The crops got denser and denser fur

The crops got denser and denser further down the road. It's over thirteen miles from town to Gaomi Northeast Township. In addition to the grasshoppers' chirping, a bird or some small animal occasionally cried out in the crops.
Suddenly I felt a dense coldness on the nape of my neck, and heard the sound of my own footsteps becoming especially loud and heavy. I started to regret coming this way alone at night. I felt that countless secrets were hidden under the crops on each side of the road and that countless eyes were scrutinizing me. I also felt that something was tailing me.
All of a sudden the moonlight got hazy. I involuntarily started to walk faster, but the faster I walked, the more I felt there was danger behind me. Finally, without thinking about what I was doing, I turned around to go back.
There was nothing behind me, of course.
I continued walking toward home, and as I walked, I rebuked myself: "Are you an officer in the People's Liberation Army? Are you a member of the Communist Party? A teacher of Marxist-Leninism? You are, and you're a materialist. And a pure materialist is afraid of nothing. A communist doesn't fear death, so what else is there to fear? Ghosts, causing afflictions? No! Are there wild beasts here? No! Not in this world. It's just much ado about nothing...."
But I was still tensed up and my teeth were chattering. The ghost stories I'd heard growing up in this area seethed through my mind "en masse": The man walking along a road who suddenly heard the clacking of a peddler's poles up ahead, but when he looked he saw only two poles and two legs moving, with no body; or the man walking down a road at night who ran into someone giggling at him, and when he looked closely he saw it was the "faceless ghost", a woman whose face had only a red mouth and nothing else; or the man walking at night who suddenly saw a white-bearded old man eating grass....
Later I realized that I'd been sweating profusely, drenching my clothes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พืชได้แน่น และหนาแน่นยิ่งขึ้นต่อไป ลงที่ถนน มันเป็นมากกว่าสิบสามไมล์จากเมือง Gaomi ตะวันออกเฉียงเหนือพ นอกจากตั๊กแตนร้องเจี๊ยก ๆ นกหรือสัตว์ขนาดเล็กบางที่บางครั้งทูลในพืช ทันใดนั้นผมรู้สึกว่าความหนาวเย็นความหนาแน่นบน nape มีดคอของฉัน และได้ยินเสียงรอยเท้าของตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเสียงดัง และหนัก ผมเริ่มที่จะเสียใจมาวิธีนี้เพียงอย่างเดียวในตอนกลางคืน ผมรู้สึกว่า ความลับมากมายซ่อนอยู่ภายใต้พืชในแต่ละด้านของถนน และที่ตานับไม่ถ้วนถูกอย่างผม ผมยังรู้สึกว่า บางสิ่งบางอย่างถูก tailing ฉัน จู่ ๆ แสงจันทร์มีฟ้าหลัว ผมเริ่มเดินเร็วขึ้น ปรับ แต่ฉันเดินเร็ว ขึ้นผมรู้สึกว่า มีอันตรายข้างหลังผม ในที่สุด โดยไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันทำ ฉันหันกลับไป เสร็จข้างหลัง แน่นอน ผมยังคงเดินต่อไปยังบ้าน และขณะที่ฉันเดิน ฉัน rebuked ตนเอง: "เป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพปลดปล่อยประชาชน คุณเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ ครูของ Marxist-ลัทธิเลนิน คุณ และคุณจะเป็นวัตถุนิยม และเป็นวัตถุนิยมแท้จะกลัวอะไร คอมมิวนิสต์ที่ไม่กลัวตาย ดังนั้น มีอะไรที่จะมีต้องกลัว ผี ก่อให้เกิดความทุกข์ยาก ล็อค มีสัตว์ป่าที่นี่ ล็อค ไม่ได้อยู่ในโลกนี้ มันเป็นเพียงนายกเกี่ยวกับอะไร..." แต่ฉันยังคงถูก tensed ขึ้น และฟันถูก chattering เรื่องผี ๆ ที่ผมได้ยินเติบโตในพื้นที่นี้ seethed ผ่านใจของฉัน "แดง": คนเดินถนนที่จู่ ๆ ได้ยินการ clacking ของ peddler เป็นเสาขึ้นข้างหน้า แต่เมื่อเขาดูเขาเห็นเพียงสองเสาและสองขาเลื่อน ร่างกายไม่มี หรือคนที่เดินลงถนนในยามค่ำคืนที่วิ่งเป็นคนหัวเราะคิกคักเขา และเมื่อเขามองอย่างใกล้ชิดเขาเห็นมันเป็นของ faceless ghost" ผู้หญิงที่มีใบหน้ามีสีแดงปากและไม่มีอะไรอื่น หรือคนเดินตอนกลางคืนก็เห็นมีหนวดมีเคราขาวคนแก่กินหญ้า... ภายหลังฉันตระหนักว่า ฉันได้ถูกเหงื่อไสว drenching เสื้อผ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พืชที่มีความหนาแน่นและความหนาแน่นต่อไปลงที่ถนน มันกว่าสิบสามไมล์จากเมืองไปยังเมือง Gaomi ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นอกจากนี้ในการร้องเจี๊ยก ๆ ตั๊กแตน 'นกหรือสัตว์เล็ก ๆ บางครั้งก็ร้องไห้ออกมาในพืช.
ทันใดนั้นผมรู้สึกว่ามีความหนาวเย็นความหนาแน่นบนคอของฉันและได้ยินเสียงฝีเท้าของตัวเองกลายเป็นเสียงดังโดยเฉพาะอย่างยิ่งและหนัก ผมเริ่มที่จะเสียใจมาทางนี้เพียงอย่างเดียวในเวลากลางคืน ผมรู้สึกว่าความลับนับไม่ถ้วนถูกซ่อนอยู่ภายใต้การปลูกพืชในแต่ละด้านข้างของถนนและที่ตานับไม่ถ้วนถูกกลั่นกรองฉัน ฉันยังรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่าง tailing ฉัน.
ทั้งหมดในทันทีที่มีแสงจันทร์สลัว ฉันไม่ได้ตั้งใจเริ่มต้นที่จะเดินเร็วขึ้น แต่เร็วขึ้นผมเดินมากขึ้นผมรู้สึกว่ามีอันตรายอยู่ข้างหลังผม ในที่สุดโดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมทำผมหันไปรอบ ๆ ที่จะกลับไป.
ไม่มีอะไรที่อยู่ข้างหลังผมแน่นอนเป็น.
ฉันยังคงเดินไปที่บ้านและที่ผมเดินผมตำหนิตัวเอง: "คุณนายทหารในปลดปล่อยประชาชน กองทัพ? คุณเป็นสมาชิกคนหนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์? ครูของมาร์กซ์เลนินได้หรือไม่คุณมีและคุณวัตถุนิยม. และวัตถุนิยมบริสุทธิ์กลัวอะไร. คอมมิวนิสต์ไม่กลัวความตายดังนั้นสิ่งที่คนอื่นมี จะกลัว? ผีที่ก่อให้เกิดความทุกข์ยากหรือไม่?! มีสัตว์ป่าที่นี่? No! ไม่ได้อยู่ในโลกนี้. มันเป็นเพียงความกังวลใจมากเกี่ยวกับอะไร .... "
แต่ผมก็ยังคงเกร็งขึ้นและฟันของฉันได้รับการพูดพล่อย เรื่องราวผีฉันได้ยินเติบโตขึ้นมาในบริเวณนี้ seethed ผ่านใจของฉัน "ว่อน": คนเดินไปตามถนนที่จู่ ๆ ก็ได้ยิน Clacking ของเสาเร่ขายของขึ้นไปข้างหน้า แต่เมื่อเขามองเขาเห็นเพียงเสาสองและสอง ขาย้ายกับร่างกายไม่มี; หรือคนที่เดินไปตามถนนในเวลากลางคืนที่วิ่งเป็นคนหัวเราะคิกคักไปที่เขาและเมื่อเขามองอย่างใกล้ชิดเขาเห็นว่ามันเป็น "ผี faceless" ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้ามีเพียงปากสีแดงและไม่มีอะไรอื่น; หรือคนที่เดินในเวลากลางคืนที่จู่ ๆ ก็เห็นชายชราสีขาวมีหนวดมีเคราการกินหญ้า ....
ต่อมาผมก็รู้ว่าผมต้องการได้รับการขับเหงื่อไสวรดเสื้อผ้าของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พืชมีหนาแน่นและหนาแน่นต่อไปลงที่ถนน มันมากกว่า 13 ไมล์จากเมือง gaomi ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเมือง นอกจากตั๊กแตน " เจี๊ยบ นก หรือสัตว์เล็ก บางครั้งร้องในพืชฉันรู้สึกหนาวหนาแน่นบนท้ายทอยของฉันและได้ยินเสียงฝีเท้าของตัวเองเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เสียงดัง และหนัก ฉันก็เริ่มเสียใจแล้วมาทางนี้คนเดียวตอนกลางคืน ผมรู้สึกว่า ความลับมากมายซ่อนอยู่ภายใต้การปลูกพืชในแต่ละด้านของถนนและดวงตาที่นับไม่ถ้วนพิจารณาฉัน ฉันยังรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างตามฉันจู่ๆ แสงจันทร์ได้ไม่ชัดเจน อยู่ดีๆก็เริ่มเดินเร็วขึ้น แต่ยิ่งฉันเดิน ฉันยิ่งรู้สึกว่ามีอันตรายอยู่ข้างหลังฉัน ในที่สุด โดยไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันทำ ฉันหันหลังกลับไปมีอะไรอยู่ข้างหลังฉัน แน่นอนฉันยังคงเดินต่อ กลับบ้าน และขณะที่ฉันเดิน ฉันห้ามตัวเอง : " คุณเป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพปลดปล่อยประชาชน คุณเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ ? ครูของลัทธิเลนินมาร์กซ์ ? คุณ และคุณเป็นวัตถุนิยม และวัตถุนิยมที่บริสุทธิ์ จะกลัวอะไร เป็นคอมมิวนิสต์ ไม่กลัวความตาย ดังนั้น มีอะไรต้องกลัว ผี ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมาน ? ไม่ ! มีสัตว์ป่าที่นี่ ? ไม่ ! ไม่ใช่ในโลกนี้ มันก็แค่พูดเรื่องอะไร . . . . . . . "แต่ผมยังกังวลใจและฟันของฉันที่พูดไม่หยุด เรื่องผีที่ผมเคยได้ยินที่เติบโตขึ้นในพื้นที่นี้ seethed ผ่านจิตใจของฉัน " ด้วยกันทั้งหมด " ชายคนที่เดินตามถนนที่เพิ่งได้ยิน clacking ของแม่ค้าเสาข้างหน้า แต่เมื่อเขาดูเขาเห็นเพียงเสาสองและสองขาเคลื่อนที่ กับไม่มีตัว หรือคนเดินลงถนน กลางคืนใครเจอใครหัวเราะใส่เขา และเมื่อเขาดูใกล้ๆ เขาเห็นมันเป็น " ผี " ที่ไร้ตัวตน เป็นผู้หญิงที่มีใบหน้ามีปากสีแดง และไม่มีอะไรอื่น หรือคนเดินตอนกลางคืนที่จู่ๆก็เห็นชายแก่เคราขาวกินหญ้า . . . . . . .ต่อมาฉันตระหนักว่าฉันเหงื่อออกมากลง , เสื้อผ้าของฉัน