Portraits were once rareWe live in

Portraits were once rare
We live in a culture that is so saturated with images, it may be difficult to imagine a time when only the wealthiest people had their likeness captured. The weathy merchents of Renaissance Florence could commission a portrait, but even they would likely only have a single portrait painted during their lifetime. A portrait was about more than likeness, it spoke to status and position. In addition, portraits generally took a long time to paint, and the subject would commonly have to sit for hours or days, while the artist captured their likeness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อมีภาพหายาก
เราอยู่ในวัฒนธรรมที่ให้การอิ่มตัว ด้วยภาพ มันอาจจะยากที่จะคิดค้นเฉพาะคนร่ำรวยได้คล้ายการจับเวลา Merchents weathy ของเรอเนสซองซ์ฟลอเรนซ์ได้คณะกรรมการภาพเขียน แต่แม้พวกเขาจะมีแนวโน้มจะแนวเดียวที่วาดในช่วงชีวิตของพวกเขา มีกำลังมากกว่าคล้าย มันได้พูดกับสถานะและตำแหน่ง นอกจากนี้ ถ่ายภาพบุคคลโดยทั่วไปใช้เวลานานสี และโดยทั่วไปจะมีเรื่องนั่งชั่วโมงหรือวัน ในขณะที่ศิลปินจับคล้ายของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่งเคยเป็นภาพที่หายาก
เราอาศัยอยู่ในวัฒนธรรมที่มีการอิ่มตัวมากกับภาพที่มันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงเวลาเมื่อมีเพียงคนที่ร่ำรวยมีความคล้ายคลึงกันของพวกเขาที่ถูกจับ merchents weathy ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาฟลอเรนซ์สามารถคณะกรรมการภาพ แต่แม้พวกเขาอาจจะมีเพียงภาพเดียวที่วาดในช่วงชีวิตของพวกเขา ภาพเกี่ยวกับความคล้ายคลึงกันมากขึ้นกว่าที่จะพูดกับสถานะและตำแหน่ง นอกจากนี้ภาพโดยทั่วไปใช้เวลานานในการวาดและเรื่องทั่วไปจะต้องนั่งเป็นเวลาหลายชั่วโมงหรือวันในขณะที่ศิลปินที่ถูกจับภาพของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพเหมือนที่เคยหายาก
เราอยู่ในวัฒนธรรมที่เป็นไขมันอิ่มตัว ด้วยภาพ มันอาจจะยากที่จะจินตนาการถึงเวลาเพียง wealthiest คนอุปมาของพวกเขาจับ การ weathy merchents ศิลปะฟลอเรนซ์ได้ค่านายหน้าเป็นแนวตั้ง แต่แม้พวกเขาจะอาจ มี แต่ เดียวภาพวาดในช่วงชีวิตของพวกเขา ภาพมันมากกว่า อุปมา ,มันพูดกับสถานะและตำแหน่ง นอกจากนี้ ภาพ โดยทั่วไปจะใช้เวลานานในการวาดภาพ และวิชาทั่วไปจะต้องนั่งสำหรับชั่วโมงหรือวัน ในขณะที่ศิลปินจับ อุปมาของพวกเขา