Mango juice colour in dices showed

Mango juice colour in dices showed significant statistical differences among the control and irradiated juice samples of all cultivars studied.The results(Table6) showed that the control
mango juice had a darker colour than that of their radiated juice
samples with significant (Pr0.05) differences in the luminosity
dimension scale(lightness; L*¼0 denotes black and L*¼100 indicates diffuse white).The redness(a*) and yellowness(b*) indices
increased directly with the irradiation dose and represented significant (Pr0.05) differences among the juice samples of all cultivars at different dose levels.The chroma(C*) (grey(chroma¼0)
to brilliant red(chroma¼104))value was significantly (Pr0.05)
increased in all cultivars of mango juice samples by in creasing their radiation dose.However,conflicting results were observed in hue
angle (h°) of irradiated mango juice samples from different cultivars.Similar to our study, Shahbaz et al.(2014) reported that the L*
value was significantly decreased,however a* and b* values were
significantly increased by increasing the irradiation dose in pomegranate juice samples.Opposite to these findings, Lee et al.
(2009) reported the Hunter colour L* value(brightness)in creased
significantly,however Hunter colour a* value(redness)and b*
value(yellowness)were decreased significantly by irradiation in
both fresh and stored ready-to-use tamarind juice samples.
A study done by Mitchell et al.(1992) on mangoes showed a reduction in the a* values after gamma-rays treatment at 75 and 300 Gy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีน้ำมะม่วงใน dices แสดงให้เห็นความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวควบคุมและตัวอย่างน้ำ irradiated ของพันธุ์ทั้งหมดที่ศึกษา Results(Table6) ที่พบว่าการควบคุมผลไม้ที่มีสีเข้มกว่าของน้ำของราเดียตาตัวอย่างที่ มี (Pr0.05) แตกต่างกันในที่ความสว่างขนาดมิติ (สว่าง L * ¼0 หมายถึงดำ และ L * ¼100 บ่งชี้กระจายขาว) ดัชนี redness(a*) และ yellowness(b*)เพิ่มโดยตรงกับปริมาณวิธีการฉายรังสี และ represented (Pr0.05) แตกต่างกันระหว่างตัวอย่างน้ำของพันธุ์ทั้งหมดที่ระดับปริมาณรังสีที่แตกต่างกัน Chroma(C*) (grey(chroma¼0)การ red(chroma¼104) สดใส) ค่าถูกมาก (Pr0.05)เพิ่มขึ้นในพันธุ์ทั้งหมดของตัวอย่างน้ำมะม่วงโดยใน creasing ปริมาณของรังสี อย่างไรก็ตาม มีผลขัดแย้งสุภัควมุม (องศา h) ของตัวอย่างน้ำมะม่วง irradiated จากพันธุ์อื่น คล้ายกับการศึกษาของเรา Shahbaz et al.(2014) รายงานว่า L *ค่าถูกมากลดลง อย่างไรก็ตามการ * และค่า b *อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้น โดยการเพิ่มปริมาณวิธีการฉายรังสีในตัวอย่างน้ำทับทิม ตรงข้ามกับเหล่านี้ค้นพบ Lee et al(2009) รายงานค่าสี L * ฮันเตอร์ (ความสว่าง) ในผ้าเป็นรอยย่นอย่างมาก อย่างไรก็ตามฮันเตอร์สีแบบ * ค่า (แดง) และ b *มูลค่า (yellowness) ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยวิธีการฉายรังสีในตัวอย่างทั้งสด และเก็บไว้พร้อมใช้มะขามน้ำการศึกษาทำ โดย Mitchell et al.(1992) บนมะม่วงพบว่าลดเป็น * ค่าหลังการรักษารังสีแกมมาที่ Gy 75 และ 300

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีน้ำมะม่วงในสี่เหลี่ยมลูกเต๋าแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่มควบคุมและการฉายรังสีตัวอย่างน้ำผลไม้ผลทุกสายพันธุ์ studied.The (Table6)
แสดงให้เห็นว่าการควบคุมน้ำมะม่วงมีสีเข้มกว่าน้ำผลไม้ของพวกเขาแผ่ตัวอย่างอย่างมีนัยสำคัญ
(Pr0.05)
ความแตกต่างในความสว่างขนาดมิติ(ความสว่าง; L * ¼0หมายถึงสีดำและสี L * ¼100แสดงให้เห็นสีขาวกระจาย) สีแดงได้โดยเริ่มต้น (ก *) และสีเหลือง (b *)
ดัชนีเพิ่มขึ้นโดยตรงกับปริมาณการฉายรังสีและเป็นตัวแทนอย่างมีนัยสำคัญ(Pr0.05) ความแตกต่างระหว่างกลุ่มตัวอย่างน้ำผลไม้ของพันธุ์ทั้งหมดในความเข้มของสีที่แตกต่างกัน levels.The ยา (C *) (สีเทา (chroma¼0)
เป็นสีแดงสดใส (chroma¼104)) มูลค่าอย่างมีนัยสำคัญ (Pr0.05)
ที่เพิ่มขึ้นในทุกสายพันธุ์ของตัวอย่างน้ำมะม่วงโดยใน creasing รังสี dose.However
ของพวกเขาผลที่ขัดแย้งกันพบในสีมุม(h °) ของตัวอย่างน้ำมะม่วงฉายรังสีจาก cultivars.Similar ที่แตกต่างกันจากการศึกษาของเรา Shahbaz et al. (2014) รายงานว่า L *
ค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญอย่างไรก็ตาม * และ b *
ค่าถูกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการเพิ่มปริมาณการฉายรังสีในsamples.Opposite น้ำทับทิมที่จะค้นพบเหล่านี้ Lee et al.
(2009) รายงานว่าฮันเตอร์สี L คุ้มค่า * (ความสว่าง)
ในรอยพับอย่างมีนัยสำคัญแต่ฮันเตอร์สีค่า * (สีแดง) และ b *
ค่า (สีเหลือง)
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการฉายรังสีในทั้งสดและเก็บไว้พร้อมต่อการใช้งานตัวอย่างน้ำมะขาม.
การศึกษากระทำโดยมิทเชลล์ et al. (1992) บนผลมะม่วงแสดงให้เห็นว่าการลดลงของค่า * ที่ หลังการรักษารังสีแกมมาที่ 75 และ 300 เกรย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำมะม่วงสีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในเต๋าความแตกต่างระหว่างการควบคุมและการฉายรังสีผลไม้ตัวอย่างทุกสายพันธุ์ ผลการศึกษาพบว่า ( table6 ) ควบคุม
มะม่วงมีสีเข้มกว่าของตนแผ่น้ำ
ตัวอย่างทางสถิติ ( pr0.05 ) ความแตกต่างในความสว่าง
มิติมาตราส่วน ( ความสว่าง ; L * ¼ 0 หมายถึงสีดำและ L * ¼ 100 บ่งชี้กระจายแสงสีขาว )ค่าสีแดง ( a * ) และค่าสีเหลือง ( b *
) ดัชนีเพิ่มขึ้นโดยตรงด้วยรังสีและเป็นตัวแทนที่สำคัญ ( pr0.05 ) ความแตกต่างระหว่างน้ำตัวอย่างทุกพันธุ์ในระดับปริมาณรังสีที่แตกต่างกัน Chroma ( C * ) ( สีเทา ( Chroma ¼ 0 )
ให้สดใสสีแดง ( Chroma ¼ 104 ) ) มีค่าเท่ากับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pr0.05 )
เพิ่มขึ้นในทุกสายพันธุ์ของตัวอย่างน้ำมะม่วงในของปริมาณรังสีที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามผลที่พบในมุมเว้
( H / 1 ) ของมะม่วงพันธุ์ต่าง ๆ ตัวอย่างจาก คล้ายคลึงกับการศึกษาของเรา , Shahbaz et al . ( 2014 ) รายงานว่า L *
มูลค่าลดลง แต่ค่า a * และ b *
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการเพิ่มปริมาณรังสีในตัวอย่างน้ําทับทิม ตรงข้ามกับการค้นพบนี้ ลี et al .
( 2009 ) รายงานนักล่า L * ค่าสี ( ความสว่าง ) ในรอยพับ
อย่างมากสีอย่างไรก็ตามนักล่า * ค่า ( สีแดง ) และค่า b *
( สีเหลือง ) ลดลงอย่างมาก โดยการฉายรังสี
ทั้งสดและเก็บไว้พร้อมที่จะใช้ตัวอย่างน้ำมะขาม .
การศึกษาทำโดย Mitchell et al . ( 1992 ) ในมะม่วงพบว่าลดลงใน * ค่าหลังจากรังสีแกมมารักษาที่ 75 และ 300 เกรย์