MAN OR MOUSE?Those who first encoun

MAN OR MOUSE?
Those who first encounter the Bowdoin adjunct art lecturer might not guess at the seriousness with which he approaches his work, or at the shyness his colorful personality almost masks.

There's no doubt. Bisbee is quirky. Genuinely eccentric, and clearly delighted by the effects of his eccentricity, he routinely teaches classes with a pet mouse called Pepper tucked into his shirt pocket. (He rescued it as an orphan: "It was after a huge rain, after a party... and here was this little hairless wonder in the driveway.")

Pepper's existence is a matter of course for Bisbee's Sculpture II students. They take no notice as he feeds Pepper smidgeons of Saltines and freewheels around the Adams Hall studio, looking at their work.

"There is a medal up for grabs today," he shouts to no one in particular. He dangles a plastic dime store medallion inscribed "Winner," and rocks back on his heels in exaggerated importance. "Pay attention! This is going to someone who deserves it."



His students are unphased by this comic enticement, understanding perhaps that rewards will be won only after many hours of their labor.

There is Adrienne Heflich '06, an environmental studies/digital art double-major. She sits hunched over a bench, painstakingly gluing together rings of potato chips. "It's a materials study," she says. "You just let the potato chips talk to you. It's work and more work that builds up over time. That's where creation comes from."

Eric Diceron '05 is applying layers of liquid latex to a plaster-cast finger. His idea at this stage is to create latex molds of various body parts and fill them with different kinds of food. "Cake frosting, Jello, sugar, butter - anything that will sort of keep its shape after you put it in the refrigerator and take it out of the mold," he says. "You could eat my sculptures. I've never worked with latex before and it's tough learning. This one alone will take me about 25 layers to make."

This is a materials class, which means students will spend an entire semester discovering different ways of working with one material. Students choose their own material and Bisbee serves as part mentor, part technical advisor, as they explore the possibilities of their chosen medium.

"They are investigating and excavating," says Bisbee. "It's a matter of taking something and making it do something that it wouldn't want to do. You're going to start with the obvious, then work your way to the absurd. There is no thinking at this point; the answers will come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนหรือเมาส์คนแรก พบ Bowdoin ศิลปะเกียรติคุณอาจารย์อาจคาดเดาความรุนแรงที่เขาใกล้ถึงงานของเขา หรือความไม่กล้าในบุคลิกภาพของเขามีสีสันเกือบมาสก์มีข้อสงสัย Bisbee เป็นมอนสเตอร์ที่เล่นโวหาร จริงใจหลุดโลก และยินดีอย่างชัดเจนตามลักษณะของความเยื้องศูนย์กลางของเขา เขาเป็นประจำสอนห้องเรียนเมาส์สัตว์เรียกว่าพริกไทยลงในกระเป๋าเสื้อของเขา (เขารับเป็นเฟิน: "มันเป็นฟ้าหลังฝนใหญ่ หลังจากงานเลี้ยง... และที่นี่ถูกใจนี้ไม่มีขนเล็กน้อยในบาหลี")การดำรงอยู่ของพริกไทยเป็นเรื่องของหลักสูตรสำหรับนักเรียนของ Bisbee II ประติมากรรม ผู้จดแจ้งไม่เป็นเขาฟีด smidgeons พริกไทยของ Saltines และ freewheels สถานฮอลล์ Adams สตูดิโอ ทำงาน"มีเหรียญสำหรับ grabs วันนี้ เขา shouts เพื่อใครโดยเฉพาะการ เขา dangles เป็นพลาสติกเมดดาเลี่ยนขนาดเก็บจารึก "ผู้ชนะ" และหินกลับส้นเท้าของเขาความสำคัญ exaggerated "ค่าจ้างความสนใจ นี้จะให้คนที่สมควรก็"นักเรียนของเขาคือ unphased โดย enticement นี้การ์ตูน เข้าใจทีว่า จะชนะรางวัลหลังจากหลายชั่วโมงของแรงงานของพวกเขาAdrienne Heflich ' 06 การศึกษาสภาพแวดล้อมดิจิตอลศิลปะคู่หลักได้ เธออยู่ hunched ไปเป็นผู้พิพากษา บรรจงติดกาวกันแหวนของฝรั่ง "มันคือการศึกษาวัสดุ เธอกล่าวว่า "คุณเพียงแค่ปล่อยให้มันฝรั่งอบคุยกับคุณ ของงานและการทำงานเพิ่มเติมที่สร้างขึ้นช่วงเวลา ที่เป็นแหล่งสร้างมา"Eric Diceron ' 05 จะใช้ชั้นของยางเหลวกับนิ้วเฝือก ความคิดของเขาในขั้นนี้คือการ สร้างแม่พิมพ์ยางของส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย และเติม ด้วยอาหารชนิดต่าง ๆ "เค้ก frosting, Jello น้ำตาล เนย - สิ่งที่จัดเรียงของจะเก็บรูปหลังจากที่คุณใส่ไว้ในตู้เย็น และนำออกจากแม่พิมพ์ เขากล่าวว่า "คุณสามารถกินประติมากรรมของฉัน ฉันไม่เคยได้ทำงานกับยางก่อน และได้เรียนรู้ยาก คนนี้คนเดียวจะพาฉันประมาณ 25 ชั้นทำ"เรียนวัสดุ ซึ่งหมายความว่า นักเรียนจะใช้เป็นภาคทั้งหมดที่ค้นพบวิธีการทำงานกับวัสดุหนึ่ง อยู่ นักเรียนเลือกวัสดุเอง และ Bisbee ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาส่วน ส่วนที่ปรึกษาทางด้านเทคนิค พวกเขาสำรวจจบสื่อของท่าน"พวกเขาจะตรวจสอบ และ excavating กล่าวว่า Bisbee "เป็นเรื่องของการบางสิ่งบางอย่าง และทำให้ทำอะไรที่มันไม่ต้องการ คุณกำลังจะเริ่มต้น ด้วยเห็นได้ชัด แล้วงานของคุณวิธีการไร้สาระ มีความคิดไม่ถึงจุดนี้ คำตอบจะมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายหรือเมาส์?
ผู้ที่แรกพบอาจารย์ศิลปะเสริม Bowdoin ไม่อาจคาดเดาความรุนแรงที่เขาวิธีการทำงานของเขาหรืออย่างประหม่าบุคลิกที่มีสีสันของเขาเกือบหน้ากาก. มีข้อสงสัยไม่ได้ สบีเป็นโวหาร แท้จริงประหลาดและดีใจอย่างเห็นได้ชัดจากผลกระทบของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเขาเป็นประจำสอนชั้นเรียนที่มีสัตว์เลี้ยงที่เรียกว่าเมาส์พริกไทยซุกในกระเป๋าเสื้อของเขา (เขาช่วยเป็นเด็กกำพร้า "มันเป็นหลังจากที่มีฝนตกมากหลังจากที่พรรค ... และที่นี่เป็นแบบนี้น่าแปลกใจที่ไม่มีขนเล็ก ๆ น้อย ๆ ในถนน.") การดำรงอยู่พริกไทยเป็นเรื่องของหลักสูตรสำหรับประติมากรรมสบีครั้งที่สองของนักเรียน พวกเขาจะแจ้งให้ทราบในขณะที่เขาไม่มีฟีด smidgeons พริกไทยของ saltines และ freewheels รอบสตูดิโออดัมส์ฮอลล์กำลังมองหาที่ทำงานของพวกเขา. "มีเหรียญเป็นขึ้นสำหรับการคว้าวันนี้" เขาตะโกนไม่มีใครโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขา dangles ร้านเล็กน้อยพลาสติกเหรียญจารึกไว้ "ผู้ชนะ" และหินกลับมาอยู่บนส้นเท้าของเขาในความสำคัญที่พูดเกินจริง "ให้ความสนใจ! นี้จะมีคนที่สมควรได้รับมัน." นักเรียนของเขาเป็นสิ่งยั่วยุโดย unphased การ์ตูนนี้เข้าใจว่าอาจจะเป็นผลตอบแทนที่ได้รับรางวัลจะได้รับเฉพาะหลังจากหลายชั่วโมงของแรงงานของพวกเขา. มีอาเดรีย Heflich 06 การศึกษาด้านสิ่งแวดล้อม / ดิจิตอล ศิลปะสองครั้งที่สำคัญ เธอทำให้โค้งมากกว่านั่งม้านั่งติดกาวเข้าด้วยกันอย่างระมัดระวังแหวนมันฝรั่งทอด "มันเป็นวัสดุการศึกษา" เธอกล่าว "คุณเพียงแค่ปล่อยให้มันฝรั่งทอดคุยกับคุณ. มันทำงานและการทำงานมากขึ้นที่สร้างขึ้นในช่วงเวลา. นั่นคือสิ่งที่สร้างมาจาก." เอริค Diceron '05 เป็นชั้นของการใช้น้ำยางเหลวนิ้วปูนปลาสเตอร์หล่อ ความคิดของเขาในขั้นตอนนี้คือการสร้างแม่พิมพ์ยางของชิ้นส่วนต่างๆของร่างกายและกรอกพวกเขาด้วยการที่แตกต่างกันของอาหาร "น้ำตาลเค้ก Jello, น้ำตาล, เนย - สิ่งที่จัดเรียงของที่จะทำให้รูปร่างของมันหลังจากที่คุณใส่ไว้ในตู้เย็นและเอามันออกจากแม่พิมพ์" เขากล่าว "คุณสามารถกินประติมากรรมของฉัน. ฉันไม่เคยทำงานร่วมกับน้ำยางก่อนและจะได้เรียนรู้ที่ยากลำบาก. นี้อย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียวจะพาฉันประมาณ 25 ชั้นเพื่อให้." ซึ่งเป็นระดับวัสดุซึ่งหมายความว่านักเรียนจะใช้จ่ายภาคการศึกษาทั้งการค้นพบวิธีการที่แตกต่างกัน ของการทำงานกับหนึ่งในวัสดุ นักเรียนเลือกวัสดุของตัวเองและสบีทำหน้าที่เป็นผู้ให้คำปรึกษาส่วนหนึ่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ปรึกษาทางเทคนิคเช่นที่พวกเขาสำรวจความเป็นไปของสื่อที่เลือกของพวกเขา. "พวกเขาจะตรวจสอบและขุด" สบีกล่าวว่า "มันเป็นเรื่องของการบางสิ่งบางอย่างและทำให้มันทำสิ่งที่มันจะไม่ต้องการที่จะทำคุณกำลังจะเริ่มต้นด้วยการที่เห็นได้ชัดแล้ววิธีการทำงานของคุณให้มีความคิดไร้สาระที่จุดนี้ไม่เป็น.. คำตอบจะ มา.