Theoretical physics is a branch of

Theoretical physics is a branch of physics which employs mathematical models and abstractions of physical objects and systems to rationalize, explain and predict natural phenomena. This is in contrast to experimental physics, which uses experimental tools to probe these phenomena.

The advancement of science depends in general on the interplay between experimental studies and theory. In some cases, theoretical physics adheres to standards of mathematical rigor while giving little weight to experiments and observations.[a] For example, while developing special relativity, Albert Einstein was concerned with the Lorentz transformation which left Maxwell's equations invariant, but was apparently uninterested in the Michelson–Morley experiment on Earth's drift through a luminiferous ether.[citation needed] On the other hand, Einstein was awarded the Nobel Prize for explaining the photoelectric effect, previously an experimental result lacking a theoretical formulation.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาขาฟิสิกส์ทฤษฎีสาขาฟิสิกส์ซึ่งใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์และ abstractions วัตถุทางกายภาพและระบบ rationalize อธิบาย และทำนายปรากฏการณ์ธรรมชาติ ได้ นี้จะตรงข้ามกับการทดลองทางฟิสิกส์ การใช้เครื่องมือทดลองหยั่งปรากฏการณ์เหล่านี้ความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์โดยทั่วไปขึ้นกับล้อระหว่างการศึกษาทดลองและทฤษฎี ในบางกรณี ฟิสิกส์ทฤษฎียึดตามมาตรฐานของคณิตศาสตร์ rigor ให้น้ำหนักน้อยการทดลองและสังเกต [a] เช่น ในขณะที่พัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ อัลเบิร์ตไอน์สไตน์เกี่ยวข้องกับการแปลงลอเรนซ์ที่ด้านซ้ายของแมกซ์เวลล์บล็อก แต่ถูก uninterested เห็นได้ชัดในทดสอบ Michelson-Morley ในดริฟท์ของโลกผ่านอีเทอร์ luminiferous [ต้องการอ้างอิง] บนมืออื่น ๆ ไอน์สไตน์ได้รับรางวัลโนเบลสำหรับอธิบายอิเล็ก ก่อนหน้านี้การขาดการกำหนดทฤษฎีผลทดลอง [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิชาฟิสิกส์เป็นสาขาของฟิสิกส์ที่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์และนามธรรมของวัตถุทางกายภาพและระบบเหตุผล อธิบายและทำนายปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับฟิสิกส์ทดลอง ซึ่งใช้เครื่องมือทดลองตรวจสอบปรากฏการณ์เหล่านี้

ความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์ขึ้นอยู่ทั่วไปในความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษาทดลอง และทฤษฎีในบางกรณี ทฤษฎีฟิสิกส์ปฏิบัติตามมาตรฐานของความรุนแรงทางคณิตศาสตร์ในขณะที่การให้น้ำหนักน้อยกับการทดลองและการสังเกต [ ] ตัวอย่างเช่น ในขณะที่การพัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เป็นกังวลกับการเปลี่ยนแปลงที่ลอเรนซ์สมการของแมกซ์เวลล์ค่าคงที่ซ้าย ,แต่เห็นได้ชัดว่าไม่สนใจใน Michelson Morley สำหรับการทดลองโลกลอยผ่านอีเทอร์เปล่งแสง [ อ้างอิงที่จำเป็น ] บนมืออื่น ๆ , ไอน์สไตน์ได้รับรางวัลโนเบลสำหรับการอธิบายปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กทริก ก่อนหน้านี้มีการทดลองผลขาดสูตรทางทฤษฎี [ 1 ]