“Ruth, give me the chocolate.”“Yes,

“Ruth, give me the chocolate.”

“Yes, your highness.”

Ruth pulled out a small wrapped package from her bag and gave it to Theia. Theia then removed the wrapping, revealing a transparent case.

“Is this... Saguratin?”

“That's right. Me and Ruth made this.”

Inside the transparent case was a Saguratin made from chocolate. Some of the detailed parts had been simplified, but they had reproduced the design of the very sharp angled sword well.

“You too?”

“Yes.”

Hearing that Theia had made the chocolate with Ruth, Koutarou was overcome with a mysterious feeling.

What is this... It was the same during the ski trip but this is more, different...

A warmth spread through his chest. And while he felt comfortable, he felt just as strongly that he wanted to protect this feeling. It was a feeling of security that he would feel from his parents. The feeling of duty of wanting to protect a small child. The two feelings intertwined and created a complex emotion.

“Satomi-sama. We have only made this chocolate sword, there is nothing else.”

Rokujouma V9 305.jpg
“We have poured our feelings into this one chocolate... Will you accept it?”

“Yeah... thank you.”

Koutarou reached out with his hands as if he was being drawn in. It was incredibly difficult for him to disobey Theia right now.

“Thank you for everything, Satomi-sama.”

“And if possible, we want you to keep helping us in the future.”

“That's a given.”

Koutarou nodded firmly after receiving the case from Theia.

“A given, is it?”

Theia narrowed her eyes and slightly tilted her head. That expression was more gentle than usual.

“Yeah. Is that so strange?”

“Of course it's strange... If that's your answer I don't know what we were fighting over all this time. Fufufu.”

Theia laughed in a gentle voice, and Koutarou felt that her laughter was very comfortable. Even though just ten months ago, they would start fighting just when he heard that voice.

“But I won't let you win right away.”

“I understand. I don't want Kiriha to fall into any danger either.”

“...Thinking about it calmly, you're right about it being strange, Theia.”

“Right?”

Koutarou and Theia laughed together, they both looked so very happy. It was quite strange to see an invader and her victim together like that. But to them that was now their everyday life, and it should be their everyday from now on too.

Their laughter continued for a while longer. Ruth watched over her master whom she adored, and the legendary knight she had nothing but hopes for. With the miracle she had hoped for occurring right in front of her, she was satisfied.

And once the laughter had died down, Ruth finally opened her mouth.

“Your highness, Satomi-sama, let's go home. It is starting to get cold.”

The only worry Ruth really had now was their health.

“That's true. Let's go before we catch a cold.”

“I'm hungry.”

“Once we get home, Shizuka-sama's chocolate cake might be ready.”

“That's right, I almost forgot.”

The two agreed with Ruth's suggestion and the three of them headed towards the entrance to the rooftop.

Ruth, who was in the lead, opened the metal door and entered the school building. Theia followed behind her, however before she passed through the door she stopped and turned back to Koutarou.

“That's right, Koutarou, let me tell you something else that's strange.”

By turning around, Theia's golden hair swung around and shone in a burning red color as it was bathed in the setting sun's light. And at the same time, Theia's expression was shining just as much.

“Hm? What?”

Koutarou stopped, and the two stood so close that they could feel each other’s breaths.

“Actually... it's about that chocolate.”

Theia reached her hand out and touched the transparent case Koutarou was holding.

“What about it?”

“Yes. You see, this chocolate is without a doubt...”

Theia looked up at Koutarou and showed a mischievous smile.

“...a true love chocolate.”

Theia spoke those words as if it was nothing, but Koutarou couldn't do the same when he heard them.

“...Eh?”

The moment the words reached Koutarou's ears, he was unable to think. It was as if someone turned off the power to his brain.

“That's all I wanted to say. Brrr, now let's hurry home, Koutarou.”

Having said everything she wanted, Theia showed a satisfied smile and she left Koutarou behind and entered the school building.

“...Eh?”

Even after being left alone, Koutarou stood still on the roof for a little while longer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"รู ให้ฉันช็อคโกแลต""ใช่ ฝ่าบาท"รูดึงห่อขนาดเล็กจากกระเป๋าของเธอ และมอบมันให้กับ Theia Theia จากนั้นเอาออกตัด การเปิดเผยกรณีโปร่งใส"คือ... Saguratin ""ที่เหมาะสม. ฉันและรูทำนี้"ภายในโปร่งใสกรณีถูก Saguratin ที่ทำจากช็อคโกแลต ส่วนรายละเอียดบางอย่างได้ง่าย แต่พวกเขาได้ห้ามการออกแบบของดาบมุมคมมากด้วย"คุณเกินไป? ""ใช่"ได้ยินว่า Theia ได้ทำช็อคโกแลตกับรู Koutarou ถูกเอาชนะ ด้วยความรู้สึกลึกลับนี้คืออะไร มันเป็นเหมือนช่วงเล่นสกี แต่นี้จะแตกต่างกัน เพิ่มเติม...ความอบอุ่นแพร่กระจายผ่านหน้าอกของเขา และในขณะที่เขารู้สึกสะดวกสบาย เขารู้สึกว่าเป็นอย่างยิ่งว่า เขาต้องการปกป้องความรู้สึกนี้ มันเป็นความรู้สึกที่เขาจะรู้สึกได้จากพ่อแม่ของเขา ความรู้สึกของหน้าที่ของการปกป้องเด็กเล็ก ความรู้สึกสองพันกันไปมา และสร้างอารมณ์ความรู้สึกที่ซับซ้อน"Satomi เน เราเพียงทำดาบนี้ช็อคโกแลต มีอะไรอย่างอื่น"Rokujouma V9 305. jpg"เราเทความรู้สึกของเราลงในช็อกโกแลตหนึ่งนี้... จะรับมันไหม""ใช่...ขอขอบคุณคุณ"Koutarou ถึงออก ด้วยมือของเขาว่าเขาจะออกใน มันเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อที่เขาขัด Theia"ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง Satomi เน""และถ้าเป็นไปได้ เราต้องการให้ช่วยเหลือเราในอนาคต""ที่กำหนด"Koutarou พยักหน้าให้แน่นหลังจากได้รับกรณีจาก Theiaความกำหนด A คือมันTheia ประชากรดวงตาของเธอ และเล็กน้อยเอียงศีรษะของเธอ นิพจน์ที่ไม่อ่อนโยนมากขึ้นกว่าปกติ"ใช่ คือที่ผิดปกติดังนั้น"แน่นอนก็แปลก... ถ้าเป็นคำตอบของคุณ ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เราได้ต่อสู้ทีนี้ Fufufu"Theia หัวเราะเสียงอ่อนโยน และ Koutarou รู้สึกว่า เสียงหัวเราะของเธอเป็นมาก แม้ว่าเพียงแค่สิบเดือนที่ผ่านมา พวกเขาจะเริ่มต่อสู้เพียงเมื่อเขาได้ยินเสียงที่"แต่ฉันจะให้คุณชนะทันที""ฉันเข้าใจ ฉันไม่ต้อง Kiriha ตกอยู่ในอันตรายใด ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง"“... คิดเกี่ยวกับมันอย่างสงบ คุณขวาเกี่ยวกับการแปลก Theia นั้น""ใช่มั้ย"Koutarou และ Theia หัวเราะกัน พวกเขาทั้งสองดูมีความสุขมาก มันก็ค่อนข้างแปลกที่เห็นการรุกรานและเหยื่อของเธอเข้าด้วยกันเช่นที่ แต่ไป ที่ตอนนี้ชีวิตของพวกเขา และควรเป็นชีวิตประจำวันของพวกเขาจากนี้เกินไปเสียงหัวเราะของพวกเขาอย่างต่อเนื่องในขณะที่อีกต่อไป รูดูหลักของเธอที่เธอหมายปอง และอัศวินในตำนานเธอไม่มีอะไร แต่หวัง มิราเคิลเธอมีหวังสำหรับเกิดหน้าเธอ เธอพอใจและเมื่อเสียงหัวเราะเสียชีวิตลง รูเปิดปากของเธอในที่สุด"ฝ่าบาท ซา Satomi ลองไปบ้าน มันกำลังเริ่มจะเย็น"กังวลเฉพาะรูมีจริง ๆ ตอนนี้คือ สุขภาพของพวกเขา"ที่เป็นความจริง ลองไปก่อนเราติดหวัด""ผมหิว""เมื่อเราได้รับบ้าน เค้กช็อกโกแลตชิซูกะมาอาจจะไม่พร้อม""ที่เป็นขวา เกือบลืม"ทั้งสองเห็นด้วยกับคำแนะนำด้วยและทั้งสามก็มุ่งหน้าไปทางประตูทางเข้าชั้นดาดฟ้ารู ที่ถูกในการทำ เปิดประตูโลหะและอาคารเรียน Theia ตามหลังเธอ แต่ก่อนเธอผ่านประตู เธอหยุด และหันกลับไป Koutarou"ที่มีสิทธิ์ Koutarou ให้ฉันบอกคุณสิ่งอื่นที่แปลก"โดยหมุนรอบ ผมสีทองของ Theia ปรับรอบ และส่องในสีแดงเขียนเป็นมันถูกอาบไปด้วยแสงสว่างของอาทิตย์ และในเวลาเดียวกัน นิพจน์ของ Theia ส่องเพียงเท่านั้น"หือ อะไร "Koutarou หยุด และทั้งสองยืนจึงปิดที่พวกเขาอาจรู้สึกว่าลมหายใจของกันและกัน"จริง...มันเป็นเรื่องของช็อคโกแลตที่"Theia ถึงมือของเธอออก และกรณีใส Koutarou ได้จับสัมผัส"คืออะไรมัน""ใช่ คุณเห็น ช็อกโกแลตนี้ไม่ต้องสงสัย..."Theia ดู Koutarou และพบรอยยิ้มซุกซน"... .a รักช็อกโกแลตด้วย"Theia พูดคำเหล่านั้นว่ามันเป็นอะไร แต่ Koutarou ไม่สามารถเช่นกันเมื่อเขาได้ยินพวกเขา“... เอ๊ะ"ในขณะที่คำถึงหูของ Koutarou เขาไม่สามารถคิด เป็นคนปิดพลังสมองของเขาได้"นั่นคือทั้งหมดที่อยากพูด Brrr ตอนนี้ลองรีบ Koutarou. "มีบอกทุกอย่างที่เธอต้องการ Theia พบรอยยิ้มพอใจ และเธอทิ้ง Koutarou และป้อนอาคารโรงเรียน“... เอ๊ะ"แม้หลังจากถูกปล่อยเพียงอย่างเดียว Koutarou อยู่บนหลังคายังข้างทางอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"รู ธ ให้ฉันช็อคโกแลต." "ใช่ใต้ฝ่าพระบาท." รู ธ ดึงออกมาเป็นแพคเกจห่อขนาดเล็กจากกระเป๋าของเธอและมอบมันให้กับ Theia Theia ลบออกแล้วห่อเผยให้เห็นกรณีโปร่งใส. "นี่คือ ... Saguratin?" "ที่เหมาะสม ฉันและรู ธ ทำนี้. " ภายในกรณีโปร่งใสเป็น Saguratin ทำจากช็อคโกแลต บางส่วนที่ได้รับรายละเอียดที่เรียบง่าย แต่พวกเขาก็ทำซ้ำการออกแบบของดาบมุมที่คมชัดเป็นอย่างดี. "คุณเกินไป?" "ใช่." ได้ยินว่า Theia ได้ทำช็อคโกแลตกับรู ธ Koutarou ถูกครอบงำด้วยความรู้สึกที่ลึกลับนี้คืออะไร ... มันเป็นเหมือนกันในระหว่างการเดินทางไปเล่นสกี แต่นี้คือสิ่งที่แตกต่างกัน ... ความอบอุ่นแพร่กระจายผ่านหน้าอกของเขา และในขณะที่เขารู้สึกสะดวกสบายเขาก็รู้สึกเช่นเดียวกับอย่างแรงกล้าว่าเขาต้องการที่จะปกป้องความรู้สึกนี้ มันเป็นความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยว่าเขาจะรู้สึกจากพ่อแม่ของเขา ความรู้สึกของการปฏิบัติหน้าที่ของความต้องการที่จะปกป้องเด็กเล็ก ความรู้สึกของทั้งสองพันและสร้างอารมณ์ความรู้สึกที่ซับซ้อน. "ซาโตมิซามะ เราได้ทำเพียงดาบช็อคโกแลตนี้มีอะไรอย่างอื่น. " Rokujouma V9 305.jpg " เราได้เทลงไปในความรู้สึกของเรานี้ช็อคโกแลต ... คุณจะยอมรับได้หรือไม่ " " ใช่ ... ขอบคุณ. " Koutarou เอื้อมมือออก ด้วยมือของเขาราวกับว่าเขากำลังถูกวาดใน. มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาอย่างไม่น่าเชื่อที่จะไม่เชื่อฟัง Theia ในขณะนี้. "ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง Satomi-sama." "และถ้าเป็นไปได้เราอยากให้คุณช่วยให้เราในอนาคต " " นั่นคือได้รับ. " Koutarou พยักหน้าอย่างมั่นคงหลังจากที่ได้รับกรณีจาก Theia. " ที่กำหนดมันคืออะไร? " Theia หรี่ตาของเธอและเอียงเล็กน้อยหัวของเธอ การแสดงออกที่เป็นอ่อนโยนมากขึ้นกว่าปกติ. "ใช่ คือว่าแปลก ๆ ? " " แน่นอนมันแปลก ... หากเป็นคำตอบของคุณผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เรากำลังต่อสู้มากกว่าที่ทุกเวลานี้ Fufufu. " Theia หัวเราะด้วยเสียงอ่อนโยนและ Koutarou รู้สึกว่าเสียงหัวเราะของเธอเป็นความสะดวกสบายมาก แม้ว่าจะแค่สิบเดือนที่ผ่านมาพวกเขาจะเริ่มต้นการต่อสู้เพียงเมื่อเขาได้ยินเสียงว่า. " แต่ผมจะไม่ยอมให้คุณชนะทันที." "ผมเข้าใจ ฉันไม่ต้องการ Kiriha จะตกอยู่ในอันตรายใดใด. " " ... คิดเกี่ยวกับมันอย่างใจเย็นคุณขวาเกี่ยวกับมันเป็นแปลก Theia. " " ใช่ไหม? " Koutarou และ Theia หัวเราะด้วยกันพวกเขาทั้งสองมองมากเลย มีความสุข. มันก็ค่อนข้างแปลกที่จะเห็นการรุกรานและเหยื่อของเธอเช่นกันว่า แต่การที่จะให้เขารู้ว่าตอนนี้ชีวิตประจำวันของพวกเขาและมันควรจะเป็นในชีวิตประจำวันของพวกเขาจากนี้ไปด้วย. เสียงหัวเราะของพวกเขาอย่างต่อเนื่องในขณะที่อีกต่อไป รู ธ ดูมากกว่าโทของเธอซึ่งเธอชื่นชอบและอัศวินในตำนานที่เธอได้มีอะไร แต่หวังว่า ด้วยความมหัศจรรย์ที่เธอคาดหวังว่าจะเกิดขึ้นตรงหน้าของเธอพอใจ. และเมื่อเสียงหัวเราะได้ตายลงในที่สุดรู ธ เปิดปากของเธอ. "ใต้ฝ่าพระบาท Satomi-sama ขอกลับบ้าน มันเริ่มที่จะได้รับความเย็น. " กังวลเพียงรู ธ จริงๆมีในขณะนี้คือสุขภาพของพวกเขา. " นั่นเป็นความจริง Let 's go ก่อนที่เราจะจับเย็น. " " ฉันหิว. " " เมื่อเราได้รับที่บ้านเค้กช็อคโกแลตชิซูกะซามะอาจจะมีความพร้อม. " " นั่นเป็นสิทธิที่ผมเกือบลืม. " ทั้งสองเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะของรู ธ และสาม พวกเขามุ่งหน้าไปยังประตูทางเข้าชั้นดาดฟ้า. the รู ธ ที่อยู่ในความเป็นผู้นำเปิดประตูโลหะและเข้าไปในตึกโรงเรียน Theia ตามด้านหลังของเธอ แต่ก่อนที่เธอจะเดินผ่านประตูที่เธอหยุดและหันกลับไป Koutarou. "ที่เหมาะสม Koutarou ให้ฉันบอกคุณอย่างอื่นที่แปลก." ด้วยการเปลี่ยนไปรอบ ๆ ผมสีทอง Theia เหวี่ยงไปรอบ ๆ และส่องในการเผาไหม้ สีแดงขณะที่มันกำลังอาบน้ำในที่มีแสงดวงอาทิตย์ของการตั้งค่า และในเวลาเดียวกันการแสดงออกของ Theia ส่องแสงเพียงเท่า. "หืม? อะไร? " Koutarou หยุดและทั้งสองยืนอยู่ใกล้ที่พวกเขาจะได้รู้สึกว่าลมหายใจของกันและกัน. " อันที่จริง ... มันเป็นเรื่องของช็อคโกแลตที่. " Theia ถึงมือของเธอออกมาและสัมผัสกรณีโปร่งใส Koutarou ถือ. " มีอะไรเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ " " ใช่ คุณจะเห็นช็อคโกแลตนี้โดยไม่ต้องสงสัย ... " Theia เงยหน้าขึ้นมอง Koutarou และแสดงให้เห็นรอยยิ้มซุกซน. " ... ช็อคโกแลตความรักที่แท้จริง. " Theia พูดคำเหล่านั้นราวกับว่ามันเป็นอะไร แต่ Koutarou ไม่สามารถทำ เดียวกันเมื่อเขาได้ยิน. " ... ใช่มั้ย?" ขณะที่คำถึงหู Koutarou ของเขาก็ไม่สามารถที่จะคิด มันเป็นเหมือนกับว่ามีใครบางคนปิดไฟไปยังสมองของเขา. "นั่นคือทั้งหมดที่ผมอยากจะบอกว่า Brrr ตอนนี้ขอรีบบ้าน Koutarou. " มีทุกอย่างที่เธอบอกว่าเธอต้องการ Theia แสดงให้เห็นรอยยิ้มและความพึงพอใจที่เธอทิ้งไว้เบื้องหลังและ Koutarou เข้าไปในตัวอาคารโรงเรียน. " ... ใช่มั้ย? " แม้หลังจากที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว Koutarou ยังคงยืนอยู่บน หลังคาในขณะที่อีกหน่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" รูธ เอาช็อกโกแลต”" ใช่เพค่ะ , ฝ่าบาท .รูทดึงออกเล็ก ๆห่อแพคเกจจากกระเป๋าของเธอและให้เธีย . เธียแล้วเอาห่อ เปิดเผยกรณีโปร่งใส" นี่ . . . . . . . saguratin ? "" ใช่แล้ว ฉันและรูธทำ”ข้างในกรณีโปร่งใสเป็น saguratin ทำจากช็อกโกแลต บางส่วนของชิ้นส่วนรายละเอียดได้ง่ายขึ้น แต่พวกเขามีการทำซ้ำการออกแบบของคมดาบทำมุมดี" เธอด้วยเหรอ ? "" ใช่ " .ได้ยินว่าเธียได้ช็อกโกแลตกับรูธ โคทาโร่ถูกเอาชนะด้วยความรู้สึกประหลาดอะไรนี่ . . . . . . . เหมือนกับตอนไปเล่นสกี แต่นี้คือ เพิ่มเติม ที่แตกต่างกัน . . . . . . .ความอบอุ่นแผ่กระจายไปตามหน้าอกของเขา และในขณะที่เขารู้สึกสบาย เขารู้สึกเหมือนกับว่า เขาต้องการที่จะปกป้องความรู้สึกนี้ มันเป็นความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยที่เขาจะรู้สึกจากพ่อแม่ของเขา ความรู้สึกของหน้าที่ต้องการปกป้องเด็ก สองความรู้สึกมาเกี่ยวข้องและสร้างอารมณ์ที่ซับซ้อน" ซาโตมิ ซามะ เราทำให้ช็อคโกแลตนี้ดาบ ไม่มีอะไร "rokujouma V9 305.jpg" เราทุ่มเทความรู้สึกเป็นหนึ่งในนี้ช็อกโกแลต . . . . . . . คุณจะยอมรับมันมั้ย ? "" ใช่ . . . . . . . ขอบคุณ . . . "โคทาโร่ยื่นมือของเขาเป็นถ้าเขาถูกวาดใน มันเป็นอย่างเหลือเชื่อยากสำหรับเขาที่จะไม่เชื่อฟังเธียตอนนี้" ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ซาโตมิ ซามะ "" และถ้าเป็นไปได้ เราอยากให้คุณช่วยเราในอนาคต "" นั่นแหละ "โคทาโร่พยักหน้าอย่างหนักแน่น หลังจากได้รับคดีจากเธีย ." ให้ มัน "เธียคอดตาของเธอเล็กน้อยและเอียงหัวของเธอ . การแสดงออกที่อ่อนโยนมากกว่าปกติ" ใช่ มันแปลก ? "" แน่นอน มันเป็นเรื่องแปลก . . . . . . . ถ้าคำตอบผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังต่อสู้อยู่ตลอดเวลา fufufu ”เธียหัวเราะด้วยเสียงที่อ่อนโยน และ โคทาโร่รู้สึกว่าเสียงหัวเราะของเธอสบายใจ ถึงแม้ว่า สิบ แค่เดือนที่ผ่านมาพวกเขาจะเริ่มต้นการต่อสู้เมื่อเขาได้ยินเสียงนั่น" แต่ผมจะไม่ปล่อยให้คุณชนะทันที "" ผมเข้าใจ ฉันไม่ต้องการ kiriha ตกอยู่ในอันตรายใด ๆให้ "" . . . . . . . คิดให้ดีๆนะ คุณพูดถูกเกี่ยวกับมันเป็นแปลก เธีย "" ใช่มั้ย ? "โคทาโร่ และเธียหัวเราะด้วยกัน ทั้งคู่ดูมีความสุขมาก มันเป็นเรื่องแปลกที่จะเห็นการรุกรานและเหยื่อของเธออยู่ด้วยกัน แต่ พวก เขา ที่ตอนนี้ชีวิตทุกวันของพวกเขา และมันควรจะเป็นของพวกเขาทุกวันแล้วเหมือนกันเสียงหัวเราะของพวกเขาอย่างต่อเนื่องสำหรับในขณะที่อีกต่อไป รูธ เฝ้ามองเจ้านายของเธอที่เธอรัก และตำนานอัศวิน เธอได้แต่หวัง . . . . . . กับปาฏิหาริย์ เธอหวังที่เกิดขึ้นตรงหน้าเธอ เธอจะพอใจและเมื่อเธอเสียชีวิตลง รูธ ยอมเปิดปาก" องค์หญิง ซาโตมิ ซามะ กลับบ้านกันเถอะ มันเริ่มจะเย็นแล้ว "เพียงกังวลรูธได้ตอนนี้คือ สุขภาพของพวกเขา" นั่นก็จริง ไปกันเถอะ ก่อนที่เราจะจับเย็น " ." ฉันหิวแล้ว "" เมื่อเราได้รับที่บ้าน เค้กช็อกโกแลตของชิซึกะซามะอาจจะพร้อมแล้ว" ใช่ ฉันเกือบลืม " .2 เห็นด้วยกับข้อเสนอแนะของรูธและสามของพวกเขามุ่งหน้าไปทางประตูทางเข้าดาดฟ้ารูธ ที่เริ่มเปิดประตูเหล็กเข้าไปในอาคารโรงเรียน เธียเดินตามหลังเธอ แต่ก่อนที่เธอจะผ่านประตู เธอหยุดและหันหลังกลับไป โคทาโร่ ." ใช่แล้ว โคทาโร่ , ให้ฉันบอกคุณบางอย่างที่แปลก .โดยการเปิดรอบ เธียเป็นผมสีทองเหวี่ยงไปรอบ ๆและส่องในการเผาไหม้สีแดงเหมือนอาบด้วยแสงอาทิตย์อัสดง และในขณะเดียวกัน การแสดงออกเธียเป็นส่องแสงเหมือนมาก ." หืม ? อะไร ? "โคทาโร่ หยุด และ สอง ยืนใกล้ชิดกันจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน ." ที่จริงแล้ว . . . . . . . มันเกี่ยวกับช็อกโกแลต”เธียยื่นมือเธอออกมาและสัมผัสกรณีโปร่งใส โคทาโร่ไว้" มันเรื่องอะไร ? "" ครับ คุณเห็นช็อคโกแลตนี้โดยไม่ต้องสงสัย . . . . . . . "เธียมอง โคทาโร่ และแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์" . . . . . . . ช็อคโกแลตความรักที่แท้จริง " .เธียพูดคำเหล่านั้น ถ้ามันไม่มีอะไร แต่โคทาโร่ก็ไม่ทำเหมือนกัน เมื่อเขาได้ยินมัน" . . . . . . . เอ๊ะ ? "ช่วงเวลาที่คำถึงหู โคทาโร่ เขาไม่สามารถที่จะคิด มันเป็นถ้าใครปิดพลังสมอง" นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องการจะพูด โอ้ งั้นรีบๆ กลับบ้าน โคทาโร่ " .มีกล่าวว่าทุกอย่างที่เธอต้องการ เธียว่าพอใจยิ้มแล้วเธอก็จากไป โคทาโร่อยู่เบื้องหลัง และเข้าไปในอาคารโรงเรียน" . . . . . . . เอ๊ะ ? "หลังจากถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว โคทาโร่ยังคงยืนอยู่บนหลังคานานอีกหน่อย