Two different and seemingly inconsi

Two different and seemingly inconsistent strategies have developed through different government policies and strategies. The first focuses on interaction and communication between different cultures; this approach is also often known as interculturalism. The second centers on diversity and cultural uniqueness which can sometimes result in intercultural competition.[citation needed] Cultural isolation can protect the uniqueness of the local culture of a nation or area and also contribute to global cultural diversity.[5][6] A common aspect of many policies following the second approach is that they avoid presenting any specific ethnic, religious, or cultural community values as central.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองแตกต่างกัน และดูเหมือนสอดคล้องกลยุทธ์ได้พัฒนาผ่านรัฐต่าง ๆ นโยบายและกลยุทธ์ ครั้งแรกที่เน้นปฏิสัมพันธ์และการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมที่แตกต่าง วิธีการนี้มักได้รับการรู้จักกันเป็น interculturalism ศูนย์ที่สองบนความหลากหลายและเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมซึ่งบางครั้งอาจทำให้วัฒนธรรมการแข่งขัน [อ้างจำเป็น] แยกทางวัฒนธรรมสามารถปกป้องเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมท้องถิ่นของประเทศหรือพื้นที่ และยัง นำไปสู่ความหลากหลายทางวัฒนธรรมระดับโลก [5] [6]ด้านทั่วไปของนโยบายมากมายตามวิธีสองคือ ว่า พวกเขาหลีกเลี่ยงการนำเสนอค่าใด ๆ เฉพาะชาติพันธุ์ ศาสนา หรือวัฒนธรรมชุมชนเป็นศูนย์กลาง [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองกลยุทธ์ที่แตกต่างและไม่สอดคล้องกันดูเหมือนจะมีการพัฒนาผ่านนโยบายของรัฐบาลที่แตกต่างกันและกลยุทธ์ ครั้งแรกที่มุ่งเน้นไปที่การทำงานร่วมกันและการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน วิธีนี้ก็มักจะรู้จักกันในนาม interculturalism ศูนย์ที่สองเกี่ยวกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ซึ่งบางครั้งอาจส่งผลให้เกิดการแข่งขันระหว่างวัฒนธรรม. [อ้างจำเป็น] แยกทางวัฒนธรรมสามารถปกป้องเอกลักษณ์ของว​​ัฒนธรรมท้องถิ่นของประเทศหรือพื้นที่และยังนำไปสู่​​ความหลากหลายทางวัฒนธรรมระดับโลก. [5] [6] เป็น ลักษณะทั่วไปของหลายนโยบายต่อไปนี้วิธีที่สองคือการที่พวกเขาหลีกเลี่ยงการนำเสนอเชื้อชาติศาสนาหรือค่านิยมทางวัฒนธรรมชุมชนใดโดยเฉพาะเป็นศูนย์กลาง. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองกลยุทธ์ที่ดูเหมือนไม่แตกต่างกัน และมีการพัฒนาผ่านนโยบายรัฐบาลที่แตกต่างกันและกลยุทธ์ โฟกัสแรกในการปฏิสัมพันธ์และการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน วิธีการนี้ยังเป็นที่รู้จักกันมักจะเป็น interculturalism . ศูนย์ที่สองและความหลากหลายทางวัฒนธรรม เอกลักษณ์ ซึ่งในบางครั้งผลการแข่งขันระหว่างวัฒนธรรม [ อ้างอิงที่จำเป็น ] แยกวัฒนธรรมสามารถปกป้องความเป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมท้องถิ่นของประเทศหรือพื้นที่ และยังสนับสนุนความหลากหลายทางวัฒนธรรมทั่วโลก . [ 5 ] [ 6 ] โดยทั่วไปลักษณะของหลายนโยบายตามแนวทางที่สองคือการ ที่พวกเขาหลีกเลี่ยงการเสนอ ที่เฉพาะเจาะจงใด ๆเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรมชุมชน คุณค่าในฐานะศูนย์กลาง [ 7 ]