The flickering flames of the barrie

The flickering flames of the barrier had no heat at all, making it seem like an illusion. The adventurers standing at the front exchanged glances with their parties, and then they gathered their courage and plunged boldly through the firewall.


Even though the supporting priests from the temples had already cast spells of fire protection on them, they still held their breath, for fear that their lungs would be burned


...even though they already said the flames wouldn't cause any physical harm.


That thought ran through Lakyus' head as she watched the wall of fire from the rear of the formation.


Still, it was too soon to celebrate the fact that the flames were harmless. If they were not meant to cause injury, then there must have been another reason for Jaldabaoth to conjure them. That was what she had to puzzle out.


If I can't figure it out, there's no point wasting energy on it. Who was it who said that I should be using my head for better things... Evileye, or Uncle?


The barrier of magical flames was like an illusion, offering no resistance and bearing no heat, and just like that, she was through.


Lakyus looked around at the worried faces of the adventurers who were stepping through the barrier.


The plan had called for the formation of a defensive line, but forming a neat line of battle in the middle of a city was very difficult. Therefore, they had used four parties of orichalcum ranked adventurers as the linchpins of the formation, assigning each of the adventurers to one of them. Someone looking down from above would see something like a beast with all four legs spread.


Since they were the cores of the formation, it was only natural that the orichalcum-ranked adventurers would become the leaders. But right now, they were filled with unease and tension. Lakyus hoped that they could hide their fear and inspire courage in the others around them.


Should I take to the front after all?


Certainly, if an adamantite ranked adventurer like herself stood at their head, morale would surely increase. But right now, Lakyus had no reliable allies by her side. Even if she was adamantite ranked, a lone Blue Rose was less effective than an orichalcum-ranked party. As such, she had handed command of the vanguard to them.


Even if they trusted me, running in and making a fuss would only fill them with unease. But... ah, I should just go to the front and see what happens.


With that, Lakyus stepped through the wall of fire.


A freshly silenced world spread ahead of them. The streets were the same as those of any other in the capital, if you overlooked the fact that there was no presence of human life and many of the residences had been destroyed.


"What happened to the residents? Are they hiding? There’s no smell of blood.”


“Impossible. Look, the doors have been broken down. I fear the people might have been taken somewhere."


"We need to be wary of demons lurking within the houses, should we do a room-to-room search? That will take a lot of time."


"It'll be safer to contact Lakyus-san and wait for further instructions, right?"


"Then, let's hurry up and—"


"There'll no need for that."


Straightening up by reflex at the sound of the voice, the speaking adventurers turned to look behind them. They stared in goggle-eyed surprise at Lakyus, who had just arrived.


"The iron and copper-ranked adventurers will stay behind to search the houses. One mithril-ranked team will remain behind to supervise. The people behind will spread out into the formation and advance. Any objections?"


The shaking heads said there were none.


"Then, let us advance."


Lakyus walked in line with the orichalcum-ranked adventurers. An uncomfortable silence settled around them. It was hard to believe that there had been life here until this evening.


"...speaking of which, Momon-san will be alright, won’t he?"


Lakyus understood how uneasy they were with pinning all their hopes on Momon.


"He'll be fine. Evileye herself admitted that he was even stronger than her. The real problem is the one that fought him to a standstill, the enemy leader, Jaldabaoth. How strong is he, anyway..."


The nearby adventurers heard this and their faces drooped in despair.


"Ah, sorry, don't worry about it. We just need to do what we've been assigned to do, that's all."


"Aye, that's true. It makes me jealous as hell to admit it, but I guess each of us has been tasked to do what we're most suited for. In that case, everyone, forward!"


Standing at the head of the group, together with the orichalcum-ranked adventurers, Lakyus stepped forward


Her hand gripped the Demonic Sword Kilineyram. Its surface was like a stretch of night sky, speckled with sparkling stars.


They had not walked for long before the sound of a distant explosion carried over softly from the distance. The ones who trembled were the lower ranked adventurers. The ones who prepared for battle were the middle ranked adventurers. The ones who scanned their surroundings were the upper ranked adventurers. And the ones who looked straight ahead were the highest ranking adventurers. Amidst this sea of reactions, Lakyus stared out into the distance with a piercing gaze.


"The party on that side has entered combat."


Probably not Tina's group.


"If they've been moving in at the same rate as ourselves, we ought to be encountering enemy resistance soon."


"...What about from above?"


"We have scouts in place, and none of them have reported anything so far."


"That's good. Demons have a lot of flying-type creatures among their numbers. If they spread out in the capital, it would be pretty bad. So we need to draw their attention to the ground where we are now."


"Which means that the plan is essentially unchanged."


"That's right... hm, what's that, did you hear something?"


"Aye, I hear it. Dogs barking. Hey, what's that?"


The arcane magic caster answered the question.


"I haven't confirmed it with my eyes yet, but I think it's a hellhound. Its special ability is fiery breath. I think it has a difficulty ranking of fifteen or so."


"Difficulty... yeah, speaking of which, what rank were Jaldabaoth and the insect maid?"


Lakyus was lost as to how she should answer. If she was honest, it would most likely shatter their resolve, but if they went into battle with a false impression of the enemy because she lied to them, it would be just as disastrous. She agonized about it for a while before deciding to tell the truth.


"...150."


"Aye?"


Everyone who heard Lakyus' voice had the same reaction.


"The insect maid's difficulty ranking was at least 150. Jaldabaoth himself is estimated at 200 or more."


"Hah?!"


Everyone aside from Lakyus was speechless. That much was expected. Even the highest-ranking orichalcum adventurers would only rate around 80 on the difficulty rankings. Although one could still triumph over a foe ranked roughly 15 points over oneself, trying to do the same with an enemy ranked almost twice as high as oneself was nothing short of laughable. And then—


"Wait a minute! Are you saying Momon-san is going to fight that difficulty 200 monster by himself?"


"Exactly. That's why I said we'd just be getting in the way."


"But that's not the same... you said 200? Are you kidding me? Are all adamantite ranked adventurers that strong?"


"If only. Even we’re ranked around 90 at best."


"Then... then how the hell are we even supposed to win?!"


The adventurers looked around, holding their breath.


Lakyus had not lied, but neither had she told them the whole truth. Although Lakyus herself was rated at ninety, Evileye was over one hundred and fifty, which was how she had come to the conclusion about the insect maid and Jaldabaoth. And that was also why Evileye was not part of this defensive line.


In order to quickly recover her expended mana, she had chosen to meditate and rest. After that, she had followed Momon to where Jaldabaoth was, in order to provide support so Momon could battle Jaldabaoth one-on-one. Their fear was that they would encounter the insect maid again.


While Lakyus was lost in thought, she felt the depressive mood around her prickling on her skin. Everyone's morale had plummeted, and there were murmurs about abandoning the whole thing and fleeing the capital.


As she had predicted, everyone was feeling demoralized. Lakyus knew because the first time she heard Evileye talk about their battle, she had felt the same way herself.


"You heard Evileye, right? Momon-san is the kind of man who can fight evenly with Jaldabaoth. Because of that, we're trusting everything to Momon-san, and instead we're going to do what we can do."


"B-but if Jaldabaoth is fighting Momon-san, then what if the insect maid appears here?"


"Leave that to us, Blue Rose. Evileye has a special item that allows her to teleport over to us. She's got a way of dealing with the insect maid, so she can overcome that difficulty gap and beat her."


That brought a wave of cheers from the adventurers. It seemed that their fighting spirit was restored.


Just in the nick of time


The roars of beasts came from the way ahead, along with the sound of footsteps.


"They're coming. We'll build our defensive line here. The people on the flying disks above will drop into the side roads. Leave the main road to me!"


The beasts were on the main road. Though they looked like large dogs, their eyes were filled with an infernal intelligence, and in place of drool, flames leaked from their maws.


There were fifteen of these hellhounds here. Standing before them was Lakyus, who gripped the demonic sword Kilineyram with both hands.


"You petty demons, don't you dare look down on me."


With a prayer to the water god on her lips, Lakyus clove the leaping hellhound in half with a single strike. The floating swords surrounding her acted as shields, blocking the attacks of the hellhounds from her flanks. She kicked away another one that was snapping at her ankles.


Lakyus w

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลวไฟกะพริบของอุปสรรคได้ไม่ร้อนเลย ทำให้ดูเหมือนเป็นภาพลวงตา Adventurers ยืนหน้าแลกเปลี่ยนสายตาแปลกกับฝ่ายของพวกเขา และพวกเขารวบรวมความกล้า แล้วลดลงอย่างกล้าหาญผ่านไฟร์วอลล์แม้ว่าพระสงฆ์ที่สนับสนุนจากวัดได้แล้วคาถาป้องกันไฟได้ ยังคงเดิมลมหายใจของพวกเขา ตัว fear ที่จะเขียนของปอด... .even ว่าแล้วว่า เปลวไฟจะไม่ก่อให้เกิดอันตรายใด ๆ ทางกายภาพความคิดที่วิ่งผ่านหัวของ Lakyus เป็นเธอดูกำแพงไฟจากด้านหลังของการก่อตัวยังคง ได้เร็วเกินไปฉลองความจริงที่ว่า เปลวไฟไม่อันตราย ถ้าพวกเขาไม่มีความหมายทำให้เกิดการบาดเจ็บ แล้วต้องมีอีกเหตุผลหนึ่ง Jaldabaoth conjure นั้น ที่เป็นสิ่งที่เธอมีปริศนาออกถ้าฉันไม่สามารถคิดออก มีจุดไม่เสียพลังงานนั้น ที่มาที่กล่าวว่า ฉันควรจะใช้หัวของฉันสำหรับสิ่งที่ดีกว่า ... Evileye หรือลุงอุปสรรคของเปลวไฟที่วิเศษเป็นเหมือนภาพลวงตา จึงไม่มีความต้านทาน และไม่ร้อน แบริ่ง และเชื่อเช่นนั้น เธอผ่าน มองรอบ ๆ Lakyus ที่หน้าห่วงของ adventurers ที่ได้ก้าวผ่านอุปสรรคThe plan had called for the formation of a defensive line, but forming a neat line of battle in the middle of a city was very difficult. Therefore, they had used four parties of orichalcum ranked adventurers as the linchpins of the formation, assigning each of the adventurers to one of them. Someone looking down from above would see something like a beast with all four legs spread. Since they were the cores of the formation, it was only natural that the orichalcum-ranked adventurers would become the leaders. But right now, they were filled with unease and tension. Lakyus hoped that they could hide their fear and inspire courage in the others around them.Should I take to the front after all?Certainly, if an adamantite ranked adventurer like herself stood at their head, morale would surely increase. But right now, Lakyus had no reliable allies by her side. Even if she was adamantite ranked, a lone Blue Rose was less effective than an orichalcum-ranked party. As such, she had handed command of the vanguard to them.Even if they trusted me, running in and making a fuss would only fill them with unease. But... ah, I should just go to the front and see what happens.With that, Lakyus stepped through the wall of fire.A freshly silenced world spread ahead of them. The streets were the same as those of any other in the capital, if you overlooked the fact that there was no presence of human life and many of the residences had been destroyed."เกิดอะไรขึ้นกับผู้คนหรือไม่ พวกเขาซ่อนตัวอยู่หรือไม่ มีคือไม่มีกลิ่นของเลือด""เป็นไปไม่ ดู ประตูมีการแบ่ง ผมเกรงว่า ประชาชนอาจมีการใช้คีย์บอร์ด""เราจำเป็นต้องระมัดระวังของปีศาจที่ซุ่มซ่อนอยู่ภายในบ้าน เราควรทำการค้นหาห้องพักต่อห้อง ที่จะมาก""มันจะเป็นความปลอดภัยในการติดต่อ Lakyus ซัง และรอคำสั่งเพิ่มเติม ขวา""แล้ว ลองรีบขึ้น และ — ""มีจะไม่ต้องการ"ยืดค่า โดยที่เสียงของเสียงสะท้อน adventurers พูดหันไปมองเบื้องหลัง พวกเขาจ้องไปในแปลกใจ goggle-eyed ใน Lakyus ที่มีมาถึง"เหล็กและทองแดงอันดับ adventurers จะอยู่เบื้องหลังการค้นหาบ้าน คนจัดอันดับ mithril จะยังคงอยู่เบื้องหลังคุม คนข้างหลังจะแผ่เป็นกำเนิดและล่วงหน้า การคัดค้านหรือไม่"หัวงก ๆ กล่าวว่า มีไม่มี"แล้ว ให้เราล่วงหน้า"Lakyus เดินตาม adventurers จัดอันดับโอริคัลคุม การเงียบอึดอัดรอบ ๆ แล้ว มันยากที่จะเชื่อว่า ได้มีชีวิตที่นี่จนถึงเย็นนี้"... .speaking ที่ Momon ซังจะครับ ไม่เขาหรือไม่? "Lakyus เข้าใจไม่สบายใจว่าพวกเขา มีการตรึงความหวังของพวกเขาทั้งหมดใน Momon"เขาจะได้ดี Evileye ตัวเองยอมรับว่า เขาแข็งแกร่งกว่า ปัญหาแท้จริงเป็นที่สู้เขาติด ผู้นำศัตรู Jaldabaoth ความแข็งแกร่งคือ อย่างไรก็ตาม..."Adventurers ในบริเวณใกล้เคียงได้ยินนี้ และใบหน้าของพวกเขา drooped ในความสิ้นหวัง"อา ขออภัย ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน เราก็ต้องทำอะไรเราได้รับมอบหมายให้ทำ ที่ทั้งหมด""อาย ที่เป็นความจริง มันทำให้ผมอิจฉาเป็นนรกยอมรับมัน แต่ฉันเดาเราแต่ละคนได้รับมอบหมายให้ทำอะไรเราจะเหมาะสมที่สุดสำหรับ ในกรณีที่ คน ไปข้างหน้า"ยืนอยู่ในกลุ่ม ร่วมกับ adventurers จัดอันดับโอริคัลคุม Lakyus ก้าวไปข้างหน้ามือของเธอ gripped Kilineyram ดาบอายุ ผิวมันเป็นเหมือนยืดของท้องฟ้าตอนกลางคืน เหตุกับประกายดาวพวกเขาไม่ได้เดินสำหรับก่อนเสียงระเบิดไกลที่มาเบา ๆ จากระยะยาว คนที่ trembled adventurers อันดับต่ำกว่าได้ คนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้กลาง adventurers การจัดอันดับได้ บนอันดับ adventurers คนที่สแกนสิ่งแวดล้อมได้ และคนที่มองตรงไปข้างหน้าได้ adventurers อันดับสูงสุด ท่ามกลางทะเลนี้ปฏิกิริยา Lakyus เริ่มออกเป็นระยะทางด้วยสายตาที่เจาะ"พรรคด้านที่มีป้อนต่อสู้"ไม่คงทีของกลุ่ม"ถ้าพวกเขาเคยเคลื่อนไหวในอัตราเดียวกันเป็นตนเอง เราควรจะสามารถทำให้ต้านทานศัตรูเร็ว ๆ นี้""... อะไรจากข้างต้นหรือไม่""เราได้ลูกเสือ และไม่มีพวกเขาได้รายงานอะไรมาก""ก็ดี ปีศาจมีจำนวนมากของสิ่งมีชีวิตชนิดบินระหว่างหมายเลขของพวกเขา ถ้ามีแพร่กระจายออกมาในเมืองหลวง มันจะไม่สวย ดังนั้น เราจำเป็นต้องวาดความสนใจไปพื้นดินที่เราอยู่ตอนนี้""ซึ่งหมายความ ว่า แผนหลักไม่""ถูกต้อง... hm ว่า คุณได้ยินบางสิ่งบางอย่างคืออะไร? ""อาย ฉันได้ยินมัน สุนัขเก้ง Hey นั่นคืออะไร"นแกนเวทย์ arcane ตอบคำถาม"ฉันยังไม่ได้ยืนยันกับตายัง แต่ฉันคิดว่า มันเป็น hellhound ความสามารถพิเศษจะคะนองปาก ผมคิดว่า มีการจัดอันดับความยากลำบากของ fifteen หรือให้""ปัญหา...ใช่ การพูดที่ ตำแหน่งใดถูก Jaldabaoth และแม่แมลง? "Lakyus ก็เป็นวิธีเขาควรตอบ ถ้าเธอซื่อสัตย์ มันอาจจะป่นปี้แก้ไขของพวกเขา แต่ถ้าพวกเขาไปเข้าต่อสู้กับความประทับใจผิดของศัตรู เพราะเธอโกหกไป มันจะร้ายเป็นเพียง นาง agonized เกี่ยวกับมันในขณะก่อนที่จะตัดสินใจพูดความจริง"... 150 ""อายหรือ"ทุกคนที่ได้ยินเสียงของ Lakyus มีปฏิกิริยาเดียวกัน"แมลงทำความสะอาดการจัดอันดับความยากลำบากไม่น้อย 150 Jaldabaoth ตัวเองมีประมาณที่ 200 หรือมากกว่า""ไร!"นอกจาก Lakyus คนพูด คาดว่าเท่านั้น แม้จะ highest-ranking โอริคัลคุม adventurers จะเท่าอัตราประมาณ 80 บนการจัดอันดับความยากลำบาก แม้ว่าหนึ่งอาจยังได้ชัยชนะเหนือศัตรูแบบ จัดอันดับประมาณ 15 จุดทั่วตัว พยายามทำเหมือนกับศัตรูอันดับสองเกือบสูงเท่าตัวถูกประทาน laughable แล้ว —"รอสักครู่ คุณว่า Momon ซังจะไปต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ 200 ยากเอง""ถูกต้อง จึงฉันกล่าวว่า เราจะเพิ่งได้รับแบบนั้น "" แต่ที่ไม่เหมือนกัน...คุณว่า 200 คุณกำลังล้อเล่นฉัน บ้าง adventurers adamantite ที่จัดอันดับทั้งหมดที่แข็งแรง""ถ้าเฉพาะ แม้เราจะจัดอันดับประมาณ 90 ดีที่สุด"" แล้ว...แล้ว ว่านรกเรายังควรจะชนะ! "Adventurers จะมองรอบ ๆ จับลมหายใจของพวกเขาไม่ได้โกหก Lakyus แต่ไม่ได้เธอบอกว่า ความจริงทั้งหมด แม้ว่า Lakyus ตัวเองได้อันดับที่ ninety, Evileye ได้กว่าหนึ่งร้อย และสิบ ซึ่งวิธีเธอได้มาถึงข้อสรุปเกี่ยวกับแม่แมลงและ Jaldabaoth และที่ทำไม Evileye ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของบรรทัดนี้ป้องกันเพื่อกู้คืน mana expended ของเธออย่างรวดเร็ว เธอได้เลือกไปนั่งสมาธิ และพักผ่อน หลังจากนั้น เธอได้ตาม Momon ไปที่ Jaldabaoth ได้ เพื่อให้การสนับสนุนเพื่อให้ Momon สามารถต่อสู้ Jaldabaoth แพ็คเกจ ความกลัวของพวกเขาว่า พวกเขาจะพบแม่บ้านแมลงอีกในขณะที่ Lakyus ก็หายไปในความคิด เธอรู้สึกอารมณ์ depressive รอบเธอ prickling บนผิวของเธอ มีการลดลงขวัญกำลังใจของทุกคน และมี murmurs ละทิ้งสิ่งทั้งหมด และหนีเมืองหลวง ขณะที่เธอได้คาดการณ์ไว้ คนไม่รู้สึกรอด Lakyus รู้ เพราะครั้งแรกที่เธอได้ยิน Evileye พูดคุยเกี่ยวกับการต่อสู้ของพวกเขา เธอก็รู้สึกเหมือนตัวเอง"คุณได้ยิน Evileye ขวา Momon ซังคือ ชนิดของคนที่สามารถต่อสู้อย่างสม่ำเสมอกับ Jaldabaoth ที่ เรากำลังวางใจทุกอย่างเพื่อ Momon ซัง และแทน ที่เรากำลังจะไปทำอะไรที่เราสามารถทำ""B-but if Jaldabaoth is fighting Momon-san, then what if the insect maid appears here?""Leave that to us, Blue Rose. Evileye has a special item that allows her to teleport over to us. She's got a way of dealing with the insect maid, so she can overcome that difficulty gap and beat her."That brought a wave of cheers from the adventurers. It seemed that their fighting spirit was restored.Just in the nick of timeThe roars of beasts came from the way ahead, along with the sound of footsteps."They're coming. We'll build our defensive line here. The people on the flying disks above will drop into the side roads. Leave the main road to me!"The beasts were on the main road. Though they looked like large dogs, their eyes were filled with an infernal intelligence, and in place of drool, flames leaked from their maws.There were fifteen of these hellhounds here. Standing before them was Lakyus, who gripped the demonic sword Kilineyram with both hands."You petty demons, don't you dare look down on me."With a prayer to the water god on her lips, Lakyus clove the leaping hellhound in half with a single strike. The floating swords surrounding her acted as shields, blocking the attacks of the hellhounds from her flanks. She kicked away another one that was snapping at her ankles.Lakyus w

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลวไฟริบหรี่อุปสรรคมีความร้อนที่ทุกคนไม่ทำให้มันดูเหมือนเป็นภาพลวงตา นักผจญภัยที่ยืนอยู่ที่ด้านหน้าแลกเปลี่ยนสายตากับกิจการของพวกเขาและพวกเขาก็รวบรวมความกล้าหาญของพวกเขาและลดลงอย่างกล้าหาญผ่านไฟร์วอลล์. แม้พระสงฆ์สนับสนุนจากวัดได้หล่อแล้วคาถาของการป้องกันไฟในพวกเขาพวกเขายังคงอยู่ในลมหายใจของพวกเขา กลัวว่าปอดของพวกเขาจะถูกเผาไหม้... ถึงแม้ว่าพวกเขาแล้วกล่าวว่าเปลวไฟจะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกายใด ๆ . ความคิดที่วิ่งผ่านหัว Lakyus 'ขณะที่เธอเฝ้าดูกำแพงไฟจากด้านหลังของการก่อตัว. แต่ถึงกระนั้นก็เป็น เร็วเกินไปที่จะเฉลิมฉลองความจริงที่ว่าเปลวไฟได้ไม่เป็นอันตราย หากพวกเขาไม่ได้หมายถึงการทำให้เกิดการบาดเจ็บแล้วต้องมีเหตุผลที่จะคิดในใจ Jaldabaoth พวกเขาอีก นั่นคือสิ่งที่เธอต้องออกปริศนา. ถ้าฉันไม่สามารถคิดออกมีจุดเสียพลังงานที่มันไม่มี ใครคือมันที่บอกว่าผมควรจะใช้หัวของฉันสำหรับสิ่งที่ดีกว่า ... Evileye หรือลุง? อุปสรรคของเปลวไฟที่มีมนต์ขลังเป็นเหมือนภาพลวงตาที่นำเสนอไม่มีการต่อต้านและแบริ่งไม่มีความร้อนและเช่นเดียวกับที่เธอก็ผ่านLakyus มองไปรอบ ๆ ที่ใบหน้ากังวลของนักผจญภัยที่ถูกก้าวผ่านอุปสรรค. แผนได้เรียกการก่อตัวของแนวป้องกัน แต่เป็นเส้นเรียบร้อยของการต่อสู้ที่อยู่ตรงกลางของเมืองเป็นเรื่องยากมาก ดังนั้นพวกเขาได้ใช้สี่ฝ่าย Orichalcum การจัดอันดับเป็นนักผจญภัย linchpins ของการพัฒนาที่กำหนดในแต่ละของนักผจญภัยที่จะเป็นหนึ่งในนั้น คนที่มองลงมาจากข้างต้นจะเห็นสิ่งที่เหมือนสัตว์ป่าที่มีทั้งหมดสี่ขากระจาย. เนื่องจากพวกเขาเป็นแกนของการก่อตัวมันเป็นเพียงธรรมชาติที่นักผจญภัยอันดับ Orichalcum จะกลายเป็นผู้นำ แต่ตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความตึงเครียด Lakyus หวังว่าพวกเขาจะซ่อนความกลัวของพวกเขาและสร้างแรงบันดาลใจความกล้าหาญในคนอื่น ๆ รอบตัวพวกเขา. ฉันควรจะใช้เวลาไปข้างหน้าหลังจากที่ทั้งหมดหรือไม่แน่นอนถ้านักผจญภัยอันดับ adamantite เหมือนตัวเองยืนอยู่ที่หัวของพวกเขา, กำลังใจในการทำงานก็จะเพิ่มขึ้น แต่ตอนนี้ Lakyus ไม่มีพันธมิตรที่เชื่อถือได้อยู่เคียงข้างเธอ แม้ว่าเธอได้รับการจัดอันดับ adamantite เป็นคนเดียวที่บลูโรสมีประสิทธิภาพน้อยกว่าพรรคอันดับ Orichalcum เช่นนี้เธอได้มีคำสั่งส่งของแนวหน้าให้กับพวกเขา. ถึงแม้ว่าพวกเขาไว้วางใจฉันทำงานในและทำให้เอะอะจะกรอกพวกเขาด้วยความไม่พอใจ แต่ ... อาผมก็ควรจะไปที่ด้านหน้าและดูสิ่งที่เกิดขึ้น. กับที่ Lakyus ก้าวผ่านกำแพงของไฟ. โลกเงียบสดแพร่กระจายไปข้างหน้าของพวกเขา ถนนเป็นเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ในเมืองหลวงถ้าคุณมองข้ามความจริงที่ว่ามีการปรากฏตัวของการดำรงชีวิตของมนุษย์และอีกหลายแห่งที่อยู่อาศัยที่ได้รับการทำลาย. "เกิดอะไรขึ้นกับผู้อยู่อาศัยหรือไม่พวกเขาหลบซ่อนตัวอยู่หรือไม่มีกลิ่นไม่เป็น เลือด. "" เป็นไปไม่ได้. มองประตูที่ได้รับการหักลง. ฉันกลัวคนที่อาจจะได้รับการดำเนินการใดที่หนึ่ง. "" เราจำเป็นต้องระวังปีศาจที่ซุ่มซ่อนอยู่ภายในบ้านที่เราควรจะทำการค้นหาห้องพักต่อห้อง หรือไม่ที่จะใช้เวลามากของเวลา. "" มันจะปลอดภัยในการติดต่อ Lakyus ซังและรอคำแนะนำเพิ่มเติมใช่มั้ย? "" จากนั้นให้รีบขึ้น and- "" ไม่จำเป็นต้องที่จะ. "ยืดโดยที่สะท้อนเสียงของเสียงที่นักผจญภัยพูดหันไปมองข้างหลังพวกเขา พวกเขาจ้องมองด้วยความประหลาดใจตาตาที่ Lakyus ที่เพิ่งมาถึง. "เหล็กและอันดับทองแดงผจญภัยจะอยู่ข้างหลังเพื่อค้นหาบ้าน. หนึ่งในทีมอันดับ Mithril จะยังคงอยู่เบื้องหลังในการกำกับดูแล. คนที่อยู่เบื้องหลังจะแพร่กระจายออกไป การสร้างและล่วงหน้า. คัดค้านใด? "หัวสั่นกล่าวว่าไม่มีใคร." จากนั้นให้เราล่วงหน้า. "Lakyus เดินในทิศทางเดียวกับการผจญภัย Orichalcum การจัดอันดับ เงียบอึดอัดตัดสินรอบตัวพวกเขา มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่ามีการใช้ชีวิตที่นี่จนกระทั่งช่วงเย็นวันนี้. "... พูดซึ่ง Momon ซังจะเป็นไรเขาจะไม่?" Lakyus เข้าใจวิธีการที่พวกเขาไม่สบายใจอยู่กับปักหมุดหวังของพวกเขาทั้งหมดใน Momon "เขาจะปรับ. Evileye ตัวเองยอมรับว่าเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งกว่าของเธอ. ปัญหาที่แท้จริงเป็นสิ่งหนึ่งที่ต่อสู้ให้เขาหยุดนิ่งผู้นำศัตรู Jaldabaoth. วิธีการที่แข็งแกร่งที่เขาเป็นอยู่แล้ว ... " นักผจญภัยที่อยู่ใกล้เคียง ได้ยินและใบหน้าของพวกเขา drooped ในความสิ้นหวัง. "อาขอโทษไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. เราก็ต้องทำในสิ่งที่เราได้รับมอบหมายให้ทำนั่นคือทั้งหมดที่." "ใช่ที่จริง. มันทำให้ฉันอิจฉาเป็น นรกจะยอมรับมัน แต่ผมคิดว่าเราแต่ละคนได้รับมอบหมายให้ทำในสิ่งที่เราเหมาะสมที่สุดสำหรับ. ในกรณีที่ทุกคนรอคอยที่ "ยืนอยู่ที่หัวของกลุ่มร่วมกับนักผจญภัยอันดับOrichalcum, Lakyus ก้าวไปข้างหน้ามือของเธอจับดาบปีศาจKilineyram พื้นผิวของมันเป็นเหมือนการยืดของท้องฟ้ายามค่ำคืน, จุดด่างดำที่มีดาวประกาย. พวกเขาไม่เคยเดินเป็นเวลานานก่อนที่จะได้ยินเสียงระเบิดที่ห่างไกลดำเนินการไปเบา ๆ จากระยะไกล คนที่สั่นเป็นนักผจญภัยอันดับที่ต่ำกว่า คนที่เตรียมไว้สำหรับการต่อสู้กลางมีการจัดอันดับนักผจญภัย คนที่สแกนสภาพแวดล้อมของพวกเขาเป็นนักผจญภัยอันดับบน และคนที่มองตรงไปข้างหน้าเป็นนักผจญภัยระดับสูงสุด ท่ามกลางทะเลของปฏิกิริยานี้ Lakyus จ้องมองออกไปในระยะทางด้วยสายตาเจาะที่. "บุคคลในด้านที่ได้เข้ารบ." อาจจะไม่ได้กลุ่มของ Tina. "ถ้าพวกเขาได้รับการเคลื่อนย้ายในอัตราเดียวกับตัวเราเราควร จะเป็นเผชิญการต่อต้านศัตรูเร็ว ๆ นี้. "" ... สิ่งที่เกี่ยวกับจากด้านบน? "" เรามีลูกเสือในสถานที่และไม่มีของพวกเขาได้มีการรายงานอะไรเพื่อให้ห่างไกล. "" นั่นคือสิ่งที่ดี. ปีศาจมีจำนวนมากของสิ่งมีชีวิตชนิดบินหมู่ ตัวเลขของพวกเขา. ถ้าพวกเขากระจายออกไปในเมืองหลวงก็จะไม่ดีงาม. ดังนั้นเราจึงจำเป็นที่จะดึงดูดความสนใจของพวกเขาไปที่พื้นดินที่เรามีตอนนี้ "." ซึ่งหมายความว่าแผนเปลี่ยนแปลงเป็นหลัก. "" ที่เหมาะสม ... hm สิ่งที่คุณได้ยินเสียงอะไร? "" ใช่ฉันได้ยินสุนัขเห่า.. เดี๋ยวก่อนสิ่งที่? "ล้อมายากลลับตอบคำถาม." ผมยังไม่ได้รับการยืนยันด้วยตาของฉัน แต่ฉันคิดว่า มัน Hellhound ได้. ความสามารถพิเศษของมันคือลมหายใจคะนอง. ฉันคิดว่ามันมีความยากลำบากในการจัดอันดับสิบห้าหรือดังนั้น. "" ความยาก ... ใช่พูดซึ่งสิ่งที่เป็นอันดับ Jaldabaoth แม่บ้านและแมลงได้หรือไม่ "Lakyus ก็หายไปเป็นไปได้ วิธีการที่เธอควรจะตอบ ถ้าเธอเป็นคนซื่อสัตย์มากที่สุดมีแนวโน้มว่าจะแก้ปัญหาของพวกเขาแตก แต่ถ้าพวกเขาเดินเข้าไปในการต่อสู้กับการแสดงผลที่ผิดพลาดของศัตรูเพราะเธอโกหกพวกเขาก็จะเป็นเช่นเดียวกับภัยพิบัติ เธอทุกข์ทรมานเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่ก่อนที่จะตัดสินใจบอกความจริง. "... 150." "ใช่?" ทุกคนที่ได้ยินเสียง Lakyus 'มีปฏิกิริยาเดียวกัน. "การจัดอันดับความยากลำบากแม่บ้านแมลงเป็นอย่างน้อย 150 Jaldabaoth ตัวเอง ประมาณ 200 หรือมากกว่า. "" ฮะ ?! "ทุกคนนอกเหนือจากLakyus ถูกพูด มากว่าที่คาดว่า แม้การจัดอันดับสูงสุด Orichalcum ผจญภัยเท่านั้นที่จะประเมินประมาณ 80 ในการจัดอันดับความยากลำบาก ถึงแม้คนหนึ่งยังคงสามารถมีชัยเหนือศัตรูอันดับประมาณ 15 จุดมากกว่าตัวเองพยายามที่จะทำเช่นเดียวกันกับศัตรูอันดับเกือบสองเท่าสูงที่สุดเท่าที่ตัวเองเป็นอะไรสั้น ๆ ที่น่าหัวเราะ และ then- "รอนาที! คุณกำลังจะบอก Momon ซังเป็นไปที่จะต่อสู้กับความยากลำบากที่ 200 มอนสเตอร์ด้วยตัวเอง?" "แน่นอน. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมบอกว่าเราเพียงแค่ต้องการจะได้รับในทาง." "แต่ที่ไม่เหมือนกัน ... คุณบอกว่า 200? คุณหลอกฉันหรือไม่ adamantite ทุกการจัดอันดับนักผจญภัยที่แข็งแกร่ง? "" ถ้าเพียง แต่. แม้เรากำลังประมาณ 90 อันดับที่ดีที่สุด. "" แล้ว ... แล้วว่านรกจะถูกเราควรจะ ชนะ ?! "นักผจญภัยที่มองไปรอบๆ กลั้นหายใจ. Lakyus ไม่ได้โกหก แต่ไม่ได้บอกพวกเขาว่าเธอความจริงทั้งหมด แม้ว่า Lakyus ตัวเองได้รับการจัดอันดับที่เก้าสิบ, Evileye ถูกกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบซึ่งเป็นวิธีการที่เธอได้มาถึงข้อสรุปเกี่ยวกับแม่บ้านแมลงและ Jaldabaoth และนั่นก็คือเหตุผลที่ Evileye ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแนวป้องกันนี้. เพื่อที่จะกู้คืนได้อย่างรวดเร็วมานะใช้จ่ายของเธอเธอได้เลือกที่จะนั่งสมาธิและส่วนที่เหลือ หลังจากนั้นเธอได้ตาม Momon ไปยังที่ที่ Jaldabaoth ก็เพื่อที่จะให้การสนับสนุนเพื่อให้สามารถต่อสู้ Momon Jaldabaoth หนึ่งต่อหนึ่ง ความกลัวของพวกเขาว่าพวกเขาจะพบแม่บ้านแมลงอีกครั้ง. ในขณะที่ Lakyus ก็หายไปในความคิดเธอรู้สึกอารมณ์ซึมเศร้ารอบ prickling เธอบนผิวของเธอ กำลังใจในการทำงานของทุกคนได้ลดลงและมีพึมพำเกี่ยวกับการละทิ้งสิ่งที่ทั้งและหนีเมืองหลวง. ขณะที่เธอได้คาดการณ์ไว้ทุกคนรู้สึกขวัญเสีย Lakyus รู้เพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินเสียงพูดคุยเกี่ยวกับการต่อสู้ของพวกเขา Evileye เธอมีความรู้สึกแบบเดียวกับตัวเอง. "คุณได้ยิน Evileye ใช่มั้ย? Momon ซังเป็นชนิดของผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถต่อสู้อย่างเท่าเทียมกันกับ Jaldabaoth. เพราะการที่เรา ไว้วางใจอีกครั้งทุกอย่างเพื่อ Momon ซังและแทนที่จะเรากำลังจะทำในสิ่งที่เราสามารถทำ. "" B-แต่ถ้า Jaldabaoth ต่อสู้ Momon ซังแล้วสิ่งที่ถ้าแม่บ้านแมลงปรากฏขึ้นที่นี่? "" ปล่อยที่ให้เรา บลูโรส. Evileye มีรายการพิเศษที่จะช่วยให้เธอผ่านทางไกลไปยังเรา. เธอก็มีวิธีการจัดการกับแม่บ้านแมลงเพื่อให้เธอสามารถเอาชนะช่องว่างความยากลำบากและเอาชนะเธอ. "ที่นำคลื่นของเสียงเชียร์จากนักผจญภัย ดูเหมือนว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาได้รับการบูรณะ. เพียงในกรงขังของเวลาคำรามของสัตว์เข้ามาจากทางข้างหน้าพร้อมกับเสียงของรอยเท้า. "พวกเขากำลังมา. เราจะสร้างแนวป้องกันของเราที่นี่. คนใน ดิสก์บินดังกล่าวข้างต้นจะลดลงเข้าสู่ถนนด้านข้าง. ออกถนนสายหลักให้ฉัน! "สัตว์มีบนถนนสายหลัก แม้ว่าพวกเขาจะดูเหมือนสุนัขขนาดใหญ่ที่ตาของเขาก็เต็มไปด้วยปัญญานรกและในสถานที่ของ drool เปลวไฟรั่วไหลออกมาจาก Maws ของพวกเขา. มีสิบห้าของ hellhounds เหล่านี้ที่นี่ ยืนอยู่ก่อนหน้าพวกเขาได้รับการ Lakyus ที่จับดาบปีศาจ Kilineyram ด้วยมือทั้งสอง. "คุณปีศาจอนุคุณไม่กล้ามองลงไปฉัน." ด้วยการอธิษฐานกับพระเจ้าน้ำบนริมฝีปากของเธอ Lakyus กานพลู Hellhound กระโดดในช่วงครึ่งปี ด้วยการตีเพียงครั้งเดียว ดาบลอยรอบเธอทำหน้าที่เป็นโล่การสกัดกั้นการโจมตีของ hellhounds จากสีข้างของเธอ เธอเตะออกไปหนึ่งที่ถูกหักที่ข้อเท้าของเธออีก. Lakyus กว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ริบหรี่เปลวไฟของอุปสรรคไม่มีความร้อนเลย ทำให้ดูเหมือนภาพลวงตา นักผจญภัยยืนอยู่ที่ด้านหน้าสบตากันกับฝ่ายของตน แล้วจึงรวบรวมความกล้าและพุ่งกล้าผ่านไฟร์วอลล์


ถึงแม้สนับสนุนพระสงฆ์จากวัดได้คาถาไฟพิทักษ์นั้น พวกเขายังคงถือลมหายใจของพวกเขาเพราะกลัวว่า ปอดของพวกเขาจะถูกเผา


. . . . . . . แม้ว่าพวกเขาบอกว่าไฟไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกาย


ความคิดที่วิ่งผ่าน lakyus ' หัวเธอดูกำแพงไฟจากด้านหลังของการพัฒนา


แต่มันก็เร็วเกินไปที่จะฉลองกับความจริงที่ว่าเปลวไฟไม่เป็นอันตราย ถ้าพวกเขาไม่ได้หมายถึงการทำให้เกิดการบาดเจ็บแล้วมันต้องมีอีกเหตุผลหนึ่งที่ jaldabaoth ที่เห็นพวกเขา นั่นคือสิ่งที่เธอมีปริศนาออก


ถ้าผมไม่สามารถหาทางออกได้ มีจุดเสียพลังงานบน ใครบอกว่าฉันควรจะใช้หัวของฉันสำหรับสิ่งที่ดีกว่า . . . . . . . evileye หรือลุง ?


อุปสรรคของเปลวไฟขลังเหมือนภาพลวงตา ไม่มีการเสนอความต้านทานและแบริ่ง ไม่ร้อน และมันก็เป็นอย่างนั้นเธอผ่าน


lakyus มองไปรอบ ๆที่เป็นห่วง ใบหน้าของนักผจญภัยที่กำลังก้าวผ่านอุปสรรค


แผนได้เรียกการก่อตัวของแนวป้องกัน แต่เป็นเส้นเรียบร้อยของสงครามกลางเมืองได้ยากมาก ดังนั้น จึงมีการใช้แอนติบอดีอันดับ 4 ฝ่ายของนักผจญภัยเป็น linchpins ของการก่อตัวให้แต่ละของนักผจญภัย หนึ่งในนั้น ใครมองลงมาจากด้านบนจะเห็นสิ่งที่เหมือนสัตว์สี่ขากระจาย


ตั้งแต่พวกเขาเป็นแกนหลักของการพัฒนา มันเป็นเพียงธรรมชาติที่โอริคัลคุมอันดับนักผจญภัยจะกลายเป็นผู้นำ แต่ตอนนี้ พวกเขาเต็มไปด้วยความกังวลและความตึงเครียดlakyus หวังว่าพวกเขาอาจซ่อนความกลัวของพวกเขาและจุดประกายความกล้าในคนอื่น ๆรอบ ๆพวกเขา


ฉันควรด้านหน้าทั้งหมด


แน่นอน ถ้าเป็นนักผจญภัยเหมือนตัวเองยืนอยู่ที่อันดับดามันไทหัว ขวัญก็จะเพิ่มขึ้น แต่ตอนนี้ lakyus ไม่มีพันธมิตรที่เชื่อถือได้ ข้างๆเธอ ถ้าเธอดามันไทจัด