EvidenceSeveral studies have been p

Evidence
Several studies have been published regarding the prevalence of COPD in Iran. Golshan et al (2011) reported that the prevalence of COPD in the Iranian population is approximately the same as in Western countries. A study conducted in Iran by the Iranian Association of Cardiovascular and Respiratory Rehabilitation to evaluate the extent of pulmonary rehabilitation programmes showed that no active standard pulmonary rehabilitation centre exists in Iran. There are more than 1000 such centres in developed countries, and authorities consider them to be compulsory treatment for patients with cardiac and pulmonary diseases, and even for healthy individuals (Iranian Cardiovascular and Pulmonary rehabilitation
Association, 2012). These facts emphasise the necessity of focusing on health-orientated and home-based services because of their easy accessibility, low cost, acceptability to patients, and feasibility of family participation. Research has also shown the effectiveness of home-based rehabilitation as a useful adjuvant treatment for controlling COPD (Thomas et al, 2010). A systematic review showed that home-based rehabilitation is superior to institution-based rehabilitation programmes for elderly people (Ashworth et al, 2009), as home-based intervention is cheaper than hospital treatments and the patient is treated at home and near to family members and loved ones (Thomas et al, 2010). Previous studies have revealed the effectiveness of home-based pulmonary rehabilitation in COPD and have introduced different models of home-based rehabilitation (Maltais et al, 2008; Ghanem et al, 2010). Some of these models have been expensive, time-consuming and labour-intensive. These models are not widely used in developing countries and their effectiveness has, until recently, been unknown (Holland and Hill, 2011). Researchers maintain that programmes based on nursing interventions are a better strategy (Akinci and Olgun, 2011). Nurses are active members of rehabilitation teams (Mohammadi, 2008), and those who take care of patients with chronic diseases contribute to the improvement of patients’ QOL by using effective and simple solutions such as providing community-based services, including home-based programmes (Potter and Perry, 2003). Akinci and Olgun (2011) introduced the model of nurse-led home-based pulmonary rehabilitation performed entirely at patients’ homes in Turkey and showed its positive effects on QOL. They recommended that moving nurse interventions from hospital to home could avoid time being wasted and the annoyance of commuting between hospital and patients’ homes for health professionals. Despite the progress of nursing education in Iran, most Iranian nurses work in hospitals and do not experience other types of nursing work in the community such as providing
care in homes (Adib Hagbaghery et al, 2004). It seems there is a lack of evidence to illuminate the effectiveness of nursing
interventions in the community, and this would be of use to policy makers and to the research community in general. With this in mind, the authors planned an intervention of home-based nursing pulmonary rehabilitation starting in the hospital one week before discharge from hospital and followed up in patients’ homes by nurses. The aim of the study was to assess the effect of home-based nursing pulmonary rehabilitation on fatigue, ADL and QOL in patients referred to a subspecialty training hospital in Tehran, Iran.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานหลายการศึกษาได้รับการเผยแพร่เกี่ยวกับความชุกของแอนเดอรส์ในอิหร่าน Golshan et al (2011) รายงานความชุกของแอนเดอรส์ในประชากรอิหร่านว่าประมาณเดียวกับประเทศตะวันตก การศึกษาที่ดำเนินการในอิหร่านอิหร่านสมาคมของหัวใจและหลอดเลือดและฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจเพื่อประเมินขอบเขตของโปรแกรมการฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจพบว่า ศูนย์ฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจมาตรฐานที่ใช้งานอยู่ไม่มีอยู่ในประเทศอิหร่าน มีมากกว่า 1000 ศูนย์ดังกล่าวในประเทศที่พัฒนาแล้ว และหน่วยงานพิจารณาให้ถูกบังคับบำบัด สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคหัวใจ และระบบทางเดินหายใจ และแม้แต่ (พัลโมนารีและหลอดเลือดหัวใจอิหร่านฟื้นฟูสุขภาพบุคคลการเชื่อมโยง 2012) ข้อเท็จจริงเหล่านี้ย้ำความจำเป็นในการเน้นบริการสุขภาพเล็ก ๆ ตามบ้าน และเนื่องจากความง่ายถึง ต้นทุนต่ำ acceptability กับผู้ป่วย และความเป็นไปได้ของการมีส่วนร่วมของครอบครัว วิจัยยังได้แสดงประสิทธิภาพของใช้บ้านฟื้นฟูให้การรักษาประเมินมีประโยชน์ในการควบคุมแอนเดอรส์ (Thomas et al, 2010) ทบทวนระบบพบตามบ้านฟื้นฟูว่าจะฟื้นฟูสถาบันตามโครงการสำหรับผู้สูงอายุ (Ashworth et al, 2009), ตามบ้านจึงประหยัดกว่าการรักษาในโรงพยาบาล และผู้ป่วยได้รับการปฏิบัติที่บ้าน และอยู่ใกล้ กับครอบครัว และคนที่คุณรัก (Thomas et al, 2010) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยประสิทธิภาพของตามบ้านฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจในแอนเดอรส์ และได้แนะนำแบบที่แตกต่างจากบ้านฟื้นฟู (Maltais et al, 2008 Ghanem et al, 2010) บางส่วนของโมเดลเหล่านี้มีราคาแพง เวลา และแรงงานมาก โมเดลเหล่านี้ไม่ใช้ในประเทศกำลังพัฒนา และประสิทธิภาพ เพราะ มีไม่รู้จัก (ฮอลแลนด์และฮิลล์ 2011) นักวิจัยรักษาโปรแกรมที่ใช้ในการรักษาพยาบาลใช้กลยุทธ์การดี (Akinci และ Olgun, 2011) พยาบาลเป็นสมาชิกใช้งานอยู่ของทีมฟื้นฟู (Mohammadi, 2008), และผู้ที่ดูแลผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรังร่วมปรับปรุง QOL ของผู้ป่วย โดยใช้โซลูชั่นที่ง่าย และมีประสิทธิภาพเช่นการบริการชุมชน รวมโปรแกรมตามบ้าน (พอตเตอร์และเพอร์รี 2003) Akinci และ Olgun (2011) แนะนำรูปแบบของนำพยาบาลตามบ้านระบบทางเดินหายใจฟื้นฟูดำเนินการทั้งหมดที่บ้านของผู้ป่วยในตุรกี และแสดงให้เห็นว่าผลบวกของ QOL พวกเขาแนะนำให้ ย้ายการรักษาพยาบาลจากโรงพยาบาลไปที่บ้านสามารถหลีกเลี่ยงเวลาที่กำลังเสวยและการรบกวนของไปกลับระหว่างโรงพยาบาลและผู้ป่วยที่บ้านเป็นประจำสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ แม้ มีความคืบหน้าของการศึกษาในสาธารณรัฐอิสลามอิหร่านพยาบาล พยาบาลอิหร่านส่วนใหญ่ทำงานในโรงพยาบาล และพบชนิดอื่น ๆ การทำงานในชุมชนเช่นการให้การพยาบาลดูแลในบ้าน (Adib Hagbaghery et al, 2004) ดูเหมือนว่า มีการขาดหลักฐานให้เห็นถึงประสิทธิภาพของการพยาบาลการแทรกแซงในชุมชน และนี้จะเป็นการใช้ กับผู้กำหนดนโยบาย และ การวิจัยชุมชนโดยทั่วไป นี้ในใจ ผู้เขียนแผนการแทรกแซงของการพยาบาลตามบ้านฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจเริ่มต้นในโรงพยาบาลหนึ่งสัปดาห์ก่อนจำหน่ายจากโรงพยาบาล และติดตามในผู้ป่วยที่บ้าน โดยพยาบาล จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ ประเมินผลของการพยาบาลตามบ้านฟื้นฟูระบบทางเดินหายใจในล้า ADL และ QOL ในผู้ป่วยที่เรียกว่าโรงพยาบาลฝึกอบรม subspecialty ในเตหะราน อิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐาน
การศึกษาจำนวนมากได้รับการเผยแพร่เกี่ยวกับความชุกของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในอิหร่าน Golshan ผิด, et al (2011) รายงานว่าความชุกของปอดอุดกั้นเรื้อรังในประชากรอิหร่านจะอยู่ที่ประมาณเช่นเดียวกับในประเทศตะวันตก จากการศึกษาในอิหร่านโดยสมาคมอิหร่านและการฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจและหลอดเลือดระบบทางเดินหายใจในการประเมินขอบเขตของโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดพบว่าไม่มีการใช้งานศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพปอดมาตรฐานที่มีอยู่ในอิหร่าน มีมากกว่า 1000 ศูนย์ดังกล่าวในประเทศที่พัฒนาแล้วและหน่วยงานพิจารณาให้เป็นภาคบังคับสำหรับการรักษาผู้ป่วยที่มีโรคหัวใจและปอดและแม้กระทั่งสำหรับบุคคลที่มีสุขภาพดี (อิหร่านหัวใจและหลอดเลือดและการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด
สมาคม 2012) ข้อเท็จจริงเหล่านี้เน้นความจำเป็นของการมุ่งเน้นไปที่สุขภาพที่เน้นและบ้านที่ใช้บริการเพราะเข้าถึงได้ง่ายของพวกเขาที่มีต้นทุนต่ำ, การยอมรับให้กับผู้ป่วยและความเป็นไปได้ของการมีส่วนร่วมของครอบครัว มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของการฟื้นฟูสมรรถภาพตามบ้านเป็นการรักษาเสริมที่มีประโยชน์ในการควบคุมปอดอุดกั้นเรื้อรัง (โทมัส, et al, 2010) ระบบตรวจสอบพบว่าการฟื้นฟูสมรรถภาพตามบ้านจะดีกว่าสถาบันการศึกษาตามโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้สูงอายุ (แอชเวิร์ et al, 2009) ในขณะที่การแทรกแซงตามบ้านมีราคาถูกกว่าการรักษาในโรงพยาบาลและผู้ป่วยจะได้รับการรักษาที่บ้านและที่อยู่ใกล้กับสมาชิกในครอบครัว และคนที่รัก (โทมัส, et al, 2010) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เผยให้เห็นประสิทธิภาพของการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดตามบ้านในปอดอุดกั้นเรื้อรังและได้นำรูปแบบที่แตกต่างกันของการฟื้นฟูตามบ้าน (Maltais et al, 2008; Ghanem et al, 2010) บางส่วนของรูปแบบเหล่านี้มีราคาแพง, ใช้เวลานานและใช้แรงงานเข้มข้น รูปแบบเหล่านี้ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศกำลังพัฒนาและประสิทธิภาพของพวกเขาได้จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ รับไม่รู้จัก (ฮอลแลนด์และฮิลล์ 2011) นักวิจัยยืนยันว่าโปรแกรมตามการพยาบาลเป็นกลยุทธ์ที่ดี (akinci และ Olgun 2011) พยาบาลที่เป็นสมาชิกที่ใช้งานของทีมการฟื้นฟูสมรรถภาพ (มูฮัมมาดี, 2008) และผู้ที่ดูแลผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรังมีส่วนร่วมในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโดยใช้โซลูชั่นที่มีประสิทธิภาพและง่ายเช่นการให้บริการชุมชนตามรวมถึงโปรแกรมตามบ้าน (เพอร์รี่พอตเตอร์, 2003) akinci และ Olgun (2011) แนะนำรูปแบบของการฟื้นฟูสมรรถภาพพยาบาลนำบ้านตามปอดดำเนินการทั้งหมดที่บ้านของผู้ป่วยในตุรกีและแสดงให้เห็นผลในเชิงบวกที่มีต่อคุณภาพชีวิต พวกเขาแนะนำว่าการย้ายการแทรกแซงพยาบาลจากโรงพยาบาลไปยังบ้านสามารถหลีกเลี่ยงการสูญเสียเวลาและความน่ารำคาญของการเดินทางระหว่างโรงพยาบาลและที่อยู่อาศัยของผู้ป่วยสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ แม้จะมีความคืบหน้าของการศึกษาพยาบาลในอิหร่านพยาบาลอิหร่านส่วนใหญ่จะทำงานในโรงพยาบาลและไม่พบประเภทอื่น ๆ ของการทำงานของพยาบาลในชุมชนเช่นการให้
การดูแลในบ้าน (Adib Hagbaghery, et al, 2004) ดูเหมือนจะมีการขาดหลักฐานเพื่อเพิ่มความสว่างความมีประสิทธิภาพของการพยาบาล
การแทรกแซงในชุมชนและเรื่องนี้จะนำไปใช้ในผู้กำหนดนโยบายและการวิจัยชุมชนโดยทั่วไป กับในใจผู้เขียนวางแผนการแทรกแซงของการเริ่มต้นการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการพยาบาลตามบ้านปอดในโรงพยาบาลหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาลและตามมาในบ้านของผู้ป่วยโดยพยาบาล จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการประเมินผลของการพยาบาลที่บ้านตามการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในความเมื่อยล้าและ ADL คุณภาพชีวิตในผู้ป่วยที่เรียกว่าโรงพยาบาลการฝึกอบรม subspecialty ในกรุงเตหะรานประเทศอิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานการศึกษาที่ได้รับการตีพิมพ์
หลายเกี่ยวกับความชุกของโรคในอิหร่าน golshan et al ( 2011 ) รายงานว่า ภาวะปอดอุดกั้นเรื้อรังในประชากรชาวอิหร่านประมาณเช่นเดียวกับในประเทศตะวันตกการศึกษาในประเทศอิหร่าน โดยสมาคมชาวอิหร่านของการฟื้นฟูระบบหัวใจและหลอดเลือดและระบบหายใจ ประเมินขอบเขตของโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด พบว่าปอดฟื้นฟูศูนย์ไม่ใช้มาตรฐานที่มีอยู่ในอิหร่าน มีมากกว่า 1000 เช่นศูนย์ในประเทศพัฒนาและเจ้าหน้าที่พิจารณาเพื่อ บังคับบำบัดให้กับผู้ป่วยโรคหัวใจ และโรคปอด และแม้แต่คนสุขภาพดี ( สมาคม เวชศาสตร์ฟื้นฟูหัวใจและปอด
อิหร่าน 2012 ) ข้อเท็จจริงเหล่านี้เน้นความจำเป็นของเน้นสุขภาพ orientated และบริการตามบ้าน เพราะการเข้าถึงง่ายของพวกเขาต้นทุนต่ำ การยอมรับให้กับผู้ป่วยและศึกษาความเป็นไปได้ของการมีส่วนร่วมของครอบครัว การวิจัยได้แสดงประสิทธิภาพของการใช้ฟื้นฟู เป็นการรักษาเสริมที่เป็นประโยชน์สำหรับการควบคุมโรค ( Thomas et al , 2010 ) ทบทวนอย่างเป็นระบบ พบว่า การฟื้นฟูสภาพที่บ้านดีกว่า สถาบัน ตามโครงการฟื้นฟูสำหรับผู้สูงอายุ ( ใกล้ et al , 2009 )เป็นโปรแกรมการแทรกแซงจะถูกกว่าการรักษา โรงพยาบาล และผู้ป่วยจะได้รับที่บ้านและอยู่ใกล้กับสมาชิกในครอบครัว และคนที่รัก ( Thomas et al , 2010 ) ก่อนหน้านี้มีการศึกษาพบประสิทธิผลของโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในปอดอุดกั้นเรื้อรังและแนะนำรุ่นที่แตกต่างกันของการฟื้นฟู ( ที่บ้าน มัลเตซ์ et al , 2008 ; ghanem et al , 2010 )บางส่วนของโมเดลเหล่านี้มีราคาแพง ใช้เวลานาน และใช้แรงงานเข้มข้น โมเดลเหล่านี้จะไม่ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศกำลังพัฒนา และประสิทธิผลของพวกเขาได้ จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ได้รู้จัก ( ฮอลแลนด์และเนินเขา , 2011 ) นักวิจัยยืนยันว่าโปรแกรมบนพื้นฐานของการพยาบาลเป็นกลยุทธ์ที่ดีกว่า ( และ akinci olgun , 2011 ) พยาบาลมีสมาชิกที่ใช้งานของทีม ( mohammadi ฟื้นฟู ,2008 ) และผู้ที่ดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรัง นำไปสู่การปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโดยการใช้ที่มีประสิทธิภาพและโซลูชั่นที่ง่าย เช่น การให้บริการชุมชน รวมทั้งการใช้โปรแกรม ( พอตเตอร์กับเพอร์รี่ , 2003 )akinci olgun ( 2011 ) และใช้รูปแบบพยาบาลนำปอดฟื้นฟูทั้งหมดที่ผู้ป่วยใช้ที่บ้านตามบ้านในตุรกี และแสดงผลในเชิงบวกในชีวิตของ . พวกเขาแนะนำว่าย้ายของพยาบาลจากโรงพยาบาลถึงบ้าน สามารถหลีกเลี่ยงการเสียเวลาและรำคาญในเรื่องการเดินทางระหว่างโรงพยาบาลและบ้านผู้ป่วยสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพแม้จะมีความก้าวหน้าของการศึกษาทางการพยาบาลในอิหร่าน อิหร่านส่วนใหญ่ทำงานในโรงพยาบาล และไม่พบประเภทอื่น ๆของงานพยาบาลในชุมชน เช่น การให้
ดูแลในบ้าน ( เช่น hagbaghery et al , 2004 ) ดูเหมือนขาดพยานหลักฐานที่จะเปล่งประสิทธิภาพการพยาบาล
การแทรกแซงในชุมชน