While many uptake and translocation

While many uptake and translocation routes have been demonstrated, others are still hypothetical and need to be investigated. Largely unknown are translocation rates as well as accumulation and retention in critical target sites and their underlying mechanisms. These as well as potential adverse effects will be largely dependent on physicochemical characteristics of the surface and core of nanosized particles. Both qualitative and quantitative changes in nanosized particles' biokinetics in a diseased or compromised organism need also to be considered. (From: "Toxicology - from coal mines to nanotechnology"; reproduced with permission from Environmental Health Perspectives)
"It is primarily for the insoluble particles that health concerns related to possible uptake arise" the SCCP authors write. "Should they become systemically available, translocation/ transportation and eventual accumulation in secondary target organs may occur. This could become important with repeated application of cosmetic products. Inevitably, insoluble nanoparticles do represent a burden for the environment and a complete life cycle analysis is required."
The report's authors summarize the overall situation as follows: "At present, there is concern about insufficient information in the following areas:
Hazard identification
Exposure assessment
Uptake (including physiologically compromised human skin)
The role of physico-chemical parameters of nanoparticles determining absorption and transport across membranes in the gut and lungs
The role of physico-chemical parameters of nanoparticles in systemic circulation determining biokinetics and accumulation in secondary target organs
Possible health effects (including susceptible individuals)
Translocation of nanoparticles via the placenta to the foetus."
The report takes a critical look at current testing practices and lists several areas of concern:
- Especially relevant for cosmetic applications, the authors points out that in traditional risk assessment, skin penetration studies are carried out using healthy or intact skin. Possible enhanced uptake in case of impaired skin is considered to be covered in the Margin of Safety (MoS). "However, in the case of nanomaterials the conventional MoS may not give an adequate expression of the safety. If there is systemic absorption to vital tissues it may lead to rapid clearance from skin to systemic circulation. It may be anticipated that any systemic absorption is more likely to occur in conditions of abnormal skin e.g. sunburnt, atopic, eczematous, psoriatic skin. There is evidence that physical, in particular mechanical and/or chemical action on the skin may have an effect on nanoparticles penetration."
- There are major data gaps in the assessment of the exposure and the uptake of nanoparticles via dermal absorption, inhalation, oral ingestion and eye contact. The reports looks at available scientific data for all these uptake routes. For instance for dermal exposure it describes the actual situation as follows:
1) There is evidence of some skin penetration into viable tissues (mainly into the stratum spinosum in the epidermal layer, but eventually also into the dermis) for very small particles (less than 10 nm), such as functionalized fullerenes and quantum dots.
2) When using accepted skin penetration protocols (intact skin), there is no conclusive evidence for skin penetration into viable tissue for particles of about 20 nm and larger primary particle size as used in sunscreens with physical UV-filters.
3) The above statements on skin penetration apply to healthy skin (human, porcine). There is an absence of appropriate information for skin with impaired barrier function, e.g. atopic skin or sunburned skin. A few data are available on psoriatic skin.
4) There is evidence that some mechanical effects (e.g. flexing) on skin may have an effect on nanoparticle penetration.
5) There is no information on the transadnexal penetration for particles under 20 nm. Nanoparticles of 20 nm and above penetrate deeply into hair follicles, but no penetration into viable tissue has been observed.
- Although the basic requirements of testing the mutagenicity/genotoxicity of nanoparticles are similar to those of other particulate materials, the specific characteristics of nanoparticles may require further considerations. The present validated in vivo genotoxicity tests, however, do not cover the expected target organs of nanoparticles (particularly the respiratory tract) and have not been validated with reference substances including nanomaterials of relevance for cosmetics.
- All in vivo and in vitro risk assessment methods for nanomaterials are still in the research phase. Although some validated in vitro methods do exist they have never been validated with nanomaterials as reference compounds.
- Although animal testing can be largely reduced for skin penetration studies, they are essential for translocation and accumulation studies as well as for chronic toxicity studies.
- The SCCP considers it necessary to review the safety of nanosized titanium dioxide in the light of recent information and to consider the influence of physiologically abnormal skin and the possible impact of mechanical action on skin penetration.


Read more: EU looks at the safety of nanomaterials in cosmetic products

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่มีการแสดงให้เห็นว่าในกระบวนการดูดซับและการสับเปลี่ยน อื่น ๆ จะยังคงสมมุติ และต้องถูกตรวจสอบ ส่วนใหญ่ไม่รู้จักการสับเปลี่ยนราคาเป็นดีเป็นการสะสมและการเก็บรักษาในไซต์เป้าหมายสำคัญและกลไกพื้นฐานของพวกเขา ผลข้างเคียงเหล่านี้อาจเป็นด้วยจะส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับลักษณะ physicochemical ของพื้นผิวและหลักของอนุภาคตัวรอง เปลี่ยนแปลงทั้งเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณของอนุภาคตัวรอง biokinetics ในสิ่งมีชีวิตที่ป่วย หรือถูกโจมตีได้ยังได้รับการพิจารณา (จาก: "พิษวิทยา - จากเหมืองถ่านหินกับนาโนเทคโนโลยี" ทำซ้ำ มีสิทธิ์จากมุมมองสุขภาพสิ่งแวดล้อม)"ก็สำหรับอนุภาคขึ้นความกังวลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการดูดธาตุอาหารได้เกิด" SCCP ผู้เขียนเขียน "พวกเขาควรจะมี systemically การสับเปลี่ยน / การขนส่งและเก็บสะสมในอวัยวะเป้าหมายที่รองอาจเกิดขึ้น นี้อาจเป็นสิ่งสำคัญ ด้วยการประยุกต์ซ้ำของผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง ย่อม เก็บกักขึ้นแสดงภาระสิ่งแวดล้อม และการวิเคราะห์วงจรชีวิตที่สมบูรณ์เป็นสิ่งจำเป็น"ผู้เขียนเป็นรายงานสรุปสถานการณ์โดยรวมดังนี้: "ในปัจจุบัน มีความกังวลเกี่ยวกับข้อมูลไม่เพียงพอในพื้นที่ต่อไปนี้:รหัสอันตรายประเมินความเสี่ยงดูดธาตุอาหาร (รวมทั้งมนุษย์ผิว physiologically ถูกโจมตี)บทบาทของดิออร์พารามิเตอร์ของเก็บกักกำหนดดูดซึมและการขนส่งผ่านเยื่อหุ้มลำไส้และปอดบทบาทของดิออร์พารามิเตอร์ของเก็บกักในการหมุนเวียนของ systemic กำหนด biokinetics และสะสมในอวัยวะเป้าหมายรองผลกระทบสุขภาพได้ (รวมถึงบุคคลที่ไวต่อ)การสับเปลี่ยนของเก็บกักผ่านรกไป foetus จะ"รายงานจะมีลักษณะสำคัญที่ปฏิบัติทดสอบปัจจุบัน และรายการหลายพื้นที่ของความกังวล:-โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องสำหรับการใช้งานเครื่องสำอาง ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ในการประเมินความเสี่ยงแบบดั้งเดิม ศึกษาเจาะผิวทำผิวมีสุขภาพดี หรือเหมือนเดิมใช้ ดูดซับเพิ่มขึ้นได้ในกรณีผู้ที่มีผิวถือว่าเป็นการครอบคลุมในหลักประกันของความปลอดภัย (MoS) "อย่างไรก็ตาม ในกรณีของ nanomaterials MoS ธรรมดาเท่ากันค่าเพียงพอของความปลอดภัย ถ้ามีระบบการดูดซึมสู่เนื้อเยื่อที่สำคัญ มันอาจทำให้เคลียร์อย่างรวดเร็วจากผิว systemic หมุนเวียน มันอาจจะคาดว่าดูดซึมระบบมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในสภาพของผิวหนังผิดปกติเช่นผิว sunburnt, atopic, eczematous, psoriatic มีหลักฐานว่า จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งดำเนินการเครื่องกล หรือทางเคมีบนผิวหนังอาจมีผลกระทบเจาะเก็บกัก"-มีช่องข้อมูลที่สำคัญในการประเมินความเสี่ยงและการดูดซับของเก็บกักดูดซับประมาณ ดม กินปาก และตา ดูรายงานที่มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ในกระบวนการดูดซับเหล่านี้ทั้งหมด เช่น การสัมผัสผิวหนัง มันอธิบายสถานการณ์จริงเป็นดังนี้:1) ไม่มีหลักฐานการเจาะผิวหนังบางลงในเนื้อเยื่อทำงานได้ (ส่วนใหญ่เป็น spinosum stratum ในที่ epidermal ชั้น แต่ก็ยังเป็นผิวหนัง) สำหรับอนุภาคขนาดเล็กมาก (น้อยกว่า 10 nm), functionalized fullerenes และจุดควอนตัม2) แสดงว่าไม่มีหลักฐานไม่มีข้อสรุปสำหรับเจาะผิวเป็นเนื้อเยื่อทำงานได้สำหรับอนุภาคนาโนเมตรและขนาดอนุภาคหลักใหญ่ที่ใช้ใน sunscreens กับ UV กรองทางกายภาพเกี่ยวกับเมื่อใช้โพรโทคอลการเจาะผิวหนังยอมรับเหมือนเดิมผิว),3 ใช้งบ)ข้างบนเจาะผิวสุขภาพผิว (มนุษย์ ช่วง) มีการขาดข้อมูลที่เหมาะสมสำหรับผิวกับสิ่งกีดขวางลดฟังก์ชัน เช่นผิวหนัง atopic หรือผิว sunburned ข้อมูลบางมีผิว psoriatic4) มีหลักฐานว่า ผลบางกล (เช่น flexing) บนผิวหนังอาจมีผลกระทบ nanoparticle เจาะได้5) ไม่มีข้อมูลบนเจาะ transadnexal สำหรับอนุภาคภายใต้ 20 nm เก็บกัก 20 nm และเหนือเจาะลึกเข้าไปในรูขุมขน แต่ไม่เจาะลงในเนื้อเยื่อทำงานได้ถูกตรวจสอบ-ถึงแม้ว่าความต้องการพื้นฐานของการทดสอบการ ศึกษา/genotoxicity เก็บกักจะใกล้เคียงกับวัสดุอื่น ๆ ฝุ่น ลักษณะเฉพาะของเก็บกักอาจต้องเพิ่มเติมพิจารณา ปัจจุบันตรวจสอบทดสอบ genotoxicity ในสัตว์ทดลอง ไร ครอบคลุมอวัยวะเป้าหมายที่คาดไว้ของการเก็บกัก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการหายใจ) แล้วไม่ได้รับการตรวจสอบ ด้วยสารอ้างอิงรวมถึง nanomaterials ความเกี่ยวข้องสำหรับเครื่องสำอางวิธีการประเมินความเสี่ยงในสัตว์ทดลอง และเพาะเลี้ยงสำหรับ nanomaterials จะยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัย แม้ว่ามีบางวิธีการเพาะเลี้ยงการตรวจ จะได้ไม่ถูกตรวจสอบกับ nanomaterials เป็นสารอ้างอิง-แม้ว่าการทดสอบในสัตว์ส่วนใหญ่ลงผิวเจาะศึกษา พวกเขาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสับเปลี่ยนและรวบรวมการศึกษาเป็นอย่างดีสำหรับการศึกษาความเป็นพิษเรื้อรังSCCP-พิจารณาความจำเป็น เพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของตัวรองไทเทเนียมไดออกไซด์นี้ข้อมูลล่าสุด และ การพิจารณาอิทธิพลของผิวหนังผิดปกติ physiologically และการผลกระทบของการดำเนินการทางกลในการเจาะผิวหนังอ่านเพิ่มเติม: EU มองไปที่ความปลอดภัยของ nanomaterials ในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่การดูดซึมจำนวนมากและเส้นทางการโยกย้ายได้รับการแสดงให้เห็นถึงคนอื่น ๆ ยังคงสมมุติและจะต้องมีการตรวจสอบ ไม่รู้จักส่วนใหญ่มีอัตราการโยกย้ายเช่นเดียวกับการสะสมและการเก็บรักษาในสถานที่เป้าหมายที่สำคัญและกลไกของพวกเขา เหล่านี้เช่นเดียวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับลักษณะทางเคมีกายภาพของพื้นผิวและแกนของอนุภาค nanosized การเปลี่ยนแปลงทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพใน biokinetics อนุภาค nanosized ในสิ่งมีชีวิตที่เป็นโรคหรือถูกบุกรุกยังจำเป็นต้องได้รับการพิจารณา (จาก: "วิทยา - จากเหมืองถ่านหินนาโนเทคโนโลยี"; ทำซ้ำได้รับอนุญาตจากมุมมองอนามัยสิ่งแวดล้อม)
"มันเป็นหลักสำหรับอนุภาคที่ไม่ละลายน้ำที่ความกังวลเรื่องสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการดูดซึมไปได้ที่จะเกิดขึ้น" ผู้เขียนเขียน SCCP "พวกเขาควรจะกลายเป็นใช้ได้มีระบบการโยกย้ายขนส่ง / และการสะสมในที่สุดในอวัยวะเป้าหมายรองที่อาจเกิดขึ้น. นี้อาจจะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญกับการประยุกต์ใช้ซ้ำของผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง. หลีกเลี่ยงไม่ได้อนุภาคนาโนที่ไม่ละลายน้ำทำตัวแทนภาระสำหรับสภาพแวดล้อมและการวิเคราะห์วงจรชีวิตที่สมบูรณ์จะต้อง .
"ผู้เขียนรายงานที่สรุปสถานการณ์โดยรวมดังนี้" ปัจจุบันมีความกังวลเกี่ยวกับข้อมูลที่ไม่เพียงพอในพื้นที่ดังต่อไปสารอันตรายการประเมินการสัมผัสสารดูด(รวมถึงการบุกรุกทางสรีรวิทยาผิวหนังของมนุษย์) บทบาทของพารามิเตอร์ทางกายภาพและทางเคมีของอนุภาคนาโนกำหนดดูดซับ และการขนส่งผ่านเยื่อหุ้มในลำไส้และปอดบทบาทของพารามิเตอร์ทางกายภาพและทางเคมีของอนุภาคนาโนในการไหลเวียนของระบบการกำหนดbiokinetics และการสะสมในอวัยวะเป้าหมายรองผลกระทบต่อสุขภาพที่เป็นไปได้(รวมถึงบุคคลที่อ่อนแอ) โยกย้ายของอนุภาคนาโนผ่านรกไปยังทารกในครรภ์. "รายงาน จะมีลักษณะที่สำคัญในการปฏิบัติการทดสอบในปัจจุบันและการแสดงหลายพื้นที่ของความกังวล: - โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานที่เกี่ยวข้องเครื่องสำอางผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าในการประเมินความเสี่ยงแบบดั้งเดิมศึกษาเจาะผิวจะดำเนินการโดยใช้ผิวมีสุขภาพดีเหมือนเดิมหรือ การดูดซึมที่เพิ่มขึ้นเป็นไปได้ในกรณีที่มีความบกพร่องของผิวจะถือว่าได้รับการคุ้มครองในหลักประกันความปลอดภัย (MoS) "อย่างไรก็ตามในกรณีที่มีการก่อ MoS ธรรมดาอาจจะไม่ให้การแสดงออกที่เพียงพอของความปลอดภัย. หากมีการดูดซึมของระบบไปยังเนื้อเยื่อที่สำคัญอาจนำไปสู่การกวาดล้างอย่างรวดเร็วจากผิวการไหลเวียนของระบบ. มันอาจจะเป็นที่คาดว่าการดูดซึมของระบบใด ๆ มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในสภาพของผิวที่ผิดปกติเช่น sunburnt, ภูมิแพ้, eczematous ผิวหนังสะเก็ดเงินมีหลักฐานว่าทางกายภาพในการดำเนินการทางกลและ / หรือสารเคมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนผิวหนังอาจมีผลกระทบต่อการเจาะอนุภาคนาโน ".. - มีข้อมูลที่สำคัญคือ ช่องว่างในการประเมินการสัมผัสและการดูดซึมของอนุภาคนาโนดูดซึมผ่านทางผิวหนังที่เมื่อสูดดม, การบริโภคในช่องปากและสายตา รายงานลักษณะที่ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่มีอยู่สำหรับทุกเส้นทางเหล่านี้ดูดซึม ยกตัวอย่างเช่นสำหรับการเปิดรับผิวหนังจะอธิบายสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริงดังต่อไปนี้1) มีหลักฐานของการเจาะผิวหนังบางส่วนเข้าไปในเนื้อเยื่อทำงานได้ (ส่วนใหญ่เข้า spinosum ชั้นในชั้นผิวหนัง แต่ในที่สุดยังเข้าไปในผิวชั้นหนังแท้) สำหรับอนุภาคที่มีขนาดเล็กมาก (น้อยกว่า 10 นาโนเมตร) เช่น fullerenes ฟังก์ชันและจุดควอนตัม. 2) เมื่อใช้ยอมรับโปรโตคอลการเจาะผิว (ผิวเหมือนเดิม) ไม่มีหลักฐานแน่ชัดสำหรับการเจาะผิวหนังเข้าไปในเนื้อเยื่อทำงานได้สำหรับอนุภาคประมาณ 20 นาโนเมตรและขนาดอนุภาคระดับประถมศึกษาขนาดใหญ่ที่ใช้ในการ sunscreens กับตัวกรองรังสียูวีทางกายภาพ. 3) ข้อความข้างต้นในการเจาะผิวหนังนำไปใช้กับผิวมีสุขภาพดี (มนุษย์หมู) มีกรณีที่ไม่มีข้อมูลที่เหมาะสมสำหรับผิวที่มีฟังก์ชั่นอุปสรรคบกพร่องเช่นภูมิแพ้ผิวหนังหรือผิวหนังแดดเผาเป็น การข้อมูลที่ไม่กี่ที่มีอยู่บนผิวหนังสะเก็ดเงิน. 4) มีหลักฐานว่ามีผลกระทบทางกล (เช่น flexing) บนผิวอาจมีผลกระทบต่อการเจาะอนุภาคนาโน. 5) มีข้อมูลเกี่ยวกับการเจาะ transadnexal สำหรับอนุภาคที่มีอายุต่ำกว่า 20 นาโนเมตรเป็น อนุภาคนาโนจาก 20 นาโนเมตรและเหนือเจาะลึกลงไปในรูขุมขน แต่การเจาะเข้าไปในเนื้อเยื่อทำงานได้ไม่ได้รับการปฏิบัติ. - แม้ว่าความต้องการขั้นพื้นฐานของการทดสอบฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์ / genotoxicity ของอนุภาคนาโนจะคล้ายกับที่ของวัสดุอนุภาคอื่น ๆ ลักษณะเฉพาะของอนุภาคนาโนอาจ จำเป็นต้องมีการพิจารณาต่อไป ปัจจุบันการตรวจสอบในการทดสอบพันธุกรรมร่างกาย แต่ไม่ครอบคลุมอวัยวะเป้าหมายที่คาดหวังของอนุภาคนาโน (โดยเฉพาะระบบทางเดินหายใจ) และยังไม่ได้รับการตรวจสอบด้วยสารอ้างอิงรวมทั้งวัสดุนาโนที่เกี่ยวข้องเครื่องสำอาง. - ทั้งหมดในร่างกายและในหลอดทดลองวิธีการประเมินความเสี่ยง สำหรับวัสดุนาโนยังคงอยู่ในขั้นตอนการวิจัย แม้ว่าบางคนตรวจสอบในวิธีการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อจะอยู่ที่พวกเขาไม่เคยได้รับการตรวจสอบกับวัสดุนาโนเป็นสารอ้างอิง. - ถึงแม้ว่าการทดสอบในสัตว์จะลดลงส่วนใหญ่สำหรับการศึกษาการเจาะผิวหนังที่พวกเขามีความจำเป็นสำหรับการโยกย้ายและการศึกษาการสะสมเช่นเดียวกับการศึกษาความเป็นพิษเรื้อรัง. - เดอะ SCCP คิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการตรวจสอบความปลอดภัยของไทเทเนียมไดออกไซด์ nanosized ในแง่ของข้อมูลที่ผ่านมาและที่จะต้องพิจารณาอิทธิพลของผิวที่ผิดปกติทางสรีรวิทยาและผลกระทบที่เป็นไปได้ของการดำเนินการทางกลในการเจาะผิวหนัง. อ่านเพิ่มเติม: สหภาพยุโรปมีลักษณะที่ความปลอดภัยของวัสดุนาโนในเครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่หลายเส้นทางและการโยกย้ายได้แสดงให้เห็น คนอื่นยังสมมุติและต้องถูกสอบสวน ส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จักโยกย้ายอัตราเช่นเดียวกับการสะสมและความคงทนในเว็บไซต์เป้าหมายที่สำคัญและกลไก .เหล่านี้ ตลอดจนผลกระทบที่มีศักยภาพจะส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของพื้นผิวและหลักของอนุภาค nanosized . การเปลี่ยนแปลงทั้งในเชิงคุณภาพและปริมาณในอนุภาคใน nanosized biokinetics ป่วยหรือถูกบุกรุกชีวิตยังต้องได้รับการพิจารณา ( จาก " พิษวิทยาจากเหมืองถ่านหินนาโนเทคโนโลยี " ;ทำซ้ำกับการอนุญาตจากมุมมองสุขภาพสิ่งแวดล้อม )
" มันเป็นหลักสำหรับอนุภาคที่ไม่ละลายน้ำ ที่ใส่ใจในสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการเกิด sccp ที่สุด " ผู้เขียน " ก็รู้พร้อม การเคลื่อนย้าย / ขนส่งและในที่สุดการสะสมในอวัยวะเป้าหมายรองที่อาจจะเกิดขึ้นได้นี้จะกลายเป็นสิ่งสำคัญกับการแทนของผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง ย่อมลงนาโนทำแสดงภาระสำหรับสภาพแวดล้อมและการวิเคราะห์วัฏจักรชีวิตที่สมบูรณ์ต้องมี "
รายงานของผู้เขียนสรุปสถานการณ์โดยรวมดังนี้ : " ปัจจุบันมีปัญหาเรื่องข้อมูลไม่เพียงพอในพื้นที่ต่อไปนี้ :


การบ่งอันตรายประเมินการใช้ ( รวมถึงเราละเมิดมนุษย์ผิว )
บทบาทของพารามิเตอร์ทางกายภาพและเคมีของอนุภาคนาโนเพื่อการดูดซึมและขนส่งผ่านเยื่อบุในลำไส้และปอด
บทบาทของพารามิเตอร์ทางกายภาพและเคมีของอนุภาคในระบบการหมุนเวียนการกำหนด biokinetics สะสมในอวัยวะเป้าหมายและระดับผลสุขภาพได้ ( รวมถึงประชาชนที่อ่อนแอ )
การเคลื่อนย้ายของอนุภาคที่ผ่านรกไปยังทารกในครรภ์ " .
รายงานใช้วิกฤตมองปัจจุบันการทดสอบการปฏิบัติและรายการหลายพื้นที่ของความกังวล :
- โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานเครื่องสําอาง , ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าในการประเมินความเสี่ยงแบบเดิม การศึกษาการเจาะผิวหนัง โดยใช้ แข็งแรงเหมือนเดิม ผิวหนังสามารถเพิ่มการดูดซึมในกรณีที่มีผิวถือว่าครอบคลุมในขอบของความปลอดภัย ( MOS ) อย่างไรก็ตาม ในกรณีของ nanomaterials มอสธรรมดาอาจไม่ให้แสดงออกอย่างเพียงพอของความปลอดภัย ถ้ามีระบบการดูดซึมไปยังเนื้อเยื่อที่สำคัญมันอาจนำไปสู่อย่างรวดเร็วผ่านจากผิวหนังไหลเวียนระบบมันอาจจะคาดการณ์ไว้ที่ระบบการดูดซึมมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในสภาวะความผิดปกติของผิวหนัง เช่น ผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง ลักษณะผื่นขึ้นเพราะโดนแดดเผา , , , ทำ . มีหลักฐานทางกายภาพ โดยเฉพาะเครื่องจักรกลและ / หรือปฏิบัติการเคมีบนผิวอนุภาคนาโนอาจมีผลต่อการเจาะ "
.- มีข้อมูลที่สำคัญในการประเมินช่องว่างของการเปิดรับและการใช้อนุภาคนาโนดูดซึมผ่านทางผิวหนัง การสูดดม การกลืนกิน ช่องปาก และสายตา รายงานดูข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่มีอยู่ทั้งหมดเหล่านี้การใช้เส้นทาง ตัวอย่างสำหรับเนื้อสัมผัสมันอธิบายสถานการณ์ที่เป็นจริงดังนี้
1 ) มีหลักฐานบางสอดใส่เข้าไปในเนื้อเยื่อผิวได้ ( ส่วนใหญ่เป็นชนชั้น spinosum ในชั้น epidermal แต่ในที่สุดนอกจากนี้ใน dermis ) สำหรับอนุภาคขนาดเล็กมาก ( น้อยกว่า 10 nm ) เช่น ที่มีคาร์บอนและจุดควอนตัม .
2 ) เมื่อใช้โปรโตคอลรับการเจาะผิว ( ผิวเหมือนเดิม )ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด เพื่อเจาะเข้าไปในเนื้อเยื่อผิวที่มีอนุภาคของเกี่ยวกับ 20 nm และใหญ่กว่าขนาดอนุภาคเป็นหลักใช้ใน sunscreens ที่มีตัวกรองรังสียูวีทางกายภาพ .
3 ) ข้อความข้างต้นต่อการซึมผ่านผิว ใช้กับผิวมีสุขภาพดี ( มนุษย์ , เลือดหมู ) มีการขาดข้อมูลที่เหมาะสมสำหรับผิวที่มีอุปสรรคการทำงานบกพร่อง เช่น ภูมิแพ้ที่ผิวหนัง หรือผิวเกรียมแดดไม่กี่ข้อมูลที่มีอยู่บนผิวทำ .
4 ) มีหลักฐานว่าบางกลผล ( เช่น flexing ) บนผิวอาจมีผลกระทบต่อการซึมผ่านของอนุภาคนาโน .
5 ) มีข้อมูลเกี่ยวกับการเจาะ transadnexal อนุภาคภายใต้ 20 nm . นาโน 20 nm ขึ้นไปเจาะลึกในรูขุมขน แต่ไม่ได้สอดใส่เข้าไปในเนื้อเยื่อที่ได้รับการตรวจสอบ .
- ถึงแม้ว่าความต้องการพื้นฐานของการทดสอบสารก่อกลายพันธุ์ / ว่าอนุภาคนาโนจะคล้ายกับบรรดาของวัสดุอนุภาค อื่น ๆ , ลักษณะเฉพาะของอนุภาคนาโนอาจต้องพิจารณาต่อไป ปัจจุบัน ) ในการทดสอบฤทธิ์ก่อก็ตามไม่ครอบคลุมอวัยวะที่คาดว่าเป้าหมายของอนุภาคนาโน ( โดยเฉพาะระบบทางเดินหายใจ ) และยังไม่ได้รับการตรวจสอบกับสารอ้างอิง รวมทั้ง nanomaterials ความเกี่ยวข้องสำหรับเครื่องสำอาง .
- ทุกชนิดในหลอดทดลอง ประเมินความเสี่ยงวิธีการ nanomaterials ยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยแม้ว่าบางตำแหน่งในวิธีการทำอยู่ พวกเขาไม่เคยตรวจสอบด้วย nanomaterials เป็นสารอ้างอิง
- แม้ว่าสัตว์ทดลองสามารถลดลงไปศึกษาเจาะผิวหนัง พวกเขามีความจำเป็นสำหรับการเคลื่อนย้ายและการสะสมการศึกษาเช่นเดียวกับการศึกษาความเป็นพิษเรื้อรัง
- sccp เห็นว่ามันจำเป็นที่จะต้องตรวจสอบความปลอดภัยของไทเทเนียมไดออกไซด์ nanosized ในแง่ของข้อมูลล่าสุดและการพิจารณาอิทธิพลของผิวเราผิดปกติและผลกระทบที่เป็นไปได้ของการกระทำเชิงกลในการเจาะผิว


อ่านเพิ่มเติม : EU ดูความปลอดภัยของ nanomaterials ในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง