Your poses are so composed and natu

Your poses are so composed and natural. What's your trick?

Usually, I do not go out just for taking levitation photos. Since the project is my diary, I prefer to "encounter" appropriate locations for my levitation through common daily activities. Therefore, I always carry my tripod and DSLR even when I just go shopping or to a meeting. After I find the location, I set up the equipment, fix the composition, and set the camera with the shutter speed of 1/500 second or faster to freeze my jumping movement. Then I entrust the shutter release button to my partner. Whenever I jump, he presses the button with perfect timing.

In many cases, I never give up and keep jumping until I'm satisfied with the results. Sometimes it requires me to take up to 300 frames apiece. In other words, it forces me to jump up to 300 times to get one perfect shot. The most important thing during mid-air is that I am controlling my posture to make viewers not expect my landing. For example, my shoe soles have to face up to the sky, and my eyes should never look at the landing point. And of course, my facial expression has to be very calm.

After the shooting, I have to choose the best shot. The key point of the best shot is that all my muscles look relaxed. Therefore, I forget everything I actually did at the shoot (jumps) and need to see all the shots freshly, without prejudice, to discover the "levitation" shot. To me, this part of the production is the most difficult and important aspect of my levitation series. Through choosing the best shot, I transcend the boundary between two realities, "the reality of [the] jump" and "the reality of levitation." In other words, the boundary between "truth" and "untruth."

What are you working on next?

I have been working on "STEREO (3D)" levitation photos occasionally since the beginning of the project. Since the project is a one-year, 365-day-diary, I'm reaching the halfway point of the project now. I will work on more "STEREO" levitation photos for the rest of the series from now on. This method had been invented in the 19th century, at the dawn of the history of photography. Using two sets of camera and lens which can work as our right and left eye, the method captures a set of different images simultaneously. We can see very realistic three-dimensional depth by seeing those images through our naked eyes.

It is so fascinating for me because this three-dimensional depth is produced by a set of ordinary two-dimensional images. This means that the realistic 3D depth is yielded by another reality. It is just like the theory of levitation photography — which is yielded by another reality, capturing a moment of jumps.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่าเป็นธรรมชาติ และประกอบด้วยดังนั้น เคล็ดลับของคุณคืออะไรมักจะ ฉันไม่ไปออกสำหรับถ่าย levitation เนื่องจากโครงการเป็นไดอารี่ของฉัน ฉันต้องการ "พบ" สถานที่เหมาะสมสำหรับฉัน levitation ผ่านกิจกรรมประจำวันทั่วไป ดังนั้น ฉันจะถือขาตั้งและระดับของฉัน แม้ฉันเพิ่งไปช้อปปิ้ง หรือ การประชุม หลังจากหาตำแหน่งที่ตั้ง ผมตั้งค่าอุปกรณ์ แก้ไของค์ประกอบ และตั้งกล้อง ด้วยความเร็วชัตเตอร์ 1/500 วินาที หรือเร็วไปตรึงการเคลื่อนไหวของฉันกระโดด แล้ว ฉัน entrust ชัตเตอร์เพื่อฉัน เมื่อฉันกระโดด เขากดปุ่มที่ มีช่วงเวลาที่เหมาะสมในหลายกรณี ฉันไม่เคยยอมแพ้ และให้กระโดดจนผมพอใจกับผล บางครั้งมันต้องใช้ถึง 300 เฟรมหนึ่ง ในคำอื่น ๆ มันบังคับผมไปถึง 300 ครั้งรับยิงหนึ่งสมบูรณ์แบบ สิ่งสำคัญที่สุดระหว่างกลางอากาศได้ว่า ฉันกำลังการควบคุมท่าทางของฉันเพื่อให้ผู้ชมที่ไม่คาดหวังของฉันเชื่อมโยงไปถึง ตัวอย่าง พื้นรองเท้าของฉันต้องเผชิญหน้ากับท้องฟ้า และตาควรมองที่จุดลงจอดไม่ และแน่นอน สีหน้าของฉันได้อย่างสบาย ๆหลังจากการถ่ายภาพ แล้วเลือกยิงดีที่สุด จุดสำคัญของการยิงดีที่สุดคือ ว่า กล้ามเนื้อของฉันทั้งหมดดูผ่อนคลาย ดังนั้น ฉันลืมทุกอย่างฉันไม่จริงที่ยิง (กระโดด) และต้องดูภาพทั้งหมด โดยไม่มีอคติ การค้นพบที่ "levitation" ยิงสด ฉัน นี้เป็นส่วนหนึ่งของการผลิตเป็นด้านสำคัญ และยากที่สุดของชุดของฉัน levitation โดยเลือกยิงดีที่สุด ฉัน transcend เขตแดนระหว่างสองจริง "ความจริง [] กระโดด" และ "ความ จริง levitation" ในคำอื่น ๆ เขตแดนระหว่าง "ความจริง" และ "ไม่จริง"สิ่งที่คุณกำลังทำงานถัดไปหรือไม่ฉันได้ทำงานใน "สเตอริโอ (3D)" ภาพถ่าย levitation บางครั้งตั้งแต่จุดเริ่มต้นของโครงการ เนื่องจากโครงการ เป็นหนึ่งปี 365-วันไดอารี่ ฉันกำลังถึงจุดที่อยู่ตรงกลางของโครงการขณะนี้ ฉันจะทำในรูป levitation "สเตอริโอ" เพิ่มเติมสำหรับส่วนเหลือของชุดจาก วิธีการนี้ได้ถูกคิดค้นในศตวรรษที่ 19 ที่รุ่งอรุณของประวัติศาสตร์ของการถ่ายภาพ ใช้กล้องและเลนส์ที่สามารถทำงานสองชุดเป็นตาซ้าย และขวาของเรา วิธีการจับชุดของภาพที่แตกต่างกัน เราสามารถดูลึกมากสมจริงสามมิติ โดยการดูรูปภาพเหล่านั้นโดยใช้ตาเปล่ามันเป็นเรื่องน่าสนใจมากสำหรับฉัน เพราะลึกแบบสามมิตินี้จะผลิต โดยชุดภาพสองมิติธรรมดา ซึ่งหมายความ ว่า ความลึก 3 มิติสมจริงเป็นผลตามความเป็นจริงอื่น มันก็เหมือนกับทฤษฎีของการถ่ายภาพ levitation — ซึ่งเป็นผลตามจริงอีก จับภาพช่วงเวลาของการกระโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การโพสท่าของคุณมีความสงบและเป็นธรรมชาติ อะไรเคล็ดลับของคุณหรือไม่โดยปกติแล้วผมไม่ได้ออกไปเพียงสำหรับการถ่ายภาพลอย เนื่องจากโครงการเป็นไดอารี่ของฉันฉันชอบที่จะ "เผชิญหน้า" สถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการลอยของฉันผ่านกิจกรรมประจำวันร่วมกัน ดังนั้นฉันมักจะพกขาตั้งกล้อง DSLR ของฉันและแม้ในขณะที่ผมเพิ่งไปช้อปปิ้งหรือการประชุม หลังจากที่ผมหาสถานที่ที่จะตั้งค่าอุปกรณ์ที่แก้ไของค์ประกอบและการตั้งค่ากล้องด้วยความเร็วชัตเตอร์ 1/500 ของวินาทีหรือเร็วกว่าที่จะหยุดการเคลื่อนไหวกระโดดของฉัน แล้วฉันจะมอบความไว้วางใจปุ่มชัตเตอร์จะร่วมเป็นพันธมิตรของฉัน เมื่อใดก็ตามที่ฉันกระโดดเขากดปุ่มที่มีเวลาที่สมบูรณ์แบบ. ในหลายกรณีผมไม่เคยยอมแพ้และให้กระโดดจนผมพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้ บางครั้งก็ต้องการให้ฉันใช้เวลาถึง 300 เฟรมคนละ ในคำอื่น ๆ มันบังคับให้ผมที่จะกระโดดขึ้นถึง 300 ครั้งเพื่อให้ได้ภาพที่สมบูรณ์แบบหนึ่ง สิ่งที่สำคัญที่สุดในช่วงกลางอากาศคือว่าผมกำลังควบคุมท่าทางของฉันเพื่อให้ผู้ชมได้คาดหวังเชื่อมโยงไปถึงของฉัน ยกตัวอย่างเช่นพื้นรองเท้าของฉันต้องเผชิญขึ้นไปบนฟ้าและตาของฉันไม่ควรมองไปที่จุดเชื่อมโยงไปถึง และแน่นอนการแสดงออกทางสีหน้าของฉันจะต้องมีความสงบมาก. หลังจากการถ่ายภาพผมต้องเลือกภาพที่ดีที่สุด จุดสำคัญของภาพที่ดีที่สุดคือการที่กล้ามเนื้อของฉันดูผ่อนคลาย ดังนั้นผมลืมทุกอย่างที่จริงผมทำที่ถ่ายทำ (กระโดด) และต้องดูภาพทั้งหมดสดใหม่โดยปราศจากอคติในการค้นพบ "ลอย" ยิง ให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตนี้เป็นสิ่งที่ยากที่สุดและมีความสำคัญของชุดลอยของฉัน ผ่านการเลือกภาพที่ดีที่สุดที่ผมก้าวข้ามเขตแดนระหว่างสองความเป็นจริงที่ว่า "ความเป็นจริงของ [ที่] กระโดด" และ "ความเป็นจริงของลอย." ในคำอื่น ๆ เขตแดนระหว่าง "ความจริง" และ "ความไม่จริง. ว่า" สิ่งที่คุณกำลังทำงานอยู่ต่อไปหรือไม่ผมได้ทำงานที่ "STEREO (3D)" รูปลอยเป็นครั้งคราวตั้งแต่จุดเริ่มต้นของโครงการ เนื่องจากโครงการเป็นปีที่หนึ่ง 365 วันไดอารี่ผมถึงจุดกึ่งกลางของโครงการในขณะนี้ ผมจะทำงานมากขึ้น "STEREO" รูปลอยสำหรับส่วนที่เหลือของซีรีส์จากนี้ วิธีการนี้ได้รับการประดิษฐ์ขึ้นในศตวรรษที่ 19 ในช่วงเริ่มต้นของประวัติศาสตร์ของการถ่ายภาพที่ ใช้สองชุดของกล้องและเลนส์ที่สามารถทำงานเป็นตาขวาและซ้ายของเราวิธีการจับชุดของภาพที่แตกต่างกันไปพร้อม ๆ กัน เราจะเห็นได้เหมือนจริงมากความลึกสามมิติโดยเห็นภาพเหล่านั้นผ่านตาเปล่าของเรา. มันจึงน่าสนใจสำหรับฉันเพราะลึกสามมิติที่ผลิตโดยชุดของภาพสองมิติธรรมดา ซึ่งหมายความว่าระดับความลึก 3 มิติที่สมจริงเป็นผลจากความเป็นจริงอีก มันก็เหมือนกับทฤษฎีของการถ่ายภาพลอย - ซึ่งเป็นผลจากความเป็นจริงอีกจับภาพช่วงเวลาของการกระโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่าของคุณจะประกอบด้วย ดังนั้น และธรรมชาติ อะไรเคล็ดลับของคุณ

ปกติ ผมไม่ได้ออกไปแค่ถ่ายลอย . เนื่องจากโครงการคือไดอารี่ของฉัน ฉันชอบที่จะ " พบ " สถานที่ที่เหมาะสมสำหรับลอยผ่านกิจกรรมประจำวันทั่วไป ดังนั้น ฉันมักจะพกขาตั้งกล้องและกล้อง แค่ไปช้อปปิ้งหรือไปประชุม หลังจากที่ผมหาที่ตั้ง ผมตั้งอุปกรณ์แก้ไของค์ประกอบ และตั้งค่ากล้องที่มีความเร็วชัตเตอร์ 1 / 500 วินาที หรือเร็วกว่าแช่แข็งของฉันกระโดดการเคลื่อนไหว งั้นผมฝากชัตเตอร์กับคู่ของฉัน เมื่อใดก็ตามที่ฉันกระโดด เขากดปุ่มด้วยพอดีเลย

ได้ในหลายกรณี ผมสู้ไม่ถอย และกระโดดไว้จนกว่าผมจะพอใจกับผลลัพธ์ บางครั้งมันต้องให้ถึง 300 เฟรมแต่ละ ในคำอื่น ๆมันบังคับให้ต้องกระโดดถึง 300 ครั้งจะได้รับหนึ่งที่สมบูรณ์แบบยิง สิ่งที่สำคัญที่สุดในกลางอากาศ คือ ฉันควบคุมท่าทางของฉันเพื่อให้ผู้ชมไม่คาดว่าท่าเรือของฉัน ตัวอย่างเช่น พื้นรองเท้าฉันต้องเผชิญหน้ากับท้องฟ้า และตาของฉันไม่ควรมองที่จุดจอด และแน่นอน สีหน้าของฉันจะสงบมาก

หลังจากการยิง ผมต้องเลือกภาพที่ดีที่สุดจุดสำคัญของการยิงที่ดีที่สุดคือกล้ามเนื้อของฉันทั้งหมดดูผ่อนคลาย ดังนั้น ฉันจะลืมทุกสิ่งที่ฉันทำที่ยิง ( กระโดด ) และต้องการที่จะเห็นภาพทั้งหมดสด ปราศจากอคติ เพื่อค้นพบ " ยิงลอย " ฉันเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตที่เป็นลักษณะที่ยากที่สุดและสำคัญของชุดลอยของฉัน ผ่านการเลือกภาพที่ดีที่สุดผมก้าวข้ามเขตแดนระหว่างสองความเป็นจริง " ความเป็นจริงของ [ ] กระโดด " และ " ความเป็นจริงของการลอยตัว . " ในคำอื่น ๆขอบเขตระหว่าง " ความจริง " และ " การโกหก "

เธอทำงานอะไรต่อไป ?

ผมได้ทำงานเกี่ยวกับ " สเตอริโอ ( 3D ) " ลอยภาพถ่ายเป็นครั้งคราวตั้งแต่เริ่มต้นของโครงการ เนื่องจากเป็นโครงการ 1 ปี 365 วัน ไดอารี่ฉันถึงครึ่งทางของโครงการแล้ว ผมจะทำงานใน " เครื่องเสียง " ลอยภาพถ่ายสำหรับส่วนที่เหลือของชุดแล้ว วิธีการนี้ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นในศตวรรษที่ 19 ที่รุ่งอรุณของประวัติศาสตร์ของการถ่ายภาพ ใช้สองชุดของกล้องและเลนส์ ซึ่งสามารถทำงานเป็น ขวาและซ้าย ตาของเรา วิธีการจับชุดของภาพที่แตกต่างกัน .เราสามารถดูมีเหตุผลมากที่ได้เห็นภาพเหล่านั้นผ่านมิติความลึกด้วยตาเปล่าของเรา

มันน่าสนใจมากสำหรับผม เพราะความลึกสามมิตินี้จะผลิต โดยชุดของภาพสองมิติธรรมดา ซึ่งหมายความว่าความลึก 3 มิติที่สมจริงจะให้ผลโดยความเป็นจริงอื่น มันเป็นแค่ทฤษฎีเลวิเทชั่นการถ่ายภาพ - ซึ่งให้ผลโดยความเป็นจริงอื่นจับช่วงเวลาของการกระโดด