Enhanced levels of naturally occurr

Enhanced levels of naturally occurring radioactive materials (NORM) are produced through various industrial operations and may lead to discharges to the marine environment. A recent study, called MARINA II, carried out for the European Commission considered discharges of radionuclides from the NORM industries to north European marine waters and their consequences. There are two main sources that were considered in the study. The use of phosphogypsum during the production of phosphoric acid by the fertiliser industry and the pumping of oil and gas from the continental shelf in the North Sea which produces large quantities of water contaminated with enhanced levels of naturally occurring radionuclides. Discharges of alpha emitting radionuclides from these two industries have contributed significantly to the total input of alpha emitters to north European waters over the period 1981–2000 (data were not available prior to 1981). Discharges due to the use of phosphogypsum have declined since the early 1990s and are now very low. Discharges from the oil and gas industries stabilised in the second half of the 1990s and are now the major contributor to alpha discharges to the region. As most European countries do not report discharges of radioactivity with the water produced during extraction, there is considerable uncertainty in the discharges used in the study.

The impact of the discharges has been estimated both in terms of the effect on non-human biota and the radiological impact for people. In the 1980s the radiation dose rates to marine biota in the region around a phosphate plant on the north-west coast of England were as high due to the discharges from the phosphate plant as those near to the Sellafield reprocessing plant due to its discharges. In recent years the additional dose to marine biota in this region due to the past NORM discharges is of the same order of magnitude as the natural background. The collective dose rate was estimated to determine the radiological impact on people. The peak collective dose rate from the NORM industries occurred in 1984 and was just over 600 manSv y−1. The collective dose rate fell with time as discharges from the phosphate industry reduced and was estimated as under 200 manSv y−1 in 2000.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับที่เพิ่มขึ้นของวัสดุกัมมันตรังสีที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ (บรรทัดฐาน) ที่มีการผลิตผ่านการดำเนินงานของอุตสาหกรรมต่างๆและอาจนำไปสู่​​การปล่อยของเสียสู่สิ่งแวดล้อมทางทะเล ผลการศึกษาล่าสุดที่เรียกว่าท่าจอดเรือ ii ดำเนินการสำหรับคณะกรรมาธิการยุโรปพิจารณาการปล่อยของเสียจากรังสีจากอุตสาหกรรมบรรทัดฐานไปทางทิศเหนือน่านน้ำทะเลในยุโรปและผลกระทบของพวกเขามีสองแหล่งหลักที่ได้รับการพิจารณาในการศึกษาเป็น การใช้งานของฟอสโฟในระหว่างการผลิตของกรดฟอสฟอริกโดยอุตสาหกรรมปุ๋ยและสูบน้ำจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติจากไหล่ทวีปในทะเลทิศเหนือซึ่งเป็นผู้ผลิตขนาดใหญ่ของปริมาณน้ำที่ปนเปื้อนในระดับที่เพิ่มขึ้นของรังสีธรรมชาติที่เกิดขึ้นการปล่อยของเสียจากรังสีอัลฟาเปล่งแสงจากทั้งสองอุตสาหกรรมมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญให้ใช้สัญญาณเข้ารวมของ emitters อัลฟาไปทางทิศเหนือน่านน้ำยุโรปในช่วง 1981-2000 งวด (ข้อมูลไม่สามารถใช้ได้ก่อนที่จะ 1981) การปล่อยของเสียเนื่องจากการใช้ฟอสโฟลดลงตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 และตอนนี้ต่ำมากการปล่อยของเสียจากอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซธรรมชาติที่มีความเสถียรในช่วงครึ่งหลังของปี 1990 และตอนนี้ผู้มีส่วนร่วมสำคัญในการปล่อยอัลฟาไปยังภูมิภาค ส่วนใหญ่เป็นประเทศในยุโรปไม่รายงานการปล่อยของเสียจากกัมมันตภาพรังสีด้วยน้ำผลิตในระหว่างการสกัดที่มีความไม่แน่นอนมากในการปล่อยของเสียที่ใช้ในการศึกษาคือ.

ผลกระทบของการปล่อยของเสียได้รับการประเมินทั้งในแง่ของผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์และส่งผลกระทบต่อรังสีสำหรับคน ในช่วงปี 1980 อัตราปริมาณรังสีไปยังสิ่งมีชีวิตทางทะเลในภูมิภาครอบโรงงานฟอสเฟตบนชายฝั่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศอังกฤษพบว่าสูงเนื่องจากการปล่อยของเสียจากโรงงานฟอสเฟตเป็นผู้ที่อยู่ใกล้กับโรงงานปรับกระบวนการ Sellafield เนื่องจากการปล่อยของในปีที่ผ่านมาปริมาณการเพิ่มเติมเพื่อให้สิ่งมีชีวิตทางทะเลในภูมิภาคนี้เนื่องจากการปล่อยของเสียผ่านมาเป็นบรรทัดฐานของคำสั่งเดียวกันของขนาดเป็นพื้นหลังธรรมชาติ อัตราปริมาณรังสีที่ได้ร่วมกันเป็นที่คาดกันเพื่อตรวจสอบผลกระทบรังสีคน อัตราปริมาณรังสีสูงสุดโดยรวมจากอุตสาหกรรมบรรทัดฐานที่เกิดขึ้นในปี 1984 และเป็นเพียงกว่า 600 mansv y-1อัตราปริมาณรังสีที่ได้รวมลดลงกับเวลาในขณะที่การปล่อยของเสียจากอุตสาหกรรมฟอสเฟตลดลงและเป็นที่คาดกันไว้ภายใต้ 200 mansv y-1 ในปี 2000

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับขั้นสูงของ ธรรมชาติวัสดุกัมมันตรังสีเกิดขึ้น (ปกติ) ผลิตผ่านการดำเนินงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ และอาจนำไปสู่การปล่อยให้สภาพแวดล้อมทางทะเล การศึกษาล่าสุด เรียกว่ามารีน่า II ดำเนินการคณะกรรมาธิการยุโรปพิจารณาปล่อยกัมมันตภาพรังสีจากอุตสาหกรรมปกติกับยุโรปเหนือน้ำทะเลและผลกระทบของพวกเขา มีสองแหล่งหลักที่ได้รับการพิจารณาในการศึกษา การใช้ phosphogypsum ในการผลิตกรดฟอสฟอริกโดยอุตสาหกรรม fertiliser การสูบน้ำมันและแก๊สจากชั้นคอนติเนนทัลในทะเลเหนือขนาดใหญ่ปริมาณของน้ำที่ปนเปื้อนกับผลิตผลที่เพิ่มระดับของธรรมชาติเกิดกัมมันตภาพรังสี ปล่อยกัมมันตภาพรังสี emitting อัลฟาจากอุตสาหกรรมทั้งสองนี้มีส่วนอย่างมากการ emitters อัลฟาข้อมูลรวมถึงน่านน้ำยุโรปเหนือกว่า 1981–2000 รอบระยะเวลา (ข้อมูลไม่พร้อมใช้งานก่อนปี 1981) ปล่อยเนื่องจากการใช้ phosphogypsum ได้ปฏิเสธตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 และก็ต่ำมาก ปล่อยจากอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ stabilised ในครึ่งหลังของปี 1990 และเป็นผู้สนับสนุนหลักเพื่อปล่อยอัลฟาไปยังภูมิภาค เป็นประเทศในยุโรปส่วนใหญ่รายงานปล่อยของ radioactivity น้ำผลิตสกัด มีความไม่แน่นอนจำนวนมากในปล่อยใช้ในการศึกษา

มีการประเมินผลกระทบของการปล่อยทั้งผลสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์และผลกระทบ radiological คน ในทศวรรษ 1980 อัตราปริมาณรังสีรังสีกับสิ่งทางทะเลในภูมิภาครอบพืชฟอสเฟตบนฝั่งอังกฤษ north-west สูงที่สุดเนื่องจากปล่อยจากพืชฟอสเฟตเท่าที่ใกล้ Sellafield reprocessing พืชเนื่องจากการปล่อยของ ในปีล่าสุดที่ discharges ยาเพิ่มเติมกับสิ่งทางทะเลในภูมิภาคนี้เนื่องจากปกติมาเป็นของขนาดของใบสั่งเดียวกันเป็นพื้นหลังธรรมชาติ อัตราปริมาณรังสีรวมที่ประเมินเพื่อกำหนดผลกระทบ radiological คน อัตราปริมาณรังสีรวมสูงสุดจากอุตสาหกรรมปกติเกิดขึ้นในปี 1984 และมีมากกว่า 600 manSv y−1 อัตราปริมาณรังสีรวมตกกับเวลาปล่อยจากอุตสาหกรรมฟอสเฟตลดลง และประมาณเป็นต่ำกว่า 200 manSv y−1 2000

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับ ประสิทธิภาพ ของวัสดุกัมมันตรังสีแน่นอนตามธรรมชาติเกิดขึ้น(บรรทัดฐาน)ได้รับการผลิตโดยการอุตสาหกรรมต่างๆและอาจนำไปสู่การให้สิ่งแวดล้อมทางทะเลได้ การศึกษาวิจัยเมื่อไม่นานมานี้ที่เรียกว่าท่าเทียบเรือ II ไปสำหรับกรรมาธิการยุโรปได้รับการพิจารณาให้หลุดพ้นจาก radionuclides จากอุตสาหกรรมบรรทัดฐานเพื่อไปยังผืนน้ำทางทะเลชาวยุโรป,อเมริกาเหนือและผลที่ตามมาของพวกเขา.มีสองแหล่งแหล่งสำคัญที่อยู่ในการศึกษาที่ได้รับการพิจารณาให้ การใช้ phosphogypsum ในระหว่างการผลิตของกรดฟอสฟอริคจากอุตสาหกรรมปุ๋ยและปั๊มน้ำมันและก๊าซธรรมชาติจากไหล่ทวีปแบบคอนติเน็นทัลในทะเลเหนือซึ่งผลิตในปริมาณมากน้ำเกิดการปนเปื้อนมีระดับเพิ่มขึ้นของ radionuclides ตามธรรมชาติเกิดขึ้นคายประจุของ radionuclides เปล่งแสงสีแบบอัลฟาจากสอง ประเภท ได้แก่อุตสาหกรรมเหล่านี้มีส่วนสำคัญอย่างมากในการป้อนข้อมูลทั้งหมดของอุปกรณ์รับตัวอักษรและเพื่อไปยังผืนน้ำในแบบยุโรปทางด้านทิศเหนือในระยะเวลาที่ 1981-2000 (ข้อมูลไม่ได้จัดให้บริการก่อนถึง 1981 ) ปล่อยทิ้งเนื่องจากการใช้ของ phosphogypsum ได้ลดลงมาตั้งแต่ช่วงต้นปี 1990 และในตอนนี้คือต่ำเป็นอย่างมากหลุดพ้นจากอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซที่เงินทรงตัวต่อเนื่องเช่นกันในช่วงครึ่งปีหลังของปี 1990 และมีส่วนสำคัญที่ทำให้หลุดพ้นตัวอักษรและเพื่อไปยังเขตพื้นที่ที่ เป็นประเทศในยุโรปส่วนใหญ่จะไม่ได้รายงานการของกัมมันตรังสีด้วยน้ำที่ผลิตขึ้นในระหว่างการมีความไม่แน่นอนในการที่จะใช้ในการศึกษาที่.

ผลกระทบของการได้รับการประมาณการโดยทั้งในด้านของผลกระทบที่ biota ไม่ใช่มนุษย์และผลกระทบจากรังสีสำหรับประชาชน อยู่ในที่ที่ 1980 s รังสียาอัตราทางทะเล biota ในเขตพื้นที่โดยรอบที่โรงงานฟอสเฟตในทางด้านทิศเหนือ - ชายฝั่งด้านทิศตะวันตกของประเทศอังกฤษได้สูงเนื่องจากการที่หลุดพ้นจากฟอสเฟตโรงงานเป็นผู้ที่อยู่ใกล้กับที่โรงงาน sellafield การประมวลผลอีกครั้งจากการที่ปล่อยทิ้ง.ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาปริมาณยาเพิ่มขึ้นอีกในการที่จะ biota ทางทะเลใน ภูมิภาค นี้เนื่องจากการคายประจุเป็นเรื่องปกติที่ผ่านมามีการสั่งซื้อเดียวกันของความสำคัญเป็น ภาพ พื้นหลังที่เป็นธรรมชาติ อัตรายาร่วมกันที่ได้รับการประเมินเพื่อระบุถึงผลกระทบจากรังสีที่ผู้คน อัตรายาร่วมกันสูงสุดจากอุตสาหกรรมเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นในปี 1984 และมีเพียงกว่า 600 mansv Y - 1อัตรายาร่วมกันที่ลดลงด้วยเวลาที่หลุดพ้นจากอุตสาหกรรมฟอสเฟตที่ลดลงและได้รับการประเมินตาม 200 mansv Y - 1 ในปี 2000