ResultsJump to sectionLiterature Re

Results
Jump to section
Literature Review
Method
Results
Discussion
Conclusion
The first hypothesis predicted that students' scores on a multiple-choice test over lecture content would be greatest in the control group, followed by the low-distraction group and then the high-distraction group. Because the hypothesis essentially predicted a linear negative relationship between students' frequency of texting/posting and their test scores, we were able to test this hypothesis using a series of planned comparisons in the SPSS ONEWAY procedure. The first comparison tested for a linear polynomial trend for students' test scores across the three groups. That trend was significant, F(1, 44) = 7.207, p.05. Table 1 shows means and standard deviations for each group. As indicated by those values, there was a negative relationship between texting/posting frequency (i.e., zero texts/posts in the control group, one per minute in the low-distraction group, and two per minute in the high-distraction group) and students' test scores. Using a set of orthogonal comparisons, we observed that the control group was significantly different from the combined means for the low and high texting/posting conditions (M=8.965, SD=2.154), t (44) = 2.389, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ข้ามไปส่วนการทบทวนวรรณกรรมวิธีผลลัพธ์อภิปรายสรุปสมมติฐานแรกคาดการณ์ว่า นักเรียนคะแนนสอบปรนัยบรรยายเนื้อหาจะยิ่งใหญ่ที่สุดในกลุ่มควบคุม ตาม ด้วยกลุ่มรบกวนต่ำ และกลุ่มสูงฟุ้งซ่าน เนื่องจากสมมติฐานหลักทำนายความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างความถี่ของนักเรียนส่งข้อความ/ลงรายการบัญชีและคะแนนการทดสอบของพวกเขา เราก็สามารถที่จะทดสอบสมมติฐานนี้ใช้ SPSS ตั๋วชุดเปรียบเทียบแผน การเปรียบเทียบแรกทดสอบสำหรับแนวโน้มเชิงเส้นพหุนามคะแนนสอบของนักเรียนทั้งสามกลุ่ม แนวโน้มที่มีนัยสำคัญ F (1, 44) = 7.207, p < .05 และมีส่วนเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญไม่ห่างจากเส้นตรง F (1, 44) =. 000, p > .05 ตารางที่ 1 แสดงวิธีการและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสำหรับแต่ละกลุ่ม ตามที่ระบุ โดยค่าเหล่านั้น มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างความถี่ส่งข้อความ/บัญชี (เช่น ศูนย์ข้อความ/กระทู้ในกลุ่มควบคุม หนึ่งต่อนาทีในกลุ่มสิ่งรบกวนต่ำ และสองต่อนาทีในกลุ่มสูงฟุ้งซ่าน) และคะแนนสอบของนักเรียน เราใช้ชุดของการเปรียบเทียบมุมฉาก สังเกตเห็นว่า กลุ่มควบคุมแตกต่างจากเงื่อนไขต่ำ และสูงส่งข้อความ/ลงรายการบัญชีวิธีรวม (M = 8.965, SD = 2.154), t (44) = 2.389, p < .05, d ของโคเฮน =. 70 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มเงื่อนไขส่งข้อความและลงรายการบัญชีที่ต่ำไม่สำคัญ t (44) = 1.347, p > .05, d ของโคเฮน =. 48 สังเกตพลังงาน =. 763 การเปรียบเทียบของตัวควบคุมเมื่อเทียบกับกลุ่มสูงรบกวนแก้ไขสำคัญ t (44) = 2.685, p < .05 ของโคเฮน d =. 92 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มต่ำ และสูงฟุ้งซ่านไม่สำคัญ t (44) = 1.246, p > .05 ของโคเฮน d =. 50 สังเกตพลังงาน =. 822

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
ไปยังส่วน
การทบทวนวรรณกรรม
วิธี
ผลการ
อภิปราย
สรุป
สมมติฐานแรกคาดการณ์ว่าคะแนนของนักเรียนในการทดสอบแบบปรนัยเนื้อหาการบรรยายจะเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในกลุ่มควบคุมตามด้วยกลุ่มต่ำฟุ้งซ่านและแล้วกลุ่มสูงที่ทำให้ไขว้เขว เพราะสมมติฐานหลักที่คาดการณ์ความสัมพันธ์เชิงลบเชิงเส้นตรงระหว่างความถี่ของนักเรียนของ texting / โพสต์และคะแนนการทดสอบของพวกเขาเราก็สามารถที่จะทดสอบสมมติฐานนี้โดยใช้ชุดของการเปรียบเทียบการวางแผนในขั้นตอน ONEWAY SPSS การเปรียบเทียบการทดสอบครั้งแรกสำหรับแนวโน้มพหุนามเชิงเส้นสำหรับนักเรียนคะแนนการทดสอบทั่วทั้งสามกลุ่ม แนวโน้มที่มีนัยสำคัญ, F (1, 44) = 7.207, p <0.05 และไม่มีการเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญอยู่ห่างจากเส้นตรง, F (1, 44) =. 000, p> 0.05 ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นวิธีการและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสำหรับแต่ละกลุ่ม ตามที่ระบุโดยค่าเหล่านั้นมีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง texting ความถี่ / โพสต์ (เช่นศูนย์ตำรา / โพสต์ในกลุ่มควบคุมอย่างใดอย่างหนึ่งต่อนาทีในกลุ่มต่ำทำให้ไขว้เขวและสองต่อนาทีในกลุ่มสูงฟุ้งซ่าน) และ นักเรียนคะแนนการทดสอบ โดยใช้ชุดของการเปรียบเทียบฉากที่เราตั้งข้อสังเกตว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากวิธีการทำงานร่วมกันสำหรับ texting ต่ำและสูง / โพสต์เงื่อนไข (M = 8.965, SD = 2.154), T (44) = 2.389, p <0.05 โคเฮนของ d = 0.70 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มควบคุมและ texting ต่ำ / โพสต์กลุ่มสภาพไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ T (44) = 1.347, p> .05, D โคเฮน = 0.48 สังเกตพลังงาน = 0.763 การเปรียบเทียบการควบคุมเมื่อเทียบกับกลุ่มที่ทำให้ไขว้เขวสูงอย่างมีนัยสำคัญ, T (44) = 2.685, p <0.05, โคเฮน d = 0.92 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ต่ำและสูงฟุ้งซ่านไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ T (44) = 1.246, p> .05, D โคเฮน = 0.50 สังเกตพลังงาน = 0.822

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์กระโดดไปส่วนทบทวนวรรณกรรมวิธีผลลัพธ์การอภิปรายสรุปสมมติฐานแรกคาดการณ์ว่านักเรียนคะแนนในแบบทดสอบผ่านเนื้อหาการบรรยายจะยิ่งใหญ่ที่สุดในกลุ่ม รองลงมา คือ กลุ่มรบกวนต่ำแล้วสูงรบกวนกลุ่ม เพราะสมมติฐานหลักคาดการณ์เชิงลบความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษา ความถี่ของการส่งข้อความ / โพสต์และคะแนนการทดสอบของพวกเขาเราสามารถทดสอบสมมติฐานนี้ใช้เป็นชุดของแผนเปรียบเทียบในแบบวันเวย์ ขั้นตอน การเปรียบเทียบการทดสอบครั้งแรกสำหรับแนวโน้มเชิงเส้นพหุนามสำหรับนักเรียนมีคะแนนสอบทั้งสามกลุ่ม แนวโน้มที่สำคัญ , f ( 1 , 0 ) = 7.207 , p < . 05 และไม่มีความเบี่ยงเบนออกไปจากเส้นตรง , F ( , 44 ) = . 000 , p > . 05 ตารางที่ 1 แสดงค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของแต่ละกลุ่ม ตามที่ระบุโดยค่าเหล่านั้นมีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างข้อความ / โพสต์ถี่ ( เช่น ศูนย์ข้อความ / โพสต์ในกลุ่มหนึ่งต่อนาทีในกลุ่ม รบกวนต่ำ และ สอง ต่อ นาที ในกลุ่มรบกวนสูง ) และคะแนนสอบของนักเรียน การใช้ชุดของการเปรียบเทียบ ซึ่งเราพบว่า กลุ่มทดลองแตกต่างจากวิธีการรวมสำหรับข้อความ / โพสต์ต่ำและเงื่อนไข ( M = 8.965 , SD = 2.154 ) , t ( 44 ) = 2.389 , p < . 05 , Cohen D = . 70 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มต่ำข้อความ / โพสต์ภาพอย่างมีนัยสำคัญ , T ( 44 ) = 275 , p < . 05 , Cohen D = . 48 , สังเกตพลัง = 763 . เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญรบกวนสูง , T ( 44 ) = 2.685 , p < . 05 , Cohen D = . 92 การเปรียบเทียบระหว่างต่ำและกลุ่มความสนใจสูงอย่างมีนัยสำคัญ , T ( 44 ) = 1.246 , p < . 05 , Cohen D = 50 , สังเกตพลังงาน = . 749 .