จัก — ในเครื่องมือ ITU — ถึงวงโคจร geostationary คำนึงถึงสถานการณ์ทางภูมิศาสตร์รัฐเส้นศูนย์สูตรความเท่าเทียมกัน "ศพหลายของกฎหมายได้ถูกตามทฤษฎีการฉายภาพแนวตั้งของดินแดนต้องจำกัด และก็ตรงที่ข้อจำกัดที่เกิดจากการใช้กรอบสภา เช่น ที่ควบคุม airspace และอวกาศ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญไม่เพียงแต่ที่กรอบระเบียบจะแตกต่าง แต่ยัง ในที่ หลักที่เป็นกรอบที่ใช้ความขัดแย้งในบางกรณีประวัติ ปัญหาการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกถูกเริ่มอยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตาม มันจนกลายเป็นชัดเจนที่ว่า เนื้อความของกฎหมายไม่เพียงพอการแก้ไขคีย์ปัญหาเกี่ยวข้องกับการจัดการและใช้ทรัพยากรในพื้นที่เกี่ยวกับอำนาจอธิปไตย กฎหมายการบินรู้จักที่อเมริกาออกกำลังกายอธิปไตยเหนือ airspace ตรงกับดินแดนของพวกเขา เป็นที่บูชาในการประชุมที่เกี่ยวข้องกับข้อบังคับของทางอากาศนำทาง 1919 อนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนนานาชาติของ 1944 (อนุสัญญาชิคาโก), อนุสัญญาว่าด้วยการกระทำความผิดและ Certain อื่น ๆ กระทำมุ่งมั่นบนเครื่องบินของ 1963 (อนุสัญญาโตเกียว), อนุสัญญาว่าด้วยการปราบปรามของผิดกฎหมายการบุกยึดของเครื่องบินของ 1970 และแบบแผนสำหรับการปราบปรามของผิดกฎหมายสอดคล้องกับ ความปลอดภัยของการบินพลเรือนพ.ศ. 2514 เครื่องมือเหล่านั้นขึ้นอยู่กับหลักการทั่วไปว่า รัฐมีอำนาจอธิปไตยเหนือ airspace เหนืออาณาเขตของตน และว่า รัฐอื่น ๆ อาจไม่ผ่าน airspace ดังกล่าวโดยมิได้รับอนุญาตหรือการอนุญาต ซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับที่ห้าเรียกว่า "เสรีภาพของอากาศ" เกี่ยวกับการจราจรทางอากาศด้วยวิธีนี้ ลัทธินานาชาติได้รับรู้ว่า เครื่องมือที่นำเสนอ โดยกฎหมายการบินให้บริการเฉพาะในการแก้ไขความขัดแย้งที่เกิดขึ้นแต่เพียงผู้เดียวตาม airspace ของโลก ในคำอื่น ๆ พื้นที่การสื่อสารและความเคลื่อนไหวของเครื่องบินเกิดขึ้นจากการปฏิสัมพันธ์กับอากาศก๊าซ (C-278/2004)ตาม airspace รัฐสภาของโคลัมเบีย บัญญัติหมายเลข 12 ของ อนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนระหว่างประเทศที่สำคัญ — ที่โคลัมเบียได้ลงนามใน 7 1944 ธันวาคมโดยตามข้อ 1 ซึ่งการทำสัญญาระบุรับรู้ว่า ทุกรัฐมีอำนาจอธิปไตยที่สมบูรณ์ และพิเศษกว่า airspace เหนือดินแดนของ ซึ่งรวมถึงพื้นที่ดินแดนและน่านน้ำภายใต้การอำนาจอธิปไตย อำนาจ ป้องกัน หรืออาณัติอยู่เป็นประจำในการเดินอากาศกฎระเบียบของโคลัมเบีย ส่วน 6 ตามบทความ 101 ของรัฐธรรมนูญการเมืองของ 1991

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐธรรมนูญการเมืองของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
"มาตรา 101 ขอบเขตของโคลอมเบียเป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่ได้รับการรับรองจากสภาคองเกรสและให้สัตยาบันรับรองสำเนาถูกต้องโดยประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐและผู้ที่ได้รับรางวัลที่กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการเกี่ยวกับโคลอมเบีย
"ขอบเขตที่ให้ไว้ในรัฐธรรมนูญนี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะสนธิสัญญาการรับรองโดยสภาคองเกรสและให้สัตยาบันรับรองสำเนาถูกต้องโดยประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ." นอกจากนี้ยังดินแดนทวีปของโคลอมเบียประกอบด้วยหมู่เกาะซานAndrés, Providencia และซานตาคาตาลินาที่ เกาะ Malpelo และเกาะอื่น ๆ เกาะเล็กเกาะน้อย Cays, promontories และธนาคารของมัน. "ดินดานที่ทะเลอาณาเขตเขตต่อเนื่องกันไหล่ทวีปเขตเศรษฐกิจพิเศษน่านฟ้าส่วนของวงโคจรที่ สเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าและเขตที่จะดำเนินการนอกจากนี้ยังมีส่วนหนึ่งของโคลอมเบียตามกฎหมายระหว่างประเทศหรือในกรณีที่ไม่มีกฎหมายระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกฎหมายโคลอมเบีย. "นอกจากนี้ศาลรัฐธรรมนูญในการตัดสินใจC-278 ของปี 2004 ซึ่งในถือว่าพระราชบัญญัติฉบับที่829 ของ 10 กรกฎาคม 2003 แก้ไขเพิ่มเติมข้อตกลงของ20 สิงหาคม 1971 ที่เกี่ยวข้องกับองค์การระหว่างประเทศสื่อสารโทรคมนาคมผ่านดาวเทียม (แซต) และข้อตกลงการดำเนินงานวันที่ 20 สิงหาคม 1971 นำโดยสภายี่สิบห้าของภาคีที่จัดขึ้นใน พฤศจิกายน 2000 และที่ประชุมสามสิบแรกของการลงนามของปี2000 ตามลำดับตั้งข้อสังเกตว่า: "ทั้งๆที่มีความซับซ้อนของกฎหมายการเปลี่ยนแปลงทางการเงินและการดำเนินงาน บริษัท อินเทลแซทที่ศาลพิจารณาแล้วเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงที่นำโดยวิธีการของการแก้ไขเป็นที่ตกลงกันไว้ ในการรักษาด้วยหลักการตามรัฐธรรมนูญและบทบัญญัติที่เป็นแนวทางในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของประเทศโคลัมเบีย การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับ บริษัท ที่มีผลกระทบโดยตรงต่อการพัฒนาเชิงพาณิชย์ของ บริษัท ฯ , โครงสร้างภายในและการเปลี่ยนแปลงของผลการดำเนินงานในตลาดโทรคมนาคม แต่ในทางที่พวกเขาจะบ่อนทำลายความมั่นคงอธิปไตยของชาติ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับข้อตกลงแซตเดิมถูกมุ่งเป้าไปที่การเปลี่ยน บริษัท เป็นนิติบุคคลที่มีการแข่งขันอย่างแท้จริงด้วยความสามารถในการให้บริการบนพื้นฐานเดียวกัน แต่ในบริบทของโลกยุคโลกาภิวัตน์ที่บริการโทรคมนาคมจะมีการปรับปรุงกลายเป็นที่ถูกกว่าและรวดเร็ว ความยืดหยุ่นมากขึ้น ในเรื่องที่หนึ่งสามารถมั่นใจได้ว่าผลประโยชน์ของชาติจะได้รับประโยชน์จากการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นของอินเทลแซท จำกัด ซึ่งจะนำไปสู่การบริการที่ดีกว่าและไม่ต้องสงสัยลดค่าใช้จ่าย ศาลรับรู้ตัวอย่างเช่นที่เกี่ยวกับการตรวจสอบการจัดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารผ่านดาวเทียมที่มีอำนาจทางกฎหมายที่จำเป็นคือการหารือกับองค์การระหว่างประเทศสื่อสารโทรคมนาคมผ่านดาวเทียม (ITSO) ให้สอดคล้องกับความสามารถที่ได้รับมอบหมายให้องค์การที่เป็นไปตามการแก้ไขที่ตกลงกันไว้ว่า เป็นเรื่องของการตรวจสอบนี้ เข้าใจว่ามันกำหนดให้ ITSO งานการตรวจสอบการให้บริการโดยอินเทลแซท จำกัด และในนามของโคลอมเบีย ... "ในการพิจารณาก่อนหน้านี้เน้นความลึกของการอภิปรายเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของสิทธิที่เกี่ยวกับการโคจร วงโคจร: บนมือข้างหนึ่งที่สนับสนุนการจัดตั้งประชาคมระหว่างประเทศของหลักการของที่ไม่ได้จัดสรรพื้นที่รอบนอกที่มันอ้างวงโคจรนิ่งตั้งอยู่; บนมืออื่น ๆ ที่มีตำแหน่งเริ่มต้นนำไปใช้โดยโคลอมเบียคือที่ระบุไว้ในปฏิญญาโบโกตาว่าวงโคจรไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่รอบนอกและที่ประเทศแถบเส้นศูนย์สูตรออกกำลังกายอำนาจอธิปไตยเหนือมันและตำแหน่งเด็ดขาดน้อยนำมาใช้ในภายหลังและ ได้รับการยอมรับในการมีส่วนร่วมในตราสารระหว่างประเทศบางส่วน (ของสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศ (ITU)) รับทราบความต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากวงโคจรในช่วงที่การออกกำลังกายของประเทศที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม 'อธิปไตยในลักษณะที่เป็นธรรมและมีเหตุผล ... " ประกาศเกี่ยวกับการบังคับใช้ของตราสารต่างประเทศที่ส่งเพื่อการตรวจสอบโดยศาลบังคับประธานผู้พิพากษาที่จะทำให้ต่อไปนี้การประกาศการแปลความหมาย: ประเทศโคลอมเบียยืนยันว่าส่วนของวงโคจรที่สอดคล้องกับมันเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนโคลอมเบียตามบทบัญญัติที่กำหนดไว้ ในบทความที่ 101 และ 102 ของรัฐธรรมนูญและตระหนักดีว่าไม่มีบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมขัดแย้งกับสิทธิกล่าวหาโดยสหรัฐอเมริกาเส้นศูนย์สูตรเกี่ยวกับวงโคจรหรือพวกเขาอาจจะตีความว่าละเมิดสิทธิดังกล่าว นี้ประกาศการแปลความหมายซึ่งประธานผู้พิพากษาจะต้องทำให้ในการแสดงความยินยอมที่จะดำเนินการตามข้อผูกพันระหว่างประเทศผ่านข้อตกลงดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดให้กับประชาคมระหว่างประเทศที่โคลอมเบียยังไม่ได้สละอำนาจอธิปไตยเหนือส่วนของวงโคจรที่สอดคล้องกับมัน แต่ไม่ ไม่ได้ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงที่แซตที่ถูกตรวจสอบ การตีความนี้ยืนยันอำนาจอธิปไตยโคลอมเบียที่ได้ระบุไว้ในบทความที่ 101 และ 102 ของรัฐธรรมนูญซึ่งทำให้มันถูกต้องตามกฎหมายของรัฐที่จะพยายามที่จะปกป้องสิทธิดังกล่าวตามที่เห็นจำเป็นก่อนที่ประชาคมระหว่างประเทศทั้งสองเป็นอิสระและเป็นสมาชิกของกลุ่มของเส้นศูนย์สูตรที่ ประเทศในขณะที่ในเวลาเดียวกันโดยคำนึงถึงสถานะของสสารในกฎหมายต่างประเทศที่เป็นบวกซึ่งได้เริ่มที่จะรับรู้ - ในตราสาร ITU -. เข้าถึงธรรมกับวงโคจรโดยคำนึงถึงสถานการณ์ทางภูมิศาสตร์ของประเทศแถบเส้นศูนย์สูตร " นอกจากนี้หลายศพของกฎหมายที่ได้รับการบนพื้นฐานของทฤษฎีที่ฉายในแนวตั้งของดินแดนที่จะต้อง จำกัด และมันเป็นเพราะข้อ จำกัด ที่เกิดขึ้นจากกรอบกฎหมายที่ใช้บังคับเช่นว่าน่านฟ้าปกครองและพื้นที่รอบนอก นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในที่กรอบการกำกับดูแลที่แตกต่างกัน แต่ยังอยู่ในหลักการที่กรอบที่เป็นไปตามความขัดแย้งในบางกรณี. ในอดีตปัญหาของการกำหนดสิทธิพื้นที่รอบนอกที่ถูกแก้ไขในขั้นต้นบนพื้นฐานของการวิเคราะห์ที่ กฎหมายการบิน แต่มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่าร่างกายของกฎหมายก็ไม่เพียงพอที่จะแก้ไขประเด็นสำคัญเกี่ยวกับการจัดการและการใช้ทรัพยากรพื้นที่. ในความสัมพันธ์กับอำนาจอธิปไตยกฎหมายการบินตระหนักดีว่าการออกกำลังกายที่สหรัฐอเมริกาอธิปไตยเหนือน่านฟ้าที่สอดคล้องกับดินแดนของพวกเขาเป็น ประดิษฐานอยู่ในการประชุมที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการเดินเรือทางอากาศของปี 1919 อนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนระหว่างประเทศปี 1944 (อนุสัญญาชิคาโก) อนุสัญญาว่าด้วยการกระทำและการกระทำบางอย่างอื่น ๆ มุ่งมั่นในคณะกรรมการอากาศยานปี 1963 (โตเกียวประชุม) อนุสัญญาเพื่อการทำให้ ปราบปรามการจับกุมไม่ชอบด้วยกฎหมายของอากาศยานของปี 1970 และการประชุมสำหรับปราบปรามการกระทำผิดกฎหมายกับความปลอดภัยการบินพลเรือนของปี 1971 ตราสารเหล่านี้จะอยู่บนพื้นฐานของหลักการทั่วไปที่สหรัฐอเมริกามีอำนาจอธิปไตยเหนือน่านฟ้าอยู่เหนือดินแดนของพวกเขาและที่รัฐอื่น ๆ อาจ ไม่ผ่านน่านฟ้าดังกล่าวโดยไม่ได้รับอนุญาตหรือการอนุญาตซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับห้าเรียกว่า "เสรีภาพของอากาศ" ที่เกี่ยวกับการจราจรทางอากาศ. ด้วยวิธีนี้ความเชื่อระหว่างประเทศได้รับการยอมรับว่าเครื่องมือที่นำเสนอตามกฎหมายการบินให้บริการ เท่านั้นที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้น แต่เพียงผู้เดียวในเรื่องเกี่ยวกับน่านฟ้าของโลกในคำอื่น ๆ พื้นที่ในการสื่อสารและการเคลื่อนไหวของเครื่องบินเกิดขึ้นเป็นผลมาจากการมีปฏิสัมพันธ์กับก๊าซในชั้นบรรยากาศ (C-278/2004). เกี่ยวกับน่านฟ้าสภาคองเกรส โคลอมเบียผ่านพระราชบัญญัติฉบับที่ 12 ของปี 1947 ให้สัตยาบันอนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนระหว่างประเทศ - ซึ่งโคลอมเบียได้ลงนามเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 1944 - ตามบทความ 1 ซึ่งทำสัญญาสหรัฐอเมริกายอมรับว่ารัฐทุกคนมีอำนาจอธิปไตยสมบูรณ์และพิเศษเหนือน่านฟ้าดังกล่าวข้างต้น ดินแดนซึ่งรวมถึงพื้นที่ที่ดินและน่านน้ำภายใต้อำนาจอธิปไตยของตนอำนาจการป้องกันหรืออาณัติ. บทบัญญัติที่จะสะท้อนให้เห็นในข้อบังคับเกี่ยวกับการบินของโคลัมเบียหกส่วนตามมาตรา 101 ของรัฐธรรมนูญการเมืองของ 1991

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบีย​การเมืองรัฐธรรมนูญของประเทศโคลัมเบียมีดังนี้
​ " บทความ 101 ขอบเขตของโคลัมเบีย เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในสนธิสัญญานานาชาติที่ได้รับการรับรองโดยรัฐสภา และ นามให้สัตยาบันโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐและผู้กำหนดโดยอนุญาโตตุลาการ
รางวัลเกี่ยวกับโคลัมเบียเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตามเช่น การปกครองที่น่านฟ้าและอวกาศ นี้เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่ในกรอบกฎระเบียบที่แตกต่างกัน แต่ในหลักการที่ กรอบ จากความขัดแย้งในบางกรณี .
​ในอดีต ปัญหาของการกำหนดสิทธิเหนือพื้นที่รอบนอกได้เริ่มปรากฏบนพื้นฐานของการวิเคราะห์กฎหมายการบิน อย่างไรก็ตาม