2.6. Viral delivery and optical fib

2.6. Viral delivery and optical fiber implantation
For optogenetic experimentation, rats were anesthetized using a
ketamine/xylazine mixture and a stainless steel needle with beveled
tip (31 gauge; Hamilton Company) was directed to the IL (þ2.5 mm
anterior to bregma, ±0.5 mm lateral to the midline, 3.2 mm ventral
to the cortical surface), and virus (1.0 mL/hemisphere) was infused
over 10 min (0.1 mL/min) followed by an additional 10 min to allow
for diffusion. After 2e3 weeks, animals were anesthetized and
implanted with an intravenous catheter (as described above) into the
right jugular and optical fibers (200 mm diameter core, 0.39 NA,
approximately 1.0 mm center-to-center distance) into the bilateral IL
M.V. Baratta et al. / Neurobiology of Stress 2 (2015) 20e27 21
(þ2.5 mm anterior to bregma, 3.5 mm ventral to the cortical surface).
Optical fibers were secured to the skull with dental cement and
stainless steel screws and surrounded by an inverted protective
plastic head cap to prevent fiber damage during the tailshock session.
All subjects were allowed 5e7 days recovery before behavioral
experimentation. Optical fiber placement and viral expression in the
IL were verified using a BX-61 Olympus scope, according to the rat
brain atlas (Paxinos and Watson, 2007). Subjects were only included
if the optical fiber tips were located within the transduced IL. Evidence
suggests that the dorsal peduncular cortex, which is situated
immediately ventral to the IL, is also part of the mPFCv that regulates
extinction; therefore subjects with optical fiber placements close to
the dorsal peduncular/IL border were included in all analyses (Peters
et al., 2009; LaLumiere et al., 2010; Van den Oever et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.6. ไวรัสส่งและใยแก้วนำแสงฤทธิ์การทดลอง optogenetic หนูถูกด้วยใช้การคีตา มีน/xylazine ผสมและเข็มเหล็กกล้าไร้สนิมกับบากคำแนะนำ (31 วัด บริษัทฮามิลตัน) ได้โดยตรงกับ IL (þ2.5 mmanterior to เบรกมา, ± 0.5 มม.ด้านข้างถึง midline, 3.2 มม. ventralเนื้อแน่นพื้นผิว), และมีการผสมผสานไวรัส (1.0 mL/ซีก โลก)กว่า 10 นาที (0.1 mL/min) ตาม ด้วย 10 นาทีการเพิ่มเติมให้การแพร่ หลังจากที่สัปดาห์ 2e3 สัตว์ได้ด้วย และimplanted กับพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลการฉีด (ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น) เป็นการjugular ขวาและเส้นใยแสง (200 mm เส้นผ่านศูนย์กลางแกน นา 0.39ประมาณ 1.0 มม.ศูนย์ศูนย์ห่างเป็น IL ทวิภาคีM.V. Baratta et al. / Neurobiology เครียด 2 20e27 (2015) 21(þ2.5 มม. anterior to เบรกมา 3.5 มม. ventral พื้นผิวเนื้อแน่น)เส้นใยแสงได้ปลอดภัยกับกะโหลกศีรษะด้วยซีเมนต์ทันตกรรม และสแตนเลสสกรู และล้อมรอบ ด้วยการป้องกันกลับหมวกหัวพลาสติกเพื่อป้องกันความเสียหายของเส้นใยระหว่างรอบ tailshockเรื่องทั้งหมดได้รับอนุญาต 5e7 กู้คืนวันก่อนพฤติกรรมทดลอง วางใยแก้วนำแสงและนิพจน์ไวรัสในตัวIL ถูกตรวจสอบโดยใช้ขอบเขตโอลิมปัส BX-61 ตามหนูatlas ของสมอง (Paxinos และ Watson, 2007) เรื่องมีอยู่เคล็ดลับการถ่ายได้ภายใน transduced IL หลักฐานแนะนำที่ dorsal peduncular คอร์เทกซ์ ที่อยู่ทันที ventral เพื่อ IL เป็นส่วนหนึ่งของ mPFCv ที่กำหนดสูญพันธุ์ หัวดังนั้น เรื่อง ด้วยใยแก้วนำแสงและใกล้เคียงกับรวมอยู่ในการวิเคราะห์ทั้งหมด (Peters ขอบ dorsal peduncular/ILร้อยเอ็ด al., 2009 LaLumiere et al., 2010 Van den Oever et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.6 การจัดส่งและการฝังไวรัสใยแก้วนำแสง
สำหรับการทดลอง optogenetic หนูได้รับการดมยาสลบโดยใช้
คีตา / สารผสม xylazine และเข็มสแตนเลสตัด
ปลาย (31 วัด; แฮมิลตัน บริษัท ) ได้รับคำสั่งให้อิลลินอยส์ (þ2.5มม
ก่อนที่จะ bregma, ± 0.5 มมด้านข้างที่จะกึ่ง 3.2 ​​มิลลิเมตรหน้าท้อง
กับพื้นผิวเยื่อหุ้มสมอง) และไวรัส (1.0 มิลลิลิตร / ซีกโลก) ได้รับการผสม
กว่า 10 นาที (0.1 มิลลิลิตร / นาที) ตามด้วยอีก 10 นาทีจะช่วยให้
สำหรับการแพร่กระจาย หลังจากที่สัปดาห์ที่ผ่านมา 2e3, สัตว์ที่ถูกดมยาสลบและ
ปลูกฝังด้วยสายสวนทางหลอดเลือดดำ (ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น) ลงใน
เส้นใยคอด้านขวาและออปติคอล (200 มิลลิเมตรแกนเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.39 NA,
ประมาณ 1.0 มมศูนย์การศูนย์ระยะทาง) เข้าสู่ทวิภาคี IL
MV Baratta et al, / ประสาทชีววิทยาของความเครียดที่ 2 (2015) 20e27 21
(þ2.5มมก่อนที่จะ bregma 3.5 มิลลิเมตรหน้าท้องกับพื้นผิวเยื่อหุ้มสมอง).
เส้นใยออปติคอลได้รับการรักษาความปลอดภัยให้กับกะโหลกศีรษะซีเมนต์ทันตกรรมและ
สกรูสแตนเลสและล้อมรอบด้วยป้องกันคว่ำ
หัวพลาสติก หมวกเพื่อป้องกันความเสียหายเส้นใยในช่วงเซสชั่น tailshock.
ทุกวิชาที่ได้รับอนุญาต 5e7 กู้คืนวันก่อนพฤติกรรม
การทดลอง ตำแหน่งใยแก้วนำแสงและการแสดงออกของไวรัสใน
การตรวจสอบความถูก IL ใช้ขอบเขตโอลิมปั BX-61 ตามที่หนู
แผนที่สมอง (Paxinos และวัตสัน, 2007) อาสาสมัครรวมเฉพาะ
ถ้าเคล็ดลับใยแก้วนำแสงที่ตั้งอยู่ภายใน transduced อิลลินอยส์ หลักฐานที่
แสดงให้เห็นว่าเยื่อหุ้มสมองหลัง peduncular ซึ่งตั้งอยู่
หน้าท้องทันทีเพื่อ IL, นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของ mPFCv ที่ควบคุมการ
สูญพันธุ์; ดังนั้นวิชาที่มีตำแหน่งใยแก้วนำแสงใกล้กับ
หลัง peduncular / ชายแดน IL ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์ทั้งหมด (ปีเตอร์ส
et al, 2009;. LaLumiere et al, 2010;.. รถบรรทุกสัตว์ Oever et al, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.6 ส่งไวรัส และไฟเบอร์ออปติคอล implantation
การทดลองโตเจเนติค หนูถูกวางยาสลบโดยใช้
เคตามีน / ไซลาซีนผสมและเข็มสแตนเลสที่มี beveled
ทิป ( 31 วัด ; บริษัท แฮมิลตัน ) กับอิล ( þ 2.5 มม.
ของโครงการ± 0.5 มม. ด้านข้าง , ไปจาก , 3.2 มม. )
ให้ผิวเปลือก ) และไวรัส ( / ซีกโลก 1.0 มิลลิลิตร ) เป็น infused
10 นาที ( 01 มิลลิลิตรต่อนาที ) ตามด้วยอีก 10 นาทีเพื่อให้
สำหรับแพร่ หลังจาก 2e3 สัปดาห์ สัตว์ถูกวางยาสลบอยู่ด้วยสายสวนหลอดเลือดดำและ
( ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น ) ในลำคอและเส้นใยแสง
ถูก ( 200 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางแกน , 0.39 ,
ประมาณ 1.0 มม. ระยะห่างศูนย์ศูนย์ ) เป็นทวิภาคี อิล
เอ็มวี baratta et al . / ประสาทชีววิทยาของความเครียด ( 2015 ) 21 20e27
( þ 2ของโครงการ 5 มม. ) เพื่อผิวเปลือก 3.5 มม.
เส้นใยแสงที่มีความปลอดภัยกับกะโหลกด้วยซีเมนต์ทางทันตกรรมและ
สกรูสแตนเลสและล้อมรอบด้วยการคว่ำป้องกัน
พลาสติกหัวฝาครอบเพื่อป้องกันความเสียหายระหว่างเส้นใย tailshock ครั้ง .
จำนวนอนุญาต 5e7 วันหายก่อนการทดลองพฤติกรรม

ใยแก้วนำแสงและการจัดวางไวรัสการแสดงออกใน
อิลถูกตรวจสอบการใช้ bx-61 โอลิมปัส ขอบเขต ตามหนู
สมอง Atlas ( paxinos วัตสัน , 2007 ) จำนวนรวมเฉพาะ
ถ้าไฟเบอร์ออปติคอลเคล็ดลับตั้งอยู่ภายใน transduced IL หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าสมองส่วน dorsal
peduncular ซึ่งตั้งอยู่
ทันที ) กับ อิล ยังเป็นส่วนหนึ่งของ mpfcv ที่ควบคุม
การสูญพันธุ์ ;ดังนั้น วิชาที่มีเส้นใยตำแหน่งใกล้
หลัง peduncular / อิลชายแดนอยู่ในการวิเคราะห์ ( ปีเตอร์
et al . , 2009 ; lalumiere et al . , 2010 ; แวน เดน เวอ et al . ,
) )